Μαχητικό μήνυμα αντεπίθεσης έστειλαν και από τη Θεσσαλονίκη χιλιάδες απεργών προς την κυβέρνηση, την εργοδοσία και τον κυβερνητικό - εργοδοτικό συνδικαλισμό.

Το απεργιακό συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ, ξεκινώντας από το Αγαλμα Βενιζέλου, κατέκλυσε τους κεντρικούς δρόμους της πόλης, με μαζικότητα που ξεπέρασε τις προσδοκίες και κατευθύνθηκε προς το υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης. Η πορεία κατέληξε στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης (ΕΚΘ), όπου οι διαδηλωτές φώναξαν συνθήματα κατά του εργατοπατερισμού.

Στη συγκέντρωση βρέθηκαν απεργοί από διάφορους κλάδους καθώς και πλήθος συνταξιούχων και νεολαίας. Στην ομιλία του ο Χάρης Κυριαζίδης, πρόεδρος του Συνδικάτου Τροφίμων - Ποτών Κ. Μακεδονίας, τόνισε μεταξύ άλλων πως η οργανωμένη πάλη των εργατών προκαλεί φόβο σε κυβέρνηση - εργοδοσία - εργατοπατέρες, που «δεν θέλουν να κουνιέται φύλλο, φέρνουν νόμους που βάζουν εμπόδια στην απεργία, στους αγώνες μας, τους ναρκοθετούν, όπως το ΕΚΘ που δεν πήρε καν απόφαση. Η απεργία σήμερα δίνει αποστομωτική απάντηση».

Ακολούθησε μαχητική πορεία στους κεντρικούς δρόμους της πόλης. Φτάνοντας στο υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης, ο Κυριάκος Τσιαούσης, πρόεδρος του ΣΕΤΕΠΕ (Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων σε Τουριστικές και Επισιτιστικές Επιχειρήσεις), κάλεσε τους διαδηλωτές να κατευθυνθούν προς το ΕΚΘ, απαντώντας στην πλειοψηφία της διοίκησής του που... «ήδη πήρε απόφαση ότι το Ασφαλιστικό κηδεύτηκε».

Εκεί, κάτω από συνθήματα, όπως «Οι εργατοπατέρες δεν βγήκαν στο μπαλκόνι, να δουν την εργατιά πώς διαδηλώνει», το λόγο έλαβε ο Θανάσης Κουτσουράς, πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Θεσσαλονίκης, σημειώνοντας: «Βρισκόμαστε εδώ στο ΕΚΘ, στο σπίτι της εργατικής τάξης, την έδρα των εργατικών σωματείων της πόλης, που δυστυχώς κινδυνεύει από την πλειοψηφία της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ να μετατραπεί από Εργατικό Κέντρο σε μνημείο εργατοπατερισμού. Είναι αυτοί που για σήμερα όχι απλά δεν άνοιξαν το στόμα τους να μιλήσουν σε εργαζόμενο, αλλά αρνήθηκαν να συγκαλέσουν τη διοίκηση του ΕΚ για να συζητήσει για το αν θα απεργήσουμε ή όχι (...) Είναι αυτοί, συνάδελφοι και συναγωνιστές, που σε λίγες μέρες θα βρίσκονται σε ένα πολυτελές τουριστικό θέρετρο στο Καβούρι για να κάνουν άλλη μια συμφωνία με την κυβέρνηση, ώστε αυτοί να κρατάνε καρέκλες σαν εργατοπατέρες και απ' την άλλη η κυβέρνηση και ο ΣΕΒ ανενόχλητοι να υλοποιούν πολιτικές για τα κέρδη τους».

Με τη μαζική απεργιακή κινητοποίηση, εξάλλου, οι εργαζόμενοι της Θεσσαλονίκης, πέρα από την ανοιχτά αντιαπεργιακή στάση των εργατοπατέρων του ΕΚΘ, έδωσαν απάντηση και στα εμπόδια που επιχείρησε να βάλει η εργοδοσία, όπως για παράδειγμα στο Εμπόριο, όπου η μεγαλοεργοδοσία προσπάθησε να εμποδίσει την προπαγάνδιση της απεργίας, αναπαράγοντας μάλιστα τα «επιχειρήματα» του εργατοπατερισμού, ότι οι εργαζόμενοι τάχα δεν μπορούν να απεργήσουν γιατί... «η απεργία είναι του ΠΑΜΕ και όχι της ΓΣΕΕ».

Απέναντι στη συντονισμένη προσπάθεια υπονόμευσης της απεργίας στάθηκαν από τα ξημερώματα οι ταξικές δυνάμεις, συμμετέχοντας μαζικά στις απεργιακές περιφρουρήσεις σε πολλές πόλεις της Β. Ελλάδας. Πολλά σωματεία οργάνωσαν εξορμήσεις στην αρχή της βάρδιας σε χώρους δουλειάς, αξιοποιώντας κυριολεκτικά μέχρι και την τελευταία στιγμή, καλώντας τους συναδέλφους τους στις απεργιακές κινητοποιήσεις. Σε χώρους δουλειάς, όπως στη ΒΙΠΕ Σίνδου, εκφράστηκε η θέληση σημαντικού αριθμού εργαζομένων να συμμετάσχουν στην πάλη, που βρήκε ωστόσο εμπόδιο την αντιαπεργιακή στάση του ΕΚΘ.

Παρακαταθήκη της δύσκολης αυτής μάχης αποτελούν οι πολυάριθμες μαζικές διαδικασίες που πραγματοποίησαν τα ταξικά σωματεία, ακόμα και σε χώρους που δεν καλύπτονταν από απεργιακές αποφάσεις Εργατικών Κέντρων ή Ομοσπονδιών, όπου προχώρησαν σε επιτυχημένες στάσεις εργασίας, όπως αυτή του ΣΕΤΗΠ Θεσσαλονίκης.

Η αντιαπεργιακή στάση ξεπουλημένων ηγεσιών Εργατικών Κέντρων καταγγέλθηκε επίσης σε πολλές άλλες πόλεις της Βόρειας Ελλάδας, από το βήμα των συγκεντρώσεων και τα απεργιακά συλλαλητήρια, ορισμένα από τα οποία κατέληξαν έξω από Εργατικά Κέντρα που γύρισαν την πλάτη στον απεργιακό αγώνα. Καθόλου τυχαία, αρκετά από αυτά αποτέλεσαν όλο αυτό το διάστημα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα νοθείας στα συνδικάτα...

Η πορεία των ταξικών δυνάμεων στις Σέρρες κατέληξε έξω από το Εργατικό Κέντρο, η διοίκηση του οποίου κράτησε απεργοσπαστική θέση, ενώ στην Αλεξανδρούπολη οι διαδηλωτές κρέμασαν πανό στο Εργατικό Κέντρο, όπου αναγραφόταν: «Εργοδοτικό Κέντρο Εβρου: Σήμερα κάνουμε απεργοσπασία».

Οι ομιλητές στις συγκεντρώσεις σε Κοζάνη, Ξάνθη, Καβάλα, Κατερίνη, Κομοτηνή, Βέροια και Δράμα μεταξύ άλλων κατήγγειλαν τις πλειοψηφίες των διοικήσεων των αντίστοιχων Εργατικών Κέντρων, που είτε δεν συζήτησαν καν το θέμα της απεργίας είτε, όπου το συζήτησαν, όπως π.χ. στην Ξάνθη, επιστράτευσαν τα γνωστά επιχειρήματα περί... «ξεπερασμένης απεργίας».

Στο επίκεντρο των κινητοποιήσεων βρέθηκε επίσης η πάλη ενάντια στην εμπλοκή της χώρας στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Στο πλαίσιο αυτό, στην Αλεξανδρούπολη κατατέθηκε ψήφισμα ενάντια στη χρησιμοποίηση του λιμανιού της πόλης ενόψει της άσκησης - πρόβας πολέμου με τη Ρωσία, χαρακτηρίζοντας παράλληλα ανεπιθύμητο τον Αμερικανό διοικητή που επισκέφθηκε χτες την πόλη για να προετοιμάσει το έδαφος.

Απεργιακές συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν επίσης σε Γιαννιτσά, Εδεσσα, Κιλκίς, Γρεβενά, Καστοριά, Φλώρινα, Θάσο και Ορεστιάδα.

Χιλιάδες εργαζόμενοι διαδήλωσαν και στον Πειραιά: Ναυτεργάτες, εργαζόμενοι της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, από τα εργοστάσια ελαιουργοσαπουνοποιίας, οικοδόμοι, εμποροϋπάλληλοι, εργαζόμενοι στους δήμους, με ξεχωριστή την παρουσία της νεολαίας, έχοντας στο πλευρό τους αυτοαπασχολούμενους, ενώ το «παρών» έδωσαν αυτήν τη φορά και οι εργαζόμενοι από το Κέντρο Φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών στο Σχιστό.

Με μαζική συγκέντρωση και πορεία στους δρόμους του κέντρου του Πειραιά, έστειλαν ηχηρό μήνυμα ενάντια στην αντιασφαλιστική επίθεση και συνολικά ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική.

Η μάχη της απεργίας ξεκίνησε από τα ξημερώματα στους χώρους δουλειάς, με το βάρος της περιφρούρησης να πέφτει στο λιμάνι του Πειραιά, τόσο στα καράβια όσο και τις πύλες του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων της COSCO στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ.

Καταφτάνοντας από μεγάλους χώρους δουλειάς, οι εργαζόμενοι γέμισαν ασφυκτικά την πλατεία Καραϊσκάκη. Τη συγκέντρωση άνοιξε με χαιρετισμό του ο Κώστας Ψωμάς, πρόεδρος του Συλλόγου ΕΒΕ Κορυδαλλού, ενώ κεντρικός ομιλητής ήταν ο Νίκος Ξουράφης, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πειραιά.

Ακολούθησε δυναμική πορεία με προμετωπίδα το πανό του ΠΑΜΕ: «Απεργιακός ξεσηκωμός, όλοι στον αγώνα, όλοι στους δρόμους».

Στο λιμάνι, οι εργαζόμενοι του ΣΕΜΠΟ, συσπειρωμένοι στο σωματείο τους, την ΕΝΕΔΕΠ, όπως και οι ναυτεργάτες όλων των ειδικοτήτων ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα των σωματείων ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ΠΕΕΜΑΓΕΝ και ΠΕΠΡΝ, συμμετείχαν σύσσωμοι στην απεργία, δίνοντας ταυτόχρονα κατάλληλη απάντηση στις δυνάμεις του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού σε ΟΜΥΛΕ (Ομοσπονδία Υπαλλήλων Λιμανιών) και ΠΝΟ.

Οι εν λόγω δυνάμεις, μαζί με τις ηγεσίες στα σωματεία ΕΤΧ και ΕΜΥ (εργατοτεχνιτών ΟΛΠ), βάζοντας πλάτη σε κυβέρνηση - εργοδοσία, όχι μόνο δεν πήραν απόφαση για την απεργία, αλλά την υπονόμευσαν μέχρι την τελευταία στιγμή. Εργαζόμενοι κατήγγειλαν ότι «καλούσαν κόσμο να πάει για δουλειά πολύ πριν την έναρξη του ωραρίου, μην τυχόν και αποκλειστούν από τις ομάδες περιφρούρησης» και χωρίς αυτό να υπολογίζεται ως υπερωριακή απασχόληση.

Αντίστοιχα, πρόεδροι σωματείων της ΠΝΟ όχι μόνο έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μη ληφθεί απεργιακή απόφαση, αλλά την ώρα που τα ταξικά ναυτεργατικά σωματεία έδιναν μάχη για την επιτυχία της, αυτοί μπαινόβγαιναν στο υπουργείο Ναυτιλίας στήνοντας «κοινωνικούς διαλόγους»...