Πιέσεις και νέες κυρώσεις κατά Ρωσίας και Συρίας μελετούν οι υπουργοί Εξωτερικών της Ομάδας των Επτά ισχυρότερων καπιταλιστικών χωρών στην Τοσκάνη
ΡΩΜΗ - ΔΑΜΑΣΚΟΣ - ΜΟΣΧΑ.--
Δυναμική επικίνδυνων εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής δημιουργεί η κλιμακούμενη όξυνση της ενδοϊμπεριαλιστικής κόντρας Δύσης - Ρωσίας με αφορμή την πρόσφατη αμερικανική πυραυλική επίθεση στη συριακή επαρχία Ιντλίμπ, μετά από το θάνατο δεκάδων αμάχων από χημικά όπλα που αποδόθηκαν δίχως αποδείξεις (από ΗΠΑ - ΕΕ) σε επιδρομή της συριακής Πολεμικής Αεροπορίας. Την γκανγκστερική επίθεση κατήγγειλε με ανακοίνωσή του και το Συριακό Κομμουνιστικό Κόμμα.
Πάντως, μέσα στο τρέχον 48ωρο, οι υπουργοί Εξωτερικών της Ομάδας των Επτά ισχυρότερων καπιταλιστικών χωρών (G-7), που απαρτίζουν ΗΠΑ, Καναδάς, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ιαπωνία, Αυστραλία, μελετούσαν στην Τοσκάνη τα σενάρια νέων βημάτων κλιμάκωσης της πίεσης σε βάρος της Ρωσίας. Ανάμεσα σε άλλα, εξετάζουν το ενδεχόμενο να αποφασίσουν, σήμερα, νέες κυρώσεις σε βάρος Ρωσίας και Συρίας, που θεωρούν πως μπορεί να είχαν κάποια σχέση με τις επιθέσεις σε χημικά όπλα στο Ιντλίμπ στις 4 Απρίλη. Ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών, Μπόρις Τζόνσον (που ακύρωσε την Κυριακή προγραμματισμένη επίσκεψη στη Μόσχα σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τα θύματα χημικών στο Ιντλίμπ), κάλεσε τον Ρώσο ηγέτη Βλαντιμίρ Πούτιν να σταματήσει την υποστήριξη προς την κυβέρνηση του Σύρου Προέδρου, Μπασάρ Ασαντ. Είπε, επίσης, πως συζητά με τους ομολόγους του το ενδεχόμενο να εκπέμψουν «ενιαίο μήνυμα» στη Μόσχα ώστε να σταματήσει τη στήριξη στη συριακή κυβέρνηση.
Ο «οικοδεσπότης» της Υπουργικής Συνόδου του G-7, Ιταλός υπουργός Εξωτερικών Αντζελίνο Αλφάνο, εξέφρασε την προσδοκία πως η ανακοίνωση της Συνόδου, που αναμένεται να εκδοθεί σήμερα, θα ενισχύσει τάχα τις προσπάθειες του ΟΗΕ να τερματιστεί ο πόλεμος στη Συρία.
Ο Αμερικανός ομόλογός του, Ρεξ Τίλερσον, στην πρώτη συνάντηση με ομολόγους του από το G-7 εξέπεμψε μηνύματα όξυνσης της κόντρας με τη Ρωσία στη Συρία. Είναι αξιοσημείωτο, ωστόσο, ότι ο Τίλερσον είπε πως προτεραιότητα παραμένει η ήττα των τζιχαντιστών του «Ισλαμικού Κράτους», την ίδια ώρα που η Αμερικανίδα πρέσβειρα στον ΟΗΕ, Ν. Χάλεϊ, δήλωσε πως είναι η ανατροπή του Σύρου Προέδρου, Μπασάρ Ασαντ...
Χτες, πάντως, ο Μ. Σέφερ, εκπρόσωπος του Γερμανού υπουργού Εξωτερικών Ζ. Γκάμπριελ στο Βερολίνο, αναφέρθηκε σε ρωσικό σχέδιο για τη συγκρότηση ανεξάρτητης και αμερόληπτης έρευνας από τον ΟΗΕ, το οποίο και χαιρέτισε σαν «καλό και θετικό σημάδι».
Οι διεργασίες εντός των ιμπεριαλιστών και τα σχέδιά τους για τη Συρία δεν περιορίζονται στη Σύνοδο του G-7, καθώς ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείο Εξωτερικών αναφέρει πως ο υπουργός Μεβλούτ Τσαβούσογλου, σήμερα, αναμένεται να συμμετάσχει σε συνάντηση για τη Συρία που θα γίνει στην Ιταλία, στο περιθώριο της συνάντησης του G-7. Εκτός από τους υπουργούς Εξωτερικών του G-7, αναμένεται να συμμετάσχουν οι ομόλογοί τους από τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Ιορδανία και την ΕΕ ως σύνολο.
Στη Μαδρίτη, το ίδιο διάστημα, οι ηγέτες των χωρών του νότου της ΕΕ (Ισπανία, Γαλλία, Πορτογαλία, Ελλάδα, Μάλτα, Κύπρος) επικρότησαν την επίθεση των ΗΠΑ στη βάση Σαϊράτ της Βόρειας Συρίας, αναφέροντας σε κοινή τους ανακοίνωση πως ήταν «δικαιολογημένη επειδή είχε τον κατανοητό στόχο να εμποδίσει και να αποτρέψει τη διάδοση και τη χρήση όπλων (σ.σ. χημικών) και ήταν περιορισμένο και επικεντρωμένο σε αυτόν το στόχο».
Υπέρ διενέργειας αμερόληπτης έρευνας είχαν ταχθεί νωρίτερα οι ηγέτες Ρωσίας, Βλ. Πούτιν και Ιράν, Χ. Ροχανί σε τηλεφωνική τους επικοινωνία, κατά την οποία καταδίκασαν ως ανεπίτρεπτες και κατάφωρες παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου και της συριακής κυριαρχίας τις πρόσφατες αμερικανικές πυραυλικές επιθέσεις στη Συρία. Το Σάββατο, ο Ιρανός ηγέτης τηλεφώνησε και στον Σύρο Πρόεδρο, Μπασάρ Ασαντ, καταδικάζοντας τις πυραυλικές επιθέσεις των ΗΠΑ στη Συρία. Ο Ασαντ, από τη μεριά του, είπε πως οι ΗΠΑ δεν κατάφεραν να πετύχουν το βασικό τους στόχο, που ήταν να ανεβάσουν το πεσμένο ηθικό των τζιχαντιστών και άλλων τρομοκρατών.
Αργότερα χτες, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, διέψευσε ότι υπάρχει ανακοίνωση (όπως είχε μεταδώσει την Κυριακή το πρακτορείο Ρόιτερς) του κέντρου διοίκησης επιχειρήσεων Ρωσίας, Ιράν και σιιτικών οργανώσεων όπως η «Χεζμπολάχ» του Λιβάνου, που στηρίζουν το συριακό στρατό, περί «κόκκινων γραμμών» που υπερέβησαν οι ΗΠΑ βομβαρδίζοντας με πυραύλους και περί της αποφασιστικότητάς του να μην επιτρέψουν άλλες τέτοιες αμερικανικές επιχειρήσεις στην περιοχή.
«Δεν γνωρίζουμε γι' αυτό, δεν μπορούμε να το επιβεβαιώσουμε και δεν γνωρίζουμε από πού το πήρε το Ρόιτερς και από πού εμφανίστηκαν πάλι αυτές οι ανώνυμες πηγές», δήλωσε ο Πεσκόφ στους δημοσιογράφους.
Αξίζει, ωστόσο, να σημειωθεί πως η διάψευση αυτής της ανακοίνωσης από τον Πεσκόφ έγινε ενόψει της επίσκεψης που (παρά την αρχική διάψευση) αναμένεται να πραγματοποιήσει σήμερα και αύριο στη Μόσχα ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, Ρεξ Τίλερσον. Ο Τίλερσον αναμένεται να συναντηθεί με τον Ρώσο ομόλογό του, Σεργκέι Λαβρόφ, και άλλους Ρώσους αξιωματούχους (στους οποίους δεν συμπεριλαμβάνεται ο Πρόεδρος Βλ. Πούτιν). Δεν θα συζητήσει μόνο το θέμα της Συρίας και τις πιέσεις που θέλει να ασκήσει ώστε να προωθήσει καλύτερα τα συμφέροντα των αμερικανικών μονοπωλίων στην ευρύτερη περιοχή της Μ. Ανατολής. Θα συζητήσει τις εξελίξεις στην Ουκρανία, την κατάσταση στην Ανατολική Ευρώπη και την Ανατολική Ασία, και δη το πυραυλικό και πυρηνικό πρόγραμμα της ΛΔ Κορέας.
Ενισχύοντας την «ετοιμότητα» και «παρουσία» των ΗΠΑ στην περιοχή
Το αεροπλανοφόρο των ΗΠΑ, μέσα Μάρτη, στο νοτιοκορεατικό λιμάνι Μπουσάν |
«Η αμερικανική διοίκηση στον Ειρηνικό διέταξε την ομάδα κρούσης του (αεροπλανοφόρου) "USS Carl Vinson" να κινηθεί βόρεια, ως ένα συνετό μέτρο για τη διατήρηση της ετοιμότητας και της παρουσίας (των ΗΠΑ) στο δυτικό Ειρηνικό Ωκεανό», δήλωσε το Σαββατοκύριακο ο εκπρόσωπος της διοίκησης Ντέιβ Μπέναμ. «Υπ' αριθμόν 1 απειλή στην περιοχή παραμένει η Βόρεια Κορέα, εξαιτίας του ριψοκίνδυνου, ανεύθυνου και αποσταθεροποιητικού προγράμματος βαλλιστικών δοκιμών της και της ενίσχυσης του πυρηνικού της οπλοστασίου», συνέχισε το στέλεχος του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού, επιβεβαιώνοντας ότι η περιοχή της Ασίας αποτελεί ένα ακόμα πεδίο ενδοϊμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης.
Το «Vinson» βρισκόταν στα νοτιότερα της περιφέρειας και πριν κάποιες μέρες συμμετείχε σε ετήσιες κοινές ασκήσεις ΗΠΑ - Νότιας Κορέας. Οπως διευκρίνισε και ο Μπέναμ, το αεροπλανοφόρο επρόκειτο να κατευθυνθεί νοτιότερα, από τη Σιγκαπούρη που ελλιμενιζόταν, προς λιμάνια της Αυστραλίας, αλλά τελικά πήρε εντολές για να πλεύσει βορειότερα.
Χτες, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Ρεξ Τίλερσον, τόνισε με αφορμή τους πρόσφατους αμερικανικούς βομβαρδισμούς στη Συρία: «Το μήνυμα που μπορεί να λάβει το κάθε κράτος είναι το εξής: εάν παραβιάζετε το διεθνές δίκαιο, εάν δεν τηρείτε τις διεθνείς συμφωνίες, εάν δεν τηρείτε τις δεσμεύσεις που έχετε αναλάβει ή εάν αποτελείτε απειλή για τους άλλους, σε κάποια χρονική στιγμή είναι ενδεχόμενο να βρεθείτε αντιμέτωποι με την αντίδρασή μας. Αναφορικά με τη Βόρεια Κορέα, έχουμε ξεκαθαρίσει ότι ο αντικειμενικός σκοπός μας είναι μία Κορεατική Χερσόνησος χωρίς πυρηνικά όπλα». Μάλιστα, ο Τίλερσον μίλησε για τη Χερσόνησο και στη διάρκεια της συνέντευξής του στο δίκτυο CBS, μιλώντας για την ανάγκη «ανάληψης δράσης» που εκτίμησε ότι αντιλαμβάνεται και το Πεκίνο.
Η «παρουσία» των ΗΠΑ σε Ασία - Ειρηνικό αναμένεται να ενισχυθεί δραστικά και μέσα από την εγκατάσταση του υπερσύγχρονου αντιπυραυλικού συστήματος THAAD, κάτι που η Ουάσιγκτον επιταχύνει σε συνεργασία με τη Σεούλ αλλά και το Τόκιο, αξιοποιώντας ως πρόσχημα την «απειλή» της Πιονγιάνγκ. Επίσης, οι αμερικανικές περιπολίες στη Νότια Κινεζική Θάλασσα, που συνεχίζονται εδώ και κάμποσους μήνες στο όνομα υπεράσπισης της ελεύθερης ναυσιπλοΐας, επίσης αποτυπώνουν την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, με το αμερικανικό κεφάλαιο να ενισχύει τις αξιώσεις του, με το «βλέμμα στραμμένο» καταρχήν στα ανερχόμενα διεθνώς κινεζικά μονοπώλια.
Δεν σταματάνε οι βομβαρδισμοί κατοικημένων περιοχών στην Ανατολική Ουκρανία από την πλευρά των δυνάμεων της αντιδραστικής κυβέρνησης της Ουκρανίας (στρατός και εθνικιστικά τάγματα) και τις τελευταίες μέρες έχουν σημειωθεί πάνω από 50 παραβιάσεις της λεγόμενης Συμφωνίας Εκεχειρίας του Μινσκ του Φλεβάρη του 2015, που έχει μείνει στα χαρτιά. Χτυπήθηκαν περίπου 20 συνοικίες και χωριά στους θύλακες που ελέγχουν οι πολιτοφυλακές, τις αυτοαποκαλούμενες Λαϊκές Δημοκρατίες του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ (στην πραγματικότητα αστικά καθεστώτα που προσβλέπουν στη συμμαχία με την καπιταλιστική Ρωσία). Σε έναν απολογισμό που ανακοίνωσαν οι πολιτοφυλακές, στη διάρκεια των πρώτων μηνών αυτού του χρόνου έχουν χτυπηθεί από τους βομβαρδισμούς πάνω από 600 υποδομές των «Λαϊκών Δημοκρατιών» (εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας, σχολεία, νοσοκομεία και κατοικίες) και σημειώθηκαν τραυματισμοί πολιτών. Επίσης η αντικατασκοπεία του Λουγκάνσκ αναφέρει ότι παρατηρήθηκε η είσοδος για λογαριασμό του ουκρανικού στρατού γυναικών - ελεύθερων σκοπευτών που προέρχονται από εθνικιστικές οργανώσεις των Βαλτικών χωρών και της Πολωνίας.
Η κλιμάκωση των συγκρούσεων αναδεικνύει ότι η Ουκρανία αποτελεί ένα ακόμα πεδίο όπου εκδηλώνεται ο ενδοϊμπεριαλιστικός ανταγωνισμός ανάμεσα σε ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ με την καπιταλιστική Ρωσία. Ενας ανταγωνισμός που αφορά και τμήματα της αστικής τάξης στο εσωτερικό της Ουκρανίας, που διαφοροποιούνται από τις διαφορετικές επιλογές συμμαχιών και είναι μέρος της αντιπαράθεσης στην ευρύτερη περιοχή της Μαύρης Θάλασσας και του Καυκάσου για πηγές Ενέργειας και τους δρόμους μεταφοράς τους, για σφαίρες επιρροής και έλεγχο αγορών, με τους λαούς να πληρώνουν και με το αίμα τους για τα κέρδη των εκμεταλλευτών τους.
Η κατάσταση στην Ουκρανία απασχόλησε χτες και τη ρωσική προεδρία, με τον εκπρόσωπο του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, να δηλώνει ότι «δεν υπάρχουν πολλές ενδείξεις για αισιοδοξία», εξηγώντας ότι η «ασήμαντη πρόοδος στη διευθέτηση αφορά στην απροθυμία ή την ανετοιμότητα της ουκρανικής πλευράς να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της στη Συμφωνία του Μινσκ». Και η τελευταία συνάντηση εκπροσώπων του λεγόμενου «σχήματος της Νορμανδίας» (Γερμανία, Γαλλία, Ρωσία, Ουκρανία) στις 6 Απρίλη στο Μινσκ, δεν κατέληξε στο να προχωρήσουν συγκεκριμένα βήματα στον λεγόμενο «οδικό χάρτη» που έχει συμφωνηθεί (απομάκρυνση βαρέων όπλων από τη γραμμή αντιπαράθεσης, ανταλλαγή κρατουμένων, πολιτική διευθέτηση).