Δωρεάν και ίσες παροχές υγείας | Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ | ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Δωρεάν και ίσες παροχές υγείας

Η χτεσινή πανυγειονομική κινητοποίηση και συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα για το αντι-ΕΣΥ νομοσχέδιο θα πρέπει να είναι μόνο η αρχή. Αρχή για μαχητικές κινητοποιήσεις που θα στοχεύουν στη διεκδίκηση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της υγείας. Τα σχέδια της κυβέρνησης, όπως αποτυπώνονται στο νομοσχέδιο που συζητείται ήδη στην Ολομέλεια της Βουλής, αλλά και σε αυτά που θα ακολουθήσουν, «βγάζουν στο σφυρί» και αυτό ακόμα το εναπομείναν δημόσιο σύστημα υγείας. Ταυτόχρονα πριμοδοτούν το επιχειρηματικό κεφάλαιο σ' αυτόν τον ευαίσθητο χώρο.

Οι επιλογές αυτές έχουν επιπτώσεις και στους λειτουργούς της υγείας αλλά -κυρίως- στους χρήστες των υπηρεσιών υγείας, δηλαδή στον ελληνικό λαό. Η πρώτη πλευρά άρχισε να διαφαίνεται με το νομοσχέδιο που συζητείται στη Βουλή. Ηδη οι εργαζόμενοι καταλαβαίνουν τώρα πως τα νοσοκομεία τους θα πάψουν να υφίστανται ως υγειονομικές μονάδες, όπως ήταν μέχρι τώρα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η δεύτερη πλευρά -αν και περιγράφεται καθαρά στο σχέδιο που δόθηκε στο καλοκαίρι- θα γίνει κατανοητή όταν θα προωθηθεί το νομοσχέδιο για τον Οργανισμό Διαχείρισης Πόρων Υγείας.

Τότε ο άρρωστος θα καταλάβει πως θα προηγείται το οικονομικό τσεκ-απ πριν από κάθε βήμα, στην ώρα της ανάγκης, που αναζητά τη γιατρειά. Οσες προπαγανδιστικές φανφάρες κι αν ακούει για την κάλυψη των δαπανών από τα ασφαλιστικά ταμεία, τελικά τα έξοδα θα βγουν από την τσέπη του αρρώστου.

Το ίδιο έωλο είναι και το δέλεαρ προς τους γιατρούς, ότι με αυτόν τον τρόπο θα συμπληρώσουν το εισόδημά τους. Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση θέλει να νομιμοποιήσει το «φακελάκι». Είναι δηλαδή σαν να προκρίνεται ως λύση στο γενικότερο φαινόμενο της παραοικονομίας, η νομιμοποίηση της... παραοικονομίας!

Οι ρυθμίσεις στην υγεία δεν είναι άσχετες από τα υπόλοιπα σχέδια της κυβέρνησης σε βασικούς τομείς, όπως το εργασιακό και το ασφαλιστικό. Πρόκειται για συμπληρωματικές επιλογές που γίνονται στα πλαίσια των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης και έχουν βασικό στόχο τη μείωση των κοινωνικών δαπανών.

Τα άλλα που ακούγονται περί βιωσιμότητας των ταμείων και τα συναφή είναι προσχήματα για την κατεδάφιση της δημόσιας υγείας και της κοινωνικής ασφάλισης. Μάλιστα η κυβέρνηση με την προσήλωσή της στις εντολές των Βρυξελλών θυμίζει εκείνους τους νταουλιέρηδες που πήγαιναν μπροστά από τους αρκουδιάρηδες και διαλαλούσαν ότι η αρκούδα που έσερναν από το χαλκά θα γιάτρευε τους ανθρώπους από όλα τα χτικιά.

Ετσι και η κυβέρνηση Σημίτη, με «λάφυρο» την ΟΝΕ περιφέρει το ευρώ και βάζει στο κρεβάτι του Προκρούστη βασικές κατακτήσεις των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Ο αγώνας αυτός δεν μπορεί να είναι υπόθεση μόνο των εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία που θίγονται πρώτοι. Είναι υπόθεση όλων των κατοίκων αυτής της χώρας, που δικαιούνται υπηρεσίες υγείας χωρίς περιορισμούς και εμπόδια στην πρόσβαση. Ολοι πρέπει να μετατρέψουν κάθε συλλογικό φορέα σε πεδίο αντίστασης στα ανθυγιεινά σχέδια της κυβέρνησης. Ομως ούτε αυτό φτάνει: Θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα ευρύ μέτωπο, που -εκτός από την προάσπιση του δημόσιου χαρακτήρα της υγείας και της ασφάλισης- θα διεκδικεί από το κράτος ίσες, δωρεάν και υψηλού επιπέδου παροχές υγείας για όλους τους πολίτες.