Κυριακή 28 Μάη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Μάντεψε ποιος

Γανώσανε το μυαλό του λαού όλη τη βδομάδα τα αστικά επιτελεία για την ανάγκη διαμόρφωσης «εθνικής γραμμής για το χρέος», μετά και τη σύνοδο του Γιούρογκρουπ της περασμένης Δευτέρας. Αλλά ποιος, άραγε, λείπει από την «εθνική» προσπάθεια για ευκολίες στην αποπληρωμή του κρατικού χρέους; Μπας και λείπει το κεφάλαιο, που απ' το πρωί έως το βράδυ θυμίζει στην κυβέρνησή του ότι υπάρχει ανάγκη να κλείσει γρήγορα το «θεματάκι» για να ξαναμπουκώσει φτηνό χρήμα για τον επόμενο γύρο κερδοφορίας; Μπας και λείπει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ; Μα δίνει τη μάχη του κεφαλαίου, περνώντας τα αντιλαϊκά μέτρα και μνημόνια που συνοδεύουν την όποια συμφωνία, με ρυθμούς που ζαλίζουν. `Η μήπως λείπουν τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, που κατηγορούν από το πρωί μέχρι το βράδυ την κυβέρνηση ότι καθυστερεί να προχωρήσει «πάση θυσία» τον εθνικό στόχο, που εκείνοι «τον πιστεύουν» πιο πολύ; Κανένας τους δεν λείπει. Εκείνος που τους λείπει είναι ο λαός και αυτόν προσπαθούν να στρατεύσουν στις «εθνικές» υποθέσεις του κεφαλαίου, ώστε να καταθέτει αδιαμαρτύρητα και εσαεί θυσίες για την καπιταλιστική κερδοφορία. Η προσπάθεια δεν πρέπει να περάσει.

Ενδοοικογενειακά...

Πάνε κι έρχονται διάφοροι ψίθυροι από κυβέρνηση μεριά, ότι οι σχέσεις της με τον ΣΕΒ δεν είναι πολύ θερμές... Λίγο μας αφορούν αν έχουν «ενδοοικογενειακά», όμως πάει πολύ η κυβέρνηση να αφήνει να εννοείται ότι υπηρετεί κάτι άλλο πέρα από τα συμφέροντα των βιομηχάνων και του κεφαλαίου συνολικά. Οποιος έχει αμφιβολίες, δεν έχει παρά να παρακολουθήσει τη συζήτηση για το σχέδιο «Εθνική Αναπτυξιακή Στρατηγική 2021», όπου μαγειρεύεται η ενίσχυση του κεφαλαίου από το κράτος στο όνομα της ανάπτυξης: «Κινούμε όλα τα διαθέσιμα εργαλεία για να διοχετεύσουμε επιπλέον πόρους στην αγορά», ανέφερε χαρακτηριστικά ο αν. υπουργός Οικονομίας, Αλ. Χαρίτσης, στο «Φόρουμ για τη Βιομηχανία». «Τέτοιες πρακτικές συνεργασίας και διαβούλευσης μεταξύ κυβέρνησης και επιχειρήσεων βοηθούν τις ελληνικές επιχειρήσεις», παρατήρησε ο ΣΕΒ στο εβδομαδιαίο δελτίο του. Για τους πιο δύσπιστους υπάρχουν και τα πανηγύρια, με τα οποία υποδέχτηκε ο ΣΕΒ το κλείσιμο της «αξιολόγησης», αφού περιλαμβάνει μία προς μία πολλές από τις αξιώσεις του. Τέλος, σημειώνουμε ότι την Τετάρτη 31 Μάη, ο πρωθυπουργός θα μιλήσει στην ετήσια Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ. Ετσι, για να καταλάβει κανείς τι σημαίνει «ψυχρές σχέσεις»...

Μαχαίρια και γιαταγάνια

Τι τελευταίες μέρες βρίσκεται σε εξέλιξη ένα πολιτικό - διπλωματικό «θρίλερ» ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Μεγάλη Βρετανία. Αφορμή στάθηκε η διαρροή στον αμερικανικό Τύπο ορισμένων απόρρητων στοιχείων και συγκεκριμένα μιας φωτογραφίας από τον εκρηκτικό μηχανισμό που σκότωσε δεκάδες νεαρούς θαμώνες σε συναυλία πριν από λίγες μέρες στο Μάντσεστερ. Η φωτογραφία είχε δοθεί από τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες στις ΗΠΑ, στο πλαίσιο «ανταλλαγής πληροφοριών για την τρομοκρατία». Η δημοσιοποίηση της φωτογραφίας έκανε την Βρετανίδα πρωθυπουργό να σκέφτεται τη διακοπή της ανταλλαγής πληροφοριών με τις ΗΠΑ και τον Αμερικανό Πρόεδρο να ορκίζεται ότι δεν έχει καμιά σχέση και να διατάζει έρευνα. Η φράση όμως του Ντ. Τραμπ που ξεχώρισε ήταν η εξής: «Δεν υπάρχει άλλη σχέση που να εκτιμάμε περισσότερο από την "ειδική σχέση" μεταξύ των ΗΠΑ και της Βρετανίας», υπονοώντας ότι όποιος έκανε τη διαρροή, ήθελε να πλήξει την «ειδική» αυτή σχέση, στην οποία έχει επενδύσει πολλά και το Λονδίνο μετά το Brexit. Είναι φανερό από αυτά και από άλλα, όπως οι διαρροές στον αμερικανικό Τύπο για το παρασκήνιο της «απόλυσης» του επικεφαλής του FBI και τη διοχέτευση απόρρητων πληροφοριών για τη Συρία από τον Τραμπ στον Λαβρόφ, ότι στο παρασκήνιο διεξάγεται ένας αδυσώπητος πόλεμος, με ενεργή συμμετοχή των διαφόρων υπηρεσιών, που επιδρά άμεσα στις πολιτικές εξελίξεις και τις διακρατικές σχέσεις. Τα μαχαίρια στις ενδοαστικές αντιθέσεις και τα γιαταγάνια των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών έχουν βγει για τα καλά από τα θηκάρια...

Επιβεβαίωση

Από την πρώτη στιγμή της δολοφονικής επίθεσης στον πρώην πρωθυπουργό Λ. Παπαδήμο, το ΚΚΕ την καταδίκασε, σημειώνοντας πως «τέτοιου είδους ενέργειες, πέρα από τον προβοκατόρικο και δολοφονικό χαρακτήρα τους, υπηρετούν σκοπιμότητες και σχεδιασμούς εχθρικούς προς το λαό και τα συμφέροντά του». Και σε ό,τι αφορά αυτό το τελευταίο, η αλήθεια επιβεβαιώθηκε την άλλη κιόλας στιγμή, οπότε - σαν έτοιμοι από καιρό - αστικά επιτελεία, αστικά κόμματα και κάθε είδους δημοσιολογούντες έσπευσαν να πάνε την αυτονόητη καταδίκη σε μονοπάτια βολικά για το σύστημα, διαμορφώνοντας κλίμα τρομοϋστερίας, μιλώντας για «απόπειρα δολοφονίας της δημοκρατίας» και «προσπάθεια εκτροπής», συνδέοντας τη δράση των κάθε λογής σκοτεινών μηχανισμών με την πολιτική δράση, απαιτώντας συνολικά ένταση της καταστολής και μέτρα θωράκισης της αστικής δημοκρατίας. Το μόνο σίγουρο είναι πως ο λαός πρέπει να επαγρυπνεί.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1738 Γεννιέται ο Γάλλος γιατρός Ιωσήφ Ιγνάτιος Γκιγιοτέν, το όνομα του οποίου πήρε η γκιλοτίνα.

1871 Η Παρισινή Κομμούνα πνίγεται στο αίμα. Η αγριότητα των νικητών ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Σχεδόν 100.000 Παριζιάνοι πλήρωσαν με φυλακή, εξορία, εκτόπιση ή θάνατο. Σ' ένα τηλεγράφημά του, εκείνων των ημερών, ο Θιέρσος (πρωθυπουργός της Γαλλίας, πρωταγωνιστής της αντεπανάστασης) ομολογούσε: «Η γη στρώθηκε από τα πτώματά τους και το φρικιαστικό αυτό θέαμα θα χρησιμεύσει για να δοθεί ένα μάθημα». Οντως, το μάθημα δόθηκε. Το προλεταριάτο στο εξής όφειλε να μη δείξει τόσο υπερβολική μεγαλοψυχία απέναντι στους ταξικούς εχθρούς του, όση έδειξε η Κομμούνα στις κυρίαρχες τάξεις της Γαλλίας.

Τα γεγονότα της εποχής εκείνης ανέδειξαν, για πρώτη φορά, την εργατική τάξη στην εξουσία, έστω και για 72 μέρες, και απέδειξαν, για πρώτη φορά στην Ιστορία της ταξικής πάλης και των επαναστάσεων, ότι η εργατική τάξη βρίσκεται στο προσκήνιο των κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων «ως τάξη για τον εαυτό της», χειραφετημένη πολιτικά από την αστική τάξη. Οπως έγραψε χαρακτηριστικά ο Μαρξ στο έργο του «Ο εμφύλιος πόλεμος στη Γαλλία», «ήταν η πρώτη επανάσταση με την οποία η εργατική τάξη αναγνωρίστηκε ανοιχτά σαν η μόνη τάξη που ήταν ακόμα ικανή για κοινωνική πρωτοβουλία».

Το ιστορικό έργο της Κομμούνας είναι ζωτικής σημασίας για την ταξική πάλη της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, για την ίδια την επανάσταση, για τη θεωρητική μόρφωση και διαπαιδαγώγηση του υποκειμενικού παράγοντα που αντικειμενικά επωμίζεται το καθήκον της εκπλήρωσης της ιστορικής του αποστολής: Να δρα με κάθε μέσο και αποτελεσματικά, ώστε να γίνεται ο μοχλός για το νομοτελειακό πέρασμα στην ανώτερη κοινωνική βαθμίδα της Ιστορίας, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

1926 Στην Πορτογαλία εκδηλώνεται πραξικόπημα και εγκαθιδρύεται δικτατορικό καθεστώς.

1937 Ο Νέβιλ Τσάμπερλεν (Κόμμα των Συντηρητικών) αναλαμβάνει πρωθυπουργός της Βρετανίας. Ο Τσάμπερλεν θα πρωταγωνιστήσει στην πολιτική της Βρετανίας απέναντι στη χιτλερική Γερμανία και την «ενθάρρυνση» της επιθετικότητάς της έναντι της Σοβιετικής Ενωσης. Θα παραιτηθεί υπέρ του Ουίνστον Τσόρτσιλ στις 10 Μάη του 1940, προκειμένου να σχηματισθεί κυβέρνηση συνασπισμού λόγω του πολέμου.

1937 Πεθαίνει ο Αυστριακός γιατρός και ψυχολόγος Αλφρεντ Αντλερ, ιδρυτής της σχολής της ατομικής ψυχολογίας.

1940 Ο βασιλιάς Λεοπόλδος υπογράφει την παράδοση του Βελγίου στους Γερμανούς, έπειτα από μόλις 18 μέρες εχθροπραξιών και παρά το γεγονός ότι τους Βέλγους είχαν ενισχύσει και στρατεύματα από τη Γαλλία, τη Βρετανία και την Ολλανδία.

1941 Με πρωτοβουλία των κομμουνιστών ιδρύεται στην Αθήνα η οργάνωση της Εθνικής Αλληλεγγύης (ΕΑ). Η Εθνική Αλληλεγγύη έγινε στα χρόνια της Κατοχής μια από τις μαζικότερες εθνικοαπελευθερωτικές οργανώσεις, προσφέροντας μεγάλες υπηρεσίες στην Αντίσταση.

1949 Ο ΔΣΕ Κεφαλονιάς μπαίνει στο Αργοστόλι. Τον επόμενο μήνα το νησί κηρύχθηκε «εν πολεμικώ συναγερμώ», ενώ οι αστικές δυνάμεις ενισχύθηκαν με μονάδες του κυβερνητικού στρατού.

1957 Μεγάλη 24ωρη απεργία σε Αθήνα, Πειραιά, Λαύριο και Ελευσίνα, με αιτήματα «30% αύξηση στα μεροκάματα» και «ελεύθερες Συλλογικές Συμβάσεις».

1987 Ο Ιωάννης Παύλος Β΄ γίνεται ο πρώτος πάπας που επισκέπτεται τη Βρετανία μετά το σχίσμα του 1531, το οποίο οδήγησε στην ίδρυση της Αγγλικανικής Εκκλησίας.

1997 Η «17 Νοέμβρη» εκτελεί στον Πειραιά τον εφοπλιστή Κωνσταντίνο Περατικό.

2003 Πεθαίνει ο Βέλγος χημικός Ιλια Πρίγκοζιν, με σημαντικό έργο στο πεδίο της Θερμοδυναμικής. Τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ το 1977.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ