Η διαδικασία - επί της ουσίας - προσχώρησης του ΣΥΡΙΖΑ στους κόλπους της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, που είναι και ο φυσικός του χώρος μετά την πλήρη σοσιαλδημοκρατικοποίησή του, την οποία πιστοποίησε με την παρουσία του ο Αλ. Τσίπρας στη σύναξη σοσιαλδημοκρατών ηγετών που συγκάλεσε στο Παρίσι ο Φρ. Ολάντ και στη Σύνοδο Κορυφής του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.

Παρότι στελέχη της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρούν για ευνόητους λόγους να την παρουσιάσουν ως κάτι διαφορετικό απ' αυτό που είναι, επιβεβαιώνουν με τα λεγόμενά τους ότι η σύγκλιση έχει σε μεγάλο βαθμό προχωρήσει.

Μπροστά στο αυταπόδεικτο αυτό γεγονός ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Π. Σκουρλέτης, σε συνέντευξή του στην κυριακάτικη «Αυγή» υποστηρίζει ότι «η συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ ως κόμματος και του Αλέξη Τσίπρα ως πρωθυπουργού σε αυτές τις συναντήσεις δεν έχουν να κάνουν με τη λογική της πολιτικής δύναμης που βρίσκεται στον προθάλαμο της σοσιαλιστικής οικογένειας», αλλά «είναι μία συμμετοχή που ουσιαστικά εκπροσωπεί την ευρωπαϊκή Αριστερά» καθώς αυτή είχε «πάντοτε στη στρατηγική της αντίληψη ενσωματώσει το στοιχείο ενός αναγκαίου διαλόγου με την ιστορική Σοσιαλδημοκρατία ως προϋπόθεση για τη δημιουργία των απαιτούμενων πλειοψηφικών πολιτικών και κοινωνικών συσχετισμών που θα άλλαζαν την πορεία της Ευρώπης» και που «θα διεκδικήσουν βαθιές πλέον διαρθρωτικές αλλαγές που θα βρίσκονται σε μια διαφορετική κατεύθυνση από τη σημερινή νεοφιλελεύθερη πορεία».

Μάλιστα, διερωτάται προσποιούμενος τον έκπληκτο: «Αν δεν αναλάβει μία τέτοια πρωτοβουλία ο ΣΥΡΙΖΑ, που είναι το μεγαλύτερο κόμμα της ευρωπαϊκής Αριστεράς και βρίσκεται στην κυβέρνηση, ποιος άλλος μπορεί να την αναλάβει;».

Επιπλέον, εγκαλεί την εγχώρια σοσιαλδημοκρατία για «στρατηγικό αδιέξοδο» αφού, όπως λέει, «αδυνατεί να παρακολουθήσει τους όποιους προβληματισμούς υπάρχουν στον ευρωπαϊκό χώρο των όμορων προς αυτή δυνάμεων και εξακολουθεί να είναι προσδεμένη στο νεοφιλελεύθερο άρμα...».

Ενα το κρατούμενο απ' τα λεγόμενα του Π. Σκουρλέτη ότι το κόμμα του, όπως και τα ανάλογα στην ΕΕ και διεθνώς, ανέκαθεν «γλυκοκοίταζε» τη σοσιαλδημοκρατία και σήμερα συμβάλλει στο «ρετουσάρισμά» της. Με ένα σμπάρο, λοιπόν, πολλά τρυγόνια! Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται ως προνομιακός συνομιλητής της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας δίνοντας εγγυήσεις ότι μπορεί να προωθήσει με αποφασιστικότητα τις αναδιαρθρώσεις που δεν προχώρησαν άλλοι παλιότερα. Ταυτόχρονα, η παρουσία τους στους κόλπους της σοσιαλδημοκρατίας αξιοποιείται συνολικά για την «αριστερή αναβάπτισή» της. Τα περί φιλολαϊκής στροφής της σοσιαλδημοκρατίας, βεβαίως, πρέπει να ακούγονται μόνο ως κακόγουστο αστείο, τη στιγμή που τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα στην ΕΕ αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ στη χώρα παίζουν σημαντικό ρόλο στην προώθηση των στόχων της στρατηγικής του κεφαλαίου, με όποιο κόστος για τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Με τη συγκεκριμένη στάση του ο ΣΥΡΙΖΑ αξιοποιείται και στις αντιλαϊκές διεργασίες στα αστικά πολιτικά συστήματα κρατών - μελών της ΕΕ, όπου η αναμόρφωσή τους εξελίσσεται. Ματέο Ρέντσι και Πέδρο Σάντσεθ έσπευσαν σε Ιταλία και Ισπανία, αντίστοιχα, να ζητήσουν απ' τους εκεί ομοϊδεάτες του ΣΥΡΙΖΑ να ακολουθήσουν το παράδειγμά του και να βάλουν πιο ενεργά πλάτη στην αντιλαϊκή στρατηγική του κεφαλαίου. Μόλις προχτές ο Γιώργος Παπανδρέου, πρόεδρος του ΚΙΔΗΣΟ και της Διεθνούς των σοσιαλδημοκρατών, απαντώντας στην Φώφη Γεννηματά, υπεραμύνθηκε της ανάγκης διαλόγου των δυνάμεων του χώρου, αναφέροντας: «Νομοτελειακά, δεν θα πρέπει να αποκλεισθεί από αυτόν τον διάλογο και ο ΣΥΡΙΖΑ (...) Σε κάθε περίπτωση, κοινός μας στόχος θα πρέπει να είναι, μια συμφωνία γύρω από τις μεγάλες προκλήσεις και τα διακυβεύματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα».

Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύεται πολυεργαλείο για το κεφάλαιο και όχι μόνο της Ελλάδας. Μένει ακόμα να φανεί με ποιες άλλες λειτουργίες του θα υπηρετήσει τα ...διακυβεύματά του. Ισως γι' αυτό άλλωστε οι Σαπέν και Σόιμπλε δήλωσαν προχτές μόλις την «εμπιστοσύνη» τους στον Αλ. Τσίπρα και την κυβέρνησή του.