ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Στοχεύουν εργαζόμενους και νεολαία

Γρηγοριάδης Κώστας

«Εξω οι μαρξιστές και οι διεθνιστές από τη δημόσια εκπαίδευση - θέλουμε εκπαίδευση Ελληνική!» κραυγάζουν οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής στην ιστοσελίδα τους. Σε ένα κείμενο διανθισμένο με το γνωστό τους υβρεολόγιο και την προπαγάνδα τη βγαλμένη από τα καταγώγια της CIA, μεταξύ άλλων διαβάζουμε: «(...) οι ψευτοδημοκράτες των γκουλάγκ (...) υπολείμματα του μαρξισμού εν Ελλάδι (...) οι απολογητές του σφαγέα Στάλιν, του Τσαουσέσκου και λοιπών ερυθρών μιασμάτων (...) Οι εποχές των κονσερβοκουτιών, του παιδομαζώματος προς τους κομμουνιστικούς "παραδείσους" του ανατολικού μπλοκ, των μαζικών σφαγών γυναικόπαιδων στο όνομα του μπολσεβικισμού, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί (...) Η Χρυσή Αυγή θα συνεχίσει να αγωνίζεται για την οικοδόμηση ενός Εθνικού Κράτους, στο οποίο η δημόσια εκπαίδευση θα στοχεύει στην καλλιέργεια της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης της Ελληνικής Νεολαίας, δίχως το δηλητήριο του μαρξισμού (...)».

Οι νεοναζί είναι ταυτισμένοι με τα συμφέροντα των μονοπωλίων (μεγαλοξενοδόχων, εφοπλιστών, αεροπορικών εταιρειών, φαρμακοβιομηχάνων κ.ά. για τους οποίους ζητούν στη Βουλή συνεχώς νέα προνόμια, ταυτιζόμενοι με την κυβέρνηση την οποία τάχα αντιπολιτεύονται). Θέλουν μια νεολαία κοιμισμένη και προσκυνημένη, αλυσοδεμένη, «πειθήνια», στ' αφεντικά που θα εξαρτά τη ζωή της από τους μεγαλοεπιχειρηματίες, δίχως δικαιώματα, επομένως διαπαιδαγωγημένη να μη διεκδικεί το δίκιο της, άρα μακριά από ταξικούς αγώνες και διεκδικήσεις, ακριβώς για να κάνουν τη δουλειά τους ευκολότερα τα μαντρόσκυλα του συστήματος. Απειλούν ουσιαστικά με πογκρόμ προοδευτικούς ανθρώπους, εκπαιδευτικούς, εργαζόμενους γενικά. Αυτή τη βρωμοδουλειά τους ανέθεσε το μεγάλο κεφάλαιο να κάνουν, δύναμη κρούσης του ενάντια στους εργάτες, στο λαό, προκειμένου να τους φορτώσει όλη την κρίση του, ισοπεδώνοντας μισθούς, δικαιώματα, την αξιοπρέπειά τους. Γι' αυτό και ο κόσμος της δουλειάς πρέπει να ξεμπροστιάζει τους φασίστες παντού, σε κάθε χώρο εργασίας, σε κάθε λαϊκή γειτονιά, να μη βρίσκουν μέτρο να σταθούν, αποκαλύπτοντας το βρώμικο ρόλο τους, οδηγώντας τους σε βαθιά απομόνωση.

«Σιγή ασυρμάτου» από την Πυροσβεστική

Μόνο ως λάθος ή πρόβλημα στη λειτουργία του γραφείου Τύπου της Πυροσβεστικής δεν μπορεί να χαρακτηριστεί η «σιγή ασυρμάτου» σχετικά με την ενημέρωση των συντακτών για σημαντικές (όπως κατέληξαν) πυρκαγιές σε διάφορα σημεία της χώρας το τελευταίο διάστημα. Τα ενημερωτικά μηνύματα του γραφείου Τύπου προς τους αστυνομικούς συντάκτες για δασικές πυρκαγιές δεν εστάλησαν ποτέ με αποτέλεσμα να ξεκινήσει η γνωστή μέθοδος του ...σπασμένου τηλεφώνου μεταξύ δημοσιογράφων και γραφείου Τύπου μέχρι να γίνει μία επίσημη ενημέρωση.

Πολλοί λένε πως η μία φορά μπορεί να θεωρηθεί σύμπτωση. Οπως και η δεύτερη. Κάθε μία ξεχωριστά δε λέει κάτι. Ολες μαζί, πολλά. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι σημαντικές πυρκαγιές στον Αυλώνα, το μεσημέρι της Δευτέρας όπου έφτασε μέχρι το Κέντρο Τεθωρακισμένων, στην Κρήτη, στην Ηλεία (με τραυματισμό πυροσβέστη) και προχτές το βράδυ στο Αλιβέρι. Αντιθέτως, ενώ η Πυροσβεστική δε γνωστοποίησε από την πρώτη στιγμή τα παραπάνω συμβάντα, το μέτωπο του Αλιβερίου ήταν σε εξέλιξη, έσπευσε να ενημερώσει για μία πυρκαγιά σε εγκαταλελειμμένο κτίριο στην Αχαρνών στο κέντρο της Αθήνας, που τέθηκε υπό έλεγχο σε λιγότερο από 15 λεπτά της ώρας.

Η «σιγή ασυρμάτου» δεν είναι τυχαία. Τα τεράστια οργανικά κενά, ο γερασμένος στόλος οχημάτων και αεροσκαφών, ο ελλιπής μηχανολογικός και ατομικός εξοπλισμός και οι περικοπές στα κονδύλια έχουν υποβαθμίσει το Σώμα, καθιστώντας τη δουλειά των εργαζομένων επικίνδυνη τόσο για εκείνους όσο και για το λαό. Με την ελπίδα ότι οι φλόγες θα σβήσουν αμέσως, χάρη στην υπερπροσπάθεια των πυροσβεστών, προσπαθούν να «κρύψουν» όσα περισσότερα μέτωπα γίνεται και ίσως όσες περισσότερες ζημιές προκληθούν. Με αυτή την τακτική, μόλις λίγο μετά την έναρξη της αντιπυρικής, προκαλούνται ερωτήματα για τη συνέχεια. Οσο πάντως και να θέλει η υπηρεσιακή και πολιτική ηγεσία της Πυροσβεστικής να κρυφτεί, ο καπνός δε θα την αφήνει...

Αλλη μια λίστα με πανεπιστήμια...

Σε μία από τις πολλές και διάφορες λίστες που κυκλοφορούν κατά καιρούς με κατάταξη πανεπιστημιακών ιδρυμάτων περιλαμβάνεται το Πανεπιστήμιο Κρήτης. Η συγκεκριμένη ονομάζεται «Times Higher Education 100 - Under - 50» και διαφημίζει ότι αναδεικνύει τα «ανερχόμενα "αστέρια" στον διεθνή ακαδημαϊκό χώρο». Το Πανεπιστήμιο Κρήτης καταλαμβάνει την 53η θέση ανάμεσα στα Πανεπιστήμια που λειτουργούν λιγότερο από 50 χρόνια, διεθνώς.

Σε ανάλογες λίστες έχουν συμπεριληφθεί κατά καιρούς διάφορα ελληνικά πανεπιστήμια, που μάλιστα πανηγυρίζουν επειδή έχουν δει τυπωμένο το όνομά τους σε έναν από το πλήθος πλέον των καταλόγων που κυκλοφορούν διεθνώς. Σε μία διαδικασία που αυτή καθαυτή εντάσσεται στη λογική της λειτουργίας του πανεπιστημίου ως επιχείρησης που για να διαφημιστεί, να ενισχύσει το προφίλ του, προβάλλει και μία πιστοποίηση, βραβείο κ.λπ., που πήρε ή ...αγόρασε από κάθε λογής φορείς αξιολόγησης, όπως ΜΚΟ, επιχειρήσεις κ.λπ.

Και, βέβαια, αυτές οι λίστες και κατατάξεις κάθε άλλο παρά το επίπεδο των σπουδών, των παροχών στους φοιτητές και την ανάπτυξη της επιστήμης προς όφελος του λαού αποτυπώνουν...

Εγκληματική συγχώνευση

Ναρκωτικά που πωλούνται σχεδόν τζάμπα. Χρήστες που υιοθετούν όλο και πιο αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές (π.χ. ανταλλαγή συριγγών), ήδη άνεργοι στην πλειοψηφία τους χάνουν το κίνητρό τους για θεραπεία, αφού η εύρεση εργασίας μετά την ολοκλήρωση ενός θεραπευτικού προγράμματος αποτελεί τη σημαντικότερη δυσκολία. Ο ιός του ΕΪΤΖ στους χρήστες ενέσιμων ναρκωτικών εξαπλώνεται ραγδαία (από 0,8% σε 4,4%, στην Αθήνα 8,1%). Το ποσοστό των αστέγων αυξάνεται δραματικά, τα προβλήματα ψυχικής και σωματικής υγείας επιδεινώνονται. Αυτή είναι η εικόνα που συναντούν οι εργαζόμενοι του ΚΕΘΕΑ στις πιάτσες. Εργαζόμενοι που έχουν υποστεί μειώσεις κατά μέσο όρο 35% στο μισθό τους και καλούνται να δουλεύουν με αποθέματα ψυχής, και καταφέρνουν να ακυρώνουν τη διεθνή βιβλιογραφία, η οποία λέει ότι σε καιρούς κρίσης οι τοξικοεξαρτημένοι δεν μένουν στα προγράμματα απεξάρτησης. Η παραμονή των ανθρώπων που παρακολουθούν προγράμματα του ΚΕΘΕΑ έσπασε όλα τα ρεκόρ το 2011, επιβεβαιώνοντας τις τιτάνιες προσπάθειες εργαζομένων και απεξαρτημένων.

Μέσα σ' αυτό το ζοφερό τοπίο που έχει διαμορφώσει η καπιταλιστική οικονομική κρίση, η κυβέρνηση διαρρέει την πρόθεσή της να συγχωνεύσει το ΚΕΘΕΑ με τον ΟΚΑΝΑ. Δύο προγράμματα με τελείως διαφορετική φιλοσοφία και προσέγγιση ακόμη και στα στοιχειώδη, όπως τι σημαίνει θεραπεία. Με το ΚΕΘΕΑ να καταθέτει αξιοθαύμαστα αποτελέσματα εδώ και τριάντα χρόνια, βγάζοντας περίπου 200 ανθρώπους το χρόνο απεξαρτημένους από τα ναρκωτικά. Και τον ΟΚΑΝΑ να εξαπλώνεται διαρκώς με προγράμματα χορήγησης υποκατάστατων χαμηλών προδιαγραφών, παραγκωνίζοντας το εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό του και χορηγώντας χαπάκια σε χιλιάδες μόνιμα και νόμιμα εξαρτημένους.

Η ενδεχόμενη συγχώνευση των δύο οργανισμών δεν απειλεί μόνο με απολύσεις εκατοντάδες εργαζόμενους. Την ώρα που το πρόβλημα των ναρκωτικών παίρνει επιδημικές διαστάσεις, υπονομεύεται η ουσία της απεξάρτησης, υποσκελίζονται τα «στεγνά» προγράμματα, ναρκοθετείται το δικαίωμα στη ζωή για χιλιάδες εξαρτημένους. Στην ουσία είναι η συνέχεια της πριμοδότησης της συντήρησης του τοξικοεξαρτημένου, που προβλέπει ο νόμος 4139 που έφερε στη Βουλή η τρικομματική κυβέρνηση και ψήφισε και ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι όποιες θετικές διατάξεις του νόμου στα χαρτιά καταργούνται στην πράξη, καθώς όπως προκύπτει εκ του αποτελέσματος ήταν το «τυρί στη φάκα».

Πλέον, δεν υπάρχουν περιθώρια για αυταπάτες. Κι αυτή η κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, είναι με την κοινά επεξεργασμένη στρατηγική στην Ευρωπαϊκή Ενωση που στέλνει την πρόληψη στα αζήτητα και την απεξάρτηση τη μεταλλάσσει σε φαρμακευτική καταστολή. Ντίλερ των ιδιωτών και των φαρμακοβιομηχανιών, εκχωρώντας στο ιδιωτικό κεφάλαιο την ευθύνη του κράτους για απεξάρτηση. Εξασφαλίζει δηλαδή τη δυνατότητα νομιμοποίησης και επέκτασης σε πληθώρα παράνομων «κέντρων απεξάρτησης» σε όλη την Ελλάδα, εκ των οποίων η συντριπτική τους πλειοψηφία εφαρμόζει επικίνδυνες ή μη ενδεδειγμένες μεθόδους και θησαυρίζει σε βάρος των εξαρτημένων και των οικογενειών τους. Ηδη λειτουργούν εδώ και δεκαετίες δεκάδες τέτοια κέντρα ή κλινικές με τη συνενοχή του κράτους.

Η κατάργηση - συγχώνευση του ΚΕΘΕΑ με τον ΟΚΑΝΑ είναι εγκληματική, επικίνδυνη. Αφορά όλη την κοινωνία, όπως και η συγχώνευση σχολείων, νοσοκομείων, και η αντεπίθεση πρέπει να είναι ενιαία, συλλογική και οργανωμένη για να τους επιστρέψουμε την ταφόπλακα.

Ελένη ΤΖΙΒΡΑ