ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 31 Γενάρη 2001
Σελ. /40
Οταν κατακάθεται η «αντιτρομοκρατική» σκόνη...

Γρηγοριάδης Κώστας

Η δολοφονική επίθεση κατά του Β. Μιχαλολιάκου αποτέλεσε, όπως είναι γνωστό, το πρόσχημα, για να ξεσηκωθεί ένας τρομακτικός κουρνιαχτός, στη σκιά του οποίου επιταχύνθηκαν οι διαδικασίες για την ψήφιση του νέου τρομονόμου. Τα στοιχεία της έρευνας, όμως, που έρχονται στο φως της δημοσιότητας δεν επιβεβαιώνουν ότι πίσω από τη δολοφονική απόπειρα κατά του βουλευτή κρύβεται η «17 Ν». Σύμφωνα με χτεσινό ρεπορτάζ των «Νέων», το γκαζάκι που βρέθηκε, σε συνδυασμό με άλλα ευρήματα, προβληματίζει για την ταυτότητα των δραστών, «αφού ουδέποτε μέχρι σήμερα έχει χρησιμοποιηθεί σε τρομοκρατική επίθεση». Επίσης, οι εργαστηριακές αναλύσεις δείχνουν ότι η εκρηκτική ύλη είναι δυναμίτιδα του εμπορίου και όχι σαν αυτή που χρησιμοποιεί ο Στρατός. Φυσικά, κανείς δεν αμφισβητεί ότι σε κάθε περίπτωση πρέπει να συλληφθούν και να τιμωρηθούν οι επίδοξοι δολοφόνοι. Ομως, αυτό ποια σχέση έχει με τον τρομονόμο, που θέλουν οι ΗΠΑ; Και, από την άλλη, το «υφιστάμενο» νομικό πλαίσιο πού εμποδίζει να συλλάβουν τους δολοφόνους;

Τρομοκράτες οι ... οικολόγοι!

«Πολύ θόρυβο δημιουργούν ορισμένοι άνθρωποι που ανήκουν στις λεγόμενες (!) οικολογικές οργανώσεις και δημιουργούν και μια - ας πούμε - ατμόσφαιρα τρομοκρατίας(!), ότι, δηλαδή, οποιοσδήποτε δε συμφωνεί μαζί τους, είναι εχθρός των δασών»(!). Τάδε έφη χτες (στο «Μέγκα») ο Κ. Μητσοτάκης. Μπορεί να έχει τις δασοκτόνες απόψεις του ο επίτιμος και κανείς δεν περίμενε να έχει διαφορετικές, αλλά όχι και «εν δυνάμει» τρομοκράτες, όσοι αντιστέκονται στο δασοκτόνο άρθρο 24. Σε λίγο θα ζητήσει τη σύλληψη των υπόπτων, με βάση το νέο (ή, μήπως, το δικό του..;) τρομονόμο.

Θατσερικά μοντέλα

Πριν ακόμη τελειώσει ο πρώτος μήνας του 2001, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, αναζητά σε διαδοχικές συσκέψεις, τρόπους για την παραπέρα περικοπή των - ήδη σφαγιασμένων - δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, καθώς τώρα οι κυβερνώντες, εκτιμούν ή κάνουν πως εκτιμούν ότι ο φετινός προϋπολογισμός «δεν μπορεί να υλοποιηθεί» όπως τον είχαν σχεδιάσει. Ετσι, ενάμιση μήνα, μετά την υπερψήφισή του στη Βουλή (ψηφίστηκε στις 20 Δεκέμβρη 2000 από τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος), η κυβέρνηση Σημίτη μάς λέει πως «έπεσε έξω» στις προβλέψεις της και πως για να εκτελεστεί ο προϋπολογισμός όπως σχεδιάστηκε - και όπως τον θέλει το διευθυντήριο των Βρυξελλών - πρέπει να σφαγιαστούν κι άλλο οι δαπάνες του κράτους.

Η περικοπή των δαπανών του προϋπολογισμού, σε συνδυασμό με άλλα οικονομικά μέτρα, ήταν το αντικείμενο σύσκεψης που έγινε χτες στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας. Σαν καλοί μαθητές της Θάτσερ, οι μετέχοντες στη σύσκεψη, εξέτασαν διάφορα μοντέλα της θατσερικής πολιτικής, για τα οποία δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον οι «εκσυγχρονιστές» υπουργοί της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ (Γ. Παπαντωνίου, η κ. Β. Παπανδρέου, ο Αλ. Παπαδόπουλος) κλπ. Και όπως πληροφορηθήκαμε, στη σύσκεψη αποφασίστηκε - μετά από τις υποδείξεις ή τη σύμφωνη γνώμη των αρμόδιων υπουργών - να γίνουν νέες περικοπές στις δαπάνες του κράτους για τη δημόσια υγεία και τους ΟΤΑ. Περικοπές, βέβαια, που βαφτίστηκαν «περιστολή της σπατάλης», όπως κάποτε οι καλόγεροι βάφτιζαν το κρέας ψάρι...

«Παραμύθια» για πανεπιστημιακούς

Επανειλημμένα ο υπουργός Παιδείας κι οι διάφοροι παρατρεχάμενοί του προσπαθούν να πείσουν κατ' αρχήν τους πανεπιστημιακούς, ότι δήθεν η Διακήρυξη της Μπολώνια, που θεσμοθετεί την υποβάθμιση των πανεπιστημιακών σπουδών και την απαξίωση των πτυχίων, δεν είναι δεσμευτική για τη χώρα μας. Ομως, «ξεχνάνε» να προσθέσουν ότι οι διατάξεις της διακήρυξης θα πρέπει να έχουν εφαρμοστεί μέχρι το 2010.

Το ίδιο προσπαθούσαν να πουν και για την ευρωπαϊκή Οδηγία 89/48, ότι δήθεν στην Ελλάδα δε θα αναγνωρίζονται τα πτυχία των διαφόρων ΙΕΚ που συνεργάζονται με ξένα πανεπιστήμια και βεβαίωναν ότι δε θα αναγνωριστεί από την πίσω πόρτα η λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων. «Ξέχασαν» όμως και πάλι να διευκρινίσουν ότι με την αναθεώρηση του άρθρου 28 του Συντάγματος, το ευρωπαϊκό δίκαιο θα είναι πάνω κι απ' το ελληνικό Σύνταγμα. Αρα, αφού αναγνωρίζονται στην Ευρώπη τέτοια πτυχία, αναγκαστικά πρέπει να αναγνωρίζονται και εδώ.

Και, βέβαια, δεν «ξεχνούν» για λόγους γεροντικής ανίας, αλλά «πουλάνε παραμύθι». Δε νομίζουν, όμως, ότι το έχουν παρακάνει...


Τα χρηματιστηριακά...

ΔΗΛΑΔΗ, τώρα αν καταλάβαμε καλά, με την πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε η Νέα Δημοκρατία για τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας, Γιάννο Παπαντωνίου, είναι δύσπιστη απέναντι στον υπουργό για τους χειρισμούς του στο θέμα του Χρηματιστηρίου και εύπιστη στη Σοφοκλέους!

Αν ήταν δηλαδή κάποιος άλλος υπουργός Εθνικής Οικονομίας, τότε οι «μεγαλοκαρχαρίες» του χρηματιστηρίου δε θα έκαναν τα παιγνίδια τους; Δε θα γίνονταν κινήσεις για την προσέλκυση των μικροεπενδυτών οι οποίοι κατέληξαν εγκλωβισμένοι;

Οχι πως δεν το έπαιξε το παιγνιδάκι του ο Γιάννος και η κυβέρνηση συνολικά με την πολιτική της. Το έπαιξαν αναμφισβήτητα. Ο Γ. Παπαντωνίου τα προηγούμενα δυο χρόνια ήταν ο καλύτερος «κομφερανσιέ» για τους αετονύχηδες της Σοφοκλέους, εγγυώμενος ο ίδιος προσωπικά τα κέρδη υποτίθεται όσων έμπαιναν στο παιγνίδι αυτό του τζόγου.

Φυσικά έβγαλε και η κυβέρνηση το «κάτι τι» της με τη φορολογία που επέβαλε στις συναλλαγές, αν και περίμενε περισσότερο. Ομως αυτό δε σημαίνει πως η Νέα Δημοκρατία τα έβαλε με αυτόν το μηχανισμό κάνοντας μια πρόταση μομφής. Αφήστε που ο Παπαντωνίου ακούγεται ότι «ψάχνεται» να απαλλαγεί από το ρόλο του υπουργού Εθνικής Οικονομίας.

ΠΑΝΤΩΣ ο Μητσοτάκης απείχε από τη διαδικασία της πρότασης μομφής, αν παρατηρήσατε, λέγοντας ότι ο Σημίτης φταίει πρωτίστως για την κατάσταση που υπήρξε. Δε θα λέγαμε ότι έχει και άδικο φυσικά, οι υπουργοί δε λειτουργούν από μόνοι τους.

Βέβαια, η δική του πρόταση κινείται στο να ιδιωτικοποιήσουμε το σύμπαν προκειμένου να βγάλει κέρδη η Σοφοκλέους. Πρόταση που δεν έχει, εδώ που τα λέμε, και μεγάλο έδαφος ανάπτυξης μιας και η κυβέρνηση την έχει σχεδόν υλοποιήσει. Δεν έχουν μείνει και πολλά πράγματα ακόμη για ξεπούλημα...


Ομως, όπως έχουμε ξαναπεί, ποτέ τα πράγματα με αυτούς που έχουμε μπλέξει δεν είναι τόσο άσχημα ώστε να μην μπορούν να γίνουν χειρότερα...


Διπλή μομφή

Οποιος πιστεύει ότι η ΝΔ θα αξιοποιήσει την πρόταση μομφής που κατέθεσε στη Βουλή, για να αποκαλύψει στους Ελληνες πολίτες το μέγεθος της απάτης που συντελείται στις χρηματαγορές και άρα και στο Χρηματιστήριο της Αθήνας, πλανάται πλάνη οικτρά. Το ίδιο απογοητευτικό θα είναι το αποτέλεσμα από τις απαντήσεις που θα δώσουν οι κυβερνώντες για ό,τι συμβαίνει στο «ναό του τζόγου». Το πιο πιθανό είναι ότι ενώ και οι δύο θα καταπιούν τη γλώσσα τους για τα πραγματικά και συνεχώς οξυνόμενα προβλήματα του ελληνικού λαού και της οικονομίας της χώρας, θα επιδοθούν στη γνωστή πλειοδοσία για το ποια πλευρά «αγαπά» και «ωφελεί» περισσότερο τη Σοφοκλέους.

Η ευθύνη της κυβέρνησης είναι παραπάνω από δεδομένη. Λειτουργώντας ως υπαλληλίσκος της οικονομικής ολιγαρχίας, δεν κράτησε ούτε τα προσχήματα. Εγινε ξεδιάντροπος κράχτης του χρηματιστηριακού τζόγου και του δήθεν εύκολου πλουτισμού, που αυτός προσφέρει. Ανέδειξε, μάλιστα, την πορεία των τιμών της οδού Σοφοκλέους σε κύριο προπαγανδιστικό της ατού, στις ευρωεκλογές, αλλά και αργότερα. Σε στιγμές που οι πτωτικές τάσεις ήταν έκδηλες και οι κερδοσκόποι είχαν κάνει ήδη τη δουλιά τους.

Η στάση της ΝΔ είναι το ίδιο ύποπτη. Εκείνο που υποτίθεται πως την ενδιαφέρει είναι η πορεία των τιμών του Χρηματιστηρίου και η οικονομική καταστροφή, που υπέστησαν οι «μικροεπενδυτές». Μόνο που, πέρα από την απομάκρυνση του Παπαντωνίου, τα στελέχη της ακροβατούν με αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις και προτάσεις. Και σε κάθε περίπτωση ενισχύουν την -έτσι κι αλλιώς - θολή εικόνα που έχει ο απλός κόσμος για το Χρηματιστήριο. Λες κι αν ήταν αυτοί στο κυβερνητικό πηδάλιο, ο Δείκτης θα ακολουθούσε ανοδική πορεία και πέραν των 6.000 μονάδων...

Βέβαια, κυβέρνηση και ΝΔ συμφωνούν σε δύο τουλάχιστον ζητήματα. Πρώτον, ότι ο θεσμός - όπως τον ονομάζουν - είναι αναγκαίος για τη στήριξη της οικονομικής ανάπτυξης. Δεύτερον, ότι για την αναστροφή της αρνητικής κατάστασης απαιτείται επιτάχυνση των... διαρθρωτικών αλλαγών. Με δυο λόγια, δηλαδή, συμφωνούν στην ένταση των πλέον αντιλαϊκών πλευρών της οικονομικής πολιτικής, και συγκεκριμένα: Στη διασφάλιση της δυνατότητας των μεγαλοεπιχειρηματιών να αντλούν και στο μέλλον τζάμπα κεφάλαια από το ΧΑΑ, λεηλατώντας τις λαϊκές αποταμιεύσεις. Στο άμεσο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και την παραχώρησή της στα κοράκια της Σοφοκλέους. Στην επίσπευση των αναδιαρθρώσεων στις εργασιακές σχέσεις, στην κοινωνική ασφάλιση και την παραπέρα μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων. Στην παραχώρηση ακόμα περισσότερων δημόσιων πόρων για την ενίσχυση των μεγαλοεπιχειρηματιών. Με δυο λόγια, η μομφή πρέπει να είναι λαϊκή και να απευθύνεται και προς τα δύο κόμματα.

Σημασία, ενδεχόμενα, για τους εργαζόμενους, και ειδικά για εκείνους που έχασαν τις αποταμιεύσεις τους στο ΧΑΑ, δεν έχει τι λένε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Σημασία έχει να μη διαφεύγει της προσοχής ότι το Χρηματιστήριο υπάρχει για να υπηρετεί τους κεφαλαιοκράτες, και ως χώρος ανακατανομής κεφαλαίων και εισοδημάτων λειτουργεί, σε τελευταία ανάλυση, αποκλειστικά υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου. Αλλωστε, ακόμα και η ιστορία του ΧΑΑ δεν είναι καινούρια. «Εκατοντάδες και χιλιάδες απλοί άνθρωποι - έγραφε ο "Ριζοσπάστης" στις 12 του Νοέμβρη του 1996, όταν διαφαινόταν πως οι κερδοσκόποι των αγορών κάτι είχαν στα σκαριά - έχουν καταθέσει κατά καιρούς εκεί τις όποιες οικονομίες τους και στο τέλος έμειναν να κοιτούν τα χαρτιά των μετοχών και να μην πιστεύουν στα ματιά τους. Να μην πιστεύουν πώς είναι δυνατόν οι μετοχές, εκεί που τους έλεγαν πως αξίζουν ολόκληρη περιουσία, να αποτιμώνται τελικά για μερικά ψωροχιλιάρικα». Ακόμα σημαντικότερο είναι να έχουμε ως πυξίδα αυτό που πριν λίγες μέρες τόνιζε το ΚΚΕ. Οτι, δηλαδή, «οι εργαζόμενοι και οι μικρομεσαίοι δεν πρέπει να έχουν αυταπάτες. Το μέλλον για τους ίδιους και τα παιδιά τους δε βρίσκεται στο Χρηματιστήριο. Βρίσκεται στην πάλη για μια καλύτερη ζωή».


Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ