Η κλιμάκωση των πλειστηριασμών απέναντι στη λαϊκή κατοικία, η διάλυση ακόμη και του νομικού καθεστώτος που έχει απομείνει για την πρώτη κατοικία καθώς και για τα νέα πακέτα κρατικής στήριξης στους εγχώριους τραπεζικούς ομίλους, βρέθηκαν στην ατζέντα συνάντησης που είχε την Παρασκευή ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας με το προεδρείο της Ελληνικής Ενωσης Τραπεζών, με τη συμμετοχή του αντιπροέδρου Γ. Δραγασάκη και άλλων κυβερνητικών παραγόντων.

Σύμφωνα με την κυβερνητική ανακοίνωση, «διαπιστώθηκε η κοινή βούληση για εντατικοποίηση της συνεργασίας των δύο πλευρών, προκειμένου να επιταχυνθεί η μείωση των κόκκινων δανείων, η χρηματοδότηση της οικονομίας και η προστασία της πρώτης κατοικίας».

Μάλιστα, για το σκοπό αυτόν συμφωνήθηκε η συγκρότηση «κοινής ομάδας εργασίας για τον εκσυγχρονισμό του πτωχευτικού δικαίου και τη διαμόρφωση ενός νέου πλαισίου για την προστασία της πρώτης κατοικίας, που θα λαμβάνει υπόψη την ειλημμένη απόφαση της κυβέρνησης για την επιδότηση των επιλέξιμων δανειοληπτών, αλλά και τα κεφαλαιακά και εποπτικά δεδομένα των τραπεζών». Σε αυτό το πλαίσιο και ενόψει των τελικών αποφάσεων, συμφωνήθηκε η παράταση του ισχύοντος καθεστώτος προστασίας της πρώτης κατοικίας έως το τέλος Φλεβάρη, γεγονός βέβαια που έρχεται να σφίξει ακόμη περισσότερο τη θηλιά των εκβιασμών απέναντι σε οικονομικά ανήμπορα λαϊκά νοικοκυριά.

Σύμφωνα με πληροφορίες, τα όρια «προστασίας» στην πρώτη κατοικία θα συρρικνωθούν τόσο σε ό,τι αφορά τις αντικειμενικές τιμές, όσο και το ύψος του ετήσιου εισοδήματος των λαϊκών νοικοκυριών. Σε κάθε περίπτωση, οι δανειολήπτες - προκειμένου να αποφύγουν τους πλειστηριασμούς - θα καλούνται να καταβάλλουν το μέγιστο της δυνατότητας αποπληρωμής ανάλογα με το εισόδημα. Παράλληλα, με βάση και τον «Κώδικα Δεοντολογίας» της Τράπεζας της Ελλάδας, οι τράπεζες μπορούν να προχωρούν σε «λύσεις» διευθέτησης των οφειλών, με επιμηκύνσεις αποπληρωμών και «διαγραφές» τμήματος του δανείου κάτω από «λεόντειους» όρους και προϋποθέσεις.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, το μέσο σημερινό υπόλοιπο των στεγαστικών δανείων που χορηγήθηκαν πριν από την εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης (2008) διαμορφώνεται στο εύρος των 80.000 ευρώ, επίπεδο το οποίο συζητείται και ως (υποτιθέμενο) νέο όριο προστασίας...

Την ίδια ώρα, σύμφωνα με πληροφορίες, οι τραπεζίτες βάζουν στο τραπέζι και νέες προτάσεις αναφορικά με ειδικά ζητήματα φορολογικού χαρακτήρα που έχουν προκύψει στους ισολογισμούς τους. Λόγος γίνεται για απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, σύμφωνα με την οποία οι παρακρατηθέντες φόροι που καταβάλλουν οι τράπεζες για ομόλογα μπορούν να συμψηφιστούν μόνο με τον ετήσιο φόρο εισοδήματος. Αυτό δεν συνέβη το 2008, με αποτέλεσμα να καλούνται σήμερα να επιστρέψουν στο Δημόσιο φόρους δεκάδων εκατομμυρίων.

Απ' ό,τι φαίνεται, οι τραπεζίτες έχουν βρει τη «λύση» που σχεδιάζεται να περάσει με νομοθετική παρέμβαση, παράλληλα βέβαια με τα νέα κρατικά πακέτα στήριξης των τραπεζών που βρίσκονται στα σκαριά.

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της Ενωσης Τραπεζών Ν. Καραμούζης, μετά από τη συνάντηση, δήλωσε: «Είχαμε μια ενδιαφέρουσα συνάντηση με τον πρωθυπουργό και τους συνεργάτες του, συζητήσαμε όλα τα θέματα που αφορούν τον τραπεζικό κλάδο, κυρίως τα θέματα της πρώτης κατοικίας και είχαμε μια θετική προσέγγιση». Σύμφωνα με τον ίδιο, «και οι δυο πλευρές θέλουν να βρουν λύσεις που προστατεύουν το κοινωνικό σύνολο και την πρώτη κατοικία,αλλά κυρίως διασφαλίζουν την ευρωστία και την προοπτική του τραπεζικού συστήματος».

Ο... πόνος πήρε τον Δημητρολόπουλο των «Νέων» για το ΚΚΕ και την 100χρονη πορεία του και είπε να «ενημερώσει» τους αναγνώστες ότι το ΚΚΕ «δε γίνεται ούτε καλύτερο» - σαν το παλιό καλό κρασί - «ούτε χειρότερο» αλλά «στάσιμο» και άρα «συντηρητικό», κι αυτό, όπως λέει, «δύσκολα χωνεύεται». Αν κρίνουμε βέβαια απ' το υπόλοιπο κείμενο και την «πίκρα» που βγάζει, εκείνο που δύσκολα χωνεύεται για τα αστικά επιτελεία είναι ότι το ΚΚΕ ανοίγει πανιά στο νέο αιώνα δράσης του, έχοντας για παρακαταθήκη του τη σταθερή του δράση στο πλευρό του λαού, τις αρχές λειτουργίας του, την υπεράσπιση του πρώτου εργατικού κράτους στον κόσμο, την προσήλωσή του στο στόχο της επαναστατικής ανατροπής του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος που εκείνοι υπερασπίζονται. Ε, κι αυτά, όντως δύσκολα καταπίνονται για τους αστούς και τους γραφιάδες τους. Λίγο ξίδι, πάντως, μπορεί να βοηθήσει και στη χώνεψη.