Στην τελική ευθεία για την πανεργατική απεργία την Τετάρτη 28 Νοέμβρη, οι Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα και τα Σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, συνδικάτα και συνδικαλιστές που ανταποκρίνονται στο κάλεσμά του, εντείνουν τις προσπάθειές τους, δίνουν όλες τους τις δυνάμεις για την επιτυχία της απεργίας και των συγκεντρώσεων του ταξικού κινήματος που οργανώνονται σε όλη τη χώρα.

Για να δοθεί ισχυρή απεργιακή απάντηση των εργαζομένων απέναντι στην αντιλαϊκή επίθεση κυβέρνησης - κεφαλαίου και στον εμπαιγμό περί «τέλους των μνημονίων» που την συνοδεύει, για να ακουστεί πιο δυνατά το σύνθημα «Μπροστά οι δικές μας ανάγκες - Οχι τα κέρδη των λίγων», με αιχμή την πάλη για άμεση επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, για κατάργηση του νόμου Βρούτση - Αχτσιόγλου που καθηλώνει μόνιμα τον κατώτατο μισθό και καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις για τον καθορισμό του, για Συλλογικές Συμβάσεις με αυξήσεις μισθών και δικαιώματα για όλους τους εργαζόμενους, χωρίς εξαιρέσεις και «παραθυράκια».

Δίνοντας το «παρών» σε αυτήν τη μάχη, η ΠΑΣΕΒΕ, η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, η ΟΓΕ, Ομοσπονδίες και Σύλλογοι αυτοαπασχολούμενων και μικρομεσαίων αγροτών και κτηνοτρόφων καλούν σε μαζική συμμετοχή στις απεργιακές συγκεντρώσεις, ενάντια στον κοινό αντίπαλο, τα μονοπώλια και τους επιχειρηματικούς ομίλους, για τη διασφάλιση της κερδοφορίας των οποίων εντείνεται η αντιλαϊκή επίθεση και στη φάση της καπιταλιστικής ανάκαμψης, βαθαίνει η εμπλοκή της χώρας σε επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς.

Απέναντι στην κυβερνητική προπαγάνδα περί «μεταμνημονιακής περιόδου», περί «πρώτου κρατικού προϋπολογισμού χωρίς μέτρα λιτότητας», αλλά και απέναντι στην ιδιαίτερα «βολική» κριτική των άλλων αστικών κομμάτων περί «επικίνδυνης παροχολογίας που παραβλέπει τις επενδύσεις», η απεργιακή προετοιμασία από τα ταξικά συνδικάτα αποκαλύπτει τη στράτευση όλων αυτών των δυνάμεων στην επίθεση διαρκείας για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, τα οποία είναι διαμετρικά αντίθετα με αυτά του λαού.

Απέναντι στην προσπάθεια των αστικών επιτελείων να μείνουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα θεατές στο σίριαλ για την αναστολή ή την αντικατάσταση του ενός ή του άλλου αντιλαϊκού μέτρου, την ίδια ώρα που μένει άθικτο και ενισχύεται συνεχώς όλο το αντιλαϊκό μνημονιακό οπλοστάσιο, το περιεχόμενο που δίνει το ταξικό κίνημα στην πανεργατική απεργία βάζει στο προσκήνιο τις σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες και διεκδικήσεις, την πάλη για ανάκτηση όλων των τεράστιων απωλειών των προηγούμενων χρόνων, για αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, κατοχύρωση των σύγχρονων δικαιωμάτων.

Τα «εγκαίνια» της... «μεταμνημονιακής περιόδου», μεταξύ άλλων, χαρακτηρίζουν:

-- Ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2019, ο οποίος, πίσω από ορισμένα ψίχουλα αναδιανομής της φτώχειας, όχι μόνο ενσωματώνει όλες τις προηγούμενες μνημονιακές περικοπές, τους στόχους για τα πλεονάσματα που ματώνουν το λαό, αλλά περιλαμβάνει και νέα χτυπήματα, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τη νέα μείωση της κρατικής χρηματοδότησης για τα δημόσια νοσοκομεία που βρίσκονται ήδη σε εκρηκτική κατάσταση, τη νέα προκλητική μείωση στο κονδύλι για τα επιδόματα ανεργίας τη στιγμή που επίδομα παίρνει μόνο το 10% από το 1 εκατομμύριο των ανέργων κ.ά.

-- Η εφαρμογή του μνημονιακού νόμου Βρούτση - Αχτσιόγλου για τον κατώτατο μισθό, ο οποίος, με δόλωμα μια υποσχεθείσα αύξηση λίγων ευρώ, βάζει σε μόνιμη πρέσα τον κατώτατο μισθό, καταργώντας μόνιμα τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και προβλέποντας τον καθορισμό του με Υπουργική Απόφαση, με βάση τα κριτήρια της «ανταγωνιστικότητας» και της «παραγωγικότητας», δηλαδή με βάση τις ανάγκες της κερδοφορίας του κεφαλαίου, για την οποία ξεζουμίζονται οι εργαζόμενοι.

-- Η ένταση της επίθεσης της εργοδοσίας μέσα στους χώρους δουλειάς, με το κεφάλαιο να εκμεταλλεύεται το τεράστιο αντεργατικό οπλοστάσιο που του διασφαλίζουν οι κυβερνήσεις του, για να επιβάλλει τη συνεχή γενίκευση της «ευελιξίας», τη δουλειά - λάστιχο χωρίς δικαιώματα, την εντατικοποίηση, τις απολύσεις, την απληρωσιά, όλη την εργασιακή ζούγκλα, στο έδαφος της οποίας αυξάνονται συνεχώς και τα εργατικά «ατυχήματα», με τα στοιχεία να καταγράφουν ένα νεκρό εργαζόμενο στους χώρους δουλειάς κάθε πέντε μέρες!

-- Η κλιμάκωση της καταστολής και της τρομοκρατίας σε βάρος του εργατικού - λαϊκού κινήματος, με το «συνδικαλιστικό» της Ασφάλειας να γνωρίζει νέες «δόξες» - με τις «πλάτες» και του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού - με ένστολους αστυνομικούς και ασφαλίτες να σουλατσάρουν σε συνέδρια εργατικών συνδικάτων, σε απεργιακές συγκεντρώσεις κ.α., με τα δικαστήρια να βγάζουν συνεχώς παράνομες και καταχρηστικές τις απεργιακές κινητοποιήσεις, ψαχουλεύοντας όλο και πιο βαθιά στο αντεργατικό νομικό πλαίσιο για να βγάζουν κάθε φορά κι άλλον άσο από το μανίκι, με εισαγγελικές εντολές επέμβασης σε βάρος συνδικάτων βασισμένες σε... «ανώνυμες καταγγελίες», με τα «αγροτοδικεία» να μοιράζουν ποινές φυλάκισης ενόψει και των νέων κινητοποιήσεων που ετοιμάζουν οι μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι, με συνδικαλιστές και εργαζόμενους να λαμβάνουν δικαστικές κλήσεις για τη συμμετοχή τους σε κινητοποιήσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς λαϊκών κατοικιών και... ο κατάλογος δεν έχει τέλος.

Απέναντι σε όλη αυτήν την επίθεση, η πανεργατική απεργία της Τετάρτης είναι μια κρίσιμη μάχη, στην οποία πρέπει όλοι οι εργαζόμενοι να πάρουν τη θέση τους, να κάνουν το μαχητικό βήμα, κόντρα σε πιέσεις και εκβιασμούς, κόντρα στην καλλιεργούμενη μοιρολατρία.

Κυβέρνηση και κεφάλαιο θέλουν «σιγή νεκροταφείου», να «κουκουλώσουν» την ένταση της επίθεσης για τα κέρδη του κεφαλαίου, πολύ περισσότερο να καλλιεργήσουν κάλπικες προσδοκίες ότι αυτός ο αντιλαϊκός δρόμος θα φέρει «δίκαιη ανάπτυξη», όπως λέει η κυβέρνηση, θα φέρει «επενδύσεις που θα βελτιώσουν το εισόδημα των εργαζομένων», όπως λέει ο ΣΕΒ.

Η πανεργατική απεργία δίνει απάντηση στην αντιλαϊκή επίθεση και την κοροϊδία, βάζει μπροστά τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες!

Οι ταξικές συνδικαλιστικές οργανώσεις έδωσαν μάχη όλο το προηγούμενο διάστημα για να γίνει η απεργία υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων.

Με Γενικές Συνελεύσεις και συσκέψεις, με εξορμήσεις και περιοδείες έδωσαν και δίνουν μέχρι την τελευταία στιγμή όλες τους τις δυνάμεις για να φτάσει παντού το αγωνιστικό κάλεσμα, για να μην περάσει η απεργία στα μουγγά όπως επιδιώκει ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός, ο οποίος μετά το ρεσιτάλ υπονόμευσης για την κήρυξη της απεργίας, για άλλη μια φορά δεν κουνάει ούτε το μικρό δαχτυλάκι του για την επιτυχία της, επιβεβαιώνοντας τη στρατηγική του συμφωνία και δέσμευση με την πολιτική που καθηλώνει τους μισθούς και εντείνει την αντιλαϊκή επίθεση για τα κέρδη του κεφαλαίου.

Στην αντίπερα όχθη από τους εργατοπατέρες, οι ταξικές δυνάμεις έδωσαν μάχη ώστε να φτάσουμε στην πανεργατική απεργία με πλήθος αγωνιστικών πρωτοβουλιών σε κλάδους και χώρους δουλειάς. Μόνο το τελευταίο διάστημα, σημαντικά είναι τα παραδείγματα της νέας κλαδικής απεργίας των οικοδόμων, η οποία νέκρωσε τα μεγάλα εργοτάξια σε όλη τη χώρα, οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων στον Επισιτισμό - Τουρισμό ενάντια στην εργασιακή ζούγκλα που επιχειρούν να κρύψουν τα πανηγύρια κυβέρνησης - εργατοπατέρων περί «επέκτασης» των κλαδικών ΣΣΕ, η καθοριστική συμβολή στην ενίσχυση του απεργιακού μετώπου με αποφάσεις για 24ωρη απεργία στις αστικές συγκοινωνίες, σε μετρό, ηλεκτρικό, τραμ, τρόλεϊ, οι αγωνιστικές παρεμβάσεις στο Εμπόριο, με αφορμή και την ακόμα μεγαλύτερη εντατικοποίηση που φέρνει η φιέστα της «Black Friday» κ.ά.

Αποτελούν σημαντική παρακαταθήκη μπροστά στην απεργία και για τη συνέχεια οι νέες ιδιαίτερα μαζικές κινητοποιήσεις που οργάνωσαν την περασμένη βδομάδα οι συνταξιούχοι σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, παλεύοντας για αυξήσεις στις συντάξεις με σύνθημα «Διεκδικούμε ό,τι μας έχει αφαιρεθεί!», οι πανελλαδικά συντονισμένες κινητοποιήσεις Σωματείων και Ομοσπονδιών αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της ΠΑΣΕΒΕ, με κεντρικό αίτημα την επαναφορά του αφορολόγητου για τους αυτοαπασχολούμενους, με ατομικό αφορολόγητο όριο στα 12.000 ευρώ, οι κατά τόπους αγωνιστικές δράσεις των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων, με τις οποίες προετοιμάζονται οι νέες πανελλαδικές κινητοποιήσεις, ενάντια στην πολιτική που τους τσακίζει προς όφελος των μεγαλοαγροτών, των βιομηχάνων και των μεγαλεμπόρων που δραστηριοποιούνται στον αγροτικό τομέα.

Στις μέρες που απομένουν μέχρι την απεργία της Τετάρτης, πρέπει να μη χαθεί ούτε λεπτό, όλη αυτή η δουλειά του ταξικού εργατικού κινήματος και των συμμάχων του να ενταθεί, για την επιτυχία της απεργιακής μάχης και των συγκεντρώσεων σε όλη τη χώρα, για να μετρηθούν βήματα στην οργάνωση των εργαζομένων, για να αποτελέσει εφαλτήριο για τη συνέχεια της μάχης ενάντια στην αντιλαϊκή επίθεση, της πάλης για τις σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες.