Η πραγματική απειλή και το ρίσκο με τη βέβαιη χασούρα...
Χιλιάδες φοιτητές, ακαδημαϊκοί, εκπαιδευτικοί, μαθητές, γονείς και σωματεία εργαζομένων διαδήλωσαν ξανά μαζικά την περασμένη Πέμπτη έξω από τη Βουλή, ενάντια στο κατάπτυστο νομοσχέδιο Κεραμέως - Χρυσοχοΐδη, που βάζει νέους φραγμούς στις σπουδές και στα μορφωτικά δικαιώματα, εντείνει τον αυταρχισμό και την καταστολή.
Ακόμα κι αν το νομοσχέδιο τελικά ψηφίστηκε, είναι ήδη καταδικασμένο στη συνείδηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των φοιτητών, μαθητών και ακαδημαϊκών, που συνεχίζουν τον αγώνα για να μείνει ανενεργός ο νόμος των φραγμών, των αποκλεισμών και της καταστολής. Προϋπόθεση γι' αυτό είναι να ενταθούν το επόμενο διάστημα οι ελπιδοφόρες διεργασίες στους φοιτητικούς συλλόγους και στα πανεπιστήμια, να γίνουν βήματα στην αγωνιστική ανασυγκρότηση και μαζικοποίηση του φοιτητικού κινήματος.
Η αντιπαράθεση για το νομοσχέδιο μέσα και έξω από τη Βουλή ανέδειξε την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να επιταχύνει το αντιλαϊκό της έργο σε όλους τους τομείς. Αξιοποιεί γι' αυτόν το σκοπό και την πανδημία, που αποδεικνύεται μια πρώτης τάξης ευκαιρία για να «τρέξουν» οι μεταρρυθμίσεις προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων. Αυτόν το σκοπό υπηρετεί και ο νόμος της ΝΔ για τα ΑΕΙ, σε συνέχεια αυτών που ψήφισαν ο ΣΥΡΙΖΑ και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Εδωσαν και πήραν, λοιπόν, οι κορόνες ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος υπονομεύει τη δημοκρατία και ποιος την υπερασπίζεται, ποιος απαξιώνει τον κοινοβουλευτισμό και ποιος τον περιφρουρεί, ποιος αδιαφορεί για τη δημόσια υγεία και ποιος την προστατεύει, ποιος κλιμακώνει την καταστολή και ποιος ανησυχεί για την «κοινωνική συνοχή».
Ποια είναι όμως η πραγματικότητα;
- Το κατάπτυστο νομοσχέδιο που ψηφίστηκε την Πέμπτη είναι κρίκος σε μια μακρά αλυσίδα αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στα ΑΕΙ, που έχουν τη σφραγίδα όλων των κυβερνήσεων, μεταξύ αυτών και της προηγούμενης του ΣΥΡΙΖΑ. Το στρατηγικό υπόβαθρο αυτής της διαχρονικής αντιλαϊκής πολιτικής είναι τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και το πλαίσιο μέσα στο οποίο ξεδιπλώνεται είναι οι κατευθύνσεις της ΕΕ για κατηγοριοποίηση Ιδρυμάτων και αποφοίτων, για μεγαλύτερη ευελιξία στη διαμόρφωση Τμημάτων και προγραμμάτων σπουδών, ώστε να ανταποκρίνονται στις περιβόητες «ανάγκες της αγοράς», για μεγαλύτερη προσαρμογή των πανεπιστημίων στην επιχειρηματική λειτουργία. Η διαδικασία της Μπολόνια και ο Ενιαίος Χώρος Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και Ερευνας είναι εμβληματικά ως προς αυτό. Το «διπλό μηχανογραφικό» του νόμου Γαβρόγλου, το πρώτο προπτυχιακό πρόγραμμα με δίδακτρα, η γενίκευση των διδάκτρων στα μεταπτυχιακά κ.λπ. είναι το «χαλί» που έστρωσε ο ΣΥΡΙΖΑ για να πατήσει πάνω η μεταρρύθμιση της ΝΔ. Είναι συνένοχοι στο έγκλημα, κι ας επιστρέφουν από άλλο δρόμο στον τόπο όπου τελέστηκε.
- Η ένταση της καταστολής και η αστυνομία μέσα στα πανεπιστήμια, που στοχοποιεί το οργανωμένο φοιτητικό κίνημα, εδράζονται και στις κατευθύνσεις της ΕΕ περί «αντιμετώπισης του ριζοσπαστισμού», τις οποίες στηρίζουν η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και όλα τα αστικά κόμματα. Το «μαστίγιο» του αυταρχισμού είναι το αναγκαίο συμπλήρωμα της αντιλαϊκής πολιτικής όλων των κυβερνήσεων και συνυπάρχει με το «καρότο» της ενσωμάτωσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ το ξέρει καλά αυτό το παιχνίδι και το «πουλάει», για να ανακτήσει την προτίμηση της αστικής τάξης σε έναν επόμενο γύρο της κυβερνητικής εναλλαγής. Η κυβέρνησή του ενίσχυσε πολύμορφα το πλέγμα της κρατικής καταστολής ενάντια στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, με νόμους όπως αυτός για τον περιορισμό του απεργιακού δικαιώματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιτέθηκε ως κυβέρνηση σε φοιτητικές και εργατικές κινητοποιήσεις, χρησιμοποίησε για πρώτη φορά τις «αύρες» στην αντιμετώπιση διαδηλωτών, οι οποίες τώρα γίνονται σύμβολο της «ήπιας καταστολής» από την κυβέρνηση της ΝΔ. Το πόρισμα της επιτροπής Παρασκευόπουλου είναι σταθμός στην πορεία κατάργησης του ακαδημαϊκού ασύλου. Αυτό που ουσιαστικά προβάλλει για άλλη μια φορά ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η ικανότητά του να ελίσσεται πιο αποτελεσματικά απέναντι στις λαϊκές αντιδράσεις, για να θωρακίζεται η «κοινωνική συνοχή», δηλαδή η λαϊκή ανοχή ή και συναίνεση στην πολιτική που στηρίζει στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου.
- Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες αποκαλύπτεται ξανά ότι οι λειτουργίες της αστικής δημοκρατίας και του κοινοβουλευτισμού είναι ένα «ακορντεόν» που ανοίγει και κλείνει ανάλογα με τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Ποιος δεν θυμάται τις εκατοντάδες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου με τις οποίες νομοθετήθηκαν «έκτακτα» από όλες τις κυβερνήσεις - ΝΔ, ΠΑΣΟΚ αλλά και ΣΥΡΙΖΑ - βαθιά αντιλαϊκοί νόμοι την περίοδο της προηγούμενης καπιταλιστικής κρίσης; Ποιος δεν θυμάται τις ψηφοφορίες με τη διαδικασία του κατεπείγοντος στη Βουλή, με τις οποίες πέρασαν μέσα σε μια νύχτα μέτρα και ανατροπές που έφεραν τα πάνω - κάτω στη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων; Ποιος ξεχνάει ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ έφερε για ψήφιση το τρίτο μνημόνιο σαν τον κλέφτη, μέσα στην καρδιά του Αυγούστου, ελπίζοντας - μάταια - ότι θα αποφύγει τη λαϊκή κατακραυγή; Ποιος δεν θυμάται ότι ο λαός στη μεγάλη του πλειοψηφία νόμιζε πως ψήφιζε «όχι στα μνημόνια» στο δημοψήφισμα του Ιούλη του 2015, για να του βγει μέσα σε μια νύχτα «ναι σε ένα τρίτο μνημόνιο»; Υποκρισία στο έπακρο!
Εν κατακλείδι, οι κινητοποιήσεις και οι διαδηλώσεις των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική και την κρατική καταστολή δεν είναι ούτε «απειλή», ούτε «ρίσκο» για τη δημόσια υγεία. Απειλή για το λαό είναι τα μέτρα που ψηφίζονται σωρηδόν σε βάρος του. Και ρίσκο, με βέβαιη χασούρα, είναι να εναποθέτει τις ελπίδες του στην κυβερνητική εναλλαγή, έχοντας πλέον δοκιμάσει όλες τις εκδοχές της...
Εκεί αποσκοπεί η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ: Να κρύψει πίσω από «αντιδεξιά», «αντικατασταλτική» ρητορική την αντιλαϊκή στρατηγική που και ο ίδιος υπηρετεί, στην Εκπαίδευση και παντού, προσπαθώντας να ξαναζεστάνει την ξινισμένη σούπα μιας «άλλης» τάχα διακυβέρνησης, που οι νέοι και οι νέες τη δοκίμασαν και έχουν «καεί».
Απ' αυτήν τη σκοπιά, η μαζικότητα των πολύμορφων κινητοποιήσεων που έγιναν με αφορμή τον «νόμο - ζόμπι», όπως δίκαια τον ονόμασαν οι φοιτητές, οι διεργασίες που εξελίσσονται στο φοιτητικό κίνημα και μάλιστα σε συνθήκες δύσκολες, με κλειστές τις σχολές, δείχνουν ότι υπάρχουν δυνατότητες να δοθεί αποφασιστική συνέχεια στην αντιπαράθεση με τη στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ στην Εκπαίδευση.
Για να καταγραφούν το επόμενο διάστημα σταθερά και ουσιαστικά βήματα ανόδου των φοιτητικών αγώνων, συντονισμού και κοινής δράσης με σωματεία εργαζομένων και φορείς του λαϊκού κινήματος, για να μείνει ανενεργός ο νόμος - έκτρωμα, να ανοίξουν οι σχολές με όλα τα αναγκαία μέτρα, να παρθούν ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας των φοιτητών και των εργαζόμενων οικογενειών τους.
Με χιλιάδες φοιτητές έξω από τη Βουλή, ολοκληρώθηκαν την Πέμπτη η συζήτηση και η ψήφιση του αντιδραστικού νομοσχεδίου Κεραμέως - Χρυσοχοΐδη.
Με τις σχολές να είναι πια ένα χρόνο κλειστές για τους φοιτητές και τα σχολεία να ανοιγοκλείνουν παίζοντας με τα νεύρα μαθητών, εκπαιδευτικών και των οικογενειών τους, η κυβέρνηση αντί να χρηματοδοτήσει με επάρκεια και να πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα για την επανέναρξη των σπουδών σε όλες τις βαθμίδες, επέλεξε να μοιράσει εκατομμύρια ευρώ για να ενισχύσει διάφορα κατασταλτικά μέτρα στα ιδρύματα, όπως κάμερες, ελέγχους εισόδου, ακόμα και πανεπιστημιακή αστυνομία μέσα στις σχολές!
Δεκάδες φοιτητικοί σύλλογοι σε όλη τη χώρα με μαζικά συλλαλητήρια, την Τετάρτη και την Πέμπτη, διαμήνυσαν ότι το νομοσχέδιο δεν θα περάσει! «Οχι στο νομοσχέδιο Κεραμέως - Χρυσοχοΐδη. Παίρνουμε τις σπουδές μας στα χέρια μας», «Οι φοιτητές δεν είναι εγκληματίες», «Θέλουμε να γίνουμε ξανά φοιτητές. Οχι αστυνομία και διαγραφές».
Με την αποφασιστικότητα που πηγάζει από τα δίκαια αιτήματά τους περιφρούρησαν τις κινητοποιήσεις τους και έδωσαν απάντηση και στην προσπάθεια καταστολής των διαδηλώσεων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, εκτός των άλλων και με μαζική παράσταση διαμαρτυρίας στη ΓΑΔΑ, όπου προσήχθησαν δεκάδες νέοι μετά την ολοκλήρωση του συλλαλητηρίου της Τετάρτης στην Αθήνα.
Μαζικό «παρών» σε αυτόν τον αγώνα ενάντια στο νομοσχέδιο, για το ασφαλές άνοιγμα των εκπαιδευτικών δομών έδωσαν και οι μαθητές, οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί. Οι κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα είναι η στήριξη εργατικών σωματείων, Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων που έβαλαν στο επίκεντρο των διεκδικήσεών τους τις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών, ένωσαν τις φωνές τους και ύψωσαν τα πανό τους με συνθήματα: «Ο νόμος να μείνει στα χαρτιά. Οχι στα ΑΕΙ - επιχειρήσεις», «Οι ανάγκες μας δεν μπαίνουν σε lockdown», «Οχι σε άλλη μια χαμένη χρονιά. Μόρφωση - Υγεία - Ασφάλεια σε όλα τα σχολεία».