ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 6 Ιούλη 2014
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΣΥΡΙΖΑ
Αλλού τα κακαρίσματα, αλλού γεννούν οι κότες...

«-- Πάντως όλοι μιλάνε για πρόβα τζενεράλε για αυτούς τους 120...

...Βεβαίως, θεωρώ ότι αυτό και πολλά άλλα, ουσιαστικά μέσα από τις πολιτικές και κοινωνικές συγκρούσεις επωάζονται οι όροι για τη διαμόρφωση για κάτι πολύ περισσότερο από τη συγκέντρωση της αποτρεπτικής ψήφου των 121 βουλευτών. Επωάζονται οι όροι για τη δημιουργία ενός πλειοψηφικού μπλοκ πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που πρέπει τάχιστα να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας».

Το απόσπασμα απ' τη συνέντευξη που έδωσε την Παρασκευή στον ρ/σ «Alpha» ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Π. Σκουρλέτης, είναι δηλωτικό των προθέσεων και των στοχεύσεων της Κουμουνδούρου, που αποσκοπεί τελικά η πρόταση για διεξαγωγή δημοψηφίσματος για τη «μικρή ΔΕΗ» που έριξε απ' την Κοζάνη την περασμένη Τρίτη ο Αλ. Τσίπρας.

Περιθώρια παρερμηνειών δεν είχε αφήσει ούτε ο Π. Λαφαζάνης, ο οποίος δήλωσε την Τετάρτη στον ρ/σ «Βήμα»: «Κι αν δεν μπορέσουμε να συγκεντρώσουμε τις 180, νομίζω ότι θα είναι σημαντικό το ότι θα έχουμε συγκεντρώσει 120 και θα είναι επίσης ακόμα πιο σημαντικό αν έχουμε και από την πλευρά του κυβερνητικού στρατοπέδου (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) διαρροές στη σχετική ψηφοφορία. Ολα αυτά εκπέμπουν ουσιαστικά πολιτικά μηνύματα... Επομένως, νομίζω πως αν δεν υπάρξει θετική κατάληξη ως προς το στόχο μας, να γίνει δημοψήφισμα, μπορεί να έχουμε αποκομίσει ιδιαίτερα πολιτικά οφέλη, και παραταξιακά αλλά κυρίως πολιτικά, με την υπόθεση της ΔΕΗ».

Η εξέλιξη με τη ΔΕΗ αξιοποιήθηκε ως πρόσχημα από τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και κόμματα όπως οι ΑΝΕΛ και η ΔΗΜΑΡ και ανεξάρτητοι βουλευτές, που «ψάχνονται» στο πλαίσιο της συνολικότερης αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος, για να συγκλίνουν στην πρόταση για δημοψήφισμα, περιορίζοντας βεβαίως την αντίθεσή τους μόνο στο νομοσχέδιο. Παρότι όλοι αυτοί δεν αντιτίθενται στο «παγόβουνο» που ονομάζεται στρατηγική απελευθέρωσης της Ενέργειας στο πλαίσιο της ΕΕ, βγαίνουν στα κεραμίδια για την «κορυφή» του, που είναι το νομοσχέδιο για τη «μικρή ΔΕΗ», όχι μόνο υπηρετώντας μικροκομματικές σκοπιμότητες αλλά και υπηρετώντας τα συμφέροντα εκείνων των τμημάτων του κεφαλαίου που θέλουν να παραμείνει η ΔΕΗ στο σημερινό καθεστώς, ελπίζοντας να έχουν πρόσβαση σε φτηνή Ενέργεια. Προς τούτο είναι χαρακτηριστικό το ότι η ΔΗΜΑΡ επέμεινε να διαμηνύει όλη τη βδομάδα τη συμφωνία της στην πολιτική απελευθέρωσης της Ενέργειας, διαφωνώντας στον τρόπο που επιχειρείται η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ.

Ηταν, άλλωστε, από καιρό γνωστό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «έστυβε το μυαλό του» για να βρει τρόπους προσέγγισης δυνάμεων και παραγόντων του αστικού πολιτικού συστήματος, στην προοπτική της συγκέντρωσης 121 βουλευτών που απαιτούνται για να μπλοκάρει την προεδρική εκλογή και να προκαλέσει εκλογές. 'Η για να διαμορφώσει εγκαίρως εκείνη τη μαγιά που του χρειάζεται, για να «φουσκώσει» τόσο ώστε να αναλάβει τη διακυβέρνηση, όποτε γίνουν εκλογές, τις οποίες εκτιμά ότι θα κερδίσει αλλά δίχως να πλησιάζει την αυτοδυναμία.

Πριν από λίγες μέρες, άλλωστε, είχε προηγηθεί η σύσκεψη που είχε διοργανώσει ο ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή πάλι το νομοσχέδιο «για τη μικρή ΔΕΗ». Σύσκεψη που αποτέλεσε «πλυντήριο» για να ξεπλυθούν από τις ευθύνες τους συνδικαλιστικές ηγεσίες και πολιτικά στελέχη που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ και έχουν στηρίξει τη στρατηγική του κεφαλαίου ακόμα και από υπουργικές θέσεις και την πολιτική απελευθέρωσης και ιδιωτικοποιήσεων.

Ανάλογες κινήσεις με στόχο τη συσπείρωση όσων δυνάμεων περισσότερων μπορεί από το παλιό φθαρμένο αστικό πολιτικό προσωπικό έχει ανακοινώσει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι θα επιχειρήσει και σε άλλα θέματα όπως π.χ. ο αιγιαλός, το νερό κ.λπ.

Στο πλαίσιο αυτό, ο Ν. Παππάς υπεράσπιζε στις αρχές της βδομάδας τις αναγκαίες τάχα υποχωρήσεις που απαιτούν οι συνεργασίες σε κυβερνητικό επίπεδο και ο Δ. Παπαδημούλης υποστήριζε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κάνει ό,τι χρειάζεται για να διασφαλίσει κοινοβουλευτική πλειοψηφία, «είτε με συμμετοχή, είτε με στήριξη, είτε με ανοχή».


N.

Πατριδογνωμόνιο
Το μπουγατσάν!...

Και μας προέκυψε το μπουγατσάν. Καμία σχέση με το πολυμήχανο του Οδυσσέα κι άλλα τέτοια ωραία αυτοτροφοδοτικά των μύθων μας. Σκέτη αλλοτρίωση πολιτισμική, γαστρονομική, γευστική και σε τελευταία ανάλυση εξαθλίωση της ευρύτερης έννοιας της παιδείας, είναι το μπουγατσάν. Θα το δείτε ως καινοτομία και μαγκιά για να «κατακτήσει την αγορά», ελληναράδικη ιδέα που «κολλάει τους ξένους στον τοίχο» ή και το μεγαλείο των Ελλήνων δαιμόνιων σεφ της πιάτσας, που, στη φτωχομάνα Θεσσαλονίκη, διδάσκουν και ικανοποιούν τα πλήθη με τη «μαγεία της αγοραστικής τους εξαπατημένης έμπνευσης» κι άλλα τέτοια ασύντακτα κι ασύνδετα με την πραγματικότητα.

Εστί, λοιπόν, μπουγατσάν μετατροπή υβριδική όπως λέμε τιγρολιόνταρο, δηλαδή τίγρης με χαίτη ή λέων ριγέ, δηλαδή κρουασανομπουγάτσα. Παίρνεις το αν απ' το κρουασάν, το φερμάρεις στο μπουγατσ και προκύπτει μπουγατσάν. Ητοι: κρουασάν με γέμιση κρέμας μπουγάτσας. Καταστρέφεις το φύλλο της μπουγάτσας, το μετατρέπεις στην ευκόλως διαλυόμενη ζύμη του κρουασάν, το δαγκώνεις και πλουτς πετάγεται η κρεμούλα στα πηγούνια, στα μουστάκια και τα δάχτυλα. Οι Γάλλοι σεφ έχουν τρομοκρατηθεί. Πιθανόν και περισσότερο από την παραπομπή του Σαρκοζί. Η Χρυσή Αυγή, πάσης ευρωπαϊκής μορφής και όψης, γυρνάει την πλάτη στο μπουγατσάν, παρά την ελληνοπρέπειά του, γιατί φυλακίζεται η φυλή της κρέμας στο εκ της τουρκικής ημισελήνου εμπνευσμένο κρουασάν - κατασκεύασμα και έμπνευση των νοικοκυρών της Βιέννης, όταν έφτασαν αλλά σταμάτησαν στις πύλες της οι σαρικοφόροι της τότε μεγαλοπρεπούς μη τηλεοπτικής τουρκιάς. Αυτοί οι φασίστες δυσκολεύονται και λίγο μεταξύ αυστριακής έμπνευσης και τουρκικής μούσας.

Το μπουγατσάν κάνει θραύση. Πολλοί νεαροί είλωτες μαθητευόμενοι Τουριστικών Σχολών που έρχονται στην Ελλάδα για να μάθουν τι εστί τουριστικό αφεντικό και διακοπές αδιάκοπες κάνουν τατουάζ το μπουγατσάν. Κι όμως! Οποιος υποτιμήσει στην Ελλάδα τη δύναμη και την επίπτωση που έχει η γλωσσοπλαστική σχεδόν φυσική μας ικανότητα πάνω στην αγορά ιδεών, ψυχών, αξιών και ανθρώπων διαπράττει μέγα σφάλμα. Το μπουγατσάν είναι σημείο - σύμβολο αλλοτρίωσης, πιο εύπεπτο και πιο γευστικό απ' την ευελφάλεια. Κολάζει τη βίαιη προσαρμογή στην ευρωπαϊκή καπιταλιστική πραγματικότητα και μετατοπίζει την αντίσταση του πολίτη - καταναλωτή στο επίπεδο της ψευδαίσθησης. Μαζεύει κόσμο και λεφτά, αλλάζει τάσεις και γούστα, εξαρτά μεγάλους και παιδιά από συνήθειες κι ανάγκες ξένες ακόμα και στην ίδια τους την πολιτισμική παραγωγή. Ετσι το μαγαζάκι νομίζει ότι θα επιζήσει με το μπουγατσάν, απέναντι στην πολυεθνική που πουλάει προ πολλού κρουασάν με γέμιση παντός επιστητού υλικού ήδη στα περίπτερα, τσακίζοντας τον αρτοποιό, τον ζαχαροπλάστη, τον ψήστη, τον μυλωνά κ.λπ. και στην Ελλάδα, και στη Γαλλία, και στην Αυστρία, και στην Τουρκία.

Το πολιτικό μπουγατσάν, που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ, απ' έξω Ευρώπη, κι από μέσα κρέμα της αριστερής γιαγιάς από τας Σέρρας ας πούμε, ετοιμάζεται τώρα, που έχει μεγάλη κοινοβουλευτική δύναμη και αντιπρόεδρο στο Ευρωκοινοβούλιο, να καταθέσει αίτημα κατοχύρωσης της ελληνικότητας του μπουγατσάν και με ειδική ανθρωπιστική οικονομική μελέτη των οικονομολόγων του όλων των τάσεων, έτσι ώστε το μπουγατσάν να είναι κεντρική τροφή μη κυβερνητικών οργανώσεων που θα χορηγείται σε αναξιοπαθούντες πληθυσμούς.

Η... έμπνευση του μπουγατσάν συγκίνησε και διευκόλυνε κυρίως τον Αργύρη Ντινόπουλο που είχε τρομάξει από τους πολλούς μετανάστες και ωρυόταν στη Βουλή «θα τους δώσουμε και κρουασάν;», «θέλετε να δώσουμε στους λαθρομετανάστες και κρουασάν;». Τώρα ξέρει ότι μπορεί να ενισχύσει την ντόπια παραγωγή, διατηρώντας στο ακέραιο το ευρωπαϊκό προφίλ της χώρας. Φήμες λένε ότι το μπουγατσάν προτάθηκε στην κυβέρνηση, μετά τη λήξη της Ελληνικής Προεδρίας, ως σύμβολο του πιο πετυχημένου succes story - ξεπουλήματος που ξεγελάει το πόπολο. Κάτι σαν τη μεγάλη ευρωΔΕΗ απ' έξω, κρουασάν ένα πράγμα, για να χαίρονται τα μονοπώλια, και ντόπια κρεμούλα από μέσα για να βολευτούν και οι ενεργοφαγάδες βιομήχανοι.

Πιάσε ένα μπουγατσάν και φύγαμε. Αν μας βγαίνει ως τη Βιέννη όπου και θα γυριστεί προφανώς το επόμενο ντοκιμαντέρ συμπαραγωγής ΝΕΡΙΤ και ARTE για το πώς ξεκίνησε και πώς υλοποιήθηκε σε καιρούς ανθρωπιστικής κρίσης το θαύμα του μπουγατσάν.

ΥΓ: Οι της πατριωτικής Ελιάς τώρα που στήνεται ανεξάρτητο κράτος του Κουρδιστάν σκέφτονται να προτείνουν το μπουγατσάν ως επένδυση των Κούρδων στο επίπεδο της διατροφικής αλυσίδας με δεσμούς στη Μεσόγειο...


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

«ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ»
Ημερίδα για τη χρήση γης και το Ρυθμιστικό Σχέδιο

Ημερίδα εργασίας με θέμα «Χρήση Γης: Για ποιον;» διοργανώνει η «Πανεπιστημονική Μηχανικών», την Παρασκευή 11/7, στην αίθουσα του ΤΕΕ (Νίκης 4, Σύνταγμα, 1ος όροφος) στις 19.00, με στόχο τη συλλογική συμβολή των φίλων της στην επεξεργασία του θέματος.

Το πρόγραμμα των εργασιών περιλαμβάνει:

  • Εισηγήσεις

-- «Οι οικονομικοί στόχοι της άρχουσας τάξης στην Αττική», από τον Γρηγόρη Λιονή, μέλος της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ.

-- «Χρήση γης και καπιταλιστική ανάπτυξη», από τον Γρηγόρη Γρηγοριάδη, μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ.

  • Παρεμβάσεις

-- «Αλλαγή χρήσεων γης στη Ν. Φιλαδέλφεια», από την Δανάη Γκούμα, δημοτική σύμβουλο και μέλος της Αντιπροσωπείας του ΣΑΔΑΣ.

-- «Οι εξελίξεις στο Ελληνικό και στο παράκτιο μέτωπο», από την Αφροδίτη Αυγερινού, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΣΑΔΑΣ.

-- «Οι εξελίξεις στη Δασική Πολιτική», από τον Αντώνη Ραλλάτο, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Πανελλήνιας Ενωσης Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων.

Στη συνέχεια θα ακολουθήσει συζήτηση.



Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τη συμπλήρωση 80 χρόνων από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ