Από τις πρώτες μέρες που κατατάσσεται ένας νέος στο στρατό, ακούει πολλές νέες πληροφορίες. Ανάμεσα σε αυτές είναι το γνωστό «η πολιτική σταματάει έξω από τις πύλες των στρατοπέδων».

Το στέλεχος των Ενόπλων Δυνάμεων συνεχίζει: «Εδώ είστε όλοι Ελληνες που κάνετε τη θητεία σας και υπηρετείτε την πατρίδα σας, το τι είναι ο καθένας πολιτικά να το αφήσει για τον εαυτό του».

Δεν θα εξετάσουμε αν πιστεύει τελικά αυτό που λέει ή το λέει γιατί έτσι είναι η διαταγή, αλλά θα επικεντρωθούμε στο εξής ερώτημα: Είναι ποτέ δυνατόν να υπάρχει μέρος που να συνυπάρχουν άνθρωποι και να μη διεξάγεται «μάχη» πολιτικών ιδεών;

Από την άλλη, η θητεία στο στρατό, όπως δείχνει και η ιστορική πείρα, είναι ο κατεξοχήν χώρος που αναπτύσσονται έντονος προβληματισμός και συζητήσεις. Εκεί ο νέος έχει μπροστά του μήνες να σκέφτεται, να συλλογίζεται, να κάνει αποτίμηση στη μέχρι τώρα ζωή του, να στενοχωρηθεί για επιλογές που έχει κάνει, να νιώσει περήφανος για άλλες, να προγραμματίσει και να οραματιστεί το μέλλον του. Ακριβώς επειδή όλοι οι φαντάροι είναι σε αντίστοιχη κατάσταση, δημιουργείται το έδαφος για ανταλλαγή γνωμών, σκέψεων. Οντως ισχύει το λαϊκό ρητό: «Στο στρατό κάνεις τους καλύτερους φίλους».

Ολα αυτά δεν γίνονται σε κενό αέρος. Ο άλλος σκέφτεται με βάση τη ζωή που βρίσκεται και επηρεάζεται από τις συγκεκριμένες πολιτικές που ακολουθούν οι εκάστοτε κυβερνήσεις. Αλλά δεν μένει εκεί.

Η πολιτική, όσα συρματοπλέγματα κι αν μπουν, βρίσκει αμέτρητες χαραμάδες για να εισέλθει στα στρατόπεδα και να «χωθεί» στα μυαλά φαντάρων και στελεχών. Είναι «πλασμένη» για να οδηγήσει σε αντιπαραθέσεις, σύγκρουση απόψεων, ακόμα και σε «καμπάνες» αν θέλεις να κρατάς το κεφάλι ψηλά και να διεκδικείς αυτό που δικαιούσαι και έχεις ανάγκη.

Αλήθεια:

Αποτέλεσμα συγκεκριμένης πολιτικής δεν είναι ένας φαντάρος στις μέρες μας να μπαίνει στρατό και να πρέπει να ξοδέψει ένα σκασμό λεφτά;

Να πληρώνει τα πηγαινέλα, να του χορηγούν πια αντί για 2 ζευγάρια άρβυλα το ένα, να παίρνει 8,62 ευρώ για να ζήσει, να πληρώνει μέχρι και το βερνίκι ή το σημειωματάριο πολλές φορές για να κρατήσει σημειώσεις από την εκπαίδευση;

Αποτέλεσμα συγκεκριμένης πολιτικής δεν είναι ότι όταν ακούει ένας νέος για στρατό, του έρχεται στο μυαλό η λέξη βύσμα;

Αποτέλεσμα συγκεκριμένης πολιτικής δεν είναι στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων να έχουν κοπεί μια σειρά παροχές και επιδόματα, να αναγκάζονται πολλές φορές κάποιοι να μένουν για καιρό μακριά από την οικογένειά τους, να μην τους δίνονται στην ώρα τους τα χρωστούμενα από «συντηρήσεις»;

Αλήθεια, πώς μπορεί να νιώθει ένας διοικητής μιας μονάδας όταν βλέπει τα στελέχη και τους φαντάρους του για τους οποίους έχει την ευθύνη να φέρουν κακοδιατηρημένο οπλισμό, να φοράνε μισοσκισμένες εξαρτύσεις, χαλασμένα κράνη, να έχουν «χρεωθεί» τα μισά υλικά από αυτά που προβλέπεται, λόγω του ότι η διοίκηση λέει δεν υπάρχουν αποθέματα; Πώς νιώθει όταν τα έσοδα για να καλυφθούν οι ανάγκες της μονάδας εξαρτιόνται από το πόσα σάντουιτς και σοκολάτες θα φάνε οι φαντάροι από το ΚΨΜ;

Οταν έρχεται ο Πάιατ στην Αλεξανδρούπολη και άλλα πολεμικά πλοία και καλούν τους φαντάρους να «τραβάνε» προσοχή, δεν είναι πολιτική εξωραϊσμού των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ;

Ολα αυτά συμβαίνουν την ώρα που κάθε μέρα οι Αμερικανοί και ΝΑΤΟικοί αξιωματούχοι βλέπουν στα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας «αμφισβητούμενα ύδατα» και γκρίζες ζώνες, ρίχνοντας νερό στο μύλο της επιθετικότητας της τουρκικής αστικής τάξης.

Τα παραπάνω είναι η πολιτική που ακολούθησε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και πολλοί άλλοι πιο πριν και συνεχίζει η κυβέρνηση της ΝΔ, και είναι η ίδια που δίνει δισεκατομμύρια για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ και τα δολοφονικά του σχέδια, είναι η ίδια που εμπορευματοποιεί την Υγεία, την Παιδεία, τον Πολιτισμό, τον Αθλητισμό και χαρίζει «μποναμάδες» στους επιχειρηματικούς ομίλους.

Ολα αυτά τα συζητάνε οι στρατιώτες και τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων κάθε μέρα. Γιατί τους επηρεάζουν, ξεφυσούν, δεν βολεύονται με αυτή την κατάσταση.

Είναι έντονη η πολιτική συζήτηση αυτό το διάστημα μέσα στα στρατόπεδα. Η συζήτηση πηγάζει από την ανασφάλεια και το φόβο για το προς τα πού θα πάνε τα πράγματα.

Τελικά οι φαντάροι έχουν το δικαίωμα να συζητούν για τη συμφωνία με τους Αμερικανούς, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, γιατί αυτοί οι οργανισμοί όχι μόνο δεν υπερασπίζονται τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας, αλλά αντίθετα ανοίγουν την πόρτα για να καταπατιούνται από τους ιμπεριαλιστές στο πλαίσιο της συνδιαχείρισης και της συνεκμετάλλευσης που προωθούν.

Μία είναι η λύση για τη νεολαία και το λαό.

Αγώνας τώρα για να φύγουν οι βάσεις και αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, με αγώνα για την εργατική εξουσία.