- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Eurokinissi |
Από τις κινητοποιήσεις των σωματείων του Πολιτισμού την προηγούμενη βδομάδα |
Σε σχετική ανακοίνωσή του ο ΠΜΣ αναφέρεται στις κινητοποιήσεις και τις δράσεις των σωματείων του χώρου του Πολιτισμού και καλεί σε κλιμάκωση, σημειώνοντας μεταξύ άλλων: «Κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση μας λένε ότι το πιο σημαντικό είναι η επανεκκίνηση της οικονομίας (...) Μας "κλείνουν το μάτι" ότι για την πλειοψηφία του κλάδου η "επιστροφή στην κανονικότητα" σημαίνει να φορτωθούμε εμείς πάλι τα σπασμένα της κρίσης. Αυτό σημαίνει:
- Δεκάδες μικρά μαγαζιά, θέατρα, μικρά ωδεία που θα κλείσουν, αύξηση της ανεργίας.
- Λιγότερες παραστάσεις, μικρότερη αμοιβή.
- Μαύρη εργασία, ετεροαπασχόληση.
- Προσπάθεια για κατάργηση όποιας ΣΣΕ είχε απομείνει.
- Οσοι δουλεύουν με τους προηγούμενους όρους θα ζουν υπό την πίεση ότι αυτό μπορεί να χειροτερεύσει.
- Με αυτόν τον τρόπο οι εργαζόμενοι στον κλάδο μας θα παραμείνουν λιγότεροι και από αυτούς που κατάφεραν να πάρουν το επίδομα στήριξης.
Η κυβέρνηση το γνωρίζει αυτό και θέλει να μειώσει τις αντιδράσεις μας, φοβούμενη τη μαζικότητα των κινητοποιήσεών μας. Θέλει να εμφανίσει το ότι θα είμαστε λιγότεροι στη δουλειά την επόμενη μέρα σαν ικανοποίηση των αιτημάτων μας, προσπαθώντας αυτήν τη διαδικασία να την υλοποιήσουν τα ίδια τα Σωματεία μας. Αυτός είναι ο στόχος του Μητρώου Καλλιτεχνών.
Θέλουν να φαγωθούμε μεταξύ μας ποιος είναι καλλιτέχνης και ποιος όχι.
Θέλουν τα Σωματεία μας να γίνουν κλειστές λέσχες για λίγους δικαιωματούχους, που θα βλέπουν με έχθρα τους νέους εργαζόμενους αλλά και τους άλλους συναδέλφους τους, που αναγκάζονται να έχουν μια δεύτερη δουλειά για να ζήσουν ή δε θα καταφέρνουν να έχουν τον απαιτούμενο ετήσιο αριθμό ενσήμων για να μπουν στο Μητρώο.
Απέναντι σ' αυτήν τη λογική, ανοίγουμε τις πόρτες των Σωματείων μας για να οργανωθούν όλοι οι εργαζόμενοι του κλάδου που θέλουν να αγωνιστούν. Ιδιαίτερα οι χιλιάδες νέοι συνάδελφοι που με ενθουσιασμό συμμετείχαν στους αγώνες το τελευταίο διάστημα».
Ο ΠΜΣ διεκδικεί:
- Εξασφάλιση της επιβίωσης όλων των εργαζομένων στο Θέαμα - Ακρόαμα.
- Εξασφάλιση των πνευματικών δικαιωμάτων των δημιουργών και των εκτελεστών. Κανένα πνευματικό δικαίωμα σε παραγωγούς και εκδότες.
- ΣΣΕ σε κάθε χώρο.
- Δουλειά και ζωή με δικαιώματα.
- Τέχνη που να υπηρετεί τις ανάγκες των πολλών και όχι την κερδοφορία των λίγων.
Ερώτηση του ΚΚΕ στη Βουλή προς την υπουργό Πολιτισμού
«Προσβολή στην ιστορική μνήμη συνιστά η κατάσταση του μνημειακού συγκροτήματος για τη Μάχη της Κρήτης, στη θέση "Συκολιά" του Γαλατά Χανίων. Η εικόνα εγκατάλειψης του μνημείου, που βρίσκεται πάνω από τον κάμπο της Αγιάς, εκεί που έγιναν σκληρές μάχες τον Μάη του 1941, αποτελεί "μνημείο" ασέβειας και αδιαφορίας για τον απαράμιλλο ηρωισμό του λαού της Κρήτης, για τους αγώνες του στη Μάχη της Κρήτης, μάχη με ιδιαίτερη θέση στη λαϊκή αντίσταση και πάλη της περιόδου του Β' Παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού Πολέμου.
Ειδικότερα, το μνημειακό συγκρότημα στο Γαλατά, που θεμελιώθηκε πριν από 30 χρόνια, δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, λόγω της διαχρονικής αδιαφορίας των κυβερνήσεων και της Τοπικής - Περιφερειακής Διοίκησης. Το αποτέλεσμα είναι ότι η εικόνα που παρουσιάζει σήμερα είναι πραγματικά αποκαρδιωτική, πλήρους απαξίωσης. Το μνημειακό συγκρότημα που προοριζόταν για τη λειτουργία ενός μουσειακού χώρου με συνεδριακό κέντρο, αίθουσες πολλαπλών χρήσεων, με εκθετήρια, αίθουσες εκδηλώσεων, οπτικοακουστικών μέσων, εργαστηρίων κ.λπ., δηλαδή ένα ζωντανό μνημείο ανοιχτό για το κοινό και το οποίο θα φιλοξενούσε τις κεντρικές εκδηλώσεις για τη Μάχη της Κρήτης, είναι ένα κουφάρι από μπετό. Οι μαρμάρινες πλάκες είναι κατεστραμμένες και τα κομμάτια τους διάσπαρτα στον χώρο, χώροι του μνημείου έχουν μετατραπεί σε στάβλους και μαντριά, ο χώρος, αφύλακτος, έχει γίνει αντικείμενο βεβήλωσης, ο φέρων οργανισμός των κτιρίων (τα μπετό) είναι ποτισμένος από την υγρασία κ.τ.λ.
Η κατάσταση αυτή προκαλεί αγανάκτηση σε όλη την κοινωνία της Κρήτης και ιδιαίτερα των Χανίων, που διεκδικεί την ολοκλήρωση του έργου και ανησυχεί για τη σκοπιμότητα της εγκατάλειψης. Γίνεται φανερό ότι είναι τουλάχιστον προκλητικό ένας χώρος, που αποτυπώνει τμήμα της νεότερης Ιστορίας και των αγώνων του λαού μας, με την ένοπλη λαϊκή εξέγερση στην Κρήτη και τα χτυπήματα που επέφερε στον φασιστικό άξονα, χώρος ο οποίος θα μπορούσε να ήταν επισκέψιμος από εργαζόμενους, μαθητές αλλά και τουρίστες για να διαδίδεται η ιστορική μνήμη, να αντιμετωπίζει μέχρι σήμερα την κρατική αδιαφορία για την ολοκλήρωση, συντήρηση και ανάδειξή του».
Οι βουλευτές του ΚΚΕ Μανώλης Συντυχάκης, Μαρία Κομνηνάκα και Διαμάντω Μανωλάκου, που υπογράφουν την Ερώτηση, ρωτούν την υπουργό Πολιτισμού εάν προτίθεται να πάρει μέτρα και αποφάσεις ώστε να ολοκληρωθεί, με ευθύνη του κράτους και κρατική χρηματοδότηση, το μνημείο και να δοθεί στην τοπική κοινωνία, για να μπορεί να αξιοποιείται από τον λαό και τη νεολαία για την ανάδειξη της Ιστορίας της λαϊκής αντίστασης του τόπου.
Ο δίσκος «Κακή φωτιά» αποτελεί το πρώτο μέρος μιας ολοκληρωμένης συνθετικής εργασίας, με γενικό τίτλο «Δοκιμασία», που θα περιλαμβάνει ποιήματα σημαντικών Ελλήνων ποιητών μελοποιημένα από τον συνθέτη και τραγουδοποιό Θοδωρή Καρέλλα.
Ολα τα τραγούδια στον δίσκο ερμηνεύει ο καταξιωμένος ερμηνευτής Θανάσης Χουλιαράς, γνωστός για την πολυσχιδή καλλιτεχνική του δραστηριότητα τόσο ως τραγουδιστής του συγκροτήματος «KollektivA» όσο και για την ανεξάρτητη καλλιτεχνική πορεία, με έναν προσωπικό δίσκο στις αποσκευές του και την ενασχόλησή του με αξιόλογες μουσικοθεατρικές παραστάσεις και musical.
Το τραγούδι «Κακή φωτιά» αποτελεί μια πολύ ενδιαφέρουσα συνθετική προσέγγιση του Θοδωρή Καρέλλα στο ομώνυμο ποίημα του Κωστή Παλαμά που γράφτηκε το μακρινό 1908 και οι δύο καλλιτέχνες το αφιερώνουν «στους συναδέλφους καλλιτέχνες, τους ανθρώπους του πολιτισμού αλλά και όλους αυτούς που πάντα τους καίει κακή φωτιά»...
«Αντί το ΥΠΠΟ να ορίσει διαδικασίες και προθεσμίες διαφανείς - ως προς την κατάθεση προτάσεων καλλιτεχνικών δράσεων - και να συστήσει μια επιτροπή υψηλού κύρους, πάντα σε συνεργασία με τους Ελληνες καλλιτέχνες, για να τις αξιολογήσει, προτίμησε τις απευθείας (!) αναθέσεις διοργάνωσης καλλιτεχνικών εκδηλώσεων, από τις οποίες απουσιάζει το μεγαλύτερο μέρος των σημαντικών δημιουργών και ερμηνευτών που δραστηριοποιούνται με επιτυχία στον ελληνικό χώρο. Η εξωφρενική αυτή εξέλιξη μας υποχρεώνει σε κάθετη καταγγελία των επιλογών του ΥΠΠΟ, που θεωρούμε αυταρχικές, κατ' ουσίαν παράνομες και εκτός τόπου και χρόνου».
