Στο σημερινό τετρασέλιδο «Εργαζόμενοι και Κοινωνική Συμμαχία»:
Κυκλοφόρησε η έκδοση - αφιέρωμα στην εκδήλωση που έγινε στις 2 Ιούνη στην Κόρινθο για τα εργατικά «ατυχήματα» και τον κίνδυνο βιομηχανικού ατυχήματος μεγάλης έκτασης στην περιοχή
Στην έκδοση, που θα αξιοποιηθεί σε περιοδείες στους χώρους δουλειάς για ενημέρωση και συζήτηση με τους εργαζόμενους, περιλαμβάνονται αποσπάσματα από την ομιλία που έκανε στην εκδήλωση ο Μάκης Παπαδόπουλος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.
Μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι «τα σοβαρά και τα θανατηφόρα εργατικά "ατυχήματα" που έχουν γίνει στην ευρύτερη περιοχή υπογραμμίζουν τον βαρύ φόρο αίματος που πληρώνει η εργατική τάξη καθημερινά στο βωμό του καπιταλιστικού κέρδους. Φτάνει να αναφέρουμε ότι από το 1999 μέχρι σήμερα έχουν καταγραφεί πάνω από 2.000 θανατηφόρα εργατικά "ατυχήματα" στην Ελλάδα.
(...) Η αστική προπαγάνδα επιχειρεί να εμφανίσει αυτήν την εφιαλτική κατάσταση για την εργατική τάξη, για τις λαϊκές οικογένειες, ως το αναγκαίο τίμημα για να υπάρχουν δουλειές, να μην υπάρχει ανεργία. Ζητούν συνεχώς θυσίες για να προσελκύσουμε σε κάθε περιοχή νέες καπιταλιστικές επενδύσεις.
(...) Πίσω από αναρίθμητα προβλήματα και επιλογές που αυξάνουν την επικινδυνότητα της εργασίας, πίσω από την εντατικοποίηση της δουλειάς του εργάτη και τις εκπτώσεις στα μέτρα ασφαλείας των μηχανών, πίσω από τη χωροθέτηση επικίνδυνων βιομηχανικών εγκαταστάσεων κοντά σε κατοικήσιμες περιοχές, πίσω από τους κρατικούς εικονικούς ελέγχους, πίσω από την απουσία μέτρων περιορισμού των βλαπτικών χημικών παραγόντων, κρύβεται σε τελευταία ανάλυση η παραγωγή με κίνητρο το καπιταλιστικό κέρδος.Φυσικά, το κεφάλαιο δεν αδιαφορεί πλήρως για την αντιμετώπιση του επαγγελματικού κινδύνου στους χώρους εργασίας. Ενδιαφέρεται στο βαθμό που η αντιμετώπιση αυτή συμβάλλει στην αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, στην προστασία από την πρόωρη φθορά των μηχανημάτων, στη διασφάλιση της ποιότητας των εμπορευμάτων, στη συμμόρφωση με τις εκάστοτε νομοθετικές προβλέψεις που αφορούν και το πλαίσιο ανταγωνισμού των καπιταλιστικών επιχειρήσεων.
Το ενδιαφέρον του κεφαλαίου σταματά, στην καλύτερη περίπτωση, μόλις το κόστος πρόληψης του επαγγελματικού κινδύνου γίνει μεγαλύτερο από το κέρδος από την αντιμετώπιση αυτού του κινδύνου. Λέμε στην καλύτερη περίπτωση, γιατί στην πράξη τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα (...) Μπορούμε σήμερα να διασφαλίσουμε την προστασία της υγείας και της ασφάλειας τόσο των εργαζομένων όσο και των κατοίκων κάθε περιοχής, με βάση τις μεγάλες δυνατότητες και την πρόοδο της επιστήμης και της τεχνικής;
Το ΚΚΕ απαντά καθαρά ότι μπορούμε να το πετύχουμε, αν ξεριζώσουμε τη λειτουργία της οικονομίας με γνώμονα το καπιταλιστικό κέρδος, αν δημιουργήσουμε προϋποθέσεις για να ανατρέψουμε την εξουσία του κεφαλαίου. Μπορούμε να το πετύχουμε στο γόνιμο έδαφος της κοινωνικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής και της εργατικής εξουσίας, όπου όλες οι αποφάσεις για το τι θα παραχθεί, πώς και πόσο θα παραχθεί, πού και πότε θα παραχθεί, θα λαμβάνονται με γνώμονα την κοινωνική ευημερία».
Περιέχεται επίσης μία ολοσέλιδη δημοσίευση από ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» στη «Φουλγκόρ» το 1978, στο πλαίσιο αποστολής της εφημερίδας στα εργοστάσια της Κορίνθου. «Ο "Ριζοσπάστης" στις 8 Αυγούστου 1978 δημοσίευσε αναλυτικό άρθρο με αφορμή κινητοποιήσεις που έγιναν από τους εργαζόμενους της "Φουλγκόρ", μετά από άλλο ένα εργατικό "ατύχημα". Η εργατική τάξη της Κορινθίας θρηνεί θύματα από παλιά. Τόσο παλιά, όσο παλιά και σάπια είναι η καπιταλιστική κοινωνία, που στο βωμό του κέρδους των αφεντικών αντιμετωπίζει τους εργάτες ως αναλώσιμους», γράφει η λεζάντα.
Ακολουθεί μια σύντομη αναφορά στην αντιπαράθεση που υπάρχει για την ίδια την έννοια της υγείας στην εργασία, ενώ καταγράφονται συνοπτικά η εκ διαμέτρου διαφορετική θέση και ο ρόλος της εργατικής τάξης, του εργάτη, στον καπιταλισμό και στο σοσιαλισμό.
Οπως γράφεται, στο σοσιαλισμό σκοπός της παραγωγής είναι η κάλυψη των διευρυμένων κοινωνικών αναγκών και γι' αυτό μειώθηκε ο χρόνος εργασίας (8ωρο - 5ήμερο από το 1917), μειώνονταν συνεχώς η εντατικότητα στη δουλειά, παίρνονταν μέτρα πρόληψης και περιστολής των εργατικών ατυχημάτων, ιδρύονταν ολοένα και περισσότεροι ιατρικοί σταθμοί στους χώρους δουλειάς, αυξάνονταν συνεχώς τα κονδύλια για την ασφάλεια στην εργασία, υπήρχε δουλειά για όλους και καθολική Κοινωνική Ασφάλιση.
«Ψίχουλα» χαρακτηρίζει τις αποζημιώσεις για τις ζημιές που προκλήθηκαν στην περσινή παραγωγή φρούτων, λίγο πριν τη συγκομιδή από τις βροχοπτώσεις, ο Αγροτικός Σύλλογος Πέλλας «Η Ενότητα».
Οπως αναφέρει, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης δεν αποδέχθηκε τα πορίσματα του Ινστιτούτου Φυλλοβόλων Δένδρων Νάουσας και της Επιτροπής Επιστημόνων Γεωπόνων, που αναφέρουν ως «ζημιογόνο αίτιο» τις άκαιρες και παρατεταμένες βροχοπτώσεις, οι οποίες καλύπτονται από τον κανονισμό του ΕΛΓΑ, και προχώρησε στα ψίχουλα των αποζημιώσεων «De minimis». Πολλοί ροδακινοπαραγωγοί και πολλές ποικιλίες που έπαθαν μεγάλες ζημιές έμειναν έξω ακόμα κι από αυτά τα ψίχουλα των αποζημιώσεων.
Επιπλέον καταγγέλλει ότι ο ΕΛΓΑ δεν ασχολήθηκε καθόλου με τη διαδικασία βεβαίωσης και ατομικού καταμερισμού των ζημιών και δεν κάλυψε τελικά τις δήθεν ασφαλισμένες δεντροκαλλιέργειες.
Στην ανακοίνωσή του, ο Σύλλογος σημειώνει επίσης: «Την ίδια περίοδο ζούμε μια μεγάλη μείωση του εισοδήματός μας από το παρατεταμένο και μη αποζημιωμένο εμπάργκο στις εξαγωγές μας λόγω των πολιτικών της ΕΕ, ζούμε για μια ακόμη χρονιά τις εξευτελιστικές τιμές παραγωγού για κεράσια - βερίκοκα και επιτραπέζια ροδάκινα και τη μη σύναψη ακόμη συμφωνιών για τα συμπύρηνα ροδάκινα, ζούμε το δυσβάσταχτο κόστος παραγωγής, τα απανωτά χαράτσια κ.ά.
Και έχουμε μπροστά μας τις μεγαλύτερες σε μέγεθος και πιο διευρυμένες σε ποικιλίες ζημιές από τις βροχοπτώσεις του 2018 (...) Καταλαβαίνει ο καθένας ότι για τις φετινές ζημιές δημιουργούν το κλίμα των μηδενικών απαιτήσεων για αποζημιώσεις, παρότι ο κανονισμός του ΕΛΓΑ συνεχίζει τα χαράτσια με τις υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές, χωρίς να καλύπτει την ασφάλιση της παραγωγής μας στο 100% της ζημιάς από όλα τα αίτια ζημιών φυσικών φαινομένων και σε όλα τα στάδια ανάπτυξής της».
Πουλάνε φρούτα, λαχανικά, στάρι και βαμβάκι σε εξευτελιστικές τιμές, που δεν καλύπτουν ούτε το κόστος παραγωγής
Eurokinissi |
Αδιάθετες παραμένουν μεγάλες ποσότητες φρούτων που βρίσκονται σε περίοδο συγκομιδής και όσα πουλιούνται, δίνονται κοψοχρονιά. Για παράδειγμα, τα ροδάκινα, τα νεκταρίνια, τα αχλάδια, τα επιτραπέζια σταφύλια διατίθενται από τους παραγωγούς στα 30 έως 50 λεπτά το κιλό, όταν το κόστος παραγωγής υπολογίζεται σε πάνω από 60 λεπτά το κιλό, ενώ κάτω από 10 λεπτά το κιλό πουλιούνται τα καρπούζια και τα πεπόνια.
Εξίσου χαμηλές είναι οι τιμές χοντρικής που αγοράζουν οι έμποροι λαχανικά - ντομάτες, αγγουράκια, πιπεριές, μελιτζάνες, φασολάκια, μπάμιες, πατάτες, κρεμμύδια κ.ά. - και τα όσπρια (φακές, ρεβίθια κ.ά.), αλλά και αυτές με τις οποίες οι ίδιοι οι παραγωγοί διαθέτουν τα προϊόντα τους στις λαϊκές αγορές.
Στα σιτηρά η συγκομιδή έχει τελειώσει και ο απολογισμός για τους παραγωγούς είναι θλιβερός. Η τιμή για το σκληρό στάρι που προσφέρουν οι έμποροι, αλλά και οι συνεταιριστικές ενώσεις που κάνουν συγκέντρωση, κινείται στα 17 έως 18 λεπτά το κιλό, ενώ στα πολύ χαμηλά επίπεδα των 12 έως 15 λεπτών το κιλό, που ίσχυσε τα τελευταία χρόνια, αναμένεται να διαμορφωθεί ξανά φέτος η τιμή στο καλαμπόκι. Για το βαμβάκι δεν ακούγεται ακόμα τίποτα, καθώς η τιμή του «παίζεται» στο διεθνές χρηματιστήριο.
Γι' αυτό και οι μικρομεσαίοι αγρότες, με τους αγώνες μας μέσα από το οργανωμένο αγροτικό κίνημα, απαιτούμε να υπάρχουν κατώτερες εγγυημένες τιμές παραγωγού για όλα τα αγροτικά προϊόντα, που θα καλύπτουν το κόστος παραγωγής και θ' αφήνουν ένα ικανοποιητικό εισόδημα στον παραγωγό, με το οποίο θα μπορεί να ζήσει αξιοπρεπώς την οικογένειά του και να συνεχίζει την αγροτική απασχόλησή του».
Ο Αρης Πολυγένης, παραγωγός λαχανικών και βαμβακιού, μέλος του ΔΣ της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Ν. Καρδίτσας, τονίζει: «Δεν είναι μόνο που οι τιμές στα προϊόντα μας που διαμορφώνει η "αγορά" είναι πολύ χαμηλές. Είναι και το γεγονός ότι το κόστος παραγωγής είναι υπέρογκο. Να πω, για παράδειγμα, ότι για 3 λίτρα φυτοφάρμακο που αγόρασα για την καταπολέμηση του σκουληκιού στο βαμβάκι, πλήρωσα 465 ευρώ. Κι αυτά τα λεφτά μόνο για ένα ψέκασμα, ενώ χρειάζονται κι άλλα.
Το ίδιο πανάκριβα είναι τα σπόρια, τα λιπάσματα, το πετρέλαιο, το αγροτικό ρεύμα, όλα τα αγροτικά μέσα και εφόδια. Γιατί υπάρχει αυτή η ακρίβεια; Διότι στην παραγωγή και τη διάθεση των αγροτικών μέσων και εφοδίων διαφεντεύουν μια χούφτα μονοπώλια, που διαμορφώνουν τις τιμές καταπώς τα βολεύει, με στόχο την εξασφάλιση όσο τον δυνατόν μεγαλύτερων κερδών.
Εκτός από τις χαμηλές τιμές παραγωγού και το υψηλό κόστος παραγωγής, ο μικρομεσαίος αγρότης δέχεται κι άλλα πολλά χτυπήματα στο, έτσι κι αλλιώς, ισχνό εισόδημά του. Μεγάλο πρόβλημα φέτος είναι οι σχεδόν ολοκληρωτικές ζημιές που έχουν προκληθεί σε πολλές παραγωγές από την κακοκαιρία και τις αρρώστιες, πολλές από τις οποίες ο ΕΛΓΑ, τον οποίο χρυσοπληρώνουμε, δεν αναγνωρίζει και δεν καλύπτει.
Αλλά κι εκεί που προβλέπονται αποζημιώσεις, αυτές είναι πολύ μικρές και, παρά τους περί του αντιθέτου κυβερνητικούς ισχυρισμούς, εξακολουθούν να δίνονται με μεγάλες καθυστερήσεις. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν οι μεγάλες καταστροφές από τις έντονες βροχοπτώσεις σε αρροτριαίες και δενδρώδεις καλλιέργειες - ιδιαίτερα τα πεπονοειδή έχουν ισοπεδωθεί - αλλά και από αρρώστιες, όπως στα καπνά που τα κατέστρεψε η νευρωτική ίωση, στα αιγοπρόβατα που αποδεκάτισε ο καταρροϊκός πυρετός κ.ά.
Γι' αυτό ως οργανωμένο αγροτικό κίνημα ζητάμε αλλαγή του κανονισμού του ΕΛΓΑ ώστε να καλύπτει και να αποζημιώνει στο 100% τις απώλειες στην παραγωγή και στο αγροτοκτηνοτροφικό κεφάλαιο από όλες τις αιτίες».
Εκτός από το υψηλό κόστος παραγωγής, συνεχίζει ο αγροτοσυνδικαλιστής, «η λεηλασία του ισχνού εισοδήματός μας γίνεται και με την υψηλή φορολογία, τις πολύ μεγάλες ασφαλιστικές εισφορές στον ΕΦΚΑ, τον ΕΝΦΙΑ για τα χωράφια, τις αποθήκες και τους στάβλους, τις ακριβές πληρωμές για το δικαίωμα άρδευσης μέσω των ΤΟΕΒ, αλλά και για τη λειτουργία των ΓΟΕΒ που δεν κάνουν απολύτως τίποτα, για τις δηλώσεις ΟΣΔΕ, τις γεωργικές γεωτρήσεις, την πιστοποίηση των ψεκαστικών, τη λειτουργία των σταβλικών εγκαταστάσεων, την ηλεκτρονική σήμανση των ζώων κ.ά.».
Μεταξύ άλλων καταλήγει: «Ολα αυτά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε έχουν να κάνουν με την Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ και τις αντιλαϊκές πολιτικές των κυβερνήσεων, που στόχο έχουν την επιτάχυνση της συγκέντρωσης της γης, της παραγωγής και της εμπορίας των αγροτικών προϊόντων σε λίγα χέρια μεγάλων αγροτοεπιχειρηματιών, με αποτέλεσμα να επιταχύνεται το ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς.
Αυτήν την πολιτική πολεμάμε με τους αγώνες μας στα μπλόκα και τις άλλες κινητοποιήσεις που οργανώνουν η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, οι Αγροτικοί Σύλλογοι και οι Ομοσπονδίες που δραστηριοποιούνται στο οργανωμένο αγροτικό κίνημα και θα συνεχίσουμε να την πολεμάμε. Τα νέα αγωνιστικά ραντεβού έχουν, ήδη, κλειστεί για το ερχόμενο φθινόπωρο».
Μεγάλη ανταπόκριση στον πανελλήνιο φωτογραφικό διαγωνισμό, με τίτλο «Κυριακή, γιορτή και σχόλη», που προκήρυξε ο Σύλλογος
Τα εγκαίνια της έκθεσης και οι βραβεύσεις των 1.100 και πλέον έργων, που πήραν μέρος στο διαγωνισμό, έγιναν την Παρασκευή 3 Αυγούστου, στον Ιστιοπλοϊκό Ομιλο Χανίων στο Νεώριο Μόρο. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 8 Αυγούστου.
Μιλώντας στον «Ριζοσπάστη» γι' αυτήν τη σημαντική πρωτοβουλία ο αντιπρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Χανίων, Γ. Κανδηλιεράκης, μας εξηγεί πώς γεννήθηκε η ιδέα του διαγωνισμού για την Κυριακή αργία:
«Η πρόταση ήρθε στο Διοικητικό Συμβούλιο του συλλόγου μας από ένα συνάδελφο αυτοαπασχολούμενο που αφιερώνει πολλές Κυριακές στην αγαπημένη του ενασχόληση με τη φωτογραφία. Η αλήθεια είναι ότι η πρωτοποριακή αυτή πρόταση αγκαλιάστηκε με ενθουσιασμό από την πρώτη στιγμή από την πλειοψηφία του ΔΣ.
Ηταν πρόκληση για εμάς, αφού ο ελεύθερος χρόνος μας είναι περιορισμένος λόγω δουλειάς. Εχοντας έρθει τα τελευταία χρόνια σε επαφή και επικοινωνία με πάρα πολλούς συναδέλφους και εργαζομένους, ιδιαίτερα γυναίκες, που η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας τούς δυσκολεύει αφάνταστα τη ζωή τους, θεωρήσαμε σωστό ότι το πρόβλημα αυτό θα πρέπει να αναδειχτεί και να εκφραστεί με κάθε τρόπο, μέσα και από τη φωτογραφία».
Στην ερώτηση για το τι προσδοκά ο Σύλλογος απ' αυτήν την πρωτοβουλία, ο Γ. Κανδηλιεράκης απαντά: «Ολοι εμείς οι αυτοαπασχολούμενοι που δραστηριοποιούμαστε στο χώρο του εμπορίου, οι μικροί έμποροι, οι εργαζόμενοι και ειδικά οι γυναίκες, έχουμε δικαίωμα σε ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, στην ξεκούραση, στο χρόνο με την οικογένειά μας, στην ψυχαγωγία, στις διακοπές. Δεν μπορούμε να δουλεύουμε 365 μέρες το χρόνο ασταμάτητα. Δεν μπορούμε να τους χαρίσουμε τον ελεύθερο χρόνο μας, τις Κυριακές μας.
Γνωρίζουμε καλά ότι απέναντί μας έχουμε έναν καλά οργανωμένο και οπλισμένο εχθρό, που έννοιες όπως "ανθρώπινες συνθήκες", "αξιοπρεπή ωράρια", "ζωή με δικαιώματα" δεν χωρούν στο κυνήγι της αύξησης της κερδοφορίας τους. Εχουμε ζήσει στο πετσί μας τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα από τη σημερινή όσο και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Εχουμε καταλάβει για ποιους πασχίζουν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες του κλάδου (ΟΕΣΚ, ΕΣΕΕ) που συμφώνησαν μαζί με την κυβέρνηση το άνοιγμα από 2 σε 8 Κυριακές και τώρα πρωτοστατούν με το πρόσχημα των "τουριστικών περιοχών" στο άνοιγμα 32 Κυριακές το χρόνο. Αυτές είναι οι κατευθύνσεις της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, που ασκούν ακόμα μεγαλύτερη πίεση στους μικρούς επαγγελματίες να κλείσουν, αδειάζοντας τη γωνιά στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.
Αυτό το μήνυμα θέλουμε να περάσουμε κατά κύριο λόγο στους συναδέλφους μας που ακόμα αρκετοί νομίζουν ότι μπορούν να ανταγωνιστούν τις πολυεθνικές και τα μεγαλομάγαζα. Στους συναδέλφους που διατηρούν ακόμα αυταπάτες ότι στο εμπόριο είμαστε όλοι, μικροί - μεγάλοι, το ίδιο πράμα.
Στέλνουμε κάλεσμα και σε όλους αυτούς που δεν βλέπουν την αναγκαιότητα της συλλογικής αγωνιστικής διεκδίκησης για νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας, νομίζοντας ότι δεν τους αφορά ακόμα. Δυστυχώς, σε λίγο καιρό τέτοια μέτρα δεν θα αφορούν μόνο εμάς στο εμπόριο, αλλά θα γενικευτούν και σε άλλους κλάδους και επαγγέλματα που σήμερα έχουν κατοχυρωμένο το 5ήμερο και την αργία της Κυριακής ακόμα.
Απ' αυτήν τη σκοπιά, η εκδήλωση αυτή είναι για εμάς σταθμός και παράλληλα αποτελεί παρακαταθήκη στον συλλογικό αγώνα που δίνει η πλειοψηφία του Εμπορικού Συλλόγου Χανίων για τη νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας. Συνεχίζουμε πιο αποφασιστικά σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση μαζί με τους εργαζόμενους για νέους αγώνες».
«Η εκδήλωση αυτή είναι για εμάς σταθμός και παράλληλα αποτελεί παρακαταθήκη στο συλλογικό αγώνα που δίνουμε ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Η ανταπόκριση που είχε αυτή η πρωτοβουλία δείχνει και την ορθότητα αυτού του σημαντικού αιτήματός μας.
Οι απαιτήσεις και τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων βάζουν τη σφραγίδα τους στα όποια "αναπτυξιακά σχέδια" και στο αντιλαϊκό νομοθετικό οπλοστάσιο όλων των κυβερνήσεων, όπως και της σημερινής, με γνώμονα και μοναδικό κριτήριο την αύξηση της κερδοφορίας τους με κάθε "νόμιμο" τρόπο. Ετσι η σημερινή κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, υλοποιεί κατά γράμμα τις χρόνιες απαιτήσεις των εμπορικών κολοσσών για πλήρη κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.
Πριν από 3 χρόνια η προηγούμενη κυβέρνηση χέρι χέρι με το 3βάθμιο συνδικαλιστικό όργανο των εμπόρων, την ΕΣΕΕ, συμφώνησαν το άνοιγμα τις Κυριακές σε 8, από 2 που ίσχυε μέχρι τότε. Η σημερινή κυβέρνηση το πάει ένα βήμα παραπέρα. Ετσι, ορίζει βουνά και λαγκάδια τουριστικές περιοχές, επιτρέποντας το άνοιγμα 32 Κυριακές.
Δυστυχώς, σε λίγο τέτοια μέτρα δεν θα αφορούν μόνο το εμπόριο, αλλά το φαινόμενο θα γενικευτεί και σε άλλους κλάδους και σε άλλα επαγγέλματα. Θα προκληθεί ντόμινο και σε αυτούς που σήμερα έχουν κατοχυρωμένο το 5ήμερο και την αργία της Κυριακής και στους εργαζόμενους σε όλους τους εργασιακούς χώρους.
Επομένως, η πρωτοβουλία για τον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Φωτογραφίας είναι ενταγμένη σ' αυτόν ακριβώς το δρόμο της διεκδίκησης και του αγώνα, για διατήρηση - κατοχύρωση της Κυριακής αργίας».
Σημαντικά στοιχεία για τις συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής σε υγειονομικούς και ασθενείς παρουσιάστηκαν σε εκδήλωση, με έμφαση στις δημόσιες δομές στην περιφερειακή ενότητα Κοζάνης
Χαρακτηριστικά είναι τα στοιχεία που παρουσίασαν ο Αντώνης Τσάκωνας, μέλος της Επιτροπής Περιοχής Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, και ο Δημήτρης Παπαδόπουλος, επίσης μέλος της Επιτροπής Περιοχής και νοσηλευτής.
Οπως επισημάνθηκε εξαρχής, οι δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού για Υγεία - Πρόνοια μειώθηκαν σε πρωτοφανή επίπεδα από το 2009 και μετά. Οι συνέπειες της υποχρηματοδότησης, που πλήττουν όλο το δημόσιο σύστημα Υγείας, σε όλες τις βαθμίδες του, καταγράφονται και στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας, η οποία, πέρα απ' όλα τα άλλα, συγκεντρώνει έναν μεγάλο αριθμό εργαζομένων στην Ενέργεια, σε ορυχεία και εργοστάσια της ΔΕΗ, ενώ και η δραστηριότητα της Επιχείρησης στην περιοχή αποτελεί παράγοντα επιβάρυνσης του περιβάλλοντος, άρα και της υγείας των κατοίκων της περιοχής.
Παρ' όλα αυτά, οι υπηρεσίες Υγείας είναι υποβαθμισμένες, ενώ ανύπαρκτη είναι η πρόληψη, πολύ περισσότερο αν συγκριθεί με τις αυξημένες ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων της περιοχής.
Από τα νοσοκομεία της περιοχής απουσιάζουν εξειδικευμένες ειδικότητες γιατρών και κλινικών. Από τα Κέντρα Υγείας λείπουν βασικές ειδικότητες γιατρών, παιδίατροι, γυναικολόγοι κ.λπ. Ούτε λόγος για πρόληψη, αποκατάσταση και μετανοσοκομειακή φροντίδα. Την ίδια ώρα, ανθεί και επεκτείνεται ο ιδιωτικός τομέας στο χώρο της Υγείας.
Στην περιφερειακή ενότητα Κοζάνης οι δημόσιες υπηρεσίες Υγείας παρέχονται από τα Νοσοκομεία Κοζάνης και Πτολεμαΐδας, τα Κέντρα Υγείας (ΚΥ) Σερβίων, Σιάτιστας (και το ΚΥ Αμυνταίου, που υπάγεται στο Νοσοκομείο Φλώρινας, επειδή όμως είναι πιο κοντά στην Πτολεμαΐδα «φορτίζει» το Νοσοκομείο της τελευταίας), τα αγροτικά ιατρεία των χωριών και τα ιατρεία του ΕΦΚΑ. Υπάρχει επίσης το Κέντρο Αποκατάστασης στο Αμύνταιο, που υπολειτουργεί, όπως και οι υπηρεσίες του ΕΚΑΒ.
Ο προϋπολογισμός του Νοσοκομείου Πτολεμαΐδας έχει πέσει κάτω από τα ήμισυ σε σχέση με πριν από μερικά χρόνια (από 15.068.901 ευρώ το 2011 στα 7.065.699 ευρώ το 2017).
Επίσης, ο προϋπολογισμός του Νοσοκομείου Κοζάνης μέσα σε μόλις μια πενταετία μειώθηκε κατά 50% (από 7.877.506 ευρώ το 2011 στα 3.280.574 ευρώ το 2016) και έχει υποστεί νέες μειώσεις για το 2018. Από 84 οργανικές θέσεις ειδικών γιατρών, με το ξεπερασμένο μάλιστα οργανόγραμμα του νοσοκομείου, σήμερα υπηρετούν μόνο 41 μόνιμοι ειδικοί γιατροί.
Για όλο το υπόλοιπο προσωπικό, από τις 410 οργανικές θέσεις υπηρετούν σχεδόν οι μισοί, 267 μόνιμοι εργαζόμενοι. Οι 12 επικουρικοί καλύπτονται μισθολογικά από τα έσοδα του νοσοκομείου από την επιχειρηματική του δράση.
Οπως σε όλα τα νοσοκομεία, έτσι και σ' αυτά της Δυτικής Μακεδονίας οι οργανικές θέσεις μόνιμων ειδικών γιατρών οριακά φτάνουν το αναγκαίο προσωπικό ασφαλείας.
Το αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι το κλείσιμο, κατά καιρούς, βασικών τμημάτων και κλινικών στα νοσοκομεία, όταν αποχωρούν κάποιοι μόνιμοι ή επικουρικοί γιατροί, ή ακόμη και για να πάρουν κανονικές ή αναρρωτικές άδειες. Δεν μπορούν να λειτουργήσουν βασικές κλινικές νοσοκομείων, ενώ κλινικές, όπως η Οφθαλμολογική, είναι ανύπαρκτες.
Η κατάσταση αναμένεται μάλιστα να χειροτερέψει κι άλλο, καθώς μέσα στο 2018 θα συνταξιοδοτηθούν γιατροί, επικουρικοί θα απολυθούν, όπως και γιατροί που έχουν προσληφθεί μέσω ΕΣΠΑ. Οι προσλήψεις μόνιμου νοσηλευτικού προσωπικού γίνονται με το σταγονόμετρο, με αποτέλεσμα την αύξηση του μέσου όρου ηλικίας του προσωπικού, αλλά και την κόπωση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις προσφερόμενες υπηρεσίες.
Για παράδειγμα, στη νοσηλευτική υπηρεσία του Νοσοκομείου Κοζάνης, από 189 οργανικές θέσεις υπηρετούν 165 μόνιμοι εργαζόμενοι. Αντίστοιχη είναι η κατάσταση στις διοικητικές και τεχνικές υπηρεσίες. Ετσι, στο σύστημα προμηθειών υπάρχουν μόνο δύο διοικητικοί υπάλληλοι, που είναι σχεδόν αδύνατο να ανταποκριθούν στον όγκο δουλειάς, διαγωνισμών και προμηθειών που απαιτούνται, πέρα από το γεγονός ότι δεν υπάρχουν χρήματα και προσωπικό για να γίνονται έγκαιρα οι συντηρήσεις και οι επισκευές ιατρο-τεχνολογικού εξοπλισμού και κτιριακών εγκαταστάσεων.
Ιδιαίτερα οξυμένο είναι το πρόβλημα στο ΤΕΠ (Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών). Αντί να είναι στελεχωμένο και να εφημερεύουν ειδικοί ιατροί, μεταφέρονται γενικοί ιατροί από τα ΚΥ και από άλλες δομές Υγείας, και μάλιστα στη λογική του «εντέλλεσθε» και των διώξεων, και ειδικευόμενοι, με όλους τους κινδύνους που συνεπάγονται για την υγεία των προσερχόμενων ασθενών. Τραγικές είναι οι ελλείψεις και σε τεχνικό εξοπλισμό, σε μόνιτορ και στον ειδικό χώρο ανάνηψης.
Σοβαρό πρόβλημα υπάρχει στο Ογκολογικό Τμήμα, το μοναδικό του είδους του σε όλη τη Δυτική Μακεδονία. Μετά την αποχώρηση του μοναδικού μόνιμου ιατρού, ο οποίος διορίστηκε σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης, έχει δημιουργηθεί τεράστιο πρόβλημα στη λειτουργία του Τμήματος. Εχουν απομείνει δύο επικουρικοί γιατροί, εκ των οποίων η μία προσφέρει υπηρεσίες και στην Παθολογική Κλινική, που με τη σειρά της είναι υποστελεχωμένη. Αυτήν τη στιγμή, το συγκεκριμένο τμήμα εξυπηρετεί πάνω από 300 ασθενείς.
Οι τραυματιοφορείς, από την άλλη, δεν επαρκούν για να καλύψουν ούτε τις βασικές ανάγκες των κλινικών, χειρουργείων και επειγόντων. Το προηγούμενο διάστημα παρατηρήθηκαν φαινόμενα όπως να αναλαμβάνουν τη μεταφορά των ασθενών γιατροί και νοσηλευτές, πολλές φορές και οι συνοδοί των ασθενών, λόγω των ελλείψεων και του φόρτου εργασίας.
Οι υπηρεσίες εστίασης και καθαριότητας, τέλος, είναι σε εργολαβίες ιδιωτών, με άθλιες συνθήκες για τους εργαζόμενους, με πιέσεις στο ωράριο, απασχόληση λιγότερου προσωπικού από το προβλεπόμενο, τρομοκρατία κ.λπ. Αλλά και οι ατομικές κατ' ανάθεση εργολαβικές συμβάσεις που προτείνει η κυβέρνηση, ως «αντίδοτο» τάχα στις εργολαβίες, σε καμιά περίπτωση δεν λύνουν το πρόβλημα, αντίθετα το αναπαράγουν, ενώ αξιοποιούνται και ως άλλοθι για να μην προκηρυχθούν μόνιμες θέσεις για το προσωπικό αυτό.
«Ολα τα στοιχεία επιβεβαιώνουν τις συνέπειες που έχει για τους εργαζόμενους και το λαό η πολιτική εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της Υγείας, με συμπίεση των κονδυλίων για το δημόσιο σύστημα Υγείας, για τη διασφάλιση των περιβόητων πρωτογενών πλεονασμάτων και τη στήριξη του κεφαλαίου», επεσήμανε ο Δ. Παπαδόπουλος, μιλώντας στην εκδήλωση, ενώ πρόσθεσε:
«Αυτήν την αντιλαϊκή στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ για την Υγεία, τη στηρίζουν όλα τα αστικά κόμματα, γι' αυτό και η μεταξύ τους αντιπαράθεση εστιάζει σε ψευτοζητήματα, όπως της "αποτελεσματικότητας", της "διαφάνειας" κ.λπ. Η ουσία μένει άθικτη, προκειμένου να εγκλωβίσουν τη δυσαρέσκεια εργαζομένων και ασθενών εντός μιας "καλύτερης διαχείρισης" της ίδιας αντιλαϊκής στρατηγικής».
Κάλεσε το λαό να ενώσει τις δυνάμεις του με τους υγειονομικούς, για ένα σύστημα Υγείας αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν, που θα δίνει έμφαση στην Πρόληψη και την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, θα λαμβάνει υπόψη τις γεωγραφικές και πληθυσμιακές ιδιαιτερότητες της χώρας και θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες.
Ο Αντ. Τσάκωνας επισήμανε ότι «στο πλαίσιο αυτού του συστήματος που σάπισε, το δημόσιο σύστημα Υγείας λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και με λογικές "κόστους - οφέλους" για το κεφάλαιο και τα συμφέροντά του (...) Η λειτουργία του συνδέεται άμεσα με επιχειρηματικούς ομίλους παραγωγής φαρμάκων, υγειονομικού υλικού, βιοϊατρικής τεχνολογίας κ.λπ.
(...) Η πάλη του λαού για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία για όλους, για υψηλού επιπέδου υπηρεσίες, για αξιοποίηση των επιτευγμάτων της τεχνολογίας και της Ερευνας προς όφελος του λαού, χρειάζεται να ενταθεί. Και δεν μπορεί παρά να δένεται με την πάλη για την ανατροπή του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, που αντιμετωπίζει ως κόστος την Υγεία του λαού και συνθλίβει συνολικά τις λαϊκές ανάγκες».