Eurokinissi

Από παλιότερη διαμαρτυρία αγροτοκτηνοτρόφων στην Τρίπολη για τις χαμηλές τιμές στα προϊόντα και το κόστος παραγωγής

Αδιάθετες παραμένουν μεγάλες ποσότητες φρούτων που βρίσκονται σε περίοδο συγκομιδής και όσα πουλιούνται, δίνονται κοψοχρονιά. Για παράδειγμα, τα ροδάκινα, τα νεκταρίνια, τα αχλάδια, τα επιτραπέζια σταφύλια διατίθενται από τους παραγωγούς στα 30 έως 50 λεπτά το κιλό, όταν το κόστος παραγωγής υπολογίζεται σε πάνω από 60 λεπτά το κιλό, ενώ κάτω από 10 λεπτά το κιλό πουλιούνται τα καρπούζια και τα πεπόνια.

Εξίσου χαμηλές είναι οι τιμές χοντρικής που αγοράζουν οι έμποροι λαχανικά - ντομάτες, αγγουράκια, πιπεριές, μελιτζάνες, φασολάκια, μπάμιες, πατάτες, κρεμμύδια κ.ά. - και τα όσπρια (φακές, ρεβίθια κ.ά.), αλλά και αυτές με τις οποίες οι ίδιοι οι παραγωγοί διαθέτουν τα προϊόντα τους στις λαϊκές αγορές.

Στα σιτηρά η συγκομιδή έχει τελειώσει και ο απολογισμός για τους παραγωγούς είναι θλιβερός. Η τιμή για το σκληρό στάρι που προσφέρουν οι έμποροι, αλλά και οι συνεταιριστικές ενώσεις που κάνουν συγκέντρωση, κινείται στα 17 έως 18 λεπτά το κιλό, ενώ στα πολύ χαμηλά επίπεδα των 12 έως 15 λεπτών το κιλό, που ίσχυσε τα τελευταία χρόνια, αναμένεται να διαμορφωθεί ξανά φέτος η τιμή στο καλαμπόκι. Για το βαμβάκι δεν ακούγεται ακόμα τίποτα, καθώς η τιμή του «παίζεται» στο διεθνές χρηματιστήριο.

Σε πολλά προϊόντα, όταν εμφανίζονται οι έμποροι πιέζουν για μικρότερες τιμές πώλησης, που δεν καλύπτουν ούτε το κόστος παραγωγής

Γι' αυτό και οι μικρομεσαίοι αγρότες, με τους αγώνες μας μέσα από το οργανωμένο αγροτικό κίνημα, απαιτούμε να υπάρχουν κατώτερες εγγυημένες τιμές παραγωγού για όλα τα αγροτικά προϊόντα, που θα καλύπτουν το κόστος παραγωγής και θ' αφήνουν ένα ικανοποιητικό εισόδημα στον παραγωγό, με το οποίο θα μπορεί να ζήσει αξιοπρεπώς την οικογένειά του και να συνεχίζει την αγροτική απασχόλησή του».

Ο Αρης Πολυγένης, παραγωγός λαχανικών και βαμβακιού, μέλος του ΔΣ της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Ν. Καρδίτσας, τονίζει: «Δεν είναι μόνο που οι τιμές στα προϊόντα μας που διαμορφώνει η "αγορά" είναι πολύ χαμηλές. Είναι και το γεγονός ότι το κόστος παραγωγής είναι υπέρογκο. Να πω, για παράδειγμα, ότι για 3 λίτρα φυτοφάρμακο που αγόρασα για την καταπολέμηση του σκουληκιού στο βαμβάκι, πλήρωσα 465 ευρώ. Κι αυτά τα λεφτά μόνο για ένα ψέκασμα, ενώ χρειάζονται κι άλλα.

Το ίδιο πανάκριβα είναι τα σπόρια, τα λιπάσματα, το πετρέλαιο, το αγροτικό ρεύμα, όλα τα αγροτικά μέσα και εφόδια. Γιατί υπάρχει αυτή η ακρίβεια; Διότι στην παραγωγή και τη διάθεση των αγροτικών μέσων και εφοδίων διαφεντεύουν μια χούφτα μονοπώλια, που διαμορφώνουν τις τιμές καταπώς τα βολεύει, με στόχο την εξασφάλιση όσο τον δυνατόν μεγαλύτερων κερδών.

Εκτός από τις χαμηλές τιμές παραγωγού και το υψηλό κόστος παραγωγής, ο μικρομεσαίος αγρότης δέχεται κι άλλα πολλά χτυπήματα στο, έτσι κι αλλιώς, ισχνό εισόδημά του. Μεγάλο πρόβλημα φέτος είναι οι σχεδόν ολοκληρωτικές ζημιές που έχουν προκληθεί σε πολλές παραγωγές από την κακοκαιρία και τις αρρώστιες, πολλές από τις οποίες ο ΕΛΓΑ, τον οποίο χρυσοπληρώνουμε, δεν αναγνωρίζει και δεν καλύπτει.

Αλλά κι εκεί που προβλέπονται αποζημιώσεις, αυτές είναι πολύ μικρές και, παρά τους περί του αντιθέτου κυβερνητικούς ισχυρισμούς, εξακολουθούν να δίνονται με μεγάλες καθυστερήσεις. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν οι μεγάλες καταστροφές από τις έντονες βροχοπτώσεις σε αρροτριαίες και δενδρώδεις καλλιέργειες - ιδιαίτερα τα πεπονοειδή έχουν ισοπεδωθεί - αλλά και από αρρώστιες, όπως στα καπνά που τα κατέστρεψε η νευρωτική ίωση, στα αιγοπρόβατα που αποδεκάτισε ο καταρροϊκός πυρετός κ.ά.

Γι' αυτό ως οργανωμένο αγροτικό κίνημα ζητάμε αλλαγή του κανονισμού του ΕΛΓΑ ώστε να καλύπτει και να αποζημιώνει στο 100% τις απώλειες στην παραγωγή και στο αγροτοκτηνοτροφικό κεφάλαιο από όλες τις αιτίες».

Εκτός από το υψηλό κόστος παραγωγής, συνεχίζει ο αγροτοσυνδικαλιστής, «η λεηλασία του ισχνού εισοδήματός μας γίνεται και με την υψηλή φορολογία, τις πολύ μεγάλες ασφαλιστικές εισφορές στον ΕΦΚΑ, τον ΕΝΦΙΑ για τα χωράφια, τις αποθήκες και τους στάβλους, τις ακριβές πληρωμές για το δικαίωμα άρδευσης μέσω των ΤΟΕΒ, αλλά και για τη λειτουργία των ΓΟΕΒ που δεν κάνουν απολύτως τίποτα, για τις δηλώσεις ΟΣΔΕ, τις γεωργικές γεωτρήσεις, την πιστοποίηση των ψεκαστικών, τη λειτουργία των σταβλικών εγκαταστάσεων, την ηλεκτρονική σήμανση των ζώων κ.ά.».

Μεταξύ άλλων καταλήγει: «Ολα αυτά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε έχουν να κάνουν με την Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ και τις αντιλαϊκές πολιτικές των κυβερνήσεων, που στόχο έχουν την επιτάχυνση της συγκέντρωσης της γης, της παραγωγής και της εμπορίας των αγροτικών προϊόντων σε λίγα χέρια μεγάλων αγροτοεπιχειρηματιών, με αποτέλεσμα να επιταχύνεται το ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς.

Αυτήν την πολιτική πολεμάμε με τους αγώνες μας στα μπλόκα και τις άλλες κινητοποιήσεις που οργανώνουν η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, οι Αγροτικοί Σύλλογοι και οι Ομοσπονδίες που δραστηριοποιούνται στο οργανωμένο αγροτικό κίνημα και θα συνεχίσουμε να την πολεμάμε. Τα νέα αγωνιστικά ραντεβού έχουν, ήδη, κλειστεί για το ερχόμενο φθινόπωρο».

«Ψίχουλα» χαρακτηρίζει τις αποζημιώσεις για τις ζημιές που προκλήθηκαν στην περσινή παραγωγή φρούτων, λίγο πριν τη συγκομιδή από τις βροχοπτώσεις, ο Αγροτικός Σύλλογος Πέλλας «Η Ενότητα».

Οπως αναφέρει, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης δεν αποδέχθηκε τα πορίσματα του Ινστιτούτου Φυλλοβόλων Δένδρων Νάουσας και της Επιτροπής Επιστημόνων Γεωπόνων, που αναφέρουν ως «ζημιογόνο αίτιο» τις άκαιρες και παρατεταμένες βροχοπτώσεις, οι οποίες καλύπτονται από τον κανονισμό του ΕΛΓΑ, και προχώρησε στα ψίχουλα των αποζημιώσεων «De minimis». Πολλοί ροδακινοπαραγωγοί και πολλές ποικιλίες που έπαθαν μεγάλες ζημιές έμειναν έξω ακόμα κι από αυτά τα ψίχουλα των αποζημιώσεων.

Επιπλέον καταγγέλλει ότι ο ΕΛΓΑ δεν ασχολήθηκε καθόλου με τη διαδικασία βεβαίωσης και ατομικού καταμερισμού των ζημιών και δεν κάλυψε τελικά τις δήθεν ασφαλισμένες δεντροκαλλιέργειες.

Στην ανακοίνωσή του, ο Σύλλογος σημειώνει επίσης: «Την ίδια περίοδο ζούμε μια μεγάλη μείωση του εισοδήματός μας από το παρατεταμένο και μη αποζημιωμένο εμπάργκο στις εξαγωγές μας λόγω των πολιτικών της ΕΕ, ζούμε για μια ακόμη χρονιά τις εξευτελιστικές τιμές παραγωγού για κεράσια - βερίκοκα και επιτραπέζια ροδάκινα και τη μη σύναψη ακόμη συμφωνιών για τα συμπύρηνα ροδάκινα, ζούμε το δυσβάσταχτο κόστος παραγωγής, τα απανωτά χαράτσια κ.ά.

Και έχουμε μπροστά μας τις μεγαλύτερες σε μέγεθος και πιο διευρυμένες σε ποικιλίες ζημιές από τις βροχοπτώσεις του 2018 (...) Καταλαβαίνει ο καθένας ότι για τις φετινές ζημιές δημιουργούν το κλίμα των μηδενικών απαιτήσεων για αποζημιώσεις, παρότι ο κανονισμός του ΕΛΓΑ συνεχίζει τα χαράτσια με τις υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές, χωρίς να καλύπτει την ασφάλιση της παραγωγής μας στο 100% της ζημιάς από όλα τα αίτια ζημιών φυσικών φαινομένων και σε όλα τα στάδια ανάπτυξής της».