Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας και το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας με την κοινή μας τοποθέτηση επιδιώκουμε να παρέμβουμε στις επικίνδυνες και ανησυχητικές εξελίξεις, που διαμορφώνονται στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, και που προκαλούνται από κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές δυνάμεις, που θέλουν να σύρουν τους δύο λαούς σε αιματηρές περιπέτειες για τα δικά τους συμφέροντα.

Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, που καθορίζονται σήμερα τόσο από τους σχεδιασμούς των κυρίαρχων αστικών τάξεων των δύο χωρών, όσο και από τα συμφέροντα άλλων αστικών τάξεων και ισχυρών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, έχουν «χτυπήσει κόκκινο». Κι αυτό γιατί εμπλέκονται στη σφοδρή διαπάλη για το μοίρασμα του ενεργειακού πλούτου της περιοχής, τους δρόμους μεταφοράς της Ενέργειας και των εμπορευμάτων. Αποτέλεσμα των σφοδρών ανταγωνισμών είναι οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πόλεμοι στην ευρύτερη περιοχή μας, όπως π.χ. στη Συρία και στη Λιβύη, οι πολύ επικίνδυνες εξελίξεις στον Περσικό Κόλπο που τροφοδοτούνται και από την αμερικανική επίθεση στο Ιράκ και τη δολοφονία Ιρανών και Ιρακινών αξιωματούχων.

«Κομμάτι» αυτών των εξελίξεων είναι και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις. Οι λαοί της Τουρκίας και της Ελλάδας δεν μπορούν να προσμένουν τίποτα το θετικό για τις εξελίξεις από την εμπλοκή σε αυτές των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

Τα δύο κόμματά μας στηρίζονται στον προλεταριακό διεθνισμό, στη διεθνιστική αλληλεγγύη και με αυτές τις αρχές αντιμετωπίζουμε τις σύνθετες εξελίξεις στην περιοχή μας, παλεύοντας για τα εργατικά, λαϊκά συμφέροντα.

Υπογραμμίζουμε πως τόσο η συνεργασία, όσο και οι ανταγωνισμοί των αστικών τάξεων της Τουρκίας και της Ελλάδας, π.χ. για το ποια χώρα θα γίνει «ενεργειακός κόμβος», υπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα και δεν έχουν καμία σχέση με τα συμφέροντα των λαών.

Οι λαοί της Τουρκίας και της Ελλάδας δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν μεταξύ τους. Εχουν συμφέρον να διεκδικήσουν να ζούνε ειρηνικά και να παλεύουν για το δικό τους μέλλον, κόντρα στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, στα καπιταλιστικά κέρδη, που οδηγούν στον πόλεμο και στην καταστροφή του περιβάλλοντος. Για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, το «ξερίζωμα» εκείνων των αιτιών που οδηγούν τους λαούς στην «κρεατομηχανή» του ιμπεριαλιστικού πολέμου.

Σ' αυτήν την κατεύθυνση, τα ΚΚ της Ελλάδας και της Τουρκίας:

• Εναντιωνόμαστε σε κάθε περίπτωση θερμού επεισοδίου και πολεμικής εμπλοκής.
• Εκφράζουμε την αντίθεσή μας στις παραβιάσεις των συνόρων και στην αμφισβήτηση των διεθνών Συνθηκών που έχουν καθορίσει τα σύνορα στην περιοχή.
• Υποστηρίζουμε τη θέση για μη αλλαγή των συνόρων και των Συνθηκών που τα καθορίζουν.
• Καταδικάζουμε τις προσπάθειες, από θέσεις στρατιωτικής ισχύος, να διαμορφωθούν τετελεσμένα στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, όπως και τις υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες των δύο χωρών, που δημιουργούν υπόβαθρο πολεμικής αναμέτρησης.
• Καταγγέλλουμε πως τα σχέδια για συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στο Αιγαίο, από τις αστικές τάξεις των δύο χωρών, αποσκοπούν στο να βάλουν στο χέρι τα ξένα και ντόπια μονοπώλια τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών, με στόχο την αύξηση της κερδοφορίας τους, δημιουργώντας όρους για μεγαλύτερες επιπλοκές και όξυνση της αντιπαράθεσης, κινδύνους για το περιβάλλον. Η εργατική τάξη, οι λαοί των δύο χωρών δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα απ' αυτά τα σχέδια.
• Παλεύουμε για απεμπλοκή των δύο χωρών από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, για την επιστροφή των στρατιωτικών δυνάμεων από ΝΑΤΟικές και άλλες ιμπεριαλιστικές αποστολές εκτός συνόρων.
• Παλεύουμε για την αποδέσμευση των χωρών μας από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, για να διώξουμε τις αμερικανικές και ΝΑΤΟικές βάσεις από τις χώρες μας.

Τα ΚΚ της Ελλάδας και της Τουρκίας καλούμε την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα να δυναμώσουν την πάλη τους ενάντια στους σχεδιασμούς των αστικών τάξεων και των ιμπεριαλιστικών ενώσεων, ενάντια στον εθνικισμό και ρατσισμό, για να φτάσει το μήνυμα πως οι γείτονες λαοί επιθυμούν και διεκδικούν να ζήσουν ειρηνικά!

17 Γενάρη 2020

Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας

Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας

Ολο και πιο βαθιά στη «μέγκενη» των συνολικότερων αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδιασμών στην περιοχή και της σύγκρουσης με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, σχεδιασμών που δρομολογούν επικίνδυνες εξελίξεις για τους λαούς και εξίσου επικίνδυνες «διευθετήσεις» σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, μπαίνουν τα Ελληνοτουρκικά.

Ενδεικτικές άλλωστε για το πλαίσιο είναι οι δηλώσεις του Προέδρου της Τουρκίας, Ρ. Τ. Ερντογάν, μιλώντας μεσοβδόμαδα στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα, λίγο πριν ανακοινώσει ότι «στέλνουμε τα στρατεύματά μας στη Λιβύη για τη διατήρηση της νόμιμης κυβέρνησης (σ.σ. εννοεί τον Φαγέζ αλ Σάρατζ) και τη διασφάλιση της σταθερότητας»: «Τα βήματα που έχει κάνει τον τελευταίο καιρό η Τουρκία, η στάση και ο αγώνας της είναι σημαντικά για τη διαμόρφωση της επόμενης 50ετίας, ακόμα και ολόκληρου του επόμενου αιώνα... Η παγκόσμια τάξη πάνω στην οποία οικοδομήθηκε όλος ο προηγούμενος αιώνας τώρα διαταράσσεται θεμελιακά, με τρόπο που δεν θα αφήσει ανεπηρέαστη καμιά χώρα και καμιά περιοχή», είπε.

Επίσης, ο Ερντογάν επανέλαβε ότι η Αγκυρα θα ξεκινήσει άμεσα έρευνες για υδρογονάνθρακες στην Ανατολική Μεσόγειο, με βάση τις ζώνες που καθόρισε η απαράδεκτη συμφωνία με τον Σάρατζ, υποστηρίζοντας ότι «πλέον είναι νομικά αδύνατο να γίνουν έρευνες ή εξορύξεις στην περιοχή μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης, ή να γίνει αγωγός, χωρίς την έγκριση των δύο πλευρών...» και ότι «εντός του 2020 επιταχύνουμε τις διαδικασίες και ξεκινάμε τις έρευνες και γεωτρήσεις στις περιοχές αυτές. Αφού παραχωρηθούν οικόπεδα και ολοκληρωθούν οι διαδικασίες, το "Ορούτς Ρέις" θα πραγματοποιήσει εκεί σεισμικές έρευνες».

Την ίδια ώρα, ο Τούρκος ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου προχωρούσε εκ νέου σε αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας σε νησιά του Αιγαίου, δηλώνοντας: «Υπάρχουν νησιά που δεν έχει καθοριστεί η κυριαρχία τους ούτε στη Συνθήκη Λοζάνης, ούτε στη Συνθήκη ειρήνης του 1948. Αυτός είναι ο λόγος που ζητάμε διερευνητικές επαφές για να λύσουμε τα ζητήματα αυτά. Για να μη συμβεί πάλι κάποια κρίση των Καρντάκ (Ιμια)...».

Την ίδια στιγμή, ο Μ. Τσαβούσογλου - δείχνοντας πως όξυνση και ιμπεριαλιστικές «διευθετήσεις» είναι οι δύο όψεις του ίδιου επικίνδυνου νομίσματος - εξηγούσε ότι «το μνημόνιο που υπογράψαμε στη Λιβύη είναι η δύναμη της Τουρκίας στο τραπέζι», αλλά και ότι «είμαστε έτοιμοι να υπογράψουμε μνημόνιο συμφωνίας ή συμφωνία στη Μεσόγειο με όλους, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας. Αρκεί να μην αποκλειστεί η Τουρκία», ενώ δεν απέκλεισε την αξιοποίηση του «East Med» θέτοντας όρους, εξηγώντας ότι για να λειτουργήσει, «το Ισραήλ και οι άλλες χώρες θα πρέπει να μιλήσουν με την Τουρκία. Χωρίς την έγκριση της Τουρκίας δεν μπορεί να γίνει αυτό το έργο».

«Ελάτε να φροντίσουμε τη δίκαιη μοιρασιά, να κερδίσουν όλοι και να μην υπάρξει ένταση αδίκως», πρόσθεσε και δεν παρέλειψε δε να θυμίσει ότι «μέχρι να υπογράψουμε εμείς αυτά τα μνημόνια με τη Λιβύη, είχαν γίνει πολλές προσπάθειες με διμερή, τριμερή και τετραμερή σχήματα για τον αποκλεισμό της Τουρκίας. Ενώ τους είχαμε υπενθυμίσει πως η Τουρκία δεν μπορεί να αποκλειστεί από οποιαδήποτε συμφωνία αφού έχουμε τη μεγαλύτερη ακτογραμμή στην Ανατολική Μεσόγειο».

Την ίδια στιγμή ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης, σε συνέντευξή του στον «Alpha», αφού επαναλάμβανε τους χρεοκοπημένους μύθους ότι οι «ισχυροί» ΑμερικανοΝΑΤΟικοί σύμμαχοι αποτελούν τάχα ομπρέλα απέναντι στον «απομονωμένο Ερντογάν», ερωτηθείς σχετικά με το ενδεχόμενο κλιμάκωσης της τουρκικής επιθετικότητας, απάντησε πως «θα κάνουμε και ό,τι χρειάζεται για να μη φτάσουμε στο σημείο να κάνουμε ό,τι χρειάζεται...». Ετσι, στο πλαίσιο αυτό, τόνιζε πως «παραμένουν ανοιχτά» τα κανάλια επικοινωνίας με την Αγκυρα και περιγράφοντας τις διαπραγματεύσεις στο ΝΑΤΟικό πλαίσιο, έκανε λόγο για «αμοιβαίες μετακινήσεις» ώστε «να μειώσουμε την ένταση», προσθέτοντας πως η «πρόθεση» της κυβέρνησης είναι ακόμα και μια προσφυγή στη Χάγη αν στο μεταξύ οι δύο πλευρές δεν συμφωνήσουν σε μια διευθέτηση.

Τον «τόνο» σε όλα τα παραπάνω, όπως και «αέρα στα πανιά» της τουρκικής επιθετικότητας, δίνουν τα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια στην περιοχή, και ο βασικός στόχος των ΗΠΑ (που συμμερίζονται πλήρως η κυβέρνηση της ΝΔ όπως και οι υπόλοιπες αστικές πολιτικές δυνάμεις) για την παραμονή της Τουρκίας εντός του ΝΑΤΟικού στρατοπέδου, τη στιγμή που η τελευταία αναπτύσσει πολύμορφες σχέσεις με τη Ρωσία και με δεδομένο το κρίσιμο βάρος της ως πολιτικής και στρατιωτικής δύναμης για τη διαμόρφωση συνολικά του συσχετισμού δυνάμεων ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα.

Χαρακτηριστικά είναι τα όσα είπε στην αρχή της βδομάδας και στον απόηχο της επίσκεψης Μητσοτάκη στις ΗΠΑ ο Αμερικανός πρέσβης, Τζ. Πάιατ, ξεκαθαρίζοντας - σχετικά με το ενδεχόμενο αμερικανικής παρέμβασης στα Ελληνοτουρκικά - πως «φυσικά και θα εμπλακούμε. Φυσικά και δεν θέλουμε να ξεσπάσει κάποια κρίση. Δεν θέλουμε Ελλάδα και Τουρκία να φτάσουν σε κρίσιμο σημείο και έχουμε επέμβει ξανά στο παρελθόν», σημειώνοντας ότι «η Τουρκία δεν θέλει να μείνει μόνη της με τη Ρωσία και το Ιράν και είναι ένα θέμα στο οποίο Ελλάδα και ΗΠΑ εργάζονται μαζί».

Το τι σηματοδοτούν όλα αυτά για τα κυριαρχικά δικαιώματα και τη δρομολόγηση σχεδίων συνδιαχείρισης, αποκαλύφθηκαν αμέσως μετά, όταν ο πρέσβης ερωτώμενος για την «παράνομη» συμφωνία Τουρκίας - Λιβύης ξεκαθάρισε πως «δεν έχουμε αποδώσει ακόμα αυτόν το χαρακτηρισμό, μένουμε στο ότι είναι αντιπαραγωγική και προκλητική».

Επίσης, είπε ότι «τα νησιά, και κυρίως του μεγέθους της Κρήτης, έχουν τα ίδια δικαιώματα σε θαλάσσιες ζώνες με τις ηπειρωτικές περιοχές», παραγράφοντας εμμέσως πλην σαφέστατα δηλαδή κυριαρχικά δικαιώματα για τα υπόλοιπα (...που δεν έχουν το μέγεθος της Κρήτης!) και ανοίγοντας και από εκείνη την πλευρά την πόρτα για τις σχετικές αμερικανοΝΑΤΟικές «διευθετήσεις».

Ενώ και εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, μέσα στη βδομάδα, περιέγραψε ως βασική «αδυναμία» της συμφωνίας Τουρκίας - Λιβύης το ότι δεν λαμβάνει «υπόψη τα συμφέροντα όλων των ενδιαφερόμενων κρατών», στη λογική της συνδιαχείρισης που εξυπηρετεί τη σταθερότητα της ΝΑ ΝΑΤΟικής πτέρυγας, μιλώντας μάλιστα για «αλληλεπικαλυπτόμενες θαλάσσιες διεκδικήσεις» που έχει η Ελλάδα (και όχι δικαιώματα) στην περιοχή.

Ενώ χαρακτηριστική ήταν και η άρνησή του να επιβεβαιώσει το ενδεχόμενο νέων αμερικανικών κυρώσεων σε βάρος της Αγκυρας - όπως προβλέπει προεδρικό εκτελεστικό διάταγμα του 2016 για τη Λιβύη - λέγοντας ότι «οι ΗΠΑ δεν κάνουν προαναγγελίες, ούτε προδικάζουν τις αποφάσεις που λαμβάνουν περί κυρώσεων».