Στο σημερινό 4σέλιδο «Διεθνή και Οικονομία» μπορείτε να διαβάσετε:

«ΚΟΚΚΙΝΑ» ΤΡΑΠΕΖΙΚΑ ΔΑΝΕΙΑ: Σχέδιο μαζικών πλειστηριασμών στη λαϊκή κατοικία

ΣΥΝΔΥΑΣΜΕΝΕΣ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ: Σε φάση υλοποίησης κομβικά έργα με ευρύτερες προεκτάσεις

ΒΑΛΚΑΝΙΑ: Βασική προτεραιότητα και για το τουρκικό κεφάλαιο

ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Στόχος η φτηνότερη και πιο «ευέλικτη» εργασία για να διατηρηθεί η ανταγωνιστικότητα

Αλλωστε, μιλώντας πρόσφατα σχετικά με τα προαπαιτούμενα της 4ης «αξιολόγησης», ο επικεφαλής της αποστολής της ΕΚΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, Φρ. Ντρούντι, εστίασε στην «αναθεώρηση» του πλαισίου για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, δηλαδή στις παρεμβάσεις που αφορούν στο λεγόμενο νόμο Κατσέλη. Οπως χαρακτηριστικά επισήμανε, «ο υπερβολικός αριθμός αιτημάτων που έχουν κατατεθεί στα ελληνικά δικαστήρια και οι σχετικές ακροαματικές διαδικασίες, που μπορεί να διαρκέσουν πολλά χρόνια, έχουν παγιδεύσει σε δικαστικές διαδικασίες ένα σημαντικό ύψος κεφαλαίων χορηγήσεων, με αποτέλεσμα αυτά να μην μπορούν να χρησιμοποιηθούν για νέες χορηγήσεις στην ελληνική οικονομία», δηλαδή για την τόνωση της χρηματοδότησης προς τις «βιώσιμες» ισχυρές επιχειρήσεις και τους ομίλους.

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, «στα σκαριά» βρίσκεται η νέα δέσμη με τα μέτρα θωράκισης του νομικού οπλοστασίου των εγχώριων τραπεζικών ομίλων ως προς το ζήτημα της διαχείρισης των «κόκκινων» δανείων, με άμεσες δυσμενείς επιπτώσεις για το «κεραμίδι» της λαϊκής οικογένειας, καθώς η κυβέρνηση έρχεται να δρομολογήσει και νέες παρεμβάσεις αναφορικά με τον λεγόμενο νόμο Κατσέλη.

Ως επόμενο βήμα προβάλλει η «αποσυμφόρηση» των δικαστηρίων από τις εκκρεμείς υποθέσεις, καθώς μέχρι την έκδοση της δικαστικής απόφασης οι τράπεζες δεν μπορούν να προχωρήσουν τη διαδικασία του συγκεκριμένου πλειστηριασμού.

Σε ό,τι αφορά τις αλλαγές που σχεδιάζονται, σύμφωνα με πληροφορίες, ως πρόσθετες προϋποθέσεις για την αίτηση δικαστικής προστασίας στην πρώτη κατοικία θα περιλαμβάνονται:

-- Η υποχρεωτική άρση του τραπεζικού απορρήτου, όχι μόνο σε όσους αιτηθούν δικαστική προστασία μετά την εφαρμογή των νέων διατάξεων, αλλά και για όσους ήδη έχουν ενταχθεί στη ρύθμιση, με βάση τις προϋπάρχουσες δικαστικές αποφάσεις. Στόχος η αποβολή μιας μεγάλης μάζας λαϊκών νοικοκυριών από το καθεστώς της όποιας προστασίας.

-- Η αυτόματη άρση (με απόφαση των ίδιων τραπεζών) της παρεχόμενης προστασίας, σε περιπτώσεις καθυστερήσεων στις αποπληρωμές των τοκοχρεολυτικών δόσεων. Σήμερα προβλέπεται η αποβολή από τη ρύθμιση μετά από δικαστική απόφαση.

-- Απόρριψη της αίτησης, πριν από τη δικαστική προσφυγή, σε περιπτώσεις όπως μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων σε συγγενικά πρόσωπα ή πώληση ακίνητης περιουσίας σε τρίτα πρόσωπα.

-- Αυτόματη έξοδος από τις διαδικασίες δικαστικής προστασίας, σε περιπτώσεις οφειλετών που αιτούνται και πετυχαίνουν την αναβολή των δικαστικών αποφάσεων.

Ετσι κι αλλιώς, και ο λεγόμενος νόμος Κατσέλη, που ευθύς εξαρχής στεκόταν μακριά ή και απέναντι από τις ανάγκες της λαϊκής οικογένειας, τροποποιήθηκε στη συνέχεια από τη σημερινή κυβέρνηση (λεγόμενος νόμος Σταθάκη) προς το χειρότερο:

Το όριο το οποίο υποτίθεται προστατεύει το «κεραμίδι» της φτωχής λαϊκής οικογένειας - αποκλειστικά και μόνο με δικαστική απόφαση - τοποθετείται σε επίπεδο εισοδήματος που δεν ξεπερνά τις «εύλογες δαπάνες διαβίωσης, προσαυξημένες κατά 70%», όπως αυτές προσδιορίζονται κάθε φορά από τη στατιστική υπηρεσία (ΕΛΣΤΑΤ).

Τα ποσά αυτά, πριν από την τελευταία αναθεώρηση των στατιστικών δεδομένων, διαμορφώνονταν για τον άγαμο στα 13.906 ευρώ μεικτό εισόδημα το χρόνο και για το ζευγάρι στα 23.659 ευρώ, με προσαύξηση 5.713 ευρώ για κάθε παιδί.

Επιπλέον, όπως ρητά προβλέπεται, ακόμη κι έτσι, η ένταξη στη ρύθμιση της υποτιθέμενης προστασίας έχει ως όρο και προϋπόθεση «ο οφειλέτης να υπήρξε συνεργάσιμος», κατά την έννοια του «Κώδικα Δεοντολογίας» των τραπεζών. Ταυτόχρονα, η δικαστική προστασία στην πρώτη κατοικία συνδέεται με την απαλλοτρίωση οποιασδήποτε άλλης «ρευστοποιήσιμης περιουσίας» του οφειλέτη, όπως, για παράδειγμα, μιας δεύτερης κατοικίας ή ενός μικρού κομματιού γης.

Η εν λόγω ρύθμιση θα λειτουργήσει ταυτόχρονα με την κλιμάκωση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, που με τη σειρά τους, σύμφωνα με τραπεζικές πηγές, παρά την «πρόοδο» των τελευταίων μηνών, βρίσκονται ακόμη σε «πρώιμο στάδιο».

Αλλωστε, αποκαλυπτική για το νευραλγικό ρόλο που δίνεται στην αντιμετώπιση των «κόκκινων» δανείων και στη στήριξη του τραπεζικού συστήματος, όπως και στα αντίστοιχα μέτρα, είναι η «έκθεση συμμόρφωσης» (Compliance Report) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με την 3η «αξιολόγηση». Οπως αναφέρεται, για το 2018 οι τράπεζες σχεδιάζουν 10.000 πλειστηριασμούς, με περαιτέρω διόγκωση στους 40.000 ετησίως για την προσεχή τριετία, συνολικά δηλαδή βγαίνουν «στο σφυρί» 130.000 ακίνητα.

Επιπλέον, σύμφωνα με πληροφορίες, οι τράπεζες θα προχωρήσουν και σε «λύσεις» κατά το πρότυπο του λεγόμενου «ιρλανδικού μοντέλου», δηλαδή μέσω του διαχωρισμού των «κόκκινων» στεγαστικών δανείων σε τμήματα, έτσι ώστε ο δανειολήπτης να αποπληρώνει το ένα από αυτά με το παράλληλο «πάγωμα» του υπόλοιπου μέρους. Σύμφωνα με τραπεζικές πηγές, η «λύση» αυτή θα εφαρμόζεται κάτω από αυστηρούς όρους και προϋποθέσεις, ενώ οι δανειολήπτες θα χάνουν τη ρύθμιση σε περίπτωση καθυστερήσεων στην αποπληρωμή των δόσεων.

Σύμφωνα με στοιχεία από την Τράπεζα της Ελλάδας, τα «κόκκινα» δάνεια (νοικοκυριών και επιχειρήσεων) φτάνουν σήμερα σε περίπου 100 δισ. ευρώ. Το 2008, όταν εκδηλώθηκε η καπιταλιστική κρίση, τα ποσά αυτά διαμορφώνονταν σε 14,5 δισ. ευρώ. Σε κάθε περίπτωση, η μαζική απαξίωση κεφαλαίων, που έχει ήδη συντελεστεί και συνδέεται μεταξύ άλλων με τα χιλιάδες «λουκέτα» σε επιχειρήσεις, δεν στάθηκε αρκετή για την επάνοδο της οικονομικής δραστηριότητας σε φάση εντατικής ανάκαμψης. Ταυτόχρονα, τα «κόκκινα» δάνεια αποτελούν «βαρίδι» για την ανάκαμψη της τραπεζικής χρηματοδότησης προς τις επιχειρήσεις.

Παράλληλα, η διαχείριση των μεγάλων «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων σχετίζεται με τις αναδιαρθρώσεις σε κλάδους της οικονομίας, την απαλλαγή των τραπεζών από τα «βαρίδια» και τη διοχέτευση της χρηματοδότησης προς ισχυρούς και βιώσιμους επιχειρηματικούς ομίλους. Σύμφωνα, εξάλλου, με την Τράπεζα της Ελλάδας, η απομείωση των προβληματικών δανείων «θα συμβάλει στη συνολική αναδιάρθρωση της οικονομίας υπέρ των κλάδων παραγωγής εμπορεύσιμων αγαθών και υπηρεσιών, με αποτέλεσμα την άνοδο της συνολικής παραγωγικότητας».