Τηλεδιάσκεψη με εκπροσώπους αυτοαπασχολούμενων του Δυτικού Τομέα Αθήνας θα έχει σήμερα ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ
Από την εκδήλωση το Σεπτέμβρη στο Αιγάλεω με κεντρικό ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ |
Η σημερινή συζήτηση έρχεται σε συνέχεια μιας σειράς συναντήσεων με εκπροσώπους φορέων της Δυτικής Αθήνας, όπως και παρεμβάσεων του Κόμματος για τα οξυμένα προβλήματα του λαού της περιοχής. Προβλήματα που σταθερά το ΚΚΕ αναδεικνύει και μέσα από Ερωτήσεις που καταθέτει στη Βουλή, ανακοινώσεις και άλλες πρωτοβουλίες, όπως επισκέψεις σε δήμους της περιοχής, συναντήσεις με δημοτικές αρχές και φορείς, εκδηλώσεις κ.ά.
Από τις πρωτοβουλίες που πήρε το Κόμμα για τα οξυμένα προβλήματα των κατοίκων της Δυτικής Αθήνας, ξεχωρίζουν οι παρεμβάσεις του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπα, που είναι και βουλευτής του Δυτικού Τομέα Αθηνών. Συγκεκριμένα:
-- Το Γενάρη του 2021 συνυπέγραψε με άλλους βουλευτές του Κόμματος και κατέθεσε Ερώτηση με θέμα «Μέτρα για τη θωράκιση των δημόσιων μονάδων Υγείας της Δυτικής Αττικής».
-- Το Δεκέμβρη του 2020 έκανε δήλωση - παρέμβαση για την κακή κατάσταση του συστήματος Υγείας στη Δυτική Αθήνα, για την οποία είχαν προηγηθεί συγκεκριμένες παρεμβάσεις του Κόμματος στη Βουλή, καλώντας την κυβέρνηση να κάνει όλες τις απαραίτητες ενέργειες ώστε να ενισχυθούν με υγειονομικό προσωπικό οι υποδομές Πρωτοβάθμιας Υγείας στη Δυτική Αθήνα.
-- Τον ίδιο μήνα, Δεκέμβρη του 2020, συναντήθηκε με εκπροσώπους των Συλλόγων Γονέων Σχολείων Ειδικής Αγωγής του δήμου Αιγάλεω, οι οποίοι τον ενημέρωσαν αναλυτικά για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, όπως είναι οι μεγάλες ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς, ακόμα και αναπληρωτές, σε βοηθητικό προσωπικό για τις ανάγκες φυσικοθεραπειών κ.λπ., στο κτιριακό, σε εξοπλισμό κ.ά. Ενώ ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ εξέθεσε τις συγκεκριμένες διεκδικήσεις του Κόμματος για όλο το πλέγμα αναγκών και δικαιωμάτων των παιδιών με αναπηρία.
-- Το Σεπτέμβρη του 2020 μίλησε σε εκδήλωση της ΚΟ Αττικής στο Μπαρουτάδικο στο Αιγάλεω με θέμα «Ο αγώνας για τη ζωή και την υγεία του λαού δεν μπορεί να περιμένει», παρουσία πλήθους κόσμου και εκπροσώπων φορέων της περιοχής. Επρόκειτο για μία ακόμα σημαντική παρέμβαση του Κόμματος, στο πλαίσιο των πρωτοβουλιών που παίρνει από την πρώτη στιγμή της πανδημίας, αναδεικνύοντας τα μέτρα που απαιτούνται για την προστασία του λαού και τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης.
-- Τον Ιούνη του 2020 μίλησε σε σύσκεψη με εκπροσώπους 35 φορέων της Δυτικής Αθήνας και της Δυτικής Αττικής για το περιβάλλον, στο Πάρκο Τρίτση, «εμβληματικό» σημείο των προσπαθειών και του αγώνα τόσο των κατοίκων της Δυτικής Αττικής όσο και της σταθερής στήριξης και δράσης του ΚΚΕ για ανοιχτούς ελεύθερους χώρους, ποιότητα ζωής, προστασία του περιβάλλοντος, για την απαίτηση του λαού να κλείσει το αίσχος της χωματερής της Φυλής.
-- Στην καρδιά της Δυτικής Αθήνας, που πληρώνει διαχρονικά βαρύ φόρο αίματος από την έλλειψη έργων υποδομής (αντιπλημμυρική προστασία, αντισεισμική θωράκιση κ.λπ.), όλο το προηγούμενο διάστημα έχουν πραγματοποιηθεί σχετικές παρεμβάσεις, σε συνέχεια της μεγάλης εκδήλωσης της ΚΟ Αττικής στο Ιλιον το Νοέμβρη του 2019, με ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ και θέμα «Η πρόληψη και η πολιτική προστασία του λαού δεν είναι "πολυτέλεια" - Οι θέσεις του ΚΚΕ».
Τον ίδιο μήνα ο Δ. Κουτσούμπας είχε επισκεφτεί, επικεφαλής αντιπροσωπείας του Κόμματος, το δημαρχείο Αγίων Αναργύρων - Καματερού, όπου συναντήθηκε με τον δήμαρχο και το ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων στο δήμο, αλλά και το δημαρχείο Ιλίου, όπου συναντήθηκε με τον δήμαρχο και με το Σωματείο Εργαζομένων του δήμου. Στο τραπέζι είχαν τεθεί ζητήματα όπως η υποχρηματοδότηση και η μεγάλη έλλειψη προσωπικού και υποδομών, οι ελεύθεροι χώροι, η δημιουργία ΚΥ αστικού τύπου στο Ιλιον κ.ά.
Πλάι σ' αυτές τις κεντρικές πρωτοβουλίες οι Κομματικές Οργανώσεις στη Δυτική Αττική, οι κομμουνιστές που δραστηριοποιούνται σε σωματεία και φορείς, με τη δράση τους αναδεικνύουν και με συγκεκριμένες διεκδικήσεις παλεύουν για όλα τα σοβαρά ζητήματα, όπως: Την επαναλειτουργία του πρώην Νοσοκομείου Λοιμωδών, στο οποίο έβαλε λουκέτο η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ το 2013, λουκέτο που διατήρησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Τη φτώχεια και την ανεργία που τσακίζουν κόκαλα στην περιοχή. Τα ζητήματα της Παιδείας, όπου καταγράφονται μεγάλες ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό, σε προσωπικό καθαριότητας, γηρασμένα κτίρια. Την καθημερινή ταλαιπωρία στη μετακίνηση των εργαζομένων με τα ΜΜΜ. Τις ελλείψεις σε υποδομές για αθλητισμό και πολιτισμό κ.ά. Επίσης τις διακοπές ρεύματος σε λαϊκά νοικοκυριά, λόγω χρεών, που ειδικά τους τελευταίους μήνες πολλαπλασιάζονται.
Το ΚΚΕ με την πολύπλευρη αυτή παρέμβασή του αναδεικνύει ταυτόχρονα τις αιτίες αυτών των προβλημάτων όπως και τις ευθύνες της κυβέρνησης, που στη λογική του «κόστους - οφέλους» παίζει «στα ζάρια» τη ζωή και την υγεία εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων στην περιοχή, κάτι που φαίνεται ακόμα περισσότερο την περίοδο της πανδημίας. Μια πολιτική που φανερώνει τις διαχρονικές εγκληματικές ευθύνες όλων των κομμάτων που κυβέρνησαν ή διαχειρίζονται αυτήν την κατάσταση μέσα και από την περιφερειακή διοίκηση σήμερα και τα προηγούμενα χρόνια.
Το Κόμμα καλεί σε συμπόρευση τον εργατόκοσμο, το λαό της περιοχής, σε οργάνωση της αντίστασης και της αντεπίθεσης. Να εμπιστευτεί τη δική του δύναμη, να οργανώσει την πάλη του για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του.
Τη δεκαετία του '30 οι θεωρητικές αυτές θέσεις άρχισαν να υλοποιούνται. Οι ΗΠΑ είναι το αρχετυπικό παράδειγμα εφαρμογής αυτών των θέσεων με το περιβόητο «New Deal» (Νέα Συμφωνία) του Φ. Ρούσβελτ. Πρόκειται για μια ολόκληρη σειρά προγραμμάτων, μεγάλων δημόσιων έργων, δημοσιονομικών και άλλων ρυθμιστικών παρεμβάσεων για να σταθεροποιήσει την καπιταλιστική οικονομία. Η κυβέρνηση αύξησε δραστικά τις κρατικές δαπάνες, τριπλασιάζοντάς τες, χρηματοδότησε δεκάδες χιλιάδες τεχνικά έργα, το κράτος τελικά μετατράπηκε σε «τελικό εργοδότη» προσλαμβάνοντας με διάφορους τρόπους εκατομμύρια ανέργους, εγκατέλειψε τον «κανόνα του χρυσού». Αντίστοιχες πολιτικές εκτεταμένης κρατικής παρέμβασης στην καπιταλιστική οικονομία υλοποιήθηκαν σε ολόκληρο τον καπιταλιστικό κόσμο, με εμβληματικό το παράδειγμα στη ναζιστική Γερμανία, που παρά τη φαινομενική διαφορετικότητά της, υλοποίησε σχεδόν πανομοιότυπη οικονομική πολιτική (εκτεταμένα δημόσια έργα για να μειωθεί η ανεργία κ.λπ.), αποδεικνύοντας πως το περιεχόμενο της οικονομικής πολιτικής της δικτατορίας του κεφαλαίου τελικά εξαρτάται ελάχιστα απ' τη μορφή που αυτή παίρνει.
Η λογική της κεϊνσιανής απάντησης είναι απλοϊκή. Οι κρατικές δαπάνες αυξάνονται για να κατασκευαστούν έργα, προσλαμβάνονται άνεργοι εργάτες, η ανεργία μειώνεται και η αυξημένη καταναλωτική δύναμη τόσο σε πρώτες ύλες για τα έργα όσο και των εργατών τροφοδοτεί την κερδοφορία. Ετσι, η κεϊνσιανή λύση, ως διά μαγείας, «λύνει» όλα τα μείζονα προβλήματα της περιόδου. Η καπιταλιστική κρίση, οι χρεοκοπίες και η χαμηλή κερδοφορία των επιχειρήσεων προλαμβάνονται και ακόμα και αντιμετωπίζονται, ενώ οι εργαζόμενοι βγαίνουν απ' την ανεργία και βελτιώνεται το βιοτικό τους επίπεδο.
Τελικά, το New Deal δεν αντιμετώπισε την κρίση της δεκαετίας 1929-1939 και η πραγματική λύση της βρέθηκε με τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, την τεράστια «πολεμική οικονομία» σε ολόκληρο τον κόσμο και την τεράστιας κλίμακας καταστροφή κεφαλαίου που έφερε ο πόλεμος. Ο Μαρξ δικαιώθηκε και ο Κέινς είχε άδικο. Οι κρίσεις είναι αναπόδραστες στον καπιταλισμό, και μόνο η καταστροφή κεφαλαίου μπορεί να επαναφέρει συνθήκες για νέα φάση ανάπτυξης.
Παράλληλα, η κεϊνσιανή πολιτική, ακόμα και τη δεκαετία του 1930, όταν η οικονομία βελτιωνόταν προσωρινά, δεν αντιμετώπισε τα προβλήματα των εργαζομένων. Το ποσοστό ανεργίας παρέμενε τριπλάσιο του μ.ο. της δεκαετίας του '20 στο 15%, ενώ μεγάλο μέρος των κρατικά αμειβόμενων μισθωτών είχαν πολύ χαμηλούς μισθούς, διαχείρισης της πείνας.
Η κεϊνσιανή οικονομία απέτυχε στον διακηρυγμένο στόχο της, στην αντιμετώπιση της κρίσης του καπιταλισμού. Δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει ούτε τα τεράστια και συνεχώς διογκούμενα προβλήματα των εργαζομένων, ούτε να αναχαιτίσει την καπιταλιστική κρίση. Πέτυχε βέβαια να προετοιμάσει την καπιταλιστική οικονομία για την πολιτική αναμέτρηση και να ενσωματώσει εργαζόμενους στους πολεμικούς στόχους του κεφαλαίου κάθε χώρας με απατηλές υποσχέσεις. Τελικά η «πολεμική οικονομία» ήταν το αποκορύφωμα της κεϊνσιανής κρατικής παρέμβασης.
Οι οπαδοί λοιπόν της λεγόμενης «αυθεντικής» κεϊνσιανής λύσης συσκοτίζουν την πραγματικότητα όπως και τότε. Η πρότασή τους, για ακόμα μεγαλύτερα πακέτα χρηματοδότησης ή για αλλαγή του μείγματος της χρηματοδότησης με αύξηση των άμεσων επιδοτήσεων προς τους εργαζόμενους, είναι εξίσου ανεδαφικές σήμερα όπως και τότε. Στόχος τους, όπως και τότε, είναι να ενσωματώσουν τους εργαζόμενους σε απατηλές υποσχέσεις ενός τάχα καλύτερου καπιταλισμού, συσκοτίζοντας τόσο πως φιλολαϊκή αλλαγή του καπιταλισμού δεν μπορεί να υπάρξει, όσο και πως οι όποιες κατακτήσεις σήμερα μπορούν να υπάρξουν μόνο αμφισβητώντας την ίδια την καπιταλιστική κερδοφορία. Μαγική λύση φιλολαϊκού καπιταλισμού δεν υπήρξε και δεν μπορεί να υπάρξει.