Ανακοίνωση της ΤΕ Ιωαννίνων - Θεσπρωτίας του ΚΚΕ, με αφορμή την έναρξη ερευνών στην περιοχή για την ανεύρεση υδρογονανθράκων
Από την υπογραφή των σχετικών συμφωνιών |
Η περιοχή στην οποία διενεργούνται οι έρευνες είναι συνολικής έκτασης 4.187 τετραγωνικών χιλιομέτρων και παρουσιάζει ανάλογα γεωλογικά χαρακτηριστικά με γειτονικές περιοχές της Αλβανίας, όπου πρόσφατα έγιναν σημαντικές ανακαλύψεις υδρογονανθράκων. Σε ολόκληρη την περιοχή της λεκάνης του Ιονίου έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα συνολικά 10 δισ. βαρέλια πετρελαίου και 30 TCF φυσικού αερίου, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι από την άλλη πλευρά των συνόρων δραστηριοποιείται ήδη η ολλανδοβρετανική «Royal Dutch Shell». Επίσης, λίγο νοτιότερα, σε μια αντίστοιχα μεγάλη περιοχή που εκτείνεται μεταξύ των νομών Αρτας και Πρέβεζας, συνολικής έκτασης 4,762.9 τετραγωνικών, έχουν κατοχυρωθεί δικαιώματα από τα ΕΛΠΕ και σύντομα αναμένονται κι εκεί ανάλογες δραστηριότητες.
Η παραχώρηση δικαιωμάτων στους πετρελαϊκούς ομίλους, εγχώριους και ξένους, αποτελεί σημείο διακομματικής συμφωνίας και μάλιστα τα αστικά κόμματα διαγκωνίζονται για το ποιο μπορεί καλύτερα να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των μονοπωλίων και σε αυτό το ζήτημα.
Την ίδια στιγμή, κυβέρνηση και εταιρείες προσπαθούν να παρουσιάσουν ότι το ισχύον πλαίσιο ερευνών και εξορύξεων και οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται «διαφυλάσσουν» το περιβάλλον και τα τοπικά οικοσυστήματα, και βεβαίως υπόσχονται νέες θέσεις εργασίας, ανάπτυξη και μια σειρά οικονομικά οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες όπου ξεκινούν την δράση τους. Εξειδικεύουν δηλαδή στην περιοχή το αφήγημα ότι η ανάπτυξη προς όφελος του κεφαλαίου και οι στόχοι των επιχειρηματικών ομίλων μπορούν τάχα να υπηρετούν ταυτόχρονα τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες.
Ενδεικτικά είναι τα όσα έλεγε μέσα στη βδομάδα στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο γγ Ενέργειας και Ορυκτών Πρώτων Υλών, Μ. Βερροιόπουλος, με αφορμή το διήμερο «ενημερωτικών εκδηλώσεων» που οργάνωσε το υπουργείο στις περιοχές όπου διεξάγονται οι έρευνες, ότι «το κεφάλαιο υδρογονάνθρακες (...) συντελεί στην παραγωγική μας ανασυγκρότηση» και «βοηθάει στην ενεργειακή αυτάρκεια της χώρας μας», ενώ ταυτόχρονα «ανεβάζει κατά πολύ τη γεωπολιτική αξία και γεωπολιτική μας θέση, στο σύνολο της περιοχής».
Από κοντά και οι δυνάμεις των αστικών κομμάτων στην Τοπική Διοίκηση, που όχι μόνο διευκολύνουν τις εταιρείες, εκδίδοντας τις απαιτούμενες άδειες «εν ριπή οφθαλμού», αλλά και συμμετέχουν ενεργά στην προσπάθεια της κυβέρνησης να πείσει ότι οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα θα βγουν ωφελημένοι.
Για όλα τα παραπάνω παρεμβαίνει με την ανακοίνωσή της η ΤΕ Ιωαννίνων - Θεσπρωτίας του ΚΚΕ και καλεί τα εργατικά - λαϊκά στρώματα της περιοχής να συστρατευθούν με την πολιτική του Κόμματος.
Η ανακοίνωση έχει ως εξής:
«Βασική προτεραιότητα τόσο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που χρησιμοποιεί την αυταπάτη της "δίκαιης ανάπτυξης", όσο και των άλλων αστικών κομμάτων, καθώς επίσης και των στηριγμάτων τους στην Τοπική Διοίκηση (ΤΔ), είναι η προσέλκυση των ιδιωτικών επενδύσεων για την αξιοποίηση και των πλουτοπαραγωγικών πηγών τόσο στα Γιάννενα όσο και συνολικά στη χώρα μας, όπως είναι το πετρέλαιο, που αποτελεί λαϊκή περιουσία. Το ερώτημα που εύλογα προκύπτει είναι, αξιοποίηση για ποιον; Με ποιους όρους η αξιοποίηση αυτή μπορεί να είναι πηγή ευημερίας για το λαό και όχι κατάρα;
Το ΚΚΕ είναι αντίθετο στην αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών που αποτελούν λαϊκή περιουσία από επιχειρηματικούς ομίλους, γιατί στόχος και κριτήριο της έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων είναι τα κέρδη των μονοπωλίων και συγκεκριμένα των εταιρειών "Energean Οil & Gas" και "Repsol", και όχι η κάλυψη των λαϊκών αναγκών.
Τι σημαίνει αυτό:
Αυτή η κατάσταση και οι επιπτώσεις της δεν είναι μονόδρομος. Η αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας μπορεί να γίνει προς όφελος του λαού, αν παλέψουμε για ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, με γνώμονα τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες και όχι το καπιταλιστικό κέρδος. Χρειάζεται γι' αυτό να γίνουν κοινωνική περιουσία τα εργοστάσια, η γη, οι πλουτοπαραγωγικές πηγές, οι εγχώριες πηγές Ενέργειας, τα μέσα παραγωγής και διανομής της Ενέργειας, να καταργηθεί η σκλαβιά της μισθωτής εργασίας, να υπάρξει επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός στην οικονομία. Ενας τέτοιος δρόμος ανάπτυξης προϋποθέτει η εργατική τάξη, ο λαός να πάρει στα χέρια του το τιμόνι της εξουσίας και τα κλειδιά της οικονομίας.
Μόνο μέσα σε αυτό το δρόμο ανάπτυξης μπορεί να λειτουργήσει ο ενεργειακός σχεδιασμός της εργατικής εξουσίας, που θα μπορεί να αναπτύξει την παραγωγή και να διασφαλίζει συνδυασμένα ένα σύνολο λαϊκών αναγκών και στόχων, χωρίς κάλπικα διλήμματα: Τη μείωση του βαθμού ενεργειακής εξάρτησης της χώρας, τη συνδυασμένη και ισόρροπη αξιοποίηση όλων των μορφών Ενέργειας και των κλάδων της οικονομίας, την προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας Υγείας, των οικιστικών ζωνών και γενικότερα την ισόρροπη παρέμβαση του ανθρώπου στο περιβάλλον, την εξοικονόμηση Ενέργειας, την εξασφάλιση επαρκούς και φθηνής λαϊκής κατανάλωσης, την ασφάλεια των εργαζομένων του κλάδου, την εξασφάλιση σταθερής εργασίας, την αμοιβαία επωφελή διακρατική συνεργασία για έρευνα και αξιοποίηση των πηγών, την αξιοποίηση του εγχώριου επιστημονικού δυναμικού και τη θωράκιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.
Πάνω απ' όλα, θα κατοχυρώνει ότι το ενεργειακό προϊόν θα είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα.
Το ΚΚΕ καταψήφισε στη Βουλή τις συμβάσεις παραχώρησης στους ομίλους, στα Γιάννενα και αλλού. Οι δημοτικοί σύμβουλοι του ΚΚΕ καταψήφισαν σε όλους τους δήμους, όπου μπήκε ως θέμα συζήτησης, την παραχώρηση αδειών στους επιχειρηματικούς ομίλους.
Τώρα χρειάζεται να οργανωθεί η πάλη και για το ζήτημα της Ενέργειας μέσα από τα σωματεία, το οργανωμένο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Κανένας εφησυχασμός και αναμονή δεν πρέπει να υπάρξει απέναντι στις προσχηματικές διαβουλεύσεις και ημερίδες. Η ενεργειακή πολιτική της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων, της ΕΕ και των μονοπωλίων, είναι γνωστή και γι' αυτό οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να συρθούν πίσω από ψεύτικες αντιπαραθέσεις, πίσω από αντιτιθέμενα συμφέροντα εργοδοτών που μπορεί να προκύψουν.
Η αγωνία, ο προβληματισμός και οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις να αποτελέσουν άλλο ένα μετερίζι για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, τη συμπόρευση των εργατών σε κοινή κοινωνική συμμαχία με τους συλλόγους των φτωχών αγροτών της περιοχής, τους αυτοαπασχολούμενους, τους νέους από τις λαϊκές οικογένειες, για τη συνολική ανατροπή τη αντιλαϊκής πολιτικής, ενάντια στον πραγματικό εχθρό, τους μονοπωλιακούς ομίλους, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά τους, την καπιταλιστική ιδιοκτησία.
Να προτάξουμε πλαίσιο πάλης και διεκδικήσεων που να καλύπτουν πραγματικά τις ανάγκες μας, ενάντια στα ψίχουλα και στην απάτη της "δίκαιης ανάπτυξης".
Αυτός ο δρόμος πάλης μπορεί να είναι ο μόνος αποτελεσματικός. Είναι αυτός που μπορεί να ακυρώσει σχέδια, να φοβίσει, να καθυστερήσει, να ανοίξει δρόμο για ουσιαστικές ανατροπές και αλλαγές από το πλήρες καπιταλιστικό αδιέξοδο όπου βρισκόμαστε σήμερα».