Οι ΗΠΑ δεν αποκλείουν και στρατιωτικά μέτρα, ενώ ο Πομπέο περιοδεύει αναζητώντας έναν «νέο παγκόσμιο συνασπισμό» κατά της τρομοκρατίας
Copyright 2019 The Associated |
Ο Αμερικανός ΥΠΕΞ φτάνει στο Αμπου Ντάμπι για νέες επαφές με συμμάχους των ΗΠΑ |
Ο Αμερικανός Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ χαρακτήρισε τις νέες κυρώσεις «σκληρό χτύπημα» και σημείωσε ότι αυτές θα αφορούν τον ανώτατο θρησκευτικό ηγέτη του Ιράν Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ και «πολλούς ακόμα» ανώτατους Ιρανούς αξιωματούχους, στους οποίους μεταξύ άλλων θα απαγορευτεί η πρόσβαση σε χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς κ.τ.λ. Διευκρινίσεις δεν δόθηκαν, ωστόσο αμερικανικά ΜΜΕ μετέδιδαν «πάγωμα» περιουσιακών στοιχείων πολλών δισ. ευρώ.
Συνομιλώντας άλλωστε με δημοσιογράφους, ο Τραμπ άφησε ξανά ανοιχτό το ενδεχόμενο ανάληψης (και) στρατιωτικής δράσης, ενώ τις αμερικανικές διαθέσεις είχε αναδείξει και ο σύμβουλος του Τραμπ σε θέματα Εθνικής Ασφάλειας Τζον Μπόλτον, που είπε ότι «κανένας δεν τους έδωσε (στους Ιρανούς) μία άδεια κυνηγιού στη Μέση Ανατολή», όπως και ότι η Τεχεράνη δεν πρέπει να μεταφράσει λανθασμένα «τη σύνεση και τη διακριτικότητα των ΗΠΑ ως αδυναμία», αναφερόμενος στο «πάγωμα» εντολών για επιλεγμένα στρατιωτικά χτυπήματα των ΗΠΑ κατά ιρανικών στόχων.
Την ίδια στιγμή, σε εξέλιξη βρίσκονται νέες διπλωματικές επαφές, για να διασφαλιστούν συμμαχίες στα ευρύτερα αμερικανικά σχέδια για τη Μέση Ανατολή: Ο Αμερικανός ΥΠΕΞ Μάικ Πομπέο βρέθηκε στη Σαουδική Αραβία και μετά στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, εξηγώντας ότι «θα συζητήσουμε πώς είμαστε όλοι στρατηγικά ευθυγραμμισμένοι και πώς μπορούμε να χτίσουμε έναν διεθνή συνασπισμό, έναν συνασπισμό όχι μόνο με χώρες του Κόλπου, αλλά και στην Ασία και στην Ευρώπη, που αντιλαμβάνεται την πρόκληση να αντιμετωπιστεί το κράτος που αποτελεί τον μεγαλύτερο χορηγό της τρομοκρατίας στον κόσμο (το Ιράν)». Ο Πομπέο είπε ότι συζήτησε για την «ανάγκη να προωθηθεί η ναυτική ασφάλεια στο Στενό του Χορμούζ...». Επαφές στον Κόλπο συνεχίζει όμως και ο ειδικός απεσταλμένος των ΗΠΑ για το Ιράν Μπράιαν Χουκ, που από το Ομάν μίλησε για «νέα πρωτοβουλία (των ΗΠΑ) για την ενίσχυση της θαλάσσιας ασφάλειας» στην περιοχή.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, ενδιαφέρον είχαν πάντως σχόλια του Τραμπ, που «αναρωτήθηκε» γιατί η προστασία των θαλάσσιων δρόμων στον Κόλπο πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα των ΗΠΑ και «γιατί προστατεύουμε εμείς αυτές τις θαλάσσιες οδούς (τόσα χρόνια) για άλλες χώρες χωρίς την ελάχιστη αποζημίωση;».
Πάντως, χτες το βράδυ με πρωτοβουλία των ΗΠΑ ζητήθηκε έκτακτη σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, για την κατάσταση στον Περσικό, μετά τις επιθέσεις σε δεξαμενόπλοια και την κατάρριψη από το Ιράν του αμερικανικού μη επανδρωμένου αεροσκάφους. Επίσης ΗΠΑ, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ηνωμένο Βασίλειο και Σαουδική Αραβία γνωστοποίησαν κοινή ανακοίνωσή τους, με την οποία ζητούν από την Τεχεράνη «να σταματήσει τις ενέργειες που θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο τη σταθερότητα», σύμφωνα με το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Από τη μεριά του Ιράν, ο Πρόεδρος Χασάν Ροχανί υποστήριξε ότι η παρούσα επιθετικότητα των Αμερικανών αποτελεί αρχή νέων εντάσεων που προκαλούν οι ίδιοι στην περιοχή και εξέφρασε την προσδοκία ότι επειδή «αυτή η περιοχή είναι πολύ ευαίσθητη (...) αλλά και σημαντική σε αρκετές χώρες... Αναμένουμε από τους διεθνείς οργανισμούς να ενεργήσουν ανάλογα».
Ο εκπρόσωπος του ιρανικού ΥΠΕΞ Αμπάς Μουσαβί χαιρέτισε μεν «κάθε αποκλιμάκωση των εντάσεων στην περιοχή», ωστόσο πρόσθεσε ότι «οι Ιρανοί θα απαντήσουν στη διπλωματία με τη διπλωματία, στον σεβασμό με σεβασμό και στον πόλεμο με λυσσώδη άμυνα». Επιπλέον, το ιρανικό ΥΠΕΞ κάλεσε τον επιτετραμμένο των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων για να διαμαρτυρηθεί έντονα για τη «διάθεση στρατιωτικών εγκαταστάσεων σε ξένες δυνάμεις με στόχο την πραγματοποίηση επίθεσης» κατά του Ιράν, επειδή το αμερικανικό αεροσκάφος απογειώθηκε από τη συγκεκριμένη χώρα.
Την ίδια στιγμή, ο σύμβουλος του Προέδρου Ροχανί Χεσαμεντίν Ασενά, σχολιάζοντας «εκκλήσεις» των ΗΠΑ για νέες συνομιλίες, ακόμα και για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, είπε ότι «η προσφορά των ΗΠΑ για διαπραγματεύσεις άνευ όρων δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή όσο συνεχίζονται οι κυρώσεις και οι απειλές. Αν θέλουν κάτι πέραν της πυρηνικής συμφωνίας, θα πρέπει και να προσφέρουν κάτι πέραν της συμφωνίας, με διεθνείς εγγυήσεις».
Τέλος, ο Ιρανός υποναύαρχος Χουσεΐν Χανζαντί δήλωσε ότι η κατάρριψη του αμερικανικού αεροσκάφους αποτελούσε «σθεναρή αντίδραση» του Ιράν στις αμερικανικές κινήσεις εναντίον του και προειδοποίησε ότι ενδέχεται να «επαναληφθεί».
Ολα αυτά, ενώ ιρανικά ΜΜΕ μετέδωσαν την εκτέλεση πρώην εργαζόμενου του ιρανικού υπουργείου Αμυνας με την κατηγορία ότι ήταν κατάσκοπος των ΗΠΑ.
Στη Μόσχα, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ χαρακτήρισε τις νέες κυρώσεις κατά του Ιράν «παράνομες».
Από τη μεριά της Γερμανίας, η καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ είχε δηλώσει ότι «φυσικά ανησυχούμε για την κατάσταση και θέλουμε διπλωματικές διαπραγματεύσεις, να εξευρεθεί πολιτική λύση σε αυτή την πολύ τεταμένη κατάσταση». Ενώ ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ εξέφρασε κι αυτός την ανησυχία της ΕΕ «για τις εξελίξεις στην περιοχή του Κόλπου», συμπληρώνοντας ότι μερικές φορές το καλύτερο είναι να μη γίνονται «επεμβάσεις».
Να σημειωθεί ότι μέσα σε αυτές τις συνθήκες έκανε επίσκεψη στην Τεχεράνη ο Βρετανός υφυπουργός Εξωτερικών αρμόδιος για τη Μέση Ανατολή Αντριου Μόρισον, ωστόσο δεν έγιναν ανακοινώσεις. Σχετική ανακοίνωση του Λονδίνου περιέγραψε την επίσκεψη ως «μία ευκαιρία για μία ειλικρινή και εποικοδομητική ανταλλαγή απόψεων με την κυβέρνηση του Ιράν» και τόνιζε ότι ο Μόρισον θα αναδείξει ανησυχίες για τις νέες προειδοποιήσεις του Ιράν για «μείωση του βαθμού συμμόρφωσής του» με τη συμφωνία του 2015, ξεκαθαρίζοντας ότι η Βρετανία «παραμένει δεσμευμένη» στη συμφωνία.
Είχαν προηγηθεί δηλώσεις του επικεφαλής του Στρατηγικού Συμβουλίου στην Τεχεράνη, Καμάλ Καραζί, που επανέφερε το ενδεχόμενο «μείωσης του βαθμού συμμόρφωσης» του Ιράν με τη συμφωνία του 2015, εκτός αν οι ευρωπαϊκές χώρες το «προστατέψουν από τις αμερικανικές κυρώσεις» μέσω ενός εμπορικού μηχανισμού.
Η αντιπαράθεση ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ με αφορμή τις ζημιές της ΔΕΗ είναι προκλητική για το λαό και πρέπει να αποτελέσει κριτήριο ψήφου και ενίσχυσης του ΚΚΕ στις εκλογές.
Και οι δύο προσπαθούν να κρύψουν ότι η σημερινή κατάσταση στον κλάδο της Ενέργειας είναι αποτέλεσμα της «απελευθέρωσης» που διαχρονικά προώθησαν οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ. Κατά συνέπεια, τα οικονομικά της ΔΕΗ είναι η άλλη πλευρά του νομίσματος των τεράστιων κερδών για τους υπόλοιπους επιχειρηματικούς ομίλους του κλάδου, την ίδια ώρα που τα λαϊκά νοικοκυριά πληρώνουν πανάκριβα το ρεύμα και τα εργασιακά δικαιώματα χτυπιούνται παραπέρα στις επιχειρήσεις της Ενέργειας.
Προσπαθούν επίσης να κρύψουν ότι στο ίδιο «τέρμα» από διαφορετικούς δρόμους οδηγούν τόσο το σχέδιο της «μικρής ΔΕΗ», που επιχείρησε να υλοποιήσει η ΝΔ, όσο και η «παραλλαγή» της πώλησης ατμοηλεκτρικών μονάδων, που προώθησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τις δημοπρασίες Ενέργειας και την υποχρεωτική μεταφορά πελατών της ΔΕΗ στους «εναλλακτικούς παρόχους».
Αλλά και η υποχρέωση της επιχείρησης, στο πλαίσιο της «απελευθέρωσης» της λιανικής αγοράς, να πουλά φθηνό ρεύμα στις υπόλοιπες επιχειρήσεις, ώστε με τη σειρά τους εκείνες να το πουλούν πολύ πιο ακριβά στους λαϊκούς καταναλωτές, αλλά και να το εξάγουν σε «ανταγωνιστικές τιμές» στο εξωτερικό.
Αυτή η πολιτική οδήγησε με σταθερά βήματα στη σημερινή κατάσταση, η οποία αξιοποιείται για να προχωρήσουν παραπέρα τα σχέδια διάσπασης της επιχείρησης, όσο και για να εξαπολυθεί ένα ακόμα «πογκρόμ» εκβιασμών και πιέσεων προς τα λαϊκά νοικοκυριά που αδυνατούν να πληρώσουν τα «τσουχτερά» τιμολόγια, στο όνομα της «εξυγίανσης» των οικονομικών της επιχείρησης.
Απ' αυτήν τη σκοπιά, είναι εκ του πονηρού ο καβγάς ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ για το ποιος εφάρμοσε καλύτερα την «απελευθέρωση», ποιανού το «μοντέλο» είναι πιο αποτελεσματικό, από τη στιγμή που τόσο ο ένας, όσο και ο άλλος συμφωνούν και εφαρμόζουν τις κατευθύνσεις της ΕΕ, φορτώνοντας με νέα βάρη το λαό.
Αλλωστε, το ζήτημα της παραπέρα «απελευθέρωσης» του κλάδου, όσο και οι συστάσεις για άμεση ολοκλήρωση του διαγωνισμού για την πώληση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, ορθά - κοφτά περιγράφονται και στις «10 εντολές» για την κυβέρνηση της επόμενης μέρας, στο «μεταμνημονιακό» μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και δεσμεύεται ότι θα υλοποιήσει και η ΝΔ, «καθήκον» που ανελλιπώς «θυμίζει» με όλες τις εκθέσεις της η Κομισιόν.
Το βέβαιο είναι ότι τα μεγαλύτερα θύματα αυτής της πολιτικής παραμένουν οι εργαζόμενοι και ο λαός, τους οποίους προσπαθούν τώρα να ενοχοποιήσουν για τη σημερινή κατάσταση της ΔΕΗ! Εκεί αποσκοπεί, για παράδειγμα, η συκοφαντία ότι τα οικονομικά της επιχείρησης είναι αποτέλεσμα των «κοινωνικών παροχών» και των «ελαφρύνσεων» προς τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα, τα οποία βρέθηκαν την τελευταία τετραετία στο μάτι του κυκλώνα της ενεργειακής φτώχειας, αλλά και στο στόχαστρο των διακοπών της ηλεκτροδότησης, της είσπραξης των ληξιπρόθεσμων χρεών.
Μάλιστα, με καθοριστική συμβολή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η «διαδικασία μείωσης των ανεξόφλητων οφειλών» προς την επιχείρηση περνά ήδη στην επόμενη φάση, αυτή της «τιτλοποίησής» τους, ώστε να αναλάβουν τα funds και λοιπά «κοράκια» την είσπραξη. Ενώ με την πολιτική της κυβέρνησης, πάνω από 120.000 νοικοκυριά έμειναν εκτός «κοινωνικού τιμολογίου», επειδή σύμφωνα με τα νέα κριτήρια - που αναδιανέμουν την ενεργειακή φτώχεια - ακόμα δεν έχουν πιάσει... πάτο και δηλώνουν «θηριώδη» εισοδήματα άνω των 9.000 ευρώ.
Στην ουσία ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ τσακώνονται για το ποιος και πώς από την επόμενη μέρα θα προχωρήσει παραπέρα την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και τη στρατηγική της ΕΕ για την «απελευθέρωση» της αγοράς Ενέργειας, που σημαίνει κέρδη για τα μονοπώλια, αλλά πανάκριβο ρεύμα και ένταση της ενεργειακής φτώχειας για το λαό, ανατροπή εργασιακών σχέσεων στον κλάδο, αλλά και μεγάλους κινδύνους από τους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστικών κέντρων και των μονοπωλιακών ομίλων.
Για το λαό, λοιπόν, αυτό που έχει σημασία για την επόμενη μέρα είναι ποιος θα σταθεί απέναντι σε αυτό το «κοινό σχέδιο» ΕΕ - κεφαλαίου - κυβερνήσεών του, μπαίνοντας μπροστά για να οργανωθεί ο αγώνας ενάντια στις διακοπές ρεύματος λαϊκών σπιτιών, για φτηνά τιμολόγια ρεύματος, για δουλειά με δικαιώματα στους εργαζόμενους του κλάδου, δείχνοντας το δρόμο της σύγκρουσης με αυτήν την πολιτική, ώστε οι πολύ μεγάλες δυνατότητες της χώρας στην παραγωγή Ενέργειας να αξιοποιηθούν για τις λαϊκές ανάγκες και όχι για τα κέρδη των ομίλων. Και αυτή η δύναμη μπορεί να είναι μόνο ένα πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ.