Ολοι μαζί και με κριτήριο να μη θιχτούν τα συμφέροντα και οι συμμαχίες του εγχώριου κεφαλαίου, επικύρωσαν στην Ολομέλεια της Βουλής πρόταση ψηφίσματος που κατέθεσε ο πρόεδρος της Βουλής, Ν. Βούτσης, η οποία δεν περιέχει καμία απαίτηση προς τη γερμανική κυβέρνηση για συγκεκριμένη διεκδίκηση, ενώ «ξεπλένει» πλήρως τις ευθύνες τόσο της σημερινής όσο και των προηγούμενων κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, οι οποίες ουδέποτε πρόβαλαν σαφή διεκδίκηση και, όπως τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ, θυμούνταν τις γερμανικές αποζημιώσεις σε κάθε προεκλογική περίοδο.

Αυτό μάλιστα το ψήφισμα παρουσίασαν με θράσος ως... εκπλήρωση του ιστορικού χρέους απέναντι στα θύματα του ναζισμού!

Το ΚΚΕ, αποκαλύπτοντας τη συμπαιγνία, αρνήθηκε να αποδεχτεί την πρόταση ψηφίσματος της κυβέρνησης, καταθέτοντας δική του πρόταση, με την οποία απαιτεί από την κυβέρνηση «να θέσει άμεσα, ευθέως, χωρίς περιστροφές, προς το γερμανικό κράτος και κάθε αρμόδιο διεθνή οργανισμό, τη διεκδίκηση - απαίτηση για το σύνολο των αποζημιώσεων και επανορθώσεων».

Η έκθεση της Διακομματικής Επιτροπής για το ζήτημα, που συζητήθηκε την Τετάρτη, με τρία χρόνια καθυστέρηση, μιλάει από μόνη της αφού κάνει λόγο για πρωτοβουλία που θα πάρει η Βουλή για την εκπόνηση και υλοποίηση «ενός σχεδίου εθνικής στρατηγικής» στα θέματα των γερμανικών οφειλών και «αφού οριοθετήσει», όπως λέει, και «χαράξει τις γενικές και επιμέρους κατευθύνσεις και στόχους, πρέπει να ανοίξει εθνικό διάλογο», μετά... Κοινώς, «όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει».

Αποκαλυπτικές για τις προθέσεις τους ήταν και οι τοποθετήσεις των πολιτικών αρχηγών.

Σε νομικίστικες διαδικασίες και ...διάλογο με το Βερολίνο, σε μια διαδικασία που μπορεί «να είναι και μακρά», όπως είπε, παρέπεμψε ο Αλ. Τσίπρας, ο οποίος παράλληλα επιβεβαίωσε «ξιφουλκώντας» τάχα κατά της ακροδεξιάς ότι στόχος αυτής της ανακίνησης του ζητήματος προεκλογικά είναι η ενίσχυση της συμμαχίας γυρολόγων που βαφτίζει «προοδευτική», όπως και το «ξέπλυμα» της ιμπεριαλιστικής ΕΕ. Τι είδους διαδικασία; Ρηματικές διακοινώσεις, «διεθνοποίηση του ζητήματος», αναζήτηση «ερεισμάτων» στο εξωτερικό και «όσων μέσων δίνει ο "ευρωπαϊκός νομικός πολιτισμός"» κι άλλα τέτοια για να ροκανίζεται ο χρόνος και να διαιωνίζεται το ζήτημα.

Από κοντά και ο Κυρ. Μητσοτάκης ξεκαθάρισε ευθύς εξαρχής την πρόθεση της ΝΔ να βάλει τρικλοποδιές στην υπόθεση των διεκδικήσεων μιλώντας για «εξαιρετικά περίπλοκο νομικό θέμα», όπου ναι μεν οι Ελληνες «ιδιώτες» (απόγονοι των σφαγιασθέντων στις ναζιστικές θηριωδίες) μπορούν - όπως είπε - να συνεχίσουν να διεκδικούν ηθικά και νομικά αποζημιώσεις, αλλά το προτιμότερο, κατά τον ίδιο, είναι «να εστιάσουμε στην υπόθεση του κατοχικού δανείου», όπου «υπάρχει βάση διεκδίκησης».

Από την πλευρά της, η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ - ΔΗΣΥ), Φώφη Γεννηματά, δείχνοντας και τις διαθέσεις του κόμματός της, χαρακτήρισε «σταθμό» το πόρισμα της πλειοψηφίας της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής, το οποίο ουσιαστικά δεν περιέχει καμία διεκδίκηση, και πρότεινε να συσταθούν «ομάδες εργασίας» για να ...μελετήσουν το θέμα...

Παράλληλα, οι ναζιστές της Χρυσής Αυγής επιδόθηκαν σε ένα αντικομμουνιστικό ντελίριο, φτάνοντας να ζητήσουν ως πολιτικοί απόγονοι των ναζί και των συνεργατών τους... αποζημίωση από το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ και τον αιμοδότη τους, το ΚΚΕ, που τους σάρωσαν, ντελίριο που πήρε την απάντηση που έπρεπε από τους βουλευτές του ΚΚΕ.

Η διαδικασία συνολικά υπογράμμισε εμφατικά τη διαχρονική απροθυμία των αστικών πολιτικών κομμάτων να διεκδικήσουν τις γερμανικές οφειλές.

Υπογράμμισε, δηλαδή, ότι το ζήτημα είναι πρωτίστως πολιτικής βούλησης και όχι βέβαια έλλειψης πορισμάτων και ψηφισμάτων και διαφόρων άλλων αστήρικτων δικαιολογιών, όπως περί δήθεν «ακαταλληλότητας της στιγμής», που πρόβαλε εκ νέου ο πρωθυπουργός. `Η τάχα ότι υπήρχε έλλειψη στοιχείων και ότι χρειαζόταν να προηγηθεί η τεκμηρίωση, για να εγείρει η κυβέρνηση το θέμα των επανορθώσεων, ένα έωλο επιχείρημα αφού από τη δεκαετία του '90 ακόμη, αλλά και του 2000 και στη συνέχεια, υπήρχαν ατράνταχτα στοιχεία που τεκμηρίωναν και τις αναγκαίες επανορθώσεις και το ύψος τους, όπως, για παράδειγμα, οι εκθέσεις του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, μάλιστα, έχει ακόμα μεγαλύτερη ευθύνη, γιατί πριν από το 2015 μιλούσε για «μείζονος σημασίας εθνικό θέμα που δεν διεκδίκησαν και δεν έθεσαν οι κυβερνήσεις» και αμέσως μετά ήταν εκείνη που υποβάθμισε το χρέος σε ...ηθικό, ενώ αρνήθηκε ακόμα και να στηρίξει την Αναφορά της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ που κατέθεσε η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ στην Επιτροπή Αναφορών του Ευρωκοινοβουλίου, όταν αυτή ζήτησε στοιχεία πριν κλείσει το θέμα, όπως και τελικά έκανε. Αλλωστε, το Ευρωκοινοβούλιο, η Κομισιόν, συνολικά η ΕΕ έχουν πάγια θέση ότι πρόκειται για «διμερές θέμα» που δεν εμπίπτει τάχα στις δικές τους αρμοδιότητες, θέση απαράδεκτη, που έμεινε δίχως αντίλογο από την κυβέρνηση.

Η στάση της σημερινής κυβέρνησης ήρθε να αθροιστεί σε αυτές των προκατόχων της που αναγνώρισαν στη Γερμανία το δικαίωμα της ετεροδικίας, ενώ απαγόρευσαν στα θύματα της γερμανικής κατοχής (π.χ. Δίστομο) και το δικαίωμα ατομικής αγωγής κατά του γερμανικού Δημοσίου για να πάρουν τις σχετικές αποζημιώσεις. Μάλιστα, τέτοια αγωγή εκδίκασε ο Αρειος Πάγος της Ιταλίας, διατάσσοντας κατάσχεση γερμανικού ακινήτου στη Φλωρεντία προς ελάχιστη αποζημίωση των θυμάτων του Διστόμου!

Ολοι τους, για να μη διαταραχτούν οι διεθνείς συμμαχίες της αστικής τάξης, με πρώτο βιολί στην παρούσα φάση τη σημερινή κυβέρνηση, κάνουν πλάτες στην άρνηση της Γερμανίας να πληρώσει, ισχυριζόμενη ότι το θέμα και νομικά έχει λήξει.

Μάλιστα, η κυβέρνηση συμπράττει στον τρόπο με τον οποίο η Γερμανία προσπαθεί να αντιπαρέλθει την υποχρέωση να πληρώσει τις οφειλές της δίνοντας κάποια ψίχουλα - κοροϊδία μέσω του «Ελληνογερμανικού Ταμείου για το Μέλλον», δημιούργημα του υπουργείου Εξωτερικών της Γερμανίας. Κι ενώ εσχάτως εμφανίστηκε και το σωματείο που συγκρότησαν οι «προοδευτικοί» σύμμαχοι του ΣΥΡΙΖΑ στην ΕΕ, βουλευτές του SPD, της Die Linke, των Πρασίνων της Γερμανίας, που αυτοαποκαλείται «Σεβασμός για την Ελλάδα» και το οποίο πίσω από τα παχιά λόγια δρα για να γλιτώσει το γερμανικό κράτος από τις πολεμικές επανορθώσεις - αποζημιώσεις, προτείνοντας να δοθεί το... 3% από τα περίπου 400 δισ. ευρώ των αποζημιώσεων και επανορθώσεων.

Μια ματιά μάλιστα στο περιεχόμενο των δράσεων των συγκεκριμένων ιδρυμάτων επιβεβαιώνει ότι επιχειρείται «με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια»: Και τα χρωστούμενα να μην αποδοθούν και η Ιστορία να ξαναγραφτεί στα μέτρα του ιμπεριαλισμού, να αναθεωρηθεί όπως υπαγορεύουν τα συμφέροντα συνολικά της ΕΕ και ειδικά της Γερμανίας.

Αλλωστε, η ΕΕ, η ιμπεριαλιστική αυτή ένωση του αντικομμουνισμού, του ξαναγραψίματος της Ιστορίας, της θεωρίας των «δύο άκρων», στέκεται σταθερά απέναντι στις δίκαιες διεκδικήσεις του λαού μας από τη Γερμανία για τις πολεμικές επανορθώσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζ. - Κλ. Γιούνκερ, απάντησε στην επιστολή της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ ότι το ζήτημα δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητες της ΕΕ, και το ίδιο απάντησε και η Επιτροπή Αναφορών του Ευρωκοινοβουλίου, ενώ οι Πολιτικές Ομάδες στο Ευρωκοινοβούλιο του Λαϊκού Κόμματος, των Σοσιαλδημοκρατών, των Φιλελευθέρων, στις οποίες συμμετέχουν οι ευρωβουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ (και στους Σοσιαλδημοκράτες τελευταία έγινε συνδαιτυμόνας και ο κ. Τσίπρας), τάχθηκαν ενάντια στις δίκαιες διεκδικήσεις του λαού μας.

Απέναντι στην προσπάθεια να παραπεμφθεί το θέμα στις ελληνικές καλένδες, οι βουλευτές του ΚΚΕ ξεκαθάρισαν ότι το Κόμμα θα συνεχίσει αταλάντευτα, όπως μόνο αυτό όλα αυτά τα χρόνια, να στηρίζει και να παίρνει πρωτοβουλίες ώστε να δικαιωθούν τα δίκαια αιτήματα και οι διεκδικήσεις του λαού μας, για τη δικαίωση των θυμάτων και των οικογενειών τους. Κάλεσαν το λαό να βγάλει πολιτικά συμπεράσματα, και για τη στάση των άλλων κομμάτων και για τον αντιδραστικό - αντιλαϊκό χαρακτήρα της ΕΕ, που με κάθε τρόπο προσπαθούν και πασχίζουν να εξωραΐσουν, για να γίνει και το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων και επανορθώσεων κριτήριο ψήφου ενάντια στην ΕΕ και στα κόμματα που τη στηρίζουν. Να ενισχύσουν αποφασιστικά το ΚΚΕ παντού, και στις ερχόμενες εκλογές, για να δυναμώσει ακόμα περισσότερο η λαϊκή διεκδικητική πάλη για τις γερμανικές αποζημιώσεις και επανορθώσεις.

Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ στη συζήτηση στην Ολομέλεια για το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων κατέθεσε το δικό της σχέδιο απόφασης, το οποίο έχει ως εξής:

«74 χρόνια από τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών και ακόμη παραμένουν σε εκκρεμότητα οι οφειλές από τις καταστροφές και τις λεηλασίες των γερμανικών, ναζιστικών στρατευμάτων κατοχής στη χώρα μας.

74 χρόνια από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και η Γερμανία δεν έχει ακόμη πληρώσει τις αποζημιώσεις και επανορθώσεις για:

-- Το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο - ληστεία που επιβλήθηκε στην κατεχόμενη Ελλάδα.

-- Τις τεράστιες καταστροφές στις υποδομές που προκάλεσαν τα γερμανικά κατοχικά στρατεύματα, που αναγνωρίστηκαν από τη Διάσκεψη των Συμμάχων στο Παρίσι (Δεκέμβρης 1945 - Γενάρης 1946).

-- Τις αποζημιώσεις των θυμάτων των φρικιαστικών ναζιστικών εγκλημάτων, των ομήρων στα ναζιστικά στρατόπεδα και στα εργοστάσια των γερμανικών μονοπωλίων.

-- Την επιστροφή των αρχαιολογικών θησαυρών ανεκτίμητης αξίας και των θησαυρών πολιτιστικής κληρονομιάς που λεηλατήθηκαν από τις γερμανικές κατοχικές δυνάμεις.

Η ευθύνη των μέχρι σήμερα ελληνικών κυβερνήσεων, των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια, αλλά και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, για την εξέλιξη αυτή, είναι μεγάλη, γιατί επί της ουσίας δεν έθεσαν το θέμα και δεν διεκδίκησαν τις γερμανικές επανορθώσεις. Με πρόσχημα ότι "δεν είναι τώρα η κατάλληλη στιγμή για να τεθεί το ζήτημα", άφηναν να κυλήσει ο χρόνος, χωρίς όμως ποτέ να "έρθει η κατάλληλη στιγμή". Ολες οι κυβερνήσεις θυμούνται το θέμα παραμονές εκλογών, υπηρετώντας προεκλογικές σκοπιμότητες.

Ο λόγος προφανώς δεν ήταν η έλλειψη στοιχείων για την τεκμηρίωση των διεκδικήσεων. Αλλωστε, τα στοιχεία ήταν επαρκή και είχαν καταγραφεί κατά καιρούς στο παρελθόν.

Ο κύριος λόγος για την πολιτική στάση των ελληνικών κυβερνήσεων και τη μη διεκδίκηση των επανορθώσεων - αποζημιώσεων από τη Γερμανία ήταν η εναρμόνισή τους με τις επιλογές της αστικής τάξης να μη διαταραχθούν οι συμμαχίες της, που συνδέονται με την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της.

Στο πνεύμα αυτό, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αρνήθηκε να ανταποκριθεί ακόμα και σε αίτημα της Επιτροπής Αναφορών του Ευρωκοινοβουλίου να στείλει τις θέσεις της για το ζήτημα αυτό, μετά από την Αναφορά της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ.

Η κατάσταση αυτή δεν πάει άλλο.

Η κυβέρνηση έχει υποχρέωση να θέσει άμεσα, ευθέως και χωρίς περιστροφές προς το γερμανικό κράτος και κάθε αρμόδιο διεθνή οργανισμό τη διεκδίκηση - απαίτηση για το σύνολο των αποζημιώσεων και επανορθώσεων».