Μπαίνει στην τελική φάση η παράδοση της διαχείρισης των απορριμμάτων της Πελοποννήσου στο μεγάλο κεφάλαιο. Αυτό επισφράγισε ο ίδιος ο πρωθυπουργός στο «αναπτυξιακό» συνέδριο για την Πελοπόννησο, όπου ανακοίνωσε ότι θα υπογραφεί η Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) με την εταιρεία ΤΕΡΝΑ.
Δημοτικές αρχές («συμπολιτευόμενες» και μη) και Περιφέρεια μίλαγαν για την πρότυπη διαχείριση των απορριμμάτων που έκαναν στη Μαραθόλακα Καλαμάτας, στη Σκάλα Λακωνίας και στο Αστρος Αρκαδίας.
Ποια όμως είναι η πραγματικότητα;
Στα αντίστοιχα ΚΔΑΥ (Κέντρα Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών) είχαν αναθέσει στον ίδιο εργολάβο (τυχαία άραγε;) τη διαχείριση σύμμεικτων απορριμμάτων. Δεκάδες χιλιάδες τόνοι σκουπίδια ανακατεύονταν, δεματοποιούνταν και συσσωρεύονταν στη Μαραθόλακα, στη Σκάλα, στο Αστρος, χωρίς κανένα μέτρο προστασίας του περιβάλλοντος.
Οι εργαζόμενοι χειμώνα - καλοκαίρι δούλευαν και δουλεύουν σε ανοιχτούς και μη στεγασμένους χώρους, ανάμεσα σε λόφους σαπισμένων σκουπιδιών ύψους αρκετών μέτρων, ανάμεσα σε σμήνη κατσαρίδων, χωρίς τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας, υγιεινής και ασφάλειας (γάντια, μάσκες, φόρμες, μπότες, εμβόλια, τουαλέτες, στεγασμένο χώρο για να αλλάζουν, να κολατσίζουν κ.λπ.).
Δουλεύουν μέσα στα σκουπίδια, ανακατεύοντάς τα, για 500 και 600 ευρώ το μήνα και αυτά όχι στην ώρα τους. Δουλεύουν με απλήρωτες υπερωρίες και εξαιρέσιμα χωρίς επιπλέον αμοιβή και ρεπό.
Οι εργαζόμενοι στα ΚΔΑΥ της Πελοποννήσου οργανώνονται και διεκδικούν έχοντας το παράδειγμα των εργαζομένων στο ιδιωτικό ΚΔΑΥ στην Τρίπολη: Εκεί οι εργαζόμενοι, κυρίως μετανάστες, έχουν γραφτεί όλοι στο σωματείο τους, έχουν εκλέξει εργοστασιακή - σωματειακή επιτροπή και με τον αγώνα τους και την αλληλεγγύη και στήριξη των δυνάμεων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, έχουν καταφέρει να πληρώνονται τα δεδουλευμένα τους στην ώρα τους (μισθό και υπερωρίες), να παρθούν πίσω απολύσεις, οι συνθήκες δουλειάς να είναι «υποφερτές».
Με αυτήν την πείρα, οι εργαζόμενοι στα ΚΔΑΥ γράφτηκαν όλοι σε ταξικά Συνδικάτα Ιδιωτικών Υπαλλήλων, σε Μεσσηνία και Αρκαδία, συγκρότησαν σωματειακή Επιτροπή στο Αστρος. Προχώρησαν σε κινητοποιήσεις, σε επίσχεση εργασίας στη Σκάλα και στη Ζάκυνθο, σε απεργίες και στάσεις εργασίας σε Αστρος και Μαραθόλακα. Στην Καλαμάτα, στο Αστρος και στη Ζάκυνθο κατάφεραν να πληρωθούν το σύνολο σχεδόν των δεδουλευμένων, να προσληφθούν από τον νέο ανάδοχο της ΕΛΛΑΚΤΩΡ στη Μαραθόλακα.
Οι εργαζόμενοι στον αγώνα τους βρήκαν απέναντί τους τις δημοτικές αρχές Καλαμάτας, Ευρώτα και Βόρειας Κυνουρίας. Αρνήθηκαν και στις τρεις περιπτώσεις να εφαρμόσουν ακόμα και όσα προβλέπει ο νόμος, να καταβάλουν δηλαδή τα δεδουλευμένα στους εργαζόμενους και να τα κρατήσουν από τον σκουπιδοεργολάβο με τον πρώτο λογαριασμό που θα τον πλήρωναν. Ετρεξαν όλοι να πληρώσουν τον εργολάβο, ενώ γνώριζαν ότι χρωστάει δεδουλευμένα στους εργαζόμενους.
Μάλιστα, στο Αστρος η δημοτική αρχή και ο εργολάβος προχώρησαν σε ανταπεργία (λοκ άουτ) κλείνοντας το ΚΔΑΥ, όταν οι εργαζόμενοι προχώρησαν σε επαναλαμβανόμενες στάσεις εργασίας διεκδικώντας δεδουλευμένα και καλύτερες συνθήκες δουλειάς. Είχαν την ανοχή της Επιθεώρησης Εργασίας στην Αρκαδία, που ενώ στα λόγια καυτηρίαζε αυτές τις παρανομίες, στην πράξη δεν έκανε τίποτα για να πιέσει και συμμορφώσει την εργοδοσία (εργολάβο και δημοτική αρχή). Σε ρόλο Δούρειου Ιππου παρενέβη και το Εργατικό Κέντρο Αρκαδίας, για να υπονομεύσει τον αγώνα.
Με βάση αυτήν την πείρα και την εξέλιξη παράδοσης της διαχείρισης των απορριμμάτων της Πελοποννήσου στην ΤΕΡΝΑ, προκύπτει η ανάγκη ενιαίας και σε ταξική βάση οργάνωσης των εργαζομένων στη διαχείριση απορριμμάτων στην Πελοπόννησο, για να διεκδικήσουν 751 ευρώ βασικό μισθό, βαρέα και ανθυγιεινά, καταβολή δεδουλευμένων, καμία απόλυση, ανθρώπινες και υγιεινές συνθήκες δουλειάς.
Οσα σημειώνονται παραπάνω, είναι αποτέλεσμα μιας πολύμορφης και σε βάθος χρόνου δουλειάς.
Οργανώθηκε από τα ταξικά σωματεία η πάλη των εργατών, με επίκεντρο το χώρο δουλειάς. Πάντα, και πριν και μετά από έναν αγώνα, μαζεύονται οι εργάτες, συζητούν και αποφασίζουν πώς προχωράμε. Αυτό ακυρώνει ή δυσκολεύει τις παρεμβάσεις της εργοδοσίας, των άλλων δυνάμεων, αποκαλύπτει και απομονώνει τα τσιράκια τους.
Και στις γενικότερες κινητοποιήσεις, όπως μπροστά σε απεργίες και συλλαλητήρια, οι ταξικές δυνάμεις παρεμβαίνουν στα ΚΔΑΥ με ενημέρωση των εργατών, συμβολή στην οργάνωση της περιφρούρησης της απεργίας, φροντίδα για τη διακριτή παρουσία στην απεργιακή συγκέντρωση, με πανό, χαιρετισμό κ.τ.λ.
Αυτή η δράση των εργαζομένων και των ταξικών δυνάμεων στηρίχθηκε και από τους κομμουνιστές δημοτικούς και περιφερειακούς συμβούλους. Επανειλημμένα μπήκαν στα Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια τα προβλήματα των εργαζομένων στα ΚΔΑΥ, απαιτώντας λύσεις. Η διαρκής επαφή και ενημέρωση των εργατών, αλλά και του λαού, πιέζει τις τοπικές αρχές και την εργοδοσία, πληρώνονται δεδουλευμένα, παίρνονται πίσω απολύσεις σε ένα ΚΔΑΥ, κάτι που βοηθάει να κινούνται τα πράγματα και στο άλλο ΚΔΑΥ.
Η παρέμβαση είναι πολύμορφη. Εκφράζεται η αλληλεγγύη σε απολυμένους (με τρόφιμα, ρουχισμό κ.λπ.), οργανώθηκε την Πρωτοχρονιά εκδήλωση για τα παιδιά των εργατών, Ελλήνων και μεταναστών, τώρα ξεκινήσαμε και μαθήματα σε μετανάστες για να μάθουν να διαβάζουν και να γράφουν.
Μόνιμη είναι και η παρέμβαση της Κομματικής Οργάνωσης, με ανακοινώσεις, παρεμβάσεις στην εργοδοσία ή στη δημοτική αρχή, με Επερώτηση στη Βουλή κ.λπ.
Ολη αυτή η δουλειά γίνεται υπόθεση των εργατών, γι' αυτό παρότι κάθε άλλο παρά τους περισσεύει, δίνουν πρόθυμα το 1 ευρώ της συνδρομής στο σωματείο, συμβάλλουν να πληρωθεί το εξώδικο στον εργοδότη, δίνουν με χαρά το 2ευρο ενίσχυση στο ΚΚΕ στην Οικονομική Εξόρμηση.
Γενικεύουμε την πείρα, ξεπερνάμε κενά και αδυναμίες, συνεχίζουμε με εμπιστοσύνη στους εργάτες.
Νίκος ΓΟΝΤΙΚΑΣ
Μέλος της Επιτροπής Περιοχής Πελοποννήσου του ΚΚΕ
Από παλιότερη κινητοποίηση των εργαζομένων στο ΚΔΑΥ Ηρακλείου |
Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει το σωματείο, την περασμένη βδομάδα σημειώθηκε σοβαρή ζημιά σε μηχάνημα, «το οποίο έσκασε από την πίεση, μόλις λίγα μέτρα μακριά από τους εργαζόμενους, εκτοξεύοντας καυτό λάδι στο χώρο», ενώ από τύχη μόνο «δεν προστέθηκε ένα ακόμα εργατικό "ατύχημα" στα έξι που έχουν γίνει σε ένα χρόνο» στο ΚΔΑΥ Ηρακλείου.
Οπως εξηγεί το σωματείο, βασική αιτία του προβλήματος είναι «οι αντιθέσεις της διαχειρίστριας του εργοστασίου και του ανάδοχου του έργου για το ποιος θα αναλάβει το κόστος συντήρησης του μηχανολογικού εξοπλισμού του εργοστασίου». Η προσπάθεια αποφυγής του κόστους έχει σήμερα οδηγήσει τα μηχανήματα σε κακή κατάσταση, «αφού κάθε ζημιά μπαλώνεται και δεν επισκευάζεται σωστά».
Παράλληλα, το σωματείο καταγγέλλει ότι τις μέρες που προέκυψε η βλάβη στο εργοστάσιο, το ανακυκλώσιμο υλικό κατέληγε στον ΧΥΤΑ, με ευθύνη τόσο του δήμου Ηρακλείου όσο και της Ελληνικής Εταιρείας Αξιοποίησης Ανακύκλωσης (ΕΕΑΑ). Ειδικά όσον αφορά τη δημοτική αρχή, τονίζει πως είναι η ίδια που στήνει «συνέδρια βιτρίνας, κάνοντας τον οικολόγο και ταυτόχρονα τάζει ζεστό χρήμα για τον εκσυγχρονισμό της μονάδας, πράγμα που είναι υποχρέωση του διαχειριστή και του εργολάβου».
Οι εργαζόμενοι και το σωματείο διεκδικούν την τακτική συντήρηση του μηχανολογικού εξοπλισμού και τον ουσιαστικό έλεγχο από την Τεχνική Επιθεώρηση, καθώς και την τήρηση των μέτρων και κανόνων υγιεινής και ασφάλειας στο χώρο. Παράλληλα, παλεύουν για την υπογραφή επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης, ώστε να μπει τέρμα στους μισθούς κάτω των 751 ευρώ, στο διαχωρισμό των εργαζομένων σε «παλιούς» και «νέους» και στις απλήρωτες υπερωρίες.