Εκδήλωση με τίτλο «Υπήρχε χώρα χωρίς ανεργία - Ελα να ακούσεις πώς θα γίνει στη δική σου», διοργανώνουν οι Οργανώσεις Εργατικού, Κεντροανατολικής Θεσσαλονίκης και Δυτικών Συνοικιών της Οργάνωσης Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας της ΚΝΕ, την Κυριακή 6 Μάρτη, στις 12 το μεσημέρι, στον κινηματογράφο «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ».

Στην εκδήλωση θα μιλήσει ο Χρήστος Κυγιάκης, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και Γραμματέας της ΟΠ Κεντρικής Μακεδονίας. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει επίσης προβολή βίντεο που ετοιμάζουν μέλη και φίλοι της ΚΝΕ για την ανεργία, μουσικό αφιέρωμα στο ελληνικό και ξένο εργατικό τραγούδι από το συγκρότημα της ΚΝΕ και θεατρικό δρώμενο εμπνευσμένο από συνεντεύξεις ανέργων για δουλειά. Στο χώρο θα εκτίθεται οπτικό υλικό από τα επιτεύγματα του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ σχετικά με την ανεργία, αλλά και συνολικά τις συνθήκες ζωής των εργαζομένων.

Για το περιεχόμενο της εκδήλωσης και την πείρα που προκύπτει από τη μέχρι τώρα δουλειά των Οργανώσεων της ΚΝΕ για την προπαγάνδιση της εκδήλωσης, ο «Ριζοσπάστης» μίλησε με την Δήμητρα Χατζή, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ. Παραθέτουμε παρακάτω τη συζήτηση:

-- Τι επιδιώκετε να προβάλλετε μέσα από τη συγκεκριμένη εκδήλωση;

-- Η εκδήλωση της ΟΠ Κεντρικής Μακεδονίας εντάσσεται στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων που αναπτύσσουμε μπροστά στα 100 χρόνια από την ίδρυση του Κόμματος. Μέσα από αυτήν, επιδιώκουμε να έρθουμε σε επαφή με νέους ανέργους και νέους εργαζόμενους, να κουβεντιάσουμε μαζί τους για τα αίτια της ανεργίας. Να απαντήσουμε στα διάφορα ιδεολογήματα που σπέρνει το σύστημα με στόχο να πείσει τους νέους ότι για την ανεργία φταίει οποιοσδήποτε άλλος εκτός από το ίδιο το σύστημα! Γι' αυτό, μας λένε ότι η ανεργία είναι «μάστιγα» της εποχής, ότι φταίει η κρίση, τα λαμόγια κ.λπ. Θέλουμε να προβάλουμε ότι υπήρχε χώρα χωρίς ανεργία, την ανάγκη της σύγχρονης πάλης και οργάνωσης νέων εργαζόμενων και ανέργων, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, χωρίς ανεργία και φτώχεια, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Η εκδήλωση της ΟΠ πραγματοποιείται σε σύνθετες συνθήκες, στο πλαίσιο της διαρκούς επίθεσης στο βιοτικό επίπεδο του λαού από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, την ΕΕ, το ΔΝΤ, με ταυτόχρονη ένταση της ιμπεριαλιστικής επέμβασης σε βάρος των λαών της περιοχής. Για αυτούς τους λόγους έχει και η ιδιαίτερη σημασία η επιτυχία της.

-- Οι Οργανώσεις της ΚΝΕ βρίσκονται στη μάχη για την επιτυχία της εκδήλωσης. Ποια είναι η μέχρι τώρα πείρα; Υπάρχει ανταπόκριση;

-- Τα μέλη και οι φίλοι της Οργάνωσης έχουν ριχτεί στη μάχη για την επιτυχία της εκδήλωσης. Πραγματοποιούνται περιοδείες και εξορμήσεις σε ΟΑΕΔ, σε εργατικές λαϊκές συνοικίες, όπως ο Εύοσμος, η Τούμπα, η Ξηροκρήνη, όπου ερχόμαστε σε επαφή με ανέργους της περιοχής. Παράλληλα, απευθυνόμαστε και σε νέους εργαζόμενους, που ζουν με το φόβο της ανεργίας, δουλεύουν ανασφάλιστοι, με πετσοκομμένα δικαιώματα. Ο κόσμος ανταποκρίνεται στο κάλεσμα της ΚΝΕ, φαίνεται ότι αγανακτεί με την κατάσταση, ψάχνει λύση και προοπτική. Πολλοί από αυτούς συμμετείχαν στην πρόσφατη απεργιακή μάχη στις 4 Φλεβάρη, φαίνεται ότι η επιτυχία της απεργίας έχει δώσει κουράγιο σε έναν κόσμο, που βλέπει ότι «κάτι κινείται». Συζητάμε παράλληλα για την ανάγκη κλιμάκωσης του αγώνα, συνέχειας στην πάλη, οργάνωσης των νέων ανέργων στις Επιτροπές Ανέργων στις γειτονιές, των εργαζομένων στα σωματεία τους, την ανάγκη συλλογικής διεκδίκησης και ανασύνταξης του εργατικού - λαϊκού κινήματος σε κατεύθυνση ρήξης με τα μονοπώλια και την πολιτική τους.

-- Πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι η ανεργία στην Ελλάδα φτάνει στο 24,6% και στους νέους στο 48,6%. Τελικά, η κρίση δεν έχει καμία σχέση με την ανεργία; Πώς δημιουργούνται αυτές οι στρατιές ανέργων;

-- Σε συνθήκες κρίσης υπάρχει πράγματι αύξηση της ανεργίας, αυτό το βιώνουμε καθημερινά. Ανεργοι όμως υπήρχαν και όταν ο καπιταλισμός στην Ελλάδα ήταν σε φάση ανάπτυξης. Η ανεργία είναι στο DNA του συστήματος, καθώς το σύστημα αυτό καταστρέφει παραγωγικές δυνάμεις, με πρώτη από όλες την εργατική δύναμη, προκειμένου να συνεχίσει να βγάζει κέρδη. Οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές που έχουν όλο τον πλούτο στα χέρια τους, για να επικρατήσουν στον μεταξύ τους ανταγωνισμό, αυξάνουν την παραγωγικότητα της εργασίας, εισάγοντας νέες τεχνολογίες στην παραγωγή, αξιοποιώντας τον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό για το κυνήγι του κέρδους και όχι για να εξυπηρετήσουν τις λαϊκές ανάγκες. Την ίδια στιγμή, εκτοπίζουν μέρος της «ζωντανής εργασίας» από την παραγωγή, γεγονός που οδηγεί χιλιάδες εργαζόμενους στην ανεργία και άλλους τόσους στις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, στην κακοπληρωμένη δουλειά. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο πλαίσιο έρευνας του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός της Ελβετίας, που οργανώθηκε σε 15 χώρες, τις πιο αναπτυγμένες καπιταλιστικά, όπου βρίσκουν και αναμένεται να βρουν πιο άμεση εφαρμογή οι νέες τεχνολογίες, προέκυψε ότι έως το 2020 αναμένεται να χαθούν 7,1 εκατομμύρια θέσεις εργασίας! Από την άλλη, δεν πρέπει να ξεχνιέται ότι οι άνεργοι αποτελούν πολύτιμη «εφεδρεία» στο σύστημα, ώστε να συμπιέζονται εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, να μειώνονται οι απαιτήσεις, να υπάρχει συμβιβασμός.

-- Κατά καιρούς ανακοινώνονται διάφορα προγράμματα voucher για νέους ανέργους. Είναι τελικά αυτά τα προγράμματα λύση;

-- Ενα συμπέρασμα που προκύπτει από την ίδια την πείρα των ανέργων είναι ότι η λύση στο πρόβλημά τους δεν είναι τα λεγόμενα «προγράμματα» που ουσιαστικά ανακυκλώνουν την ανεργία. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο κόσμος αυτός σε σύντομο χρόνο καταλήγει και πάλι άνεργος, ενώ και όσο διαρκεί το πρόγραμμα μιλάμε για κακοπληρωμένη δουλειά, χωρίς κανένα δικαίωμα. Εξάλλου, τόσα χρόνια που λειτουργούν αυτά τα προγράμματα η ανεργία όχι μόνο δεν μειώθηκε, ίσα - ίσα διογκώθηκε. Από την στιγμή που κίνητρο της παραγωγής είναι το κέρδος των μονοπωλίων δεν μπορεί να δοθεί μόνιμη και οριστική λύση για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.

-- Κάποιοι νέοι σήμερα επιλέγουν τη λύση της φυγής στο εξωτερικό, για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Για κάποιους φαντάζει παράδεισος η μετανάστευση σε χώρες όπως η Γερμανία...

-- Για τον νέο στην Ελλάδα που σήμερα δεν έχει δουλειά και προβληματίζεται για το μέλλον του, η μετανάστευσή του στο εξωτερικό δεν αποτελεί λύση. Και εκεί θα έχει να περάσει μεγάλο Γολγοθά. Η Αυστραλία, η Σουηδία και οι άλλοι «επίγειοι παράδεισοι», όπως παρουσιάζονται, δεν είναι η Γη της Επαγγελίας. Εκεί ο Ελληνας εργάτης (αν καταφέρει να βρει δουλειά) θα είναι θύμα «διπλής» καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, όπως αντίστοιχα είναι οι μετανάστες εργάτες που έρχονται στην Ελλάδα. Ηδη δεν είναι ένα και δύο τα παραδείγματα μεταναστών που επιστρέφουν πίσω άπραγοι... Από την άλλη, πρέπει να εξετάσουμε και ποιες είναι οι συνθήκες δουλειάς σε αυτές τις χώρες. Για παράδειγμα, στη Γερμανία, που από πολλούς θεωρείται χώρα - πρότυπο του καπιταλισμού, ενώ η ανεργία (6,5%) είναι μικρότερη από το μέσο όρο της ΕΕ, σήμερα το 35% του εργατικού δυναμικού δουλεύει για μικρότερο μισθό από αυτόν που προβλέπουν οι Συλλογικές Συμβάσεις, ενώ 8 εκατομμύρια νέοι δουλεύουν με τα λεγόμενα mini-jobs, δηλαδή για 400 ευρώ το μήνα.

-- Τελικά ποια μπορεί να είναι η λύση του προβλήματος;

-- Πραγματική απάντηση στην ανεργία είναι το γκρέμισμα του συστήματος που τη γεννάει. Η αντικατάστασή του με έναν ανώτερο τύπο οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας. Απάντηση είναι ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός. Αυτό που χρειάζεται είναι άλλη οργάνωση της οικονομίας σε μία κοινωνία όπου θα έχει καταργηθεί η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Να έχουμε εμείς που παράγουμε όλο τον πλούτο, τα κλειδιά της οικονομίας και να μπορούμε να σχεδιάσουμε την παραγωγή προς όφελός μας. Μέσω του κεντρικού σχεδιασμού να τεθούν στην υπηρεσία του ανθρώπου οι αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας μας, να σχεδιάζεται τι και πόσο θα παραχθεί και πώς θα κατανεμηθεί. Κάθε νέος να μπορεί να έχει μόνιμη και σταθερή δουλειά στο αντικείμενο και την ειδικότητα που σπούδασε, από την ώρα που επιλέγει επάγγελμα ή ειδίκευση. Εχει γνωρίσει η ανθρωπότητα μια τέτοια κοινωνία που κατάργησε την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, όπου οικοδομήθηκε ο σοσιαλισμός, που απέδειξε περίτρανα την ανωτερότητά του! Τη στιγμή που στις μεγάλες καπιταλιστικές χώρες η ανεργία ζούσε και βασίλευε στη Σοβιετική Ενωση είχε καταργηθεί από το 1932!