φωτό 1

Στη μνήμη του αγαπημένου συντρόφου ΛΟΥΚΑ ΚΩΤΣΑΔΑΜ προσφέρω 30 ευρώ μέσω του Τομέα Καλλιτεχνών του ΚΚΕ.

Ουρανία Βολονάκη.

***

Στη μνήμη της συντρόφισσας ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΤΣΟΓΓΑΡΗ - ΛΑΓΩΝΙΚΑ, που πέθανε στις 6.10.2015 δίνουμε στο ΚΚΕ 520 ευρώ.

Γ.Λ. - Γ.Λ. - Ε.Λ. - Μ.Λ. - Κ.Λ. - Γ.Μ. - Ε.Μ. - Α.Μ.

***

Στη μνήμη των ΒΑΣΙΛΗ ΛΑΓΩΝΙΚΑ και ΙΩΑΝΝΑ ΛΑΓΩΝΙΚΑ προσφέρουμε 200 ευρώ στο ΚΚΕ και 100 ευρώ στο «Σπίτι του Αγωνιστή».

Γ.Λ. - Γ.Λ. - Ε.Λ. - Μ.Λ. - Κ.Λ. - Γ.Μ. - Ε.Μ. - Α.Μ.

***

φωτό 1

Στις 19 Οκτωβρίου κλείνει ένας χρόνος από τότε που «έφυγε» από τη ζωή ο αγαπημένος μας σύζυγος και πατέρας ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ. Γεννήθηκε το 1927 στα Ιμερα Κοζάνης, από γονείς πρόσφυγες. Μικρό παιδί οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ και σε ηλικία 16 χρόνων βγήκε στο βουνό. Μέσα από τις γραμμές του ΕΛΑΣ πολέμησε για την πατρίδα του αλλά και για έναν κόσμο δίκαιο και ανθρώπινο. Το 1944 εντάχθηκε στο ΚΚΕ. Μετά την παράδοση των όπλων τον συνέλαβαν και καταδικάστηκε σε 20 χρόνια φυλάκισης. Πέρασε από τις φυλακές της Κέρκυρας, της Κρήτης, της Γυάρου με το κεφάλι ψηλά, αλύγιστος. Αποφυλακίστηκε από τα Τρίκαλα το 1964.

Εζησε και έκανε την οικογένειά του στη Βέροια. Οι αγώνες του μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ συνεχίστηκαν μέχρι που τον εγκατέλειψαν οι φυσικές του δυνάμεις, σε μεγάλη ηλικία. Τον Οκτώβρη του 2014 έκλεισε 70 χρόνια ως μέλος του ΚΚΕ.

Στη μνήμη του η σύζυγος και τα παιδιά του προσφέρουν 150 ευρώ στο ΚΚΕ μέσω της ΚΟΒ καθηγητών Θεσ/νίκης.

***

φωτό 1

Συμπληρώθηκαν εφτά χρόνια από τότε (18.10.208) που «έφυγε» από κοντά μας η αγαπημένη μας μητέρα, ΔΟΥΛΓΕΡΙΔΟΥ ΣΟΦΙΑ.

Στη μνήμη της, προσφέρω 100 ευρώ για ενίσχυση του ΚΚΕ, μέσω ΚΟΒ Λουδία Θεσ/νίκης.

Ο γιος της, Δουλγερίδης Γιώργος

***

Στη μνήμη του Σερραίου αγωνιστή και στελέχους του ΚΚΕ, ΛΑΜΠΡΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ, οι δάσκαλοι του 20ού Δημοτικού Σχολείου Σερρών προσφέρουν, αντί στεφάνου, 30 ευρώ στο «Ριζοσπάστη».

***

Στη μνήμη του σ. ΑΛΕΚΟΥ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ από τη Θέρμη, ο σ. Νικήτας Χονδρούδης προσφέρει, μέσω ΚΟΒ Μίκρας Υπαίθρου Θεσ/νίκης, 30 ευρώ, τιμώντας έτσι την προσφορά του σ. Αλέκου στο Κόμμα, τιμώντας την προσφορά ολόκληρης της οικογένειάς του.

***

φωτό 1

Στη μνήμη της ΠΑΛΑΣΚΑ ΕΙΡΗΝΗΣ και του συζύγου της, Παλάσκα Νικόλαου, γιατρού. Αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και οι δύο, αφοσιωμένοι στο ΚΚΕ υποστηρικτές του μέχρι τέλους της ζωής τους. Δωρίζοντάς του ακίνητο ως ενίσχυση για να συνεχίσει ακόμα πιο δυναμικά τη δράση του, η ΚΟ Ντεπό Θεσσαλονίκης προσφέρουμε στο ΚΚΕ το ποσό των 140 ευρώ.

***

φωτό 2

Στη μνήμη του πατέρα μας ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΙΔΗ, κομμουνιστή μαχητή του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ και της αδελφής μας ΜΑΡΙΑΣ ΣΟΛΟΜΩΝΙΔΟΥ, μαχήτριας του ΔΣΕ, προσφέρουμε στο ΚΚΕ, μέσω ΚΟΒ Ελευθεριού - Κορδελιού Θεσ/νίκης, το ποσό των 450 ευρώ.

Σολομωνίδης Νίκος,

Σολομωνίδης Θεόδωρος,

Σολομωνίδης Αλέκος του Δημητρίου

***

φωτό 5

Στη μνήμη της πολυαγαπημένης μου αδελφής ΑΘΗΝΑΣ ΙΟΡΔΑΝΙΔΟΥ, των γαμπρών μου ΙΟΡΔΑΝΙΔΗ ΛΕΩΝΙΔΑ και ΜΑΤΣΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ, των γονιών μου ΒΑΡΒΑΡΑΣ και ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΧΟΥΝΟΥΖΙΔΗ και των αγαπητών μας συμπεθέρων, ΒΑΣΙΛΗ και ΣΙΣΣΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, προσφέρω 100 ευρώ στο ΚΚΕ, μέσω ΚΟΒ Σταυρούπολης.

Δάφνη Χουνουζίδου

***

φωτό 1

Σε λίγες μέρες θα περάσει άλλος ένας χρόνος που «έφυγε» από τη ζωή η αγαπημένη μου σύζυγος, μητέρα και γιαγιά, ΜΠΑΧΤΣΕΒΑΝΗ ΑΠΟΣΤΟΛΙΑ, το γένος Πατσιόρα. Αλλος ένας χρόνος γεμάτος πόνο, θλίψη και οδύνη. Σαν ταινία έρχονται μπροστά μου τα εξήντα χρόνια που ζήσαμε μαζί. Πρωτογνωριστήκαμε, εκεί στην Ελάτια Δράμας, τον Απρίλη του 1948 ως μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Μαζί πολεμήσαμε το μοναρχοφασισμό και τους πάτρονές τους Αγγλο-αμερικάνους ιμπεριαλιστές. Μαζί κρυοπαγήσαμε, βαδίσαμε ξυπόλητοι πάνω στα χιόνια. Μαζί περάσαμε τα ορμητικά νερά του Νέστου, βαδίσαμε σε ατέλειωτες πολύωρες πορείες κάτω από ασταμάτητες βροχές και τα χιόνια του Μπόζνταχ Δράμας. Μαζί τραγουδήσαμε και χορέψαμε τα υπέροχα τραγούδια του αγώνα μας αψηφώντας όλες αυτές τις δυσκολίες. Μαζί περάσαμε όλες τις μπόρες και ταλαιπωρίες του σκληρού αλλά ηρωικού τρίχρονου αγώνα του ΔΣΕ. Μαζί στη 40χρονη πολιτική προσφυγιά. Εκεί αποχτήσαμε και αναθρέψαμε τα τρία παιδιά μας και χαιρόμαστε τα 5 εγγόνια και τα 6 δισέγγονα.

Τώρα, μας λείπεις από τη ζωή. Ομως σε έχουμε πάντα μπροστά μας... Σε όλη σου τη ζωή υπήρξες μια καλή σύζυγος, μητέρα και γιαγιά. Δε θα σε ξεχάσουμε ποτέ και μας λείπεις.

Στη μνήμη της, προσφέρω στο ΚΚΕ, μέσω ΚΟΒ Ελευθεριού - Κορδελιού, 150 ευρώ.

Ο σύντροφός της στη ζωή και τους αγώνες, Μπαχτσεβάνης Απόστολος,

τα παιδιά της, Θανάσης, Χρυσούλα, Λαμπρινή

***

φωτό 3

Ο ΝΙΚΟΣ ΚΟΝΤΟΕΙΔΗΣ του Μιχαήλ γεννήθηκε στη Ρωσία το 1917 και εγκαταστάθηκε στο Γερακαριό του Κιλκίς. Στην Κατοχή πήρε δραστήρια μέρος στην Εθνική Αντίσταση, πράγμα που το «πλήρωσε» πολύ ακριβά, όπως όλοι οι αγωνιστές της ΕΑ. Συνελήφθη το 1946, πέρασε από στρατοδικείο στα Γιαννιτσά και καταδικάστηκε σε ισόβια. Πέρασε από τις φυλακές Γεντί-Κουλέ, Αβέρωφ, Πάτρας και από τη Γυάρο, όπου υπέστη το μαρτύριο της «Συκιάς». Αφέθηκε ελεύθερος το 1958. Για τους αγώνες του, οι συγχωριανοί του τον τίμησαν εκλέγοντάς τον πρόεδρο του χωριού για δύο τετραετίες. Πέθανε το Σεπτέμβρη του 2001.

Ο ΑΛΕΚΟΣ ΚΟΝΤΟΕΙΔΗΣ, ο αδελφός του, γεννήθηκε το 1921 στην Πτολεμαΐδα και εγκαταστάθηκε με την πατρική του οικογένεια στο Γερακαριό το 1923. Σπούδαζε Φιλολογία, αλλά διέκοψαν τις σπουδές του εξορίζοντάς τον σε Λήμνο και Μακρόνησο. Αναγκάστηκε να γίνει γραμματέας της κοινότητας του Γερακαριού, δημιουργώντας παράλληλα σημαντική πολιτιστική κίνηση στο χωριό - προοδευτικό θέατρο, δημιουργία σημαντικής βιβλιοθήκης με προοδευτικά και αντιστασιακά βιβλία κ.ά. Η δικτατορία του 1967 τον απέλυσε, γιατί είχε στη βιβλιοθήκη «ανατρεπτικά βιβλία». Εμεινε άνεργος, με οικογένεια, κατέφυγε στην Αθήνα, προσλήφθηκε σα γραμματέας κοινότητας, ύστερα από πολλές ταλαιπωρίες. Πέθανε στην Αθήνα και θάφτηκε στο Γερακαριό το 2012. Εμεινε σταθερά πιστός στην κομμουνιστική ιδεολογία, δίπλα στο ΚΚΕ, βοηθώντας το οικονομικά, ως το θάνατό του.

Η ΦΟΥΛΑ (ΣΟΦΙΑ) ΚΟΝΤΟΕΙΔΗ, σύζυγος του Αλέκου, γεννήθηκε στο Γερακαριό, το 1932, από γονείς κομμουνιστές. Στον Εμφύλιο, η οικογένειά της σχεδόν διαλύθηκε. Ο πατέρας και ο αδελφός στον ΔΣΕ και η μάνα εξορία. Τη Φούλα και τη μικρή της αδελφή ανέλαβε η γιαγιά. Πέθανε το 2006.

Στη μνήμη των παραπάνω, η Ανθούλα Κοντοειδή σύζυγος του Νίκου και η Δανάη Κοντοειδή, κόρη του Αλέκου και της Φούλας, προσφέρουν, μέσω της ΤΟ Κιλκίς, στο αθάνατο ΚΚΕ 100 ευρώ.

***

φωτό 3

Συμπληρώθηκαν, ήδη, 10 χρόνια από τον άδικο χαμό του παιδιού μου και συντρόφου ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ που οδηγήθηκε ως πρόβατο επί σφαγή - καθώς τον έστειλαν ολομόναχο 4 το πρωί με συνθήκες μηδενικής ορατότητας να συνεχίσει στο βυθό τις εργασίες ανέλκυσης ναυαγισμένου βυθόκαρου στο λιμάνι της Ρόδου, χωρίς επίβλεψη λιμενικών αρχών και πολλές ακόμα παραβάσεις, ενώ ο ίδιος ήταν μόλις λίγες μέρες που είχε πάρει άδεια μαθητευόμενου δύτη. Ο Στέφανος ήταν από 8 χρόνων στους πρωτοπόρους και από 14 χρόνων στην ΚΝΕ, παλεύοντας και αγωνιζόμενος για μια καλύτερη κοινωνία.

Εις μνήμη του πατέρα μου ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ που «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 74 ετών, στις 12.2.2005, οπαδού του ΚΚΕ. Και στη μνήμη της μητέρας μου ΕΥΑΓΓΕΛΙΑΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ, επίσης οπαδού του ΚΚΕ που «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 73 ετών, στις 4.10.2008, προσφέρω 50 ευρώ στο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ.

Καραμανλής Αρτέμιος

***

φωτό 1

Στη μνήμη του σ. ΝΙΚΟΥ ΜΑΚΡΟΠΟΥΛΟΥ σύντροφοι και συναγωνιστές του προσφέρουν 750 ευρώ για την οικονομική ενίσχυση του ΚΚΕ, μέσω της ΚΟΒ Μηχανικών του Tομέα Κατασκευών της Κομματικής Οργάνωσης Αττικής.

• Επίσης, στη μνήμη του σ. ΝΙΚΟΥ ΜΑΚΡΟΠΟΥΛΟΥ προσέφερε στο ΚΚΕ 200 ευρώ ο Κυριάκος Διγενής.

***

φωτο 4

Ο ΚΑΡΑΜΑΝΩΛΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ του Μανώλη, μέλος της ΟΚΝΕ και του ΚΚΕ, ανθυπολοχαγός του ΕΛΑΣ και αξιωματικός του ΔΣΕ, πέθανε το 2001.

Ο ΚΑΡΑΜΑΝΩΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ, αδελφός του, αρχινοσοκόμος του ΔΣΕ, σκοτώθηκε στο Γράμμο το 1949.

Ο ΚΩΣΤΕΑΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ του Παναγιώτη, παιδί της πολιτικής προσφυγιάς, πέθανε το 2011.

Ο ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ του Λάζαρου, μέλος του ΚΚΕ, πέθανε το 1982.

Η ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ ΟΛΓΑ, αγωνίστρια της ΕΑ πέθανε το 1993.

Η ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ ΒΑΡΒΑΡΑ του Κυριάκου, μαχήτρια του ΔΣΕ, πιάστηκε αιχμάλωτη, καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά γλίτωσε την εκτέλεση γιατί ήταν ανήλικη. Πέθανε το 1993.

Στη μνήμη των παραπάνω προσφέρουν: Η Μαρία Καραμανώλη, ο γιος της και η κόρη της 300 ευρώ στο ΚΚΕ, μέσω της ΤΟ Κιλκίς.

***

φωτό 1

Στη μνήμη του ΧΑΪΤΑ ΝΙΚΟΥ, μέλους του ΚΚΕ, που «έφυγε» από τη ζωή πριν από 1 χρόνο, η σύζυγός του, Ευλαμπία, τα παιδιά του και τα εγγόνια του προσφέρουν 50 ευρώ στην ΚΟ Γρεβενών.

***

φωτό 2

Στη μνήμη του πατέρα μας, ΝΕΟΚΟΣΜΟΥ ΗΛΙΑΔΗ, και της μητέρας μας, ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ ΗΛΙΑΔΗ, αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, προσφέρουμε 100 ευρώ στο ΚΚΕ, μέσω της ΚΟΒ Οικοδόμων.

Τα παιδιά τους,

Μαρίκα και Ηλίας

***

φωτό 1

Στις 5 Οκτώβρη 2015, «έφυγε» απ' τη ζωή σε ηλικία 68 ετών, χτυπημένη απ' τον καρκίνο με τον οποίο πάλεψε παλικαρίσια για 6 χρόνια, η αγαπημένη μας σύζυγος, μητέρα και γιαγιά ΜΙΧΑΛΟΥΛΑ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΑΤΟΥ. Ηταν οπαδός του ΚΚΕ, το οποίο στήριξε και υπερασπίστηκε αταλάντευτα σε όλη τη ζωή της.

Στη μνήμη της, η οικογένειά της προσφέρει, μέσω ΚΟΒ ΕΒΕ Ιλίου του ΚΚΕ, 100 ευρώ στο Κόμμα.

φωτό 1

Πέρασαν 40 μέρες από τις 6/9 που «έφυγε» από τη ζωή ο αντιστασιακός - λογοτέχνης ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΤΣΟΣ. Γεννήθηκε από γονείς πρόσφυγες της Ανατολικής Θράκης σε μια φτωχογειτονιά της Κοκκινιάς. Την περίοδο της γερμανικής - ναζιστικής κατοχής, ο έφηβος τότε Δημήτρης και μαθητής του Γυμνασίου Κοκκινιάς, οργανώνεται στη θρυλική ΕΠΟΝ και αναλαμβάνει γραμματέας της Οργάνωσης στην περιοχή του Αη Γιάννη. Κατά την ηρωική μάχη, στις 7 Μάρτη του '44, που έδωσε ο κοκκινιώτικος λαός, ο επονίτης Λιάτσος πρωτοστάτησε και συνέβαλε καθοριστικά μαζί με τους υπόλοιπους συντρόφους του τομέα του, τους εφεδροελασίτες που έδωσαν ηρωική μάχη κατά των μπουραντάδων και των γερμανοτσολιάδων.

Μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας, ο Δημήτρης Λιάτσος, όπως και άλλοι 2.500 αγωνιστές Κοκκινιώτες, ακολούθησαν πεζοί τα ένοπλα τμήματα του ένδοξου ΕΛΑΣ. Το 1946, ο νεαρός πια Δημήτρης, για να σωθεί από την τρομοκρατία και τις απειλές των Χιτών που δρούσαν ανενόχλητοι με την ανοχή του αστικού κράτους, σε ηλικία 17 ετών αναγκάστηκε να πάει εθελοντής στην αεροπορία. Τους περισσότερους μήνες της θητείας του, μαζί με άλλους αγωνιστές, φαντάρους - ναύτες και σμηνίτες, θα τους περάσει στο μαύρο τόπο εξορίας της Μακρονήσου! Στη Μακρόνησο, έμεινε για μεγάλο χρονικό διάστημα, βιώνοντας στο πετσί του τι σημαίνει ξερονήσι, γεγονός που τον ατσαλώνει ακόμη περισσότερο.

Για το φτωχόπαιδο Δημήτρη, το γιο του εργάτη, ακολουθούν δύσκολα χρόνια. Χρόνια ανέχειας και ανεργίας. Οι κοινωνικές του ευαισθησίες, τα ιδανικά του και γνωρίζοντας πια καλά την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αρχίζουν διάφορες πνευματικές ανησυχίες, που τις αξιοποιεί αρθρογραφώντας για ένα κομμάτι ψωμί σε διάφορες εφημερίδες και γίνεται μέλος της «Ενωσης Δημοσιογράφων Πειραϊκού Τύπου».

Σαν λογοτέχνης εμφανίστηκε το 1958, γράφοντας το βιβλίο «ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ», με διηγήματα εμπνευσμένα από τα χρόνια της σκλαβιάς και της χαμοζωής των φτωχών ανθρώπων. Η αγάπη του για την πόλη που γεννήθηκε, την Κοκκινιά, ήταν τόσο μεγάλη που το 1961 εκδίδει τη μελέτη «ΚΟΚΚΙΝΙΑ ΕΝΑ ΟΝΟΜΑ - ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΕΙΑ», συγκεντρώνοντας όλα τα ιστορικά στοιχεία για τη δημιουργία της πρώτης προσφυγούπολης. Οπως επίσης, ανέδειξε το μεγαλύτερο χρονικό θυσίας και ηρωισμού της πόλης, γράφοντας το 1980 «ΤΟ ΜΠΛΟΚΟ ΤΗΣ ΚΟΚΚΙΝΙΑΣ», γεγονός που συνέβαλε καθοριστικά στη διατήρηση της μνήμης του ηρωικού μπλόκου, αλλά και της ηρωικής Εθνικής Αντίστασης (ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΕΠΟΝ).

Ο Δημήτρης Λιάτσος ήταν διηγηματογράφος, μελετητής και ιστορικός. Για το έργο του, όπου απαγορεύτηκε από τη Χούντα των Συνταγματαρχών, έχουν γράψει επαινετικά ο Μ. Αυγέρης, η Ελλη Αλεξίου, η Σοφία Μαυροειδή - Παπαδάκη, ο Δ. Φωτιάδης, ο Γ. Ρίτσος και πολλοί άλλοι. Από τη δεκαετία του '60 εξέδιδε το πολιτιστικό περιοδικό «ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΗΣ ΝΙΚΑΙΑΣ», με δικά του έξοδα, ως το 1986. Ηταν μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών από το 1962. Η πνευματική προσφορά του Δ. Λιάτσου στα δρώμενα της Κοκκινιάς ήταν σημαντική, όπως επίσης και η συμβολή του στο λαϊκό κίνημα.

Η δράση του στον ιστορικό ΟΦΟΝ άρχισε το 1950 και υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη του μεταπολιτευτικού ΟΦΟΝ, όπου διατέλεσε για πολλά χρόνια γενικός γραμματέας, με πλούσια προσφορά και δράση στα πολιτιστικά και αρχισυντάκτης του περιοδικού.

Επίσης, υπήρξε και μέλος της Γραμματείας της Επιτροπής Ειρήνης Κοκκινιάς, με πολύχρονη θητεία και δράση. Ο Δημήτρης Λιάτσος έμεινε πιστός στα ιδανικά του, πιστός στις αρχές του Μαρξισμού - Λενινισμού μέχρι το τέλος της ζωής του. Η αντιστασιακή του δράση και συνολικά η αντιστασιακή ιστορία της αδούλωτης Κοκκινιάς, τον σημάδευε σε όλη του τη ζωή, γι' αυτό και παρέμεινε πιστός και αταλάντευτος φίλος του ΚΚΕ!

Σύντροφοι και συναγωνιστές του, στη μνήμη του, συγκέντρωσαν για την οικονομική ενίσχυση του Κόμματος το ποσό των 600 ευρώ, μέσω ΚΟΒ Ασπρων Χωμάτων.