Τη διαβεβαιώνει ότι θα αξιοποιήσει κι αυτός τη «γεωπολιτική δυναμική» της χώρας για να την αναβαθμίσει στον παγκόσμιο ανταγωνισμό
Σαφές μήνυμα στην αστική τάξη ότι «ο βασικός διαπραγματευτικός στόχος της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ είναι η συλλογική και συνολική ανάπτυξη» της καπιταλιστικής οικονομίας, έστειλε ο Αλ. Τσίπρας, μιλώντας το περασμένο Σάββατο σε εκδήλωση του ιδρύματος «Ρόζα Λούξεμπουργκ» του γερμανικού Die Linke. Στην κατεύθυνση αυτή και προκειμένου να εξασφαλίσει χρήμα για το κεφάλαιο, είπε ότι θα διεκδικήσει «την ελάφρυνση από τον όγκο του χρέους και την κινητοποίηση πόρων για ένα ευρωπαϊκό "New Deal"».
Ταυτόχρονα, σε συνέντευξή του στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», αναπαράγει τα περί «γεωπολιτικής δυναμικής» της Ελλάδας, όπως κάνει και η κυβέρνηση. Με το ιδεολόγημα της «πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής», υπόσχεται κι αυτός στην αστική τάξη ότι μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα διαπραγματευθεί την αναβάθμισή της στον παγκόσμιο ανταγωνισμό, μπλέκοντας το λαό βαθύτερα στις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις.
Λέει μεταξύ άλλων: «Η Ελλάδα δεν είναι οικόπεδο προς πώληση (...) Δεν έχουμε όμως χάσει ακόμα τη γεωπολιτική μας δυναμική. Η Ελλάδα μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο σε μια εύθραυστη περιοχή, όπως αυτή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, με μια ενεργητική και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, ως μια χώρα της Δύσης που δεν ακολουθεί όμως τυφλά τις εντολές της Δύσης. Αλλά αναπτύσσει με βάση τις δικές της αξίες, τα δικά της συμφέροντα, διμερείς σχέσεις με όλες τις σημαντικές δυνάμεις στην περιοχή. Με γνώμονα την προώθηση της ειρήνης, της συνεργασίας, της ασφάλειας και της συνανάπτυξης (...) όλα μπορούν να γίνουν με λαϊκή κυριαρχία και αξιοπρέπεια».
Ο Αλ. Τσίπρας κρύβει ότι ισότιμες σχέσεις ανάμεσα σε καπιταλιστικές χώρες δεν μπορούν να υπάρξουν. Οπως είναι αδύνατον μια καπιταλιστική χώρα να κινείται «αυτόνομα», έξω από ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και συνασπισμούς. Οσο για την «πολυδιάστατη» εξωτερική πολιτική που λέει ότι τον διαφοροποιεί από την κυβέρνηση, το παράδειγμα της Ουκρανίας είναι διδακτικό: Η αστική της τάξη «έπαιζε» τόσο με τις ΗΠΑ - ΕΕ, όσο και με τη Ρωσία, με αποτέλεσμα το μάρμαρο να το πληρώνει τώρα ο λαός.
Στην ίδια συνέντευξη, ο Αλ. Τσίπρας παρουσιάζει την ΕΕ σαν «το κατ' εξοχήν πεδίο για την άσκηση προοδευτικών οικονομικών πολιτικών για την ανάπτυξη, την αναδιανομή και την πλήρη απασχόληση», καλλιεργώντας αυταπάτες στο λαό ότι αν αλλάξουν οι «πολιτικοί συσχετισμοί», η συμμαχία των μονοπωλίων μπορεί να γίνει φιλολαϊκή. Ο ίδιος διαβεβαίωσε τους «εταίρους» στην ΕΕ ότι «εμείς δεν επιθυμούμε και δεν στοχεύουμε στη διάλυση της Ευρωζώνης, δεν θα είμαστε, όμως, και όμηροι κανενός. Αλλωστε, ο όρος realpolitik είναι γερμανικής προέλευσης»...
Ο ίδιος παραδέχτηκε ότι με «τους νέους θεσμούς οικονομικής διακυβέρνησης, που εμπεδώνουν τη διαρκή λιτότητα (...) αποδυναμώνουν το δημοσιονομικό ρόλο των εθνικών κοινοβουλίων. Με την εφαρμογή του λεγόμενου "ευρωπαϊκού εξαμήνου" από το 2011 (...) Με το ευρωπαϊκό δημοσιονομικό σύμφωνο, τις δέσμες έξι νομοθετικών πράξεων και δύο νομοθετικών πράξεων. Με τον Κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 472/2013 για την ενισχυμένη εποπτεία (...) Δηλαδή, Μνημόνια με άλλο όνομα»! Αυτά βεβαίως που μόλις τώρα ανακαλύπτει ο Α. Τσίπρας υπάρχουν στις Συνθήκες της ΕΕ από γεννησιμιού της. Παρ' όλα αυτά όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει ότι η ΕΕ μπορεί να αλλάξει, να υπηρετεί τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα!
Νοικάρης στο σπίτι του θα γίνεται όποιος δεν μπορεί να αποπληρώσει το χρέος του
Από κινητοποίηση του ΠΑΜΕ για την προστασία του λαού από τα χρέη στις τράπεζες |
Η διαμόρφωση «κώδικα συμπεριφοράς» από την πλευρά των τραπεζών προβλέπεται στις διατάξεις του νόμου 4224/2013. Σε επόμενη φάση θα προσδιοριστούν από την κυβέρνηση οι όροι του «συνεργάσιμου δανειολήπτη», ενώ σε συνεργασία με τη στατιστική υπηρεσία (ΕΛΣΤΑΤ) το ύψος των «ευλόγων δαπανών διαβίωσης», που αναμένεται να διαμορφωθούν στα όρια της επίσημης φτώχειας.
Σε αυτό το πλαίσιο, κλιμακώνονται οι εκβιασμοί και οι απειλές απέναντι σε ανήμπορα λαϊκά νοικοκυριά, τα οποία επιχειρούν να στριμώξουν σε νέες συνεννοήσεις με τις τράπεζες, ακόμη και με την παραχώρηση του ακινήτου και με τη διαμονή σε αυτό με την πληρωμή ενοικίου στις τράπεζες. Με τον «Κώδικα δεοντολογίας» και το γενικότερο νομοθετικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται, επιχειρούν να «διαχειριστούν» τα κόκκινα δάνεια στις τράπεζες, τα οποία συνεχίζουν σε πορεία διόγκωσης.
Η όλη διαδικασία παραπέμπει τα λαϊκά νοικοκυριά από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη. Συγκεκριμένα:
Στις προτεινόμενες «λύσεις διευθέτησης» για τα λαϊκά νοικοκυριά, που δεν είναι σε θέση να αντεπεξέλθουν, όταν αυτό πιστοποιείται από την τράπεζα, συγκαταλέγονται και τα παρακάτω:
Πρόσθετες δικλίδες ασφαλείας προβλέπονται για τα μεγάλα επιχειρηματικά δάνεια που βγαίνουν στο «κόκκινο». Σε αυτό το πλαίσιο εξετάζονται οι «προοπτικές ανάπτυξης του κλάδου της επιχείρησης», τα «επιχειρηματικά πλάνα ή τα σχέδια αναδιάρθρωσης, οι «εκτιμούμενες μελλοντικές ταμειακές ροές της επιχείρησης», οι «παράγοντες κινδύνου» κ.ά. Τέλος, προβλέπεται και η δυνατότητα συμφωνίας ανταλλαγής χρέους με μετοχικό κεφάλαιο των εταιρειών. Σε αυτήν την περίπτωση οι τράπεζες αποκτούν ποσοστά των εταιρειών που έχουν δανείσει.
Στη Χαλκίδα περιόδευσε ο Στ. Θεοδωράκης, επικεφαλής του κόμματος «Το Ποτάμι», απ' όπου επιβεβαίωσε ότι επιζητά να παίξει ρόλο «καταλύτη» στις διεργασίες για την αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, ιδιαίτερα στο χώρο της λεγόμενης «κεντροαριστεράς». Οπως διακήρυξε, «θέλουμε το Ποτάμι μπροστά. Θέλουμε το Ποτάμι να είναι η μαγιά για το καινούργιο. Μετά τις εκλογές να βρούμε τους συμμάχους μας, όχι με συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, ούτε συμφωνία για τις καρέκλες, αλλά συμφωνία για τα προβλήματα».
Ο ίδιος επιμέρισε τις ευθύνες για την κατάσταση που βιώνει σήμερα ο λαός εξίσου σε θύτες και θύματα, λέγοντας: «Το σημαντικότερο είναι να αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι. Να αποφασίσουμε να δουλέψουμε και να τα αλλάξουμε όλα. Να γίνουμε πιο παραγωγικοί, πιο δημιουργικοί (...) έχουμε κάνει λάθη, όλοι μας. Πρέπει να πάρουμε λοιπόν την απόφαση να ανασκουμπωθούμε μήπως αλλάξει η ζωή μας»...
Θέλοντας να κρύψει ότι συμμετέχει κι αυτός στην ανακαίνιση του αστικού πολιτικού συστήματος με τα ίδια παλιά υλικά, πρόσθεσε: «Το δίλημμα μέχρι χθες ήταν αν θα μετακινηθούμε στο δεξιό ή στο αριστερό δωμάτιο του παλιού μισογκρεμισμένου σπιτιού. Εμείς αποφασίσαμε να αλλάξουμε σπίτι. Να αλλάξουμε το πολιτικό σύστημα. Να μετακομίσουμε απέναντι. Να φτιάξουμε ένα άλλο κίνημα που αν πετύχει, θα σπρώξει και το παλιό σύστημα σε ανακαίνιση».
Συνεχίζονται οι αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό της Χρυσής Αυγής, στο φόντο γενικότερων αναδιατάξεων στο λεγόμενο «εθνικιστικό» χώρο, που συνδέονται με την αναμόρφωση του αστικού συστήματος. «Η Χρυσή Αυγή μού χρωστάει, δεν της χρωστάω», δήλωσε ο βουλευτής Στάθης Μπούκουρας, μετά τη διαγραφή του από την Κοινοβουλευτική Ομάδα.
Σημειωτέον ότι η Χρυσή Αυγή ζητάει από τον έγκλειστο στις φυλακές Ναυπλίου βουλευτή να επιστρέψει την έδρα. Το ίδιο ζητά κι από τον άλλο πρώην βουλευτή της, τον Χρυσοβαλάντη Αλεξόπουλο, τον οποίο αποκαλεί «Ιούδα», επειδή υπέβαλε δήλωση «ανεξαρτητοποίησης». Φημολογία υπάρχει και για τρίτο βουλευτή που τις επόμενες μέρες θα επιχειρήσει να διαχωρίσει τη θέση του από τη ναζιστική οργάνωση.
Στον Τύπο γράφεται ότι πολλά στελέχη και μέλη της Χρυσής Αυγής μεταπηδούν στο νεοεμφανιζόμενο «Εθνικό Μέτωπο», το οποίο στην ιστοσελίδα του υποστηρίζει ότι «δεν είναι ούτε προτίθεται να γίνει το "πλυντήριο" των παράνομων ενεργειών της Χρυσής Αυγής» και ότι «καταδίκασε την τακτική της βίας και της κλωτσοπατινάδας που υιοθέτησε η Χρυσή Αυγή, απαξίωσε δε την ταύτιση της ιδεολογίας του Εθνικισμού με τέτοιες πρακτικές».