Αυξάνονται η λαϊκή δυσαρέσκεια για τα αδιέξοδα του καπιταλισμού και η αμφισβήτηση για τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς
Από πρόσφατη αντιΝΑΤΟική κινητοποίηση στην Ουάσιγκτον |
Παρ' όλα αυτά, η δυσαρέσκεια για τα αδιέξοδα της ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων και στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες δεν μπορεί να κρυφτεί. Και μια σειρά ερευνών, που τελευταία έχουν βγει στη δημοσιότητα, επιβεβαιώνουν πως αυτό που σήμερα είναι «έτσι», αργά ή γρήγορα μπορεί να είναι «αλλιώς». Ορισμένα τέτοια στοιχεία δείχνουν τσαλακωμένη την εικόνα του καπιταλισμού - ακόμη και στις ηγετικές δυνάμεις του, στις ΗΠΑ και την ΕΕ. Χαλάνε την εικόνα που προσπαθούν να «χτίσουν» διάφορες οπορτουνιστικές και σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις για τη δυνατότητα ενός «εξανθρωπισμένου» καπιταλισμού.
Για παράδειγμα, αισθητά μειωμένη σε σχέση με το 2017 εμφανίζεται η αποδοχή του ΝΑΤΟ σε έρευνα της «YouGov» (για λογαριασμό του Ινστιτούτου «Charles Koch») τον Μάρτη, σε κράτη - μέλη και μη μέλη του ΝΑΤΟ (Αγγλία, Γερμανία, Γαλλία, Δανία, Σουηδία, Φινλανδία, Νορβηγία, ΗΠΑ, Τουρκία). Υπέρ της συμμετοχής της χώρας τους στο ΝΑΤΟ δήλωσε το 59% στην Αγγλία (από 73%), το 54% στη Γερμανία (από 68%), το 39% στη Γαλλία (από 54%), το 26% στη Φινλανδία (από 39%). Επίσης, μόλις το 40% των Γερμανών και των Τούρκων, το 36% των Γάλλων και το 52% των Αγγλων απάντησαν ότι η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ καθιστά τη χώρα τους περισσότερο ασφαλή.
Ενδεικτικό είναι, επίσης, ότι στο φθινοπωρινό ευρωβαρόμετρο (2018) της Κομισιόν το 70% των Ελλήνων δήλωσε ότι «δεν εμπιστεύεται την ΕΕ» και μόλις το 26% ότι «την εμπιστεύεται». Αντίστοιχα στο εαρινό ευρωβαρόμετρο, που δημοσιεύτηκε περίπου ένα μήνα πριν από τις ευρωεκλογές, μόλις το 46% των Ελλήνων απάντησε ότι «βλέπει θετικά τη συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ». Μάλιστα, στην κορυφή της λίστας με τους προβληματισμούς των Ευρωπαίων για την πολιτική της ΕΕ και μπροστά στις ευρωεκλογές, βρίσκονται πλέον η οικονομία/ανάπτυξη και η ανεργία των νέων.
Παρότι η πλειοψηφία όσων εκφράζουν αρνητικές διαθέσεις για το ΝΑΤΟ και την ΕΕ δεν έχει ένα ξεκάθαρο ταξικό κριτήριο απέναντι στις ενώσεις και την εξουσία του κεφαλαίου, αυτές οι διεργασίες που καταγράφονται στις έρευνες, δεν περνάνε απαρατήρητες από τις αστικές δυνάμεις. Αντίθετα, με βάση αυτές προσπαθούν να ξεδιπλώσουν την προπαγανδιστική τους τακτική, να χειραγωγήσουν όποιες τάσεις αμφισβήτησης, να τις αξιοποιήσουν στους μεταξύ τους ανταγωνισμούς, γνωρίζοντας ότι οι συνθήκες - σε συνδυασμό και με τη δράση των κομμουνιστών, του ταξικού εργατικού, λαϊκού κινήματος - δεν παραμένουν αμετάβλητες.
Ποιος θα περίμενε - επίσης - ότι στις ΗΠΑ, στην ηγέτιδα δύναμη του καπιταλισμού, όλο και περισσότεροι νέοι θα έβλεπαν θετικά τον σοσιαλισμό έναντι του καπιταλισμού; Οπως δείχνουν έρευνες της μεγάλης αμερικανικής εταιρείας δημοσκοπήσεων «Gallup» (Γκάλοπ) την τελευταία 8ετία, το 2018 μόλις το 45% των νέων 18 - 29 ετών βλέπουν θετικά τον καπιταλισμό (από 68% το 2010). Παράλληλα, παγιώνεται ένα 51% των νέων που τα τελευταία οκτώ χρόνια απαντούν ότι είναι θετικοί προς τον σοσιαλισμό. Επίσης, το 58% των Αμερικανών 30 - 49 ετών παραμένουν σταθερά θετικοί προς τον καπιταλισμό, ωστόσο έχει αυξηθεί το ποσοστό εκείνων που είναι θετικοί προς τον σοσιαλισμό, στο 41% (από 36%). Είναι οι ηλικίες που βίωσαν και βιώνουν πιο δραματικά την καπιταλιστική κρίση και τις συνέπειές της για τους εργαζόμενους, ενώ δεν βλέπουν καμία προοπτική βελτίωσης των συνθηκών ζωής και εργασίας σε περίοδο ανάπτυξης του καπιταλισμού.
Συνολικά, η πλειοψηφία των Αμερικανών έχει θετική εικόνα για τον καπιταλισμό τα τελευταία οκτώ χρόνια, αλλά το περσινό ποσοστό (56%) είναι κατά πέντε μονάδες χαμηλότερο σε σχέση με το 2010 (61%). Επίσης, το 37% εμφανίζεται θετικό προς τον σοσιαλισμό το 2018, ποσοστό παγιωμένο από το 2010.
Ανεξάρτητα από το περιεχόμενο που δίνεται στην έννοια του σοσιαλισμού, τα αποτελέσματα αναδεικνύουν αναμφισβήτητα την αυξανόμενη δυσαρέσκεια για τα αδιέξοδα του καπιταλιστικού συστήματος για την πλειοψηφία του λαού, στην εργασία, στην Υγεία, στη στέγη, στην Εκπαίδευση κ.α. Μετά από τις απανωτές έρευνες της «Gallup», όπου αποτυπώθηκαν η παγιωμένη αμφισβήτηση στον καπιταλισμό και η τάση προτίμησης για τον σοσιαλισμό, η εταιρεία έθεσε ξανά τον Οκτώβρη του 2018 το ερώτημα που είχε θέσει τελευταία φορά το 1949: «Πώς ορίζετε τον σοσιαλισμό;».
Το 23% των Αμερικανών αντιλαμβάνεται τον σοσιαλισμό ως κάποια μορφή ισότητας για όλους στην εργασία, στα δικαιώματα, στη διανομή του πλούτου κ.λπ. Το 17% απάντησε πως είναι η κρατική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής (υπηρεσίες, επιχειρήσεις κ.λπ.), ενώ το 10% είπε ότι σημαίνει παροχές και δωρεάν υπηρεσίες (π.χ. Υγείας) για όλους. Επίσης ένα 6% απάντησε ότι σοσιαλισμός είναι ένας «μεταρρυθμισμένος κομμουνισμός», ενώ το 23% «δεν είχε γνώμη». Το 1949 το 34% των Αμερικανών είχε δώσει την απάντηση «κρατική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής».
Συνεδρίασε την Παρασκευή η Διακομματική Επιτροπή εκλογών για την ανάδειξη μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Για τη συνεδρίαση το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:
«Στη σημερινή (σ.σ. Παρασκευή) συνεδρίαση της Διακομματικής Επιτροπής το ΚΚΕ επανέλαβε την πάγια θέση του για ισότιμη προβολή των κομμάτων, σε αντίθεση με την πρακτική που υπάρχει σήμερα - τόσο απ' τα ιδιωτικά ΜΜΕ όσο και απ' την κρατική ΕΡΤ - της προκλητικής προβολής των δύο κομμάτων (ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ), παραβιάζοντας κι αυτόν ακόμη το νόμο της αναλογικής εκπροσώπησης.
Το ΚΚΕ ζήτησε να μη δοθεί στη Χρυσή Αυγή χρόνος προβολής στα ΜΜΕ, ώστε να προβάλλει το ναζιστικό δηλητήριο, ιδιαίτερα από τη στιγμή που υπάρχει απόφαση της Βουλής για αναστολή της χρηματοδότησης στη ναζιστική εγκληματική οργάνωση και η κατανομή τηλεοπτικού χρόνου θα συνιστούσε μορφή έμμεσης χρηματοδότησης.
Επίσης, κατέθεσε υπόμνημα για το σοβαρό ζήτημα της διευκόλυνσης των ψηφοφόρων για να συμμετάσχουν στις εκλογές της 26ης Μάη, με κατάργηση των διοδίων τις μέρες πριν και μετά τις εκλογές, δραστική μείωση των εισιτηρίων των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, άδειες για τους εργαζόμενους, δωρεάν εισιτήρια για ορισμένες κατηγορίες, όπως άνεργοι, φοιτητές, στρατευμένοι κ.λπ.».
Το υπόμνημα που κατέθεσαν στη Διακομματική Επιτροπή οι εκπρόσωποι του ΚΚΕ, Γιάννης Γκιόκας και Βασίλης Δημόπουλος, έχει ως εξής:
«Η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος τείνει να εξελίσσεται σε είδος πολυτελείας, μιας και κάθε άνθρωπος προερχόμενος από τα λαϊκά στρώματα, που θέλει να ψηφίσει αλλά και να είναι υποψήφιος, χρειάζεται να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη.
Είναι χιλιάδες οι εργαζόμενοι, οι οποίοι για να ασκήσουν τα εκλογικά τους δικαιώματα χρειάζεται να μετακινηθούν από και προς τους δήμους όπου είναι εγγεγραμμένοι. Τα έξοδα όμως της μετακίνησης, σε πολλές περιπτώσεις και ολόκληρων οικογενειών, είναι υπέρογκα, με υψηλές τιμές εισιτηρίων σε ΚΤΕΛ, πλοία, τρένα κ.λπ., πολύ ακριβά καύσιμα (βενζίνη - πετρέλαιο), πανάκριβα διόδια.
Ολα αυτά, χωρίς αμφιβολία, όχι απλά δεν διευκολύνουν την άσκηση του - κατά τ' άλλα - συνταγματικά κατοχυρωμένου εκλογικού δικαιώματος, αλλά αντίθετα μπορεί να σταθούν εμπόδιο προκειμένου ένας κόσμος να πάει στον τόπο του να ψηφίσει.
Αν πάρουμε τώρα και την περίπτωση που κάποιος θελήσει να ασκήσει και το δικαίωμα του να είναι υποψήφιος, τότε το κόστος γίνεται ακόμα μεγαλύτερο.
Τα παράβολα που είναι υποχρεωμένοι να πληρώσουν σήμερα, όσοι επιθυμούν να θέσουν υποψηφιότητα στα διάφορα αξιώματα, φτάνουν μέχρι και 200 ευρώ για τον έναν υποψήφιο! (200 ευρώ για τον υποψήφιο περιφερειάρχη και δήμαρχο, 150 ευρώ για τον υποψήφιο ευρωβουλευτή, 50 ευρώ για περιφερειακό και δημοτικό σύμβουλο και 10 ευρώ για κοινοτικό σύμβουλο). Αυτό το κόστος θέτει σοβαρά εμπόδια στους εργαζόμενους, σε όσους προέρχονται από φτωχά λαϊκά στρώματα και θέλουν να θέσουν υποψηφιότητα. Προκαλεί όμως και μεγάλες δυσκολίες στους περιφερειακούς, δημοτικούς και κοινοτικούς εκλογικούς συνδυασμούς λαϊκής προέλευσης και σύνθεσης, πόσο μάλλον αν προστεθούν και τα επιπλέον έξοδα για το χαρτί και το τύπωμα των χιλιάδων ψηφοδελτίων, μιας και γι' αυτά δεν προβλέπεται ούτε η ελάχιστη κρατική επιχορήγηση.
Αποκαλύπτεται ξεκάθαρα ότι η περίτρανη κατοχύρωση των δικαιωμάτων του "εκλέγειν" και του "εκλέγεσθαι" στο Σύνταγμα, ειδικά στις σημερινές δύσκολες για το λαό οικονομικές συνθήκες, αποτελεί κενό γράμμα, μιας και η κυβέρνηση στην πράξη δεν κάνει καμία προσπάθεια για να κατοχυρωθούν.
Είναι μια κατάσταση που στην ουσία της περιορίζει απαράδεκτα την άσκηση αναφαίρετων δικαιωμάτων σε μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού. Πρόκειται για ένα λαϊκό και γενικευμένο πρόβλημα.
Η διαχρονική εισπρακτική λογική των κυβερνήσεων, και της σημερινής, πρέπει να εκλείψει και όχι να βάζει το λαό να "πληρώνει" για να ασκεί τα δικαιώματά του!
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, χρόνια τώρα, με παρεμβάσεις, Επερωτήσεις και Ερωτήσεις, ζητά να παρθούν μέτρα, προκειμένου όλοι οι εργαζόμενοι, οι άνθρωποι από τα λαϊκά στρώματα που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες, να διευκολυνθούν οικονομικά για να πάνε στον τόπο τους να ψηφίσουν. Ηδη το τελευταίο διάστημα καταθέσαμε ως Κόμμα σχετικές Ερωτήσεις στη Βουλή, ώστε να εξασφαλίσει το κράτος για όλους (εργαζόμενους, φαντάρους, στρατιωτικούς κ.λπ.) δωρεάν μετακινήσεις με όλα τα μέσα, άδειες με αποδοχές για τους εργαζόμενους για τις μέρες που χρειάζονται (τουλάχιστον 3 μέρες), ελεύθερη, δωρεάν διέλευση από τα διόδια τις μέρες της ψηφοφορίας (26 Μάη και 2 Ιούνη) καθώς και δύο μέρες πριν και μετά, κατάργηση όλων των παραβόλων των υποψηφίων».
Η ΤΕ Ηρακλείου του ΚΚΕ θα πραγματοποιήσει εκδήλωση - πολιτικό μνημόσυνο την Κυριακή 12 Μάη στις 11 π.μ. στην Κάτω Βιάννο, στην αίθουσα του Πολιτιστικού Συλλόγου, για τα στελέχη του ΚΚΕ Γιώργη Αγγουράκη (Αλέκο Ψηλορείτη), αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ο οποίος πέθανε στη Ρουμανία στις 27 Νοέμβρη του 1967, και τον Μπάμπη Αγγουράκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, που πέθανε στην Αθήνα στις 12 Μάη του 2014. Θα μιλήσει ο Μανώλης Συντυχάκης, βουλευτής του ΚΚΕ και υποψήφιος περιφερειάρχης Κρήτης με τη «Λαϊκή Συσπείρωση». Θα χαιρετίσουν η Βιαννίτισσα λαογράφος Μαρία Χλειουνάκη - Μαστρογιωργάκη και η αδελφή του Μπάμπη Αγγουράκη και κόρη του Γιώργου Αγγουράκη Σμαράγδα Αγγουράκη.