-- Η ΕΕ, όμως, μας δίνει χρήματα για να γίνονται έργα, μέσω ΕΣΠΑ χρηματοδοτούνται τα προγράμματα εργασίας, παιδικοί σταθμοί κ.λπ. Αρα, λοιπόν, έχει και θετικά, δεν μπορούμε να τα απορρίψουμε όλα.

Από πού, όμως, προέρχονται τα χρήματα του ΕΣΠΑ; Τα χρήματα του ΕΣΠΑ είναι χρήματα των λαών των κρατών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Προέρχονται από τη φοροαφαίμαξη του λαού, από την περικοπή και εμπορευματοποίηση στοιχειωδών κοινωνικών υπηρεσιών, από την κλοπή του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου, τον οποίο το αστικό κράτος αναδιανέμει προς όφελος των μεγαλοεπιχειρηματιών. Τα λεφτά που συγκεντρώνονται στα κοινοτικά ταμεία από την εισφορά κάθε κράτους έχουν αφαιρεθεί από τους λαούς και αναδιανέμονται στα μονοπώλια. Για τα κοινοτικά πακέτα, όπως και για το ΕΣΠΑ, υπάρχουν σοβαρές κόντρες σχετικά με το ποια τμήματα της πλουτοκρατίας θα πάρουν τη μερίδα του λέοντος. Και βέβαια αξιοποιούνται και για την υλοποίηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.

Πού πάνε κατά κανόνα αυτά τα χρήματα; Η αρχή για τις χρηματοδοτήσεις του ΕΣΠΑ είναι μία και μοναδική: Να διαμορφώνουν συνθήκες, ώστε οι καπιταλιστές να εξασφαλίζουν για μεγάλες χρονικές περιόδους υπερκέρδη. Οι επενδύσεις πρέπει να είναι «συμφέρουσες», «αποδοτικές», «ανταγωνιστικές». Αυτό σημαίνει ότι η επιλογή τους δε γίνεται με κριτήριο τις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες. Είναι πολύ συχνό φαινόμενο έργα ζωτικής σημασίας να μένουν πίσω ή να απορρίπτονται από τη χρηματοδότηση μέσω ΕΣΠΑ σε σχέση με έργα που εκτελούνται από ιδιώτες ή μέσω ΣΔΙΤ και ενισχύουν την κερδοφορία τους. Κι αυτό γιατί βασική προϋπόθεση για την ενεργοποίηση χρηματοδοτήσεων του ΕΣΠΑ είναι οι συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Και βεβαίως κανένας ιδιώτης επιχειρηματίας δε θα κάνει έργο για να προσφέρει στο λαό. Το κάνει για να βγάλει κέρδος.

Από αυτή τη σκοπιά το ΕΣΠΑ και τα προηγούμενα κοινοτικά «αναπτυξιακά» προγράμματα έχουν φανερό ταξικό χαρακτήρα. Στην Ελλάδα μεγάλο τμήμα τους - πάνω από 40%, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής - επιστρέφει άμεσα στους μονοπωλιακούς ομίλους των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών της ΕΕ, ενώ το υπόλοιπο λυμαίνεται η ντόπια αστική τάξη.

Ενα βεβαίως τμήμα τους πηγαίνει και σε ψίχουλα στο λαό με στόχο τη «διαχείριση» και όχι την αντιμετώπιση οξυμένων λαϊκών προβλημάτων.

Και βέβαια είναι λογικό λαϊκές οικογένειες, νέα ζευγάρια να αξιοποιούν έστω και αυτά τα ψίχουλα για να στέλνουν το παιδί τους δωρεάν στον παιδικό σταθμό ή οι μακροχρόνια άνεργοι που πιάνουν δουλειά σε προγράμματα που χρηματοδοτούνται από κονδύλια του ΕΣΠΑ, όπως το πρόγραμμα για την κοινωφελή εργασία (τα λεγόμενα 5μηνα αφού τόσο διαρκεί η εργασία, μετά, οι εργαζόμενοι σ' αυτά ξαναπερνούν στην ανεργία).

Το ΚΚΕ, οι υποψήφιοί του, εξάλλου, παλεύουν ώστε όσο είναι δυνατόν τα όποια κονδύλια δίνονται μέσω της ΕΕ να κατευθύνονται ακριβώς στην κάλυψη τέτοιων εργατικών - λαϊκών αναγκών. Παλεύουμε ώστε όσα χρήματα έχουν φύγει από τις τσέπες των εργαζομένων και έχουν διοχετευθεί σε δημοτικούς και περιφερειακούς προϋπολογισμούς, να αξιοποιούνται για να καλύπτονται λαϊκές ανάγκες.

Η ίδια η ζωή δείχνει ότι έτσι δεν λύνονται οι εργατικές - λαϊκές ανάγκες.

-- Τη στιγμή που προχωράνε οι περικοπές από τους κρατικούς, περιφερειακούς, δημοτικούς προϋπολογισμούς σε υπηρεσίες Υγείας, Παιδείας, Πρόνοιας, στη βάση και των κατευθύνσεων του κεφαλαίου και της ΕΕ, τα χρήματα του ΕΣΠΑ δεν πρόκειται να καλύψουν ποτέ το σύνολο των αναγκών των λαϊκών οικογενειών για παιδικούς σταθμούς. Οχι μόνο γιατί τα δύο τελευταία χρόνια χιλιάδες παιδιά αποκλείστηκαν από το πρόγραμμα, όχι μόνο γιατί και όσα εντάχθηκαν δεν είναι εξασφαλισμένα για τα επόμενα χρόνια, αλλά και γιατί οι παιδικοί σταθμοί λειτουργούν με όρους «παιδοφυλακτηρίου», με ελάχιστες υποδομές.

-- Τη στιγμή που προωθούνται, με βάση και τις κατευθύνσεις της ΕΕ, η διάλυση των εργασιακών σχέσεων, η απελευθέρωση των απολύσεων κ.λπ. τα χρήματα του ΕΣΠΑ που αξιοποιούνται για τα λεγόμενα «προγράμματα απασχόλησης» δεν λύνουν την ανάγκη όλοι οι εργαζόμενοι να έχουν δουλειά με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Το «πρόγραμμα της κοινωφελούς εργασίας» μοιράζει ψίχουλα στους εργαζόμενους για πέντε μήνες. Μειώθηκε η ανεργία από την υλοποίηση τέτοιων προγραμμάτων; Οι ανάγκες της εργατικής οικογένειας δεν σταματούν μετά τους πέντε μήνες... Θυμίζουμε επίσης ότι σε μεγάλο ποσοστό οι εργαζόμενοι που εντάχθηκαν στα προγράμματα παρέμειναν για πολλούς μήνες και παραμένουν ακόμα απλήρωτοι...

Ο λαός, λοιπόν, δεν έχει τίποτα να κερδίσει περιμένοντας τα «ψίχουλα του ΕΣΠΑ», όταν η πολιτική της ΕΕ που στηρίζει τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης σαρώνει τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα.