Με πλούσιο ρεπορτάζ, με τα συνεδριακά υλικά και τις αποφάσεις του 15ου Συνεδρίου της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ που πραγματοποιήθηκε στις 9-10 Νοέμβρη, κυκλοφορεί το περιοδικό της «ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ» (τεύχος 184 ΟΚΤΩΒΡΗ - ΝΟΕΜΒΡΗ - ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2019), απαραίτητο για όλους τους Αντιστασιακούς αγωνιστές, φίλους και απογόνους της Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας που ενδιαφέρονται για τη δράση και τις εκδηλώσεις της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ. Εκτός από τον χαιρετισμό του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σ. Δημήτρη Κουτσούμπα στο Συνέδριο, δημοσιεύονται η εισήγηση και ο προγραμματισμός δράσης της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, οι αποφάσεις του Συνεδρίου και ο κατάλογος των μελών της νέας διοίκησης.

Στις άλλες στήλες του περιοδικού δημοσιεύονται: Στο ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Κείμενο αφιερωμένο στα 70 χρόνια από τη λήξη της εποποιίας του ΔΣΕ με τα βασικά συμπεράσματα από εκείνον τον ηρωικό αγώνα. Στη στήλη ΕΠΕΤΕΙΟΙ δημοσιεύεται πλούσιο ρεπορτάζ από την εκδήλωση της ΚΟ Κ. Μακεδονίας για την Απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης με τη σημαντική ομιλία της σ. Αλέκας Παπαρήγα. Επίσης ρεπορτάζ από τις εκδηλώσεις για την ίδρυση του ΕΑΜ και την Απελευθέρωση της Αθήνας κ.ά.

Στις ΣΕΛΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΣΕ έρευνα για το ιστορικό της Μάχης του ΔΣΕ για την κατάληψη της Αράχωβας. Ενώ, στη στήλη ΡΕΠΟΡΤΑΖ, πέρα από τα υλικά για τις δραστηριότητες - εκδηλώσεις των Παραρτημάτων της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ σε όλη τη χώρα, δημοσιεύεται και η ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στα εγκαίνια του Μουσείου του ΚΚΕ στις Πρέσπες. Ενδιαφέροντα, όπως πάντα, είναι και τα υλικά που αφορούν τις στήλες ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ - ΗΡΩΕΣ - ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ, ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΕΦΥΓΑΝ.

Το περιοδικό «ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ» διατίθεται:

• Στα Κεντρικά Γραφεία της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ: Μαυρομματαίων 12, Αθήνα, τηλέφωνο 210.8222.952, Φαξ: 210.8834.093.
• Στα κατά τόπους παραρτήματα της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ.

ΦΩΤΟ

Στη μνήμη του ΒΑΣΙΛΗ ΓΚΙΚΑΚΗ (ΓΚΙΖΙΑΚΗ) και του πατέρα του, κυρ ΚΩΣΤΑ, τα εγγόνια του και τα παιδιά του συμβάλλουν στην οικονομική ενίσχυση του ΚΚΕ, μέσω ΚΟΒ Μελισσίων - Πεντέλης.

Ο κυρ ΚΩΣΤΑΣ, τσαγκάρης, μέλος του ΚΚΕ από το 1918, έδρασε στις Σέρρες στους αγώνες των καπνεργατών και των τσαγκαράδων το 1922 και γι' αυτό κυνηγήθηκε. Ηρθε στην Αθήνα και φυλακίστηκε από το καθεστώς του Μεταξά το 1936. Στα Ανω Πετράλωνα, όπου έμενε από το 1925, έφτιαχνε παπούτσια δωρεάν για τα ξυπόλυτα παιδιά της περιοχής του. Πέθανε το 1944 από ασθένεια που απέκτησε δουλεύοντας σε βαρελάδικο σε ηλικία επτά ετών, όταν έχασε τους γονείς του στη Νιο.

Ο γιος του, ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΚΙΚΑΚΗΣ, σε ηλικία 16 ετών, οργάνωσε την αντίσταση των μαθητών του Μοσχανδρέα κατά της συμμετοχής τους στη Νεολαία του Μεταξά, και γι' αυτό φυλακίστηκε, βασανίστηκε και αποβλήθηκε από τα σχολεία της χώρας από τη δικτατορία του Μεταξά, αν και αριστούχος μαθητής. Κρατήθηκε ένα μήνα στην Ασφάλεια μαζί με τον πατέρα του και εξαιτίας των βασανιστηρίων που υπέστη σε αυτήν την τρυφερή ηλικία απέκτησε πρόβλημα στην καρδιά. Αργότερα, ως στέλεχος του ΚΚΕ, πήρε μέρος στην Αντίσταση ως συνταγματάρχης του εφεδρικού ΕΛΑΣ στα Παλαιά Σφαγεία. Συνελήφθη σε μπλόκο, φυλακίστηκε στις φυλακές Χατζηκώστα και καταδικάστηκε, με χαλκευμένες κατηγορίες, σε θάνατο το 1944, σε ηλικία 23 ετών. Με την παρέμβαση του αδερφού του Στέργιου, της συντρόφισσάς του Αιμιλίας και της φίλης του Τιτίκας, γλύτωσε την εκτέλεση και παραδόθηκε στη Χωροφυλακή από τους αποχωρούντες Γερμανούς. Αν και διαφώνησε με την αποχή από τις εκλογές το 1946 και αποχώρησε από το ΚΚΕ, έμεινε πάντα πιστός στις αρχές του μαρξισμού - λενινισμού και προλεταριακού διεθνισμού, στην εργατική τάξη και τους αγώνες της, στους οποίους συμμετείχε ενεργά, και στο Κόμμα της εργατικής τάξης, το ΚΚΕ, μέχρι το θάνατό του, το 2001.

***

Το Παράρτημα Μελισσίων - Πεντέλης της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, τιμώντας την μνήμη των 14 Πεντελιωτών αγωνιστών, κομμουνιστών που εκτελέστηκαν την 1η Μάη του '44 στην Καισαριανή και όλων εκείνων των αγωνιστών και μαχητών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας που έχουν φύγει από τη ζωή και ζούσαν στην περιοχή μας, προσφέρει για την ενίσχυση των αγώνων του ΚΚΕ 200 ευρώ μέσω ΚΟ Μελισσίων - Πεντέλης.

ΦΩΤΟ

Στη μνήμη του συντρόφου ΘΟΔΩΡΗ ΜΙΧΑ, που χάσαμε άδικα, οικονομική ενίσχυση 50 ευρώ στο ΚΚΕ μέσω ΚΟ Ναυτεργατών.

Γ. Κ.

***

Στη μνήμη του πατέρα μου ΒΑΓΓΕΛΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΥ, αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης και μέλους του ΚΚΕ και της μητέρας μου ΕΛΕΝΗΣ ΜΠΟΥΝΤΑ - ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΥ, μέλους της ΕΠΟΝ, προσφέρω μέσω της ΚΟΒ Καρύστου 150 ευρώ για την Οικονομική Εξόρμηση του Κόμματος.

Γιώργος Οικονομόπουλος

***

ΦΩΤΟ

Στις 15 Γενάρη 1948 έπεσε μαχόμενος ο ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΜΕΝΕΛΑΟΥ, πολιτικός επίτροπος του Δημοκρατικού Στρατού Σάμου, σε μάχη στην οποία ήταν επικεφαλής, υπερασπιζόμενος οχυρές θέσεις στου Μερτζάνη τα βράχια. Ηταν αρχαιολόγος και αριστούχος απόφοιτος της Νομικής. Στη μνήμη του ο εγγονός του Μενέλαος Μενελάου προσφέρει στην Οικονομική Εξόρμηση του ΚΚΕ 100 ευρώ μέσω της ΚΟ Κορινθίας.

Απόσπασμα από το βιβλίο «Ο Αγώνας του Δημοκρατικού Στρατού στη Σάμο»: «...Γύρω στις 4 η ώρα, οι επιτιθέμενοι εξαπέλυσαν ενισχυμένες δυνάμεις κατά μέτωπο και από την βορινή δασωμένη πλαγιά...

...Κι ενώ συνεχιζόταν η προσπάθεια για την ανατροπή της αγκιστρωμένης πάνω στα βράχια ομάδας, ο Μενελάου δέχτηκε μια ριπή, και τραυματίστηκε σοβαρά. Οι αντάρτες έτρεξαν κοντά του και προσπάθησαν να τον μεταφέρουν στο απυρόβλητο, για να του επιδέσουν τα τραύματα. Ο Μενελάου αρνήθηκε να εγκαταλείψει τη θέση του. Μεγαλόστομος, πειστικός και αμετακίνητος, ο παράτολμος εκείνος άντρας, ο μοναδικός, παρακάλεσε τους συντρόφους του να τον αφήσουν να ρίξει και τις τελευταίες του σφαίρες! Κι εκεί που ακουμπισμένος στον κορμό του πεύκου συνέχισε να πολεμάει και να ζητωκραυγάζει για το Δημοκρατικό Στρατό, μία σφαίρα τον ξάπλωσε νεκρό. Η καθάρια φωνή του κόπηκε στη μέση, το χέρι του έμεινε ακίνητο πάνω στο όπλο. Ομως το φωτεινό του χαμόγελο ζούσε ολοζώντανο πάνω στην επιβλητική μορφή του. Η κρυάδα του θανάτου δεν στάθηκε ικανή να το εξαφανίσει. Ο ήρωας του Δ.Σ. Σάμου ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΜΕΝΕΛΑΟΥ έπεσε χαμογελώντας!

Αργότερα διαδόθηκε από τον Πλατανιώτη μεταγωγικό Αναστάση Σουρή πως, όταν τέλειωσε η μάχη, ο διοικητής του λόχου χωροφυλακής που έκαμε την επίθεση, πλησίασε τον νεκρό ήρωα, είπε στους άντρες του να τον ανασηκώσουν και να τον ακουμπήσουν ορθό στο πανύψηλο πεύκο, κάτω από το οποίο έπεσε, τον κοίταξε μερικά λεπτά και συγκινημένος είπε: Αυτός ο άντρας ήταν γενναίο παλικάρι...».