Τα παιδιά Ελλήνων και μεταναστών θα έχουν και φέτος το δικό τους χώρο στο Διήμερο

Στο πλαίσιο των καθημερινών εξορμήσεων των Οργανώσεων, χτες έγιναν εξορμήσεις σε γειτονιές του κέντρου της Αθήνας. Σχετικά με το μήνυμα που διαπερνά τις εκδηλώσεις του Διημέρου, ο Μπάμπης Βαΐου, μέλος της Επιτροπής Μεταναστών της ΚΟΑ, σημειώνει:

«Ελληνες και μετανάστες ενώνονται από την ίδια τη θέση τους στην κοινωνία, από την τάξη στην οποία ανήκουν. Εχουν προβλήματα με κοινή πηγή, που δεν είναι άλλη από το ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης. Η λύση είναι ο κοινός, οργανωμένος αγώνας για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, δηλαδή αυτών που καρπώνονται τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι και καταδικάζουν Ελληνες και μετανάστες στη φτώχεια, στην ανεργία, στην εξαθλίωση».

Στο πάρκο ΦΙΞ θα βρίσκονται μια σειρά σωματεία, η Λαϊκή Επιτροπή 5ου-6ου διαμερίσματος, το Στέκι Εργαζομένων και Νεολαίας και άλλοι μαζικοί φορείς της περιοχής, που μέσα από τη δράση τους δυναμώνουν τους δεσμούς με τους μετανάστες.

Ο χώρος θα φιλοξενήσει επίσης τα περίπτερα 15 μεταναστευτικών κοινοτήτων και θα υπάρχει ομάδα δικηγόρων, στους οποίους θα μπορούν να απευθύνονται για νομικές συμβουλές. Τέλος, όπως κάθε χρόνο, το δικό τους χώρο θα έχουν τα παιδιά με πλούσιο πρόγραμμα και δραστηριότητες, παραστάσεις, μουσική, ζωγραφική και κατασκευές.

Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων είναι το εξής:

Κεντρική Σκηνή

8.30 μ.μ. Παραδοσιακά τανζανικά τραγούδια, από τον Μάικο Γκεμό.

9.30 μ.μ. Χοροί και τραγούδια της δουλειάς από τη Θράκη, από το Χορευτικό Συγκρότημα της ΚΝΕ.

10.10 μ.μ. Μουσική από την Αλβανία από το πολυφωνικό συγκρότημα «Lot Courbet».

10.50 μ.μ. Εργατικό - διεθνιστικό τραγούδι από το συγκρότημα «Ρωμιοσύνη».

Σκηνή Παιδότοπου

8.30 μ.μ. Βιβλιοπαρουσίαση της έκδοσης της «Σύγχρονης Εποχής» «Φασισμός και Κοινωνική Επανάσταση» του Ρατζανί Πάλμε Ντατ, από τον Μάκη Παπαδόπουλο, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, υπεύθυνο της Ιδεολογικής Επιτροπής και του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ.

9.30 μ.μ. Παράσταση Καραγκιόζη.

Κεντρική Σκηνή

8.30 μ.μ. Παραδοσιακή μουσική και χορός, από το Πολιτιστικό Κέντρο Γεωργιανών «Ο Καύκασος».

9.30 μ.μ. Ομιλία του μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ Γιάννη Πρωτούλη.

10.30 μ.μ. Γλέντι με ελληνικό δημοτικό παραδοσιακό τραγούδι.

Σκηνή Παιδότοπου

8 μ.μ. Παράσταση για μικρούς και μεγάλους, από τον ταχυδακτυλουργό «Τρίσταν».

Οταν αναφερόμαστε, βέβαια, στην Κοινωνική Ασφάλιση, δεν τη θεωρούμε αποκλειστικά και μόνο συνταξιοδοτικό ζήτημα, που έτσι κι αλλιώς είναι σημαντική πλευρά. Αναφερόμαστε στο σύνολο του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος, σε όλα που έχουν σχέση με τις υπηρεσίες Υγείας, την πρόληψη, την αποκατάσταση, την κοινωνική πρόνοια, την υγιεινή και ασφάλεια στους τόπους δουλειάς.

Πρόκειται για σημαντικό μέτωπο πάλης που συνδέεται με την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, ένα εργαλείο που βοηθάει στην οργανωτική και ιδεολογική παρέμβαση. Η ίδια η πρωτοβουλία μας αυτή είχε τα στοιχεία που μας ενδιαφέρουν για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, για να αντιπαλέψουμε μαχητικά τις επιθέσεις της εργοδοσίας, του κράτους, της κυβέρνησης, για να διεκδικήσουμε και να υπερασπιστούμε τα στοιχειώδη δικαιώματα για τις ανάγκες της εργατικής - λαϊκής οικογένειας.

Συνταξιούχοι και εργαζόμενοι μαζί στους δρόμους

Οι αντιλαϊκές εξελίξεις στο ασφαλιστικό σύστημα είναι βασικές επιλογές και αποφάσεις της ΕΕ. Ηδη οι υπουργοί απασχόλησης της ΕΕ ανακοινώνουν αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Τίποτε δεν είναι δεδομένο και γι' αυτούς που είναι ή ετοιμάζονται να βγουν στη σύνταξη. Οι εγγυήσεις, που δήθεν υπόσχεται η κυβέρνηση, είναι αέρας κοπανιστός. Δηλαδή, να το πούμε όπως το λέει ο λαός, ετοιμάζουν νέα σφαγή.

Αυτός ο σχεδιασμός ξεσήκωσε καταρχήν τους συνταξιούχους, που με την ανακοίνωση των μειώσεων στις επικουρικές συντάξεις σήμαναν συναγερμό, γιατί εκτίμησαν ότι πρόκειται για μια νέα αρχή μεγάλης αντιασφαλιστικής επίθεσης στην εργατική τάξη, στα λαϊκά στρώματα. Γιατί εκτίμησαν ότι ξεκινάει ένας νέος μεγάλος ταξικός πόλεμος, στον οποίο πρέπει να πας ετοιμοπόλεμος, έχοντας επίγνωση ότι πρόκειται για σκληρή μάχη, που απέναντι θα έχεις έναν αντίπαλο καλά οργανωμένο.

Από το συλλαλητήριο στις 19 Ιούνη

Σωστά οι συνταξιουχικές οργανώσεις, με την συντονιστική τους επιτροπή, πήραν την πολύ σημαντική πρωτοβουλία της οργάνωσης του αγώνα και της απάντησης σε κυβέρνηση και μεγάλο κεφάλαιο, σε πανελλαδικό επίπεδο.

Το πανελλαδικό συλλαλητήριο μέσα στο καλοκαίρι ήταν πετυχημένο, μαζικό. Συμμετείχαν χιλιάδες συνταξιούχοι, εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι, νέοι, γυναίκες, φοιτητές, σπουδαστές, που πλημμύρισαν τους δρόμους της Αθήνας, τα Προπύλαια και κύκλωσαν το Σύνταγμα. Αυτό δείχνει τη δύναμη που μόνο το ταξικό κίνημα έχει, χωρίς υπερβολές, ξεπερνώντας μέσα στη δράση, στον αγώνα, δυσκολίες, εμπόδια, αλλά και αδυναμίες του.

Στην οργάνωση, ξεκίνησαν με τη συσπείρωση - συζήτηση των συνταξιουχικών οργανώσεων του ιδιωτικού τομέα, των πρώην ΔΕΚΟ, του Δημοσίου. Υπήρξε κεντρικός σχεδιασμός από τις συνταξιουχικές οργανώσεις, πραγματοποιήθηκαν κοινές συσκέψεις, παίρνοντας υπόψη τη γνώμη και το σχεδιασμό της κάθε μιας οργάνωσης. Χρεώθηκαν όλα τα στελέχη και έγινε σημαντική προσπάθεια να πάει παρακάτω, το κάθε σωματείο να έχει το δικό του σχεδιασμό. Σε τακτά χρονικά διαστήματα γινόταν έλεγχος της δουλειάς και διορθώνονταν αδυναμίες που εντοπίζονταν.

Οι συνταξιουχικές οργανώσεις πραγματοποίησαν δεκάδες μαζικές και επιτυχημένες συσκέψεις σε όλες τις πόλεις, με πρωτοβουλίες που συσπείρωσαν τους συνταξιούχους. Ανοιξαν την κουβέντα και την ανάγκη να δοθεί απάντηση στα αντιλαϊκά μέτρα.

Παρά την ηλικία τους, δεν έκαναν πίσω. Χωρίς υπερβολή, «όργωσαν» τις πόλεις. Εβαλαν σε κίνηση την κινητήρια δύναμή τους, τα σωματεία, τις επιτροπές. Τα ΔΣ συζήτησαν, έβγαλαν ξεχωριστό πρόγραμμα το καθένα για την περιοχή του. Ηρθαν σε επαφή με τις Λαϊκές Επιτροπές και συνάντησαν τους συνταξιούχους στις γειτονιές, στα ΚΑΠΗ, στις πλατείες, στα σπίτια παντού. Πήραν πρωτοβουλίες ενημέρωσης και δράσης, που αναδείκνυαν το πρόβλημα και συσπείρωναν κόσμο.

Στη βάση της μεγάλης σημασίας που έχει η πάλη για την Κοινωνική Ασφάλιση, κινήθηκαν και οργάνωσαν την πάλη τους και τα συνδικάτα. Αρκετοί κλάδοι οργάνωσαν συσκέψεις, συζητήσεις γνώσης και διαφώτισης με τα συνδικαλιστικά στελέχη - μέλη διοικήσεων των σωματείων και πρωτοπόρους εργάτες για το πού το πάει η ΕΕ, η κυβέρνηση, για το βάθος των αντιδραστικών ανατροπών, για την ουσία και το περιεχόμενο της νέας επίθεσης, για το βάθος των αντιδραστικών αλλαγών, παίρνοντας υπόψη και τις εξελίξεις σε κάθε κλάδο.

Εγινε προσπάθεια με συζήτηση σε αρκετά ΔΣ των συνδικάτων να έχουν το δικό τους σχέδιο δράσης, πήραν τις δικές τους πρωτοβουλίες. Εγιναν θετικά βήματα στην οργάνωση, στη λειτουργία των σωματείων, στην προσπάθεια να μπουν νέες δυνάμεις στη μάχη. Ηταν μια σημαντική προσπάθεια διαφώτισης και προετοιμασίας για τη συνέχεια της πάλης. Αυτός ο τρόπος βοηθάει να συνειδητοποιηθεί το πρόβλημα και να οργανωθεί η διαφώτιση στους χώρους δουλειάς. Είναι στοιχείο συσπείρωσης, για να μπουν στη μάχη περισσότερες δυνάμεις. Αυτός ο τρόπος πρέπει να συνεχιστεί το επόμενο διάστημα.

Τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας συνολικά δε βρήκαν ούτε μια αράδα να γράψουν ή να πουν, ακριβώς γιατί καταλαβαίνουν ότι πρόκειται για ένα ζήτημα που κινητοποιεί κόσμο. Γνώριζαν καλά ότι η πρωτοβουλία ήταν των ταξικών δυνάμεων και θέλουν να μας δυσκολέψουν, να βάλουν εμπόδια στην επαφή μας με πλατύτερες μάζες της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων. Γιατί βοηθάει να ξεκαθαρίζεται στη συνείδηση της εργατικής τάξης ποια είναι η αιτία του προβλήματος. Βοηθάει να κατανοούν οι εργαζόμενοι ποιος είναι ο φίλος, ποιος είναι ο αντίπαλος.

Βοηθάει να συνειδητοποιείται ότι ακόμα και αν δεν υπήρχε η κρίση, η τεράστια ανεργία, η ανασφάλιστη εργασία, οι εισφοροαπαλλαγές, το καπιταλιστικό σύστημα θα έπαιρνε τα μέτρα αυτά, γιατί στόχος του κεφαλαίου είναι η μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, η αφαίρεση από την εργατική τάξη μέρους της υπεραξίας που ήταν οι κατακτήσεις στην Κοινωνική Ασφάλιση, στην Υγεία, στην Πρόνοια, στις συντάξεις.

Βοηθάει να κατανοηθεί, γιατί δεν πρέπει να αποδεχτούν οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα τη νέα σφαγή. Βοηθάει στην επαφή μας με τη νεολαία για να μην παραιτηθούν, να μην αποδεχτούν ότι δε θα πάρουν σύνταξη ποτέ. Αφορά την ίδια μας τη ζωή, την προστασία στο χώρο εργασίας.

Αυτές τις εξελίξεις στο ασφαλιστικό σύστημα, οι ταξικές δυνάμεις, τα στελέχη του ταξικού κινήματος στα συνδικάτα, έχουμε υποχρέωση να τις δούμε με μεγάλη ευθύνη, για την ανάπτυξη ενός συντονισμένου μαζικού ταξικού αγώνα, που θα εμποδίσει τα αντιλαϊκά μέτρα, θα απαιτήσει την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων και διαταγμάτων και θα διεκδικήσει αιτήματα που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες. Να κατανοείται ότι το πρόβλημα του Ασφαλιστικού δεν είναι λογιστικό, αλλά πολιτικό.

Βασικός στόχος είναι η μαζικοποίηση του κινήματος. Πώς θα μπει περισσότερος κόσμος στη μάχη, πώς θα συσπειρωθούν δυνάμεις, πώς τα βασικά εργαλεία της συσπείρωσης, που είναι η συζήτηση, η σύσκεψη, η συνέλευση θα γίνουν μόνιμο στοιχείο της δουλειάς μας. Πώς θα δυναμώσει η οργάνωση, η μαζικοποίηση των συνδικάτων, των συλλόγων.

Να διαπερνάει τη δουλειά μας η ενιαία πάλη και δράση των εργαζομένων, των συνταξιούχων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, γιατί οι επιπτώσεις είναι ενιαίες. Επομένως, η συμμαχία, η ενότητα, η κοινή δράση πρέπει να στηρίζονται και στο περιεχόμενο, στις αιτίες των προβλημάτων, στην αποκάλυψή τους, αλλά και μέσα από την ταξική πάλη στη διαμόρφωση ενιαίας αντίληψης για το τι προτείνουμε, ποια είναι η διέξοδος.

Είναι απαραίτητο η πάλη για τα ασφαλιστικά δικαιώματα να είναι ένα από τα σταθερά μέτωπα πάλης για τα συνδικάτα. Ενα πεδίο δράσης που και σ' αυτό πρέπει να μετρήσουμε τη δουλειά μας με τους όρους της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος. Γι' αυτό και αυτή η κινητοποίηση, και κάθε μας κινητοποίηση, πρέπει να μετριέται με κριτήρια ελέγχου που θα βελτιώνουν τη λειτουργία των σωματείων, θα δουλεύουν με τη μεγαλύτερη δυνατή συλλογικότητα. Να μετρήσουμε τη δουλειά μας στα εξής:

Πού φτάσαμε στους εργαζόμενους, σε τόπους δουλειάς, σε σωματεία. Πώς δουλέψαμε εκεί που οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ είναι μειοψηφία. Πώς εκλαϊκεύουμε το ζήτημα, τις θέσεις μας, τη διαφώτιση, την προπαγάνδα μας. Γνωρίζουμε ότι τα επιτελεία της αστικής τάξης δουλεύουν σχεδιασμένα και με επεξεργασμένη επιχειρηματολογία, για να αποπροσανατολίσουν, να συκοφαντήσουν, να πείσουν γιατί είναι αναγκαία τα μέτρα και ότι είναι για το συμφέρον μας, γιατί τα Ταμεία καταρρέουν.

Να κρινόμαστε από το πόσους βάζουμε στη μάχη και ιδιαίτερα νέους σε κάθε χώρο, σε κάθε σωματείο. Από το πόσοι μπαίνουν στην οργάνωση της δουλειάς και στην υλοποίηση του σχεδίου δράσης. Να διαμορφώνεται σε κάθε χώρο μια μαχητική πρωτοπορία, έτοιμη να δώσει μάχες, να την εμπιστεύονται οι εργάτες και οι εργάτριες, να είναι κάθε στιγμή έτοιμη να απαντήσει, να μην κάνει πίσω στις δυσκολίες, στην εργοδοτική τρομοκρατία και την κρατική καταστολή.

Για να βγαίνει ο εργάτης από τα διλήμματα, να σπάει η τρομοκρατία και η λογική τού «αναθέτω τη λύση των προβλημάτων στους άλλους». Να αντιπαλεύεται η στάση αναμονής, που καλλιεργούν κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση, καθώς και οι μειωμένες απαιτήσεις. Τα συνδικάτα να έχουν μόνιμο σχέδιο δουλειάς και όχι όταν προκύπτουν προβλήματα. Να δυναμώσουν οι πρωτοβουλίες παντού, ανεξάρτητα από το τι κάνει ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός.

Χρειάζεται καλύτερος σχεδιασμός στις κινητοποιήσεις μας, με καλή επεξεργασία των αιτημάτων, των θέσεων, των επιχειρημάτων μας, με καλή γνώση των εξελίξεων στους κλάδους και τις επιχειρήσεις, στους ομίλους.

Να δίνουμε βοήθεια, για να συνειδητοποιείται από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της ότι είναι μέτωπο πάλης που συγκινεί πάρα πολύ κόσμο και να δώσουμε συνέχεια στον αγώνα αυτό. Είναι μέτωπο πάλης όπου μπορούν να συσπειρωθούν πλατύτερες μάζες και να αποσπάσουμε δυνάμεις από τη θηλιά των άλλων πολιτικών - συνδικαλιστικών δυνάμεων, που τους θέλουν στην απογοήτευση, στο συμβιβασμό, στη λογική τού δε γίνεται τίποτα. Για να μην περνάει η λογική που λένε μερικοί κάτω απ' τις δυσκολίες ότι «δεν καταλαβαίνει ο κόσμος».

Κριτήριο να είναι η ενίσχυση της αντικαπιταλιστικής γραμμής πάλης και συσπείρωσης, η κοινωνική συμμαχία. Γιατί η Κοινωνική Ασφάλιση, η σύνταξη, οι παροχές Υγείας και Πρόνοιας αφορούν και τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρούς εμπόρους και βιοτέχνες, τη φτωχή αγροτιά. Και το Ασφαλιστικό είναι πεδίο που μπορεί να συμβάλει στην ενίσχυση της κοινωνικής συμμαχίας.

Να χτυπήσουμε συναγερμό παντού. Για να δυναμώνει η αγωνιστική στάση, η ταξική αδιαλλαξία, η ανυποχώρητη στάση απέναντι στην κυβερνητική πολιτική, στην εργοδοσία. Καμιά άλλη δύναμη δεν μπορεί να οργανώνει αγώνες με γραμμή πάλης και σύγκρουσης με την εργοδοσία, τα κόμματά της και την ΕΕ. Η αξιωματική αντιπολίτευση και οι δυνάμεις της στο συνδικαλιστικό κίνημα δεν μπορούν να δώσουν λύσεις, γιατί είναι δεσμευμένες στην ΕΕ, στο μεγάλο κεφάλαιο, στους «υγιείς επιχειρηματίες».

Γι' αυτό και είναι ανάγκη να δυναμώσει ακόμα περισσότερο και να οξυνθεί η διαπάλη με τις δυνάμεις αυτές στο συνδικαλιστικό κίνημα, που η λογική τους είναι δηλητήριο στη συνείδηση της εργατικής τάξης. Προωθούν τη λογική ότι μπορούν να συνυπάρχουν και τα κέρδη και τα εργατικά δικαιώματα, ότι μπορούν να συνυπάρχουν ο ιδιωτικός και ο δημόσιος τομέας της Ασφάλισης, δεν θέτουν ζήτημα κατάργησης κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Κοινωνική Ασφάλιση, στην Υγεία. Μπαίνουν μπροστά στη δημιουργία των επαγγελματικών ταμείων, δηλαδή στην ουσία στην υλοποίηση της κυβερνητικής πολιτικής που επιδιώκει την παράδοση ολοκληρωτικά της Ασφάλισης στους επιχειρηματικούς ομίλους.

Το επόμενο διάστημα, όλες οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, των αυτοαπασχολούμενων, της ΠΑΣΕΒΕ, των μαζικών φορέων, της νεολαίας, του ΜΑΣ, γυναικείοι σύλλογοι της ΟΓΕ, σύλλογοι αγροτών της ΠΑΣΥ, μέλη διοικήσεων, ψηφοδέλτια, επιτροπές, πρέπει να μπουν στη μάχη της συνέχειας της πάλης με πρωτοβουλία και ευθύνη. Γιατί δεν μπορούμε να αποδεχτούμε ότι δε θα πάρουμε ποτέ σύνταξη ή να είναι ένα επίδομα. Να αντιπαλέψουμε αυτούς τους σχεδιασμούς στους κλάδους, στους τόπους δουλειάς και στους δρόμους.

Να συμβάλουμε και μέσα από αυτό το μέτωπο πάλης στη λύση ενός βασικού προβλήματος. Να απευθυνόμαστε και να φτάνουμε πλατιά στην εργατική τάξη, στα λαϊκά στρώματα με σταθερό και μόνιμο τρόπο και να δημιουργούμε δίπλα μας μια δύναμη ικανή να παλεύει, να βάζει ολοένα και περισσότερους στην πάλη κατά της αντιλαϊκής πολιτικής, στην πάλη για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης από τα δεσμά της εκμετάλλευσης.

Την άθλια κατάσταση που επικρατεί στο Κέντρο Υποδοχής Προσφύγων στο Λαύριο καταγγέλλει το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο της περιοχής. Οπως αναφέρει, περίπου 300 πρόσφυγες, ανάμεσά τους και μικρά παιδιά, υποσιτίζονται «εξαιτίας της μη πληρωμής των προμηθευτών, οι οποίοι έχουν σταματήσει να χορηγούν τρόφιμα όπως το κρέας και το ψωμί. Καταγγέλλουμε την κυβέρνηση που με τη σύμφωνη γνώμη της ΕΕ χρησιμοποιεί εκατομμύρια ευρώ για να φτιάχνει φράχτες και στρατόπεδα συγκέντρωσης και την ίδια ώρα αφήνει 300 γυναικόπαιδα να υποσιτίζονται», τονίζει το Εργατικό Κέντρο. Ακόμα υπενθυμίζει πως παραμένει άλυτο το πρόβλημα που υπάρχει με τη στατικότητα του κτιρίου. Στη «λύση» της στέγασης σε κοντέινερ, που προωθεί η κυβέρνηση, οι πρόσφυγες είχαν ζητήσει γραπτές εγγυήσεις που θα προσδιορίζουν το χρόνο της επιστροφής τους στο κτίριο, αφού ολοκληρωθούν οι απαιτούμενες εργασίες. Αντί για εγγυήσεις, όμως, η κυβέρνηση κατέθεσε μηνύσεις σε βάρος τους. «Οι φόβοι τους είναι δικαιολογημένοι, μιας και το κτίριο έχει μπει στο μάτι μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων που θέλουν να το καρπωθούν», υπογραμμίζει το Εργατικό Κέντρο και σχολιάζει: «Για τον πρόσφυγα τελικά ο δρόμος της επιβίωσης είναι μακρύς. Αν καταφέρει να μην πνιγεί στο Αιγαίο, κινδυνεύει να τον πλακώσει το κτίριο».