Φέτος, στο 13ο Φεστιβάλ του Σωματείου Ελλήνων Χορογράφων θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε έργα από όλο το φάσμα του σύγχρονου ελληνικού χορού. Οι ομάδες που συμμετέχουν στο Φεστιβάλ είναι: Ιασις, Luna Park, Ηχόδραμα, Αθανασία Κανελλοπούλου, YELP Danceco, Δαγίπολη, Ακτίνα, Ελιξ - Εννιάμορφο, Ευγενία Σιγαλού, TrioAA, Μίνα Ανανιάδου, Dancevacuum, Indigo Fera, ΜΥΙΑ, Υπέρ Ορίων, Altius, Aleajactaest, 7o Βήμα, Nimis, Aniline Dancetheater, SaLtaTor, Footsteps, Φωτοσκίασις, On/Off, Ηρος Αγγελος/ΔΗΠΕΘΕ Κέρκυρας, Index Animi, Στίγμα, Inter Se Onus, Soyuz, Creo-Ρέον (Κολεκτίβα Nowisnow), Λυδία Λίθος, Dance Factory, Συν-κίνηση, Λάθος Κίνηση, Resdance, Intravenous, Ditto, Asomo 4, Περιηγητές, Detour, Κι αν Πέσω. Η τιμή του εισιτηρίου των παραστάσεων έχει κρατηθεί πολύ χαμηλή, για να παραμείνει το Φεστιβάλ προσιτό σε όλους τους φίλους του χορού: 8 ευρώ κανονικό, 5 φοιτητικό, ανέργων και 10 ημερήσιο.

Παράλληλα, το Φεστιβάλ Χορού του Σωματείου Ελλήνων Χορογράφων φιλοξενείται και στη Θεσσαλονίκη, στο θέατρο «Ανετον» και στο Θέατρο Κήπου, από τις 12 έως τις 29 Ιούνη με ένα αφιέρωμα στη χορογράφο Anne Teresa De Keersmaeker και με τη συμμετοχή των ομάδων: Aniline dancetheater, Hermanos, B+6, Μίνα Ανανιάδου, Sσvem-a, Τρίγωνο, Μέλπω Βασιλικού, Γιάννης Μαργαρώνης, Δρυάδες εν πλω, λυδία Λίθος, Intravenus, creo, pus.par.tu, Ηρος Αγγελος, Yelpdance. Co.

Τη νέα δυναμική και σαγηνευτική μουσικοχορευτική του παραγωγή αργεντίνικου τάνγκο «Tango in Red Major» θα παρουσιάσει ο Gustavo Russo μαζί με την παρτενέρ του Samantha Garcia και 14 χορευτές επί σκηνής - μεταξύ των οποίων δυο Ελληνες - στις 17 Ιούλη φέτος το καλοκαίρι στην «Τεχνόπολη» του Δήμου Αθηναίων (Πειραιώς 100, Γκάζι, τηλ. 210 3475518, 210 3453548). Το κόκκινο ως εμβληματικό χρώμα στο Τάνγκο επικρατεί σε όλη την παράσταση. Χρώμα που συνδέεται με το πάθος, την αγάπη, τη ζωή και το αίμα στο σώμα μας. Το χρώμα της ρίζας του chakra που μας συνδέει με τη Γη. Οπως ακριβώς και το τάνγκο...!

Ο σύγχρονος Ορέστης του Γ. Ρίτσου μονολογεί απευθυνόμενος στον Πυλάδη - θεατή, ο οποίος παρακολουθεί σιωπηλός την αδιάκοπη ροή του λόγου του συντρόφου του. Παράλληλα, ήχοι και εικόνες επιχειρούν να ανασυνθέσουν τη ροή του υποσυνειδήτου του ήρωα. Η διακριτική σύζευξη εικόνας, ήχου και λόγου που παρακολουθεί αδιάκοπα τη μοναχική διαδρομή ήρωα έχει ως στόχο την ανάδειξη της ποιητικής διάστασης του δραματικού κειμένου του Γιάννη Ρίτσου. Η παράσταση αυτή ανέβηκε για πρώτη φορά στις Βρυξέλλες, το Δεκέμβρη του 2010 στο θέατρο του Ελεύθερου Πανεπιστημίου των Βρυξελλών (ULB), με τον Νίκο Σταμογιάννη στον επώνυμο ρόλο, στο πλαίσιο του φεστιβάλ «Μονόλογοι του Φθινοπώρου».

Ο ποιητής ήθελε να αποτυπώνει με το φακό του τόπους, περιστατικά και ανθρώπους που σημάδεψαν το ταξίδι της ζωής του και επέδρασαν, τον ενέπνευσαν στο έργο του. Οι φωτογραφίες που έβγαζε εξέφραζαν την επιθυμία του να «μιλήσει απλά», όπως έλεγε σ' ένα του ποίημα γραμμένο το 1942, εν καιρώ πολέμου. Ο παρατηρητής των 60 φωτογραφιών που περιλαμβάνει η έκθεση διαπιστώνει ότι η φωτογραφική μηχανή του Σεφέρη ήταν «σωστά κανονισμένη» για «να μιλήσει απλά».

Να σημειωθεί ότι το Φωτογραφικό Αρχείο Γιώργου Σεφέρη (δωρεά της Μαρώς Σεφέρη το 1984 και της Αννας Λόντου στο Μορφωτικό Ιδρυμα Εθνικής Τραπέζης) περιέχει πάνω από 2.500 αρνητικά φωτογραφιών που έβγαλε ο Σεφέρης, από το 1920, όταν ήταν φοιτητής στο Παρίσι, ως τον τελευταίο χρόνο της ζωής του (1971).