«Δημογραφική "βόμβα" στην Ευρώπη» είναι ο τίτλος ρεπορτάζ της «Καθημερινής» 2/12/2014, με πηγή το ειδησεογραφικό πρακτορείο «REUTERS». Σε τι αναφέρεται; Στο ότι η Ευρώπη γερνάει με ταχύτερους ρυθμούς απ' οποιαδήποτε άλλη περιοχή του κόσμου, δηλαδή αυξάνονται οι ηλικιωμένοι σχετικά με τους νέους, λόγω μείωσης των γεννήσεων, και χρειάζεται τους μετανάστες, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ. Τι λέει ακριβώς το ρεπορτάζ;

«Η γήρανση του πληθυσμού θα φέρει βαθιές αλλαγές στις ευρωπαϊκές κοινωνίες και οικονομίες, οδηγώντας, παραδείγματος χάριν, στη συρρίκνωση του πληθυσμού της Γερμανίας και στην αύξηση των πληθυσμών της Βρετανίας και της Γαλλίας.

Ειδικοί του Οργανισμού για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ) τονίζουν ότι, μεσομακροπρόθεσμα, η Ευρωπαϊκή Ενωση θα πρέπει να προσελκύσει σημαντικό αριθμό καταρτισμένων μεταναστών προκειμένου να αποφύγει τον οικονομικό μαρασμό. "Αν κλείσει κανείς την πόρτα στη μετανάστευση, θα πληρώσει το οικονομικό τίμημα", είπε ο ειδικός του ΟΟΣΑ Ζαν - Κριστόφ Ντιμόν. "Για την ώρα θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε καλύτερα τους μετανάστες που ήδη βρίσκονται εδώ, συνταιριάζοντας τις δεξιότητές τους με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας. Μακροπρόθεσμα όμως το θέμα δε θα είναι μόνο οι δεξιότητες, θα είναι και οι αριθμοί"».

Στην ίδια περίπου εκτίμηση έχει καταλήξει και η Γιούροστατ, αλλά και η Κομισιόν, που επισημαίνει ότι αυτό, δηλαδή η "γήρανση πληθυσμού", θα οδηγήσει σε "σοβαρούς περιορισμούς στην προσφορά εργασίας" όχι μόνο στη Γερμανία, αλλά και στην Αυστρία, την Ολλανδία και τη Φινλανδία, όπως αναφέρει έκθεσή της.

Είναι γνωστό ότι η ΕΕ, όταν θέλει να εφαρμόσει νέα μέτρα υπέρ του κεφαλαίου, στηρίζεται σε μελέτες και έρευνες, μερικές φορές κατά παραγγελία. Οπως, π.χ., οι αναλογιστικές μελέτες για τα ασφαλιστικά συστήματα ή οι μελέτες για το δημογραφικό, που χρησιμοποιούνται για αντιδραστικά μέτρα στην «Κοινωνική Ασφάλιση», όπως η αύξηση του προσδόκιμου ζωής, η μείωση των συντάξεων και άλλων παροχών. Βεβαίως αυτό που δε λένε αυτές οι μελέτες είναι ότι στο λεγόμενο δημογραφικό επιδρά, εκτός από την αύξηση των ηλικιακών ορίων διαβίωσης, και το γεγονός ότι, εξαιτίας της ανασφάλειας, της εργασιακής περιπλάνησης, της μεγάλης ανεργίας, τα νέα ζευγάρια οδηγούνται να κάνουν παιδιά σε πολύ μεγάλη ηλικία. Ομως άλλη είναι η στόχευση αυτής της συζήτησης.

Σε δελτίο Τύπου της Κομισιόν με ημερομηνία 28/11/2014 αναφέρεται το εξής:

Ο επίτροπος κ. Αβραμόπουλος δήλωσε τα εξής: «Η Διαδικασία του Ραμπάτ έχει πλέον εισέλθει σε μια νέα φάση. Στη "Διακήρυξη της Ρώμης" υπογραμμίζονται δύο τομείς προτεραιότητας: 1) Η ενίσχυση της σχέσης μεταξύ μετανάστευσης και ανάπτυξης και 2) η πρόληψη και καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης. Με τη "Διακήρυξη της Ρώμης" προστίθεται επίσης ένας νέος πυλώνας συνεργασίας: Η διεθνής προστασία. Συνεπώς, είναι πλέον σαφές ότι ο διάλογος της ΕΕ με τους Αφρικανούς εταίρους μας αρχίζει να αποφέρει αποτελέσματα. Το ισχυρό μας σημείο ήταν πάντοτε - και θα συνεχίσει να είναι - ο τρόπος με τον οποίο ενισχύουμε και συμπληρώνουμε αμοιβαία τη συνεργασία μας σε όλα τα επίπεδα». Θυμίζουμε ότι ο Δ. Αβραμόπουλος είναι επίτροπος Εσωτερικών και Μετανάστευσης.

Εχουμε λοιπόν δύο ζητήματα που εστιάζουν στην πολιτική μετανάστευσης της ΕΕ. Δεν ξέρουμε αν είναι τυχαίο ή όχι, αλλά δεν ενδιαφέρει και τόσο. Δεν ξέρουμε επίσης αν η μελέτη του ΟΟΣΑ για αύξηση του πληθυσμού σε Βρετανία, Γαλλία, διευκολύνει τα αντιμεταναστευτικά μέτρα της κυβέρνησης Κάμερον ή, το αντίθετο για τη Γερμανία, ενισχύει την αντίδραση της Α. Μέρκελ στα βρετανικά μέτρα. Το ουσιαστικό ζήτημα που εμπεριέχει η δήλωση Δ. Αβραμόπουλου είναι η ελεγχόμενη μετανάστευση στην ΕΕ. Καταπολέμηση της παράνομης και σύνδεση της μετανάστευσης με τις ανάγκες της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Δεν είναι τυχαίο ότι συμπίπτει η έρευνα του ΟΟΣΑ με την αναγκαιότητα νόμιμης εισόδου ειδικευμένων μεταναστών. Θέλουν λοιπόν εργατική δύναμη ειδικευμένη, από την οποία θα αποκομίζουν τεράστια κέρδη γιατί αφενός δε χρειάζεται «εκπαίδευση», αφετέρου θα είναι πάμφθηνη συγκριτικά με τους μισθούς στα κράτη της ΕΕ, αφού έρχεται από κράτη με χαμηλότερο επίπεδο διαβίωσης. Αυτή είναι η ουσία της δήλωσης του Δ. Αβραμόπουλου.

Σε ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» στις 11/1/2014 γράφαμε για οδηγία της ΕΕ «Σχετικά με τους όρους εισόδου και διαμονής υπηκόων τρίτων χωρών στο πλαίσιο της ενδοεπιχειρηματικής μετάθεσης». Αυτή αφορούσε τη «"νόμιμη" είσοδο και διαμονή στην ΕΕ υπηκόων τρίτων χωρών, αποσπασμένων εργαζομένων στο πλαίσιο "ενδοεπιχειρησιακών μεταθέσεων" (από μια τρίτη χώρα όπου δραστηριοποιείται ένα ευρωενωσιακό μονοπώλιο με την έδρα του εντός ΕΕ), επισήμως με στόχο την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος της ΕΕ λόγω γήρανσης του πληθυσμού, αλλά και την αξιοποίηση του εργατικού δυναμικού τρίτων χωρών προς όφελος της ευρωπαϊκής οικονομίας, την ελεγχόμενη και προγραμματισμένη εισαγωγή εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού για τις ανάγκες των ευρωενωσιακών πολυεθνικών».

Γράφαμε επίσης ότι: «Τα μέτρα προσέλκυσης επαγγελματιών υψηλής ειδίκευσης υπηκόων τρίτων χωρών, όπως το βασικό προσωπικό υπερεθνικών επιχειρήσεων, εντάσσονται στο ευρύτερο πλαίσιο που προσδιορίζει η στρατηγική "Ευρώπη 2020", η οποία έθεσε ως στόχο τη δημιουργία μιας οικονομίας που θα βασίζεται στη γνώση και την καινοτομία, με μείωση του διοικητικού φόρτου για τις εταιρείες και καλύτερη αντιστοίχιση της προσφοράς εργατικού δυναμικού με τη ζήτηση. Η διευκόλυνση των ενδοεπιχειρησιακών μεταθέσεων αποτελεί επίσης στόχο της εμπορικής πολιτικής της ΕΕ».

Αλλά η Στρατηγική «Ευρώπη 2020» έχει στόχους την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ευρωενωσιακών μονοπωλίων με γενίκευση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, κατεδάφιση των εργασιακών δικαιωμάτων, πλήρη υποταγή της Εκπαίδευσης και της Ερευνας στα διεθνικά μονοπώλια, δηλαδή και τα ευρωενωσιακά.

Τώρα, τόσο ο Δ. Αβραμόπουλος όσο και ο ΟΟΣΑ διευρύνουν στο όνομα αντιμετώπισης του δημογραφικού αυτήν την προοπτική με την ευρωενωσιακή πολιτική μετανάστευσης. Πάμφθηνη εργατική δύναμη αναζητούν, αλλά με δυνατότητα να ανταποκρίνεται στα πλέον σύγχρονα μέσα παραγωγής, αυξάνοντας στο έπακρο την παραγωγικότητα της εργασίας, άρα και την εκμετάλλευση (παράγοντες ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας), προκειμένου να πολλαπλασιάζεται η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.