Μια από τις «δύσκολες» συναντήσεις που είχε ο Πρόεδρος Τραμπ ήταν αυτή με τους υψηλόβαθμους αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Ενωσης, το πρωί της περασμένης Πέμπτης στις Βρυξέλλες...

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίασε η ομιλία του Αμερικανού ηγέτη για το Ισλάμ στη Σύνοδο των ΗΠΑ με 55 ισλαμικές και μουσουλμανικές χώρες στο Ριάντ, που ανάμεσα σε εκκλήσεις για καταπολέμηση του θρησκευτικού «εξτρεμισμού», κεντρικός στόχος ήταν να στοχοποιηθεί το Ιράν. Στο τέλος της Συνόδου με τους δεκάδες ομολόγους του συμφώνησαν στη συγκρότηση μιας στρατιάς 34.000 εφέδρων του λεγόμενου «Αραβικού ΝΑΤΟ» από τη Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Αίγυπτο, το Μπαχρέιν και άλλες μουσουλμανικές χώρες της περιοχής και της Ασίας, όπως η Ινδονησία (η χώρα με τον μεγαλύτερο πληθυσμό Μουσουλμάνων παγκοσμίως). Οι 34.000 έφεδροι αναφέρθηκε πως θα μπορούσαν να συμμετάσχουν «οπουδήποτε χρειαστεί» για να υποστηρίξουν «αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις» σε Συρία, Ιράκ κ.α.

Επόμενος σταθμός της περιοδείας του Τραμπ στο εξωτερικό ήταν «συμπτωματικά» ένας ακόμη μεγάλος γεωπολιτικός αντίπαλος του Ιράν: το Ισραήλ. Εκεί ο Τραμπ καμώθηκε τον «ειρηνοποιό», συναντώντας πέρα από τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου στην Ιερουσαλήμ, και τον Παλαιστίνιο Πρόεδρο Μαχμούτ Αμπάς στη Βηθλεέμ. Σε αυτές τις συναντήσεις εκτίμησε ότι οι Παλαιστίνιοι «είναι έτοιμοι για ειρήνη», μόνο που αυτή «δεν θα είναι εύκολη», εκτιμώντας ότι οι δύο πλευρές αντιμετωπίζουν «δύσκολες αποφάσεις». Πάντως, η όλη κίνηση δείχνει ότι υπάρχουν έντονες παρασκηνιακές ζυμώσεις και διεργασίες, με στόχο όχι μόνο μία ισραηλινο-παλαιστινιακή ειρηνευτική συμφωνία, αλλά μία «ευρύτερη» αραβο-ισραηλινή συμφωνία. Πληροφορίες ορισμένων ΜΜΕ δείχνουν διεργασίες με στόχο τη σύναψη διπλωματικών και άλλων σχέσεων ανάμεσα στις πλούσιες μοναρχίες του Κόλπου, άλλες αραβικές δυνάμεις και το Ισραήλ.

Ωστόσο, τα μεγάλα παζάρια που ξεκίνησε ο Τραμπ με στόχο την προώθηση των συμφερόντων των αμερικανικών μονοπωλίων, δεν περιορίστηκαν μόνο στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Μεταξύ άλλων, και διότι οι κόντρες των ΗΠΑ αφορούν και τους ανταγωνισμούς με συμμάχους τους στην Ευρώπη, όπως αυτοί στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ, αλλά και στους G-7 (της ομάδας των 7 πιο ανεπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών).

Μετά από μία σύντομη στάση στο Βατικανό και τη συνάντησή του με τον πάπα Φραγκίσκο, ο Πρόεδρος Τραμπ μετέβη στις Βρυξέλλες, για τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, όπου επανέλαβε την ανάγκη να μοιραστούν πιο ...δίκαια τα έξοδα για τις ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις από τους εταίρους της λυκοσυμμαχίας. Στη συγκεκριμένη συνάντηση, επίσης, ο Τραμπ ξεχώρισε για την ...αγκωνιά που έδωσε στον Μαυροβούνιο πρωθυπουργό Ντούσκο Μάρκοβιτς (η χώρα θα μπει και επίσημα στο ΝΑΤΟ τον Ιούνη), όταν αυτός τόλμησε να μπει μπροστά του (βέβαια, στη συνέχεια ο Μαυροβούνιος τον δικαιολόγησε, γιατί δεν μπορούσε παρά ο Τραμπ να είναι πρώτος). Στη συνέχεια, ο Τράμπ πήγε στην Ταορμίνα της Σικελίας, όπου πραγματοποιήθηκε η Σύνοδος Κορυφής του G-7.

Στην ατζέντα των συζητήσεων του Τραμπ με ομολόγους του κυριάρχησε «η μάχη κατά της τρομοκρατίας» (με φόντο και την πρόσφατη τρομοκρατική επίθεση στο Μάντσεστερ), όπου φάνηκε να υπάρχει μία σχετική σύγκλιση απόψεων. Αλλα θέματα που τέθηκαν στις συναντήσεις αφορούσαν τις αμερικανο-ευρωπαϊκές κόντρες για τις σχέσεις με τη Ρωσία, τις κλιματικές αλλαγές (με χαρακτηριστική την άρνηση του Προέδρου Τραμπ να ξεκαθαρίσει εάν θα εφαρμόσει ή όχι τη διεθνή Συνθήκη του Παρισιού που υπέγραψε ο προκάτοχός του, Μπαράκ Ομπάμα), την επαναδιαπραγμάτευση των εμπορικών σχέσεων των ΗΠΑ με χώρες της ΕΕ (με βασική την επιδίωξη του Τραμπ να πετύχει μείωση των εμπορικών ελλειμμάτων με χώρες όπως η Γερμανία) και το Προσφυγικό, με γνωστή την άρνηση των ΗΠΑ να δεχτούν πρόσφυγες από εμπόλεμες χώρες, όπως η Συρία, που βρίσκονται εδώ και χρόνια στο στόχαστρο ιμπεριαλιστικών επιχειρήσεων.