Τόνισε, άλλωστε, ότι το ΚΙΝΑΛ είναι «δύναμη δημοκρατικής ομαλότητας και πολιτικής σταθερότητας στη χώρα», που επιδιώκει «να μπει τέλος στην πόλωση και τον διχασμό», έχοντας «πίστη στην ανάγκη εθνικής συνεννόησης για τα εθνικά θέματα και τα μεγάλα ζητήματα της χώρας».

Διαβεβαίωσε ότι: «Θα ασκήσουμε υπεύθυνη, σοβαρή αποφασιστική αντιπολίτευση στις πολιτικές που έρχονται σε διαμετρική αντίθεση με τις προγραμματικές μας θέσεις. Ως υπεύθυνη αντιπολίτευση και όσο περνάει από το χέρι μας, θα αποτρέψουμε κάθε κίνδυνο αποσταθεροποίησης, κάθε απόπειρα που θα βλάψει την πολιτική ομαλότητα και θα θέσει σε κίνδυνο εθνικά και δημοκρατικά κεκτημένα. Σε κρίσιμα εθνικά θέματα, στην αλλαγή του εκλογικού νόμου, στη συνταγματική αναθεώρηση, σε προοδευτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, στην επαναδιαπραγμάτευση των αρνητικών όψεων της απαράδεκτης συμφωνίας που υπέγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τους εταίρους μας, θα συμβάλουμε θετικά και ουσιαστικά».

Μια μέρα νωρίτερα, την Τρίτη, μιλώντας σε συνέδριο για τις «Αμεσες Ξένες Επενδύσεις στην Ελλάδα», παρουσίαζε το δικό της μείγμα για το κεφάλαιο ως εγγύηση για την κερδοφορία του, αλλά και ως «κοινή βάση» με τα άλλα αστικά κόμματα για την αναζήτηση αντιλαϊκών «συνθέσεων».

Συγκεκριμένα, σημείωσε ότι για το κόμμα της «λυδία λίθος» για τη «νέα πορεία της χώρας» είναι οι «επενδύσεις», για τη διασφάλιση δε της κερδοφορίας των «επενδυτών» κάλεσε «να εξαλείψουμε τις αβεβαιότητες» και οπωσδήποτε να υπάρχει «πολιτική σταθερότητα», «που εκφράζεται με την αναγκαία εθνική συνεννόηση για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας το 2020, τη συνταγματική αναθεώρηση, την αλλαγή του εκλογικού νόμου με ένα δίκαιο σύστημα που δίνει βιώσιμες κυβερνήσεις».

Αντιγράφοντας και αυτή από το ίδιο πρόγραμμα με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ αναφέρθηκε σε απαλλαγές, διευκολύνσεις για τους επιχειρηματικούς ομίλους, σε ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, σε αναδιαρθρώσεις στην Παιδεία κ.ά.

Την ίδια ώρα, αποζητώντας εκλογική ενίσχυση, για να παζαρέψει καλύτερα το ρόλο τους στο μετεκλογικό σκηνικό, ζήτησε «καθαρή και ισχυρή εντολή από τους πολίτες στο Κίνημα Αλλαγής, στις ερχόμενες εκλογές. Εντολή που θα αποτρέπει την κυριαρχία της ΝΔ και παράλληλα θα αποδυναμώσει τώρα, καθοριστικά τον ΣΥΡΙΖΑ», παράλληλα «που θα εγγυάται μια υπεύθυνη αντιπολίτευση, συνέργειες υπό όρους και προϋποθέσεις και αυξημένη πλειοψηφία όπου αυτό κρίνεται απαραίτητο», αφού «το ισχυρό ΚΙΝΑΛ διασφαλίζει την ομαλότητα».

Από εδώ όμως ξεκινάνε και οι αντιφάσεις του και τα εσωτερικά του προβλήματα. Σε ποιον πόλο θα πρέπει να πάει να κάτσει;

Σε μια ενδεχόμενη κυβέρνηση της ΝΔ θα βάλει πλάτη ή θα διαλέξει το δρόμο της «αντιπολίτευσης» μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ, με τον οποίο όμως μοιράζονται ακόμα και σε επίπεδο διακήρυξης σχεδόν τις ίδιες θέσεις, ακόμα και οι δύο μιλάνε για «νέο κοινωνικό συμβόλαιο». Αντιπολίτευσης δηλαδή που θα γίνεται από τη σκοπιά της υπεράσπισης και προώθησης των απαιτήσεων των επιχειρηματικών ομίλων, μέσα στο γνωστό αντιλαϊκό πλαίσιο.

Σίγουρα μετεκλογικά θα καταγραφούν διεργασίες και εξελίξεις και στο ΚΙΝΑΛ.

Το σημαντικό όμως για το λαό, τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα, όλους όσοι δυσαρεστημένοι απομακρύνονται από τον ΣΥΡΙΖΑ να σκεφτούν, να προβληματιστούν:

• Θα κάνουν βήμα προς τα πίσω, θα δώσουν συγχωροχάρτι σε μια δύναμη που έχει τα χέρια της λερωμένα με μια πολιτική που τσάκισε τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα;
• Θα δώσουν άφεση αμαρτιών στο γνωστό ΠΑΣΟΚ της εξαγοράς συνειδήσεων, του πρώτου διδάξαντα όλων όσα έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση τα τέσσερα τελευταία χρόνια;
• Θα δώσουν άφεση σε αυτό το κόμμα που οι δυνάμεις του στο συνδικαλιστικό κίνημα είναι ταυτισμένες με την εργατική αριστοκρατία, τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό, με τις διάφορες μαφίες που έχουν σπρώξει μαζικά τους χιλιάδες εργαζόμενους μακριά από τα συνδικάτα και τη δράση;
• Θα ενισχύσουν μια δύναμη που λέει ανοιχτά ότι θέλει να γίνει «τσόντα» στον μετεκλογικό αντιλαϊκό συσχετισμό δυνάμεων, να παίξει ρόλο κυβερνητικού εταίρου της επόμενης αντιλαϊκής κυβέρνησης;
• Θα εμπιστευτούν ως «αντιπολίτευση» δυνάμεις που έχουν συναινέσει και στηρίξει από όλες τις θέσεις την αντιλαϊκή πολιτική;