Δεκάδες τρισ. ευρώ, κλεμμένος ιδρώτας του λαού, στοιβάζονται σε φορολογικούς παραδείσους, με τους νόμους του αστικού κράτους

Το θέμα αναδείχθηκε με πρωτοβουλία μεγάλων αστικών εφημερίδων της Ευρώπης -μεταξύ αυτών και ελληνικές- οι οποίες, τις ημέρες αυτές το προβάλλουν με πολυσέλιδα άρθρα, με αναφορές στους ανά τον κόσμο φορολογικούς παραδείσους, όπου, σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, έχουν τοποθετηθεί κεφάλαια ύψους 32 τρισ. δολ., από τα οποία προκύπτει φοροδιαφυγή ύψους 1 τρισ. δολαρίων.

Στο πνεύμα αυτό κινήθηκαν και οι χτεσινές δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας Β. Σόιμπλε. Σε συνέντευξη στο ραδιοφωνικό δίκτυο «Deutschladfunk», υποστήριξε αναφερόμενος στο θέμα των «offshore» ότι «είναι εύκολο να διατυπώνονται απαιτήσεις (σ.σ. για πάταξη της φοροδιαφυγής), αλλά είναι τρομακτικά επίπονη η εφαρμογή τους σε διεθνές επίπεδο».

Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, υποστήριξε ότι «η δημοσιοποίηση των πληροφοριών θα αυξήσει την πίεση για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής», για να προσθέσει ότι ακόμα και εντός της ΕΕ είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί το θέμα, καθώς απαιτείται η συνεργασία όλων των ενδιαφερόμενων χωρών, για να υπάρξουν επιτυχή αποτελέσματα.

Στην Ελλάδα, ο γενικός γραμματέας Διαφάνειας, Γ. Σούρλας, παρενέβη στη συζήτηση που έχει ανοίξει με στόχο να ενισχύσει τον αποπροσανατολισμό και την προπαγάνδα ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να χτυπήσει τη φοροδιαφυγή, την οποία παρουσιάζει σαν μήτρα της κρίσης και όλων των δεινών για το λαό. Σ' αυτό το πνεύμα, δήλωσε χτες ότι βάσει στοιχείων που διαθέτει η κυβέρνηση, «από τις δράσεις των offshore εταιρειών στην Ελλάδα, η απώλεια εσόδων του ελληνικού Δημοσίου ανέρχεται σε ποσοστό της τάξεως του 40% και πλέον του δημόσιου χρέους της χώρας μας».

Ο ίδιος κατέθεσε προτάσεις που δεν αγγίζουν την ουσία του προβλήματος, ζητώντας μεταξύ άλλων να μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές για τη φορολόγηση των εταιρειών στην Ελλάδα σε τέτοιο επίπεδο, ώστε να αποτρέπεται επιχειρηματική δραστηριότητα μέσω «offshore» εταιρειών κ.ά.

Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα της Ευρωένωσης αρνούνται συστηματικά να υιοθετήσουν τις προτάσεις που καταθέτει το ΚΚΕ, με αφορμή και το «πόθεν έσχες» πολιτικών και άλλων προσώπων, μεταξύ των οποίων είναι και οι εξής: Ονομαστικοποίηση όλων των μετοχών και των διαφόρων τίτλων (ομόλογα, έντοκα γραμμάτια κλπ) και μετατροπή τους από ανώνυμους σε ονομαστικούς, έλεγχος στην εξαγωγή και εισαγωγή κεφαλαίων από τη χώρα και προς κάθε προορισμό, κατάργηση του φορολογικού, τραπεζικού, επιχειρηματικού και εμπορικού απόρρητου και απαγόρευση των λεγόμενων εξωχώριων («offshore») εταιρειών.

Ολες αυτές οι προτάσεις σκοντάφτουν στην άρνηση των αστικών κομμάτων με το επιχείρημα ότι είναι σε αντίθεση με τους κανόνες της ΕΕ και της αγοράς. Κατά συνέπεια, οι απορίες που δημιουργούνται για τη συντονισμένη πανευρωπαϊκή δημοσιογραφική έρευνα σχετικά με τις «offshore» εταιρείες, είναι εύλογες. Κατ' αρχάς, επιχειρείται να δοθεί η εντύπωση, ότι η συστηματοποιημένη αυτή φοροδιαφυγή, κινείται στα όρια ή και έξω από τη «νόμιμη» οικονομική δραστηριότητα, ότι αυτά που συμβαίνουν δεν έχουν σχέση με τον ίδιο τον καπιταλισμό, αλλά είναι μια στρέβλωση του συστήματος.

Κάτι τέτοιο βέβαια δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, δεδομένου ότι η ίδρυση μιας «offshore» εταιρείας είναι μια απολύτως νόμιμη διαδικασία με τη βούλα του αστικού δίκαιου, ενώ το ίδιο το φαινόμενο το ανέχθηκαν και το εξέθρεψαν οι ίδιες οι ανά τον κόσμο καπιταλιστικές κυβερνήσεις. Στόχος βέβαια, είναι η προστασία των κατόχων μεγάλων κεφαλαίων, οι οποίοι βρίσκουν ασφαλή καταφύγια στους φορολογικούς παραδείσους.

Από την άλλη, ακόμα κι αν για λόγους που σχετίζονται με ενδοαστικές διευθετήσεις υπάρξει τα επόμενα χρόνια κάποιου είδους διεθνής συνεργασία, για την εξάλειψη της φοροδιαφυγής που συντελείται μέσω των «offshore» εταιρειών, αυτό καθ' αυτό το φαινόμενο προβλέπεται ότι θα διογκωθεί, γιατί είναι η ίδια η φιλομονοπωλιακή πολιτική των κυβερνήσεων σε όλον τον κόσμο, η νόμιμη φοροδιαφυγή και φοροαποφυγή των μεγάλων εταιρειών, που εκτρέφει και γιγαντώνει το ζήτημα.