Το προηγούμενο διάστημα, μπροστά στην επίθεση που εξαπέλυσαν με μεγάλη σφοδρότητα η αστική τάξη και το κράτος της, με κύρια αιχμή την κατάργηση της Κοινωνικής Ασφάλισης, εξελίχθηκαν μια σειρά από κινητοποιήσεις, στις οποίες μάζες, τόσο από τους εργαζόμενους, όσο και από τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα, τους αυτοαπασχολούμενους και τους αγρότες, βγήκαν στους δρόμους.

Η συμμετοχή εργαζομένων, κυρίως στις απεργίες, ήταν μεγάλη, με τους κλάδους των Κατασκευών και του Εμπορίου να ξεχωρίζουν, αλλά και από τα Τρόφιμα - Ποτά και τον Τουρισμό. Σε αυτό το φόντο, οι εξελίξεις υπογραμμίζουν την ανάγκη οικοδόμησης γερών Κομματικών Οργανώσεων σε όλα τα σημαντικά εργοστάσια και χώρους δουλειάς.

Από την προσπάθεια αυτή βγαίνουν ορισμένα συμπεράσματα για τον τρόπο που πρέπει να δουλεύουμε, έτσι ώστε να κερδίζονται με την πολιτική του Κόμματος νέοι εργάτες.

Το βασικό είναι το πώς ο προσανατολισμός της δουλειάς μας στην εργατική τάξη διαπερνάει κάθε δραστηριότητα του Κόμματος. Πώς θα φέρουμε σε επαφή όσο γίνεται περισσότερους εργαζόμενους με την επαναστατική ιδεολογία. Για να γίνει αυτό, βεβαίως και είναι απαραίτητη η συμμετοχή των εργατών στο κίνημα, όμως η αυτοτελής κομματική παρέμβαση είναι αναντικατάστατη. Λέγοντας κομματική παρέμβαση, βέβαια, δεν εννοούμε μόνο την εξόρμηση, την παρέμβαση απ' έξω, με φυλλάδια, «Ριζοσπάστη» κ.τ.λ., αλλά πώς έχεις σταθερό τιμόνι και το σύνολο του προσανατολισμού της Κομματικής Οργάνωσης στοχεύει προς τα κει. Ολη η δραστηριότητά μας, είτε είναι εκδηλώσεις είτε βιβλιοπαρουσιάσεις είτε συσκέψεις, πρέπει πρώτα απ' όλα να αναφέρεται σε εργαζόμενους από τους χώρους που έχουν προτεραιότητα.

Πλούσια είναι η εμπειρία που απέκτησε η Οργάνωση από τη δραστηριότητα που αναπτύξαμε πέρυσι, με αφορμή την εκδήλωση της ΚΕ για τους αλύγιστους που εκτελέστηκαν με απόφαση του Εκτακτου Στρατοδικείου Τρίπολης την περίοδο 1947 - '49, την εκδήλωση για την εξέγερση των λιμενεργατών της Καλαμάτας το 1934, αλλά και φέτος με αφορμή τα 70 χρόνια από την ίδρυση του ΔΣΕ. Πέρα από το ότι αρκετοί εργαζόμενοι έχουν δεσμούς αίματος με τους αγωνιστές εκείνης της περιόδου, έτσι κι αλλιώς, η επαφή τους με την Ιστορία του επαναστατικού κινήματος και μάλιστα της κορυφαίας έκφρασής του στη χώρα μας, συγκινεί και διαπαιδαγωγεί.

Πρέπει να μας απασχολήσει, για παράδειγμα, το πώς σε ένα εργοστάσιο - «γκέτο», που είναι δύσκολο να ανοιχτεί ο εργαζόμενος στην πύλη του εργοστασίου, θα βρούμε άλλους τρόπους για να υπερνικήσουμε αυτά τα εμπόδια, πώς μεθοδικά και αξιοποιώντας κάθε δυνατότητα θα μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε με τους εργαζόμενους και να μπολιάσουμε την ιδεολογία μας και σε αυτούς τους χώρους.

Συνολικά, θα πρέπει να χρωματίζεται όλη μας η δράση με αυτό το πνεύμα, που σημαίνει ότι πρέπει να καθοδηγούμε με αυτό το κριτήριο, να μπαίνει στον έλεγχο όχι μόνο «με πόσους», αλλά «πού δουλεύουν». Γιατί υπάρχει και αρνητική πείρα, έλλειψης τέτοιου προσανατολισμού στη δουλειά μας, όπως φάνηκε π.χ. με το ότι μόνο πρόσφατα «ανακαλύψαμε» πως σταθεροί ψηφοφόροι του Κόμματος δουλεύουν σε συσκευαστήρια στη Βιομηχανική Περιοχή.

Ως Κομματική Οργάνωση, επίσης, εντοπίσαμε ότι για να μας ακούσουν καλύτερα οι εργαζόμενοι, να μας εμπιστευτούν, πρέπει να έχουμε καλύτερα επεξεργασμένα επιχειρήματα, καλύτερη εικόνα για το τι συμβαίνει στο χώρο δουλειάς τους, τι εξελίξεις υπάρχουν στον κλάδο, πώς παρεμβαίνουν και τι λένε οι άλλες δυνάμεις.

Με τέτοιο σχέδιο και επεξεργασία, μπορούν καλύτερα τα μέλη του Κόμματος, οι οπαδοί, να πατάνε στα πόδια τους, να ανοίγουν τη διαπάλη μέσα στο χώρο δουλειάς τους, να αποκαλύπτεται καλύτερα η εκμετάλλευση. Μπορούμε με απλό τρόπο να δείχνουμε ότι όσο «καλός» και να είναι ο εργοδότης, ο εργάτης είναι αυτός που παράγει τον πλούτο. Είναι αποκαλυπτικά τα στοιχεία από τους ισολογισμούς διαφόρων επιχειρήσεων, που δείχνουν ότι παρά το «φιλεργατικό» προφίλ που διαμορφώνουν οι εταιρείες και τα βραβεία που παίρνουν, ο βαθμός εκμετάλλευσης οξύνεται, και τα μπόνους ή οι «μη μειώσεις» είναι τα «ψίχουλα» που πέφτουν από το «καρβέλι» που όλο και μεγαλώνει.

Τέλος, από όλη αυτή τη δραστηριότητα, η Κομματική Οργάνωση έχει καταφέρει να έρθει σε επαφή με εκατοντάδες εργαζόμενους, οι οποίοι συμφωνούν στον έναν ή στον άλλο βαθμό μαζί μας, ή μας ακολουθούν στο ένα ή το άλλο ζήτημα. Ομως, για να δημιουργήσεις τις προϋποθέσεις να γίνει ένας εργάτης μέλος του Κόμματος, να κερδηθεί με το Πρόγραμμά μας, δεν αρκεί να πρωτοστατήσει σε έναν αγώνα, π.χ. ενάντια στο Ασφαλιστικό, ή για ένα οξυμένο πρόβλημα, αλλά θα πρέπει να απαγκιστρωθεί από την αστική ιδεολογία.

Εχουμε παραδείγματα, που πρωτοπόροι στους αγώνες εργάτες, όταν ανοίγουμε την κουβέντα για το «Εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά...», αντιδρούν, πιστεύοντας ότι δεν μπορεί να υπάρξει εργαζόμενος χωρίς εργοδότη. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε πρόσφατη σύσκεψη, με εργαζόμενους από χώρο που απειλούνταν με ομαδική απόλυση, ενώ υπήρχε μεγάλη διάθεση να αγωνιστούν για να κρατήσουν τη δουλειά τους, όταν τέθηκε από στέλεχος του Κόμματος ότι «είναι εχθρός μας η εργοδοσία», ακόμα και εργαζόμενοι που συμμετέχουν σταθερά στις δραστηριότητες του ταξικού σωματείου, δυσκολεύτηκαν να το αποδεχτούν.

Αλλο παράδειγμα: Σε πρόσφατη απεργία σε μεγάλο χώρο δουλειάς, εργαζόμενος που είχε μπει μπροστά για να περιφρουρηθεί η απεργία στο χώρο του, εκείνη τη μέρα τον απασχόλησε αν και η διπλανή ανταγωνιστική επιχείρηση είναι κλειστή...

Με βάση όλα αυτά, φαίνεται ότι όλη αυτήν την περίοδο ήρθαμε και ερχόμαστε σε επαφή με εργαζόμενους, που συμφωνούν μαζί μας ότι πρέπει να μην περάσει το Ασφαλιστικό, εναντιώνονται στα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης, ακόμα και στην ΕΕ και τους υπόλοιπους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, όμως βλέπουν τη λύση των προβλημάτων τους εντός των τειχών του καπιταλισμού, ταυτίζονται με τους στόχους της αστικής τάξης για ανταγωνιστικότητα, επενδύσεις και με τις αυταπάτες που προσπαθούν να σπείρουν αστικά και οπορτουνιστικά κόμματα για έναν πιο ανθρώπινο καπιταλισμό.

Αυτά τα ζητήματα δένονται άρρηκτα με την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και την κομματική οικοδόμηση σε αυτούς τους χώρους και εκεί είναι που πρέπει να γίνουμε ακόμη καλύτεροι και στην ΚΟ Μεσσηνίας και σε ολόκληρη την Ελλάδα, έχοντας ως ένα ακόμη βασικό όπλο την πρόσφατη Απόφαση της Ευρείας Ολομέλειας της ΚΕ.