Η επιστροφή στις ξυλόσομπες, είπε, αποτελεί συνέπεια της καπιταλιστικής κρίσης, της αντιλαϊκής πολιτικής των μνημονίων επισημαίνοντας ωστόσο πως το πρόβλημα είναι πολύ βαθύτερο και ότι σχετίζεται με την πολιτική της ΕΕ για απελευθέρωση της ενέργειας για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Τόνισε πως η κυβερνητική πολιτική εξυπηρετεί συνδυασμένα τις επιδιώξεις της ΕΕ, με βασικούς άξονες την ολοκλήρωση της απελευθέρωσης και της ιδιωτικοποίησης της αγοράς ενέργειας και ταυτόχρονα τους στόχους της άρχουσας τάξης για μετατροπή της Ελλάδας σε ενεργειακό κόμβο.

Απαντώντας στην Επερώτηση ο υφυπουργός Περιβάλλοντος Α. Παπαγεωργίου ισχυρίστηκε προκλητικά πως η κυβέρνηση λαμβάνει ειδική μέριμνα για τις ευπαθείς ομάδες σε αυτήν την κρίσιμη περίοδο «που παίρνονται δύσκολες αλλά απόλυτα απαραίτητες αποφάσεις». Υπερασπίστηκε την πολιτική της απελευθέρωσης και των ιδιωτικοποιήσεων, αναμασώντας το γνωστό επιχείρημα πως η προσέλκυση επενδύσεων θα φέρει τάχα μειωμένο ενεργειακό κόστος και θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας.

Την προσπάθεια του υφυπουργού να δώσει την εντύπωση πως έχει γίνει πιο φτηνό το ρεύμα και το πετρέλαιο, σχολίασε στην παρέμβασή του ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Θ. Παφίλης, τονίζοντας πως δεν έχει αυτή η εικόνα καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Τόνισε ότι με τη δραματική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, πρέπει να απαντηθεί ποιος είχε δίκιο, το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, ο ΣΥΝ και τα άλλα κόμματα που έλεγαν πως η απελευθέρωση και ο ανταγωνισμός θα ωφελήσουν το λαό, ή το ΚΚΕ, που καταψήφισε τη Συνθήκη του Μάαστριχτ.

«Υπάρχουν δυο δρόμοι. Αυτός που ακολουθήθηκε όλα αυτά τα χρόνια και επαναλαμβάνεται και τώρα και ο δρόμος που προβάλλει το ΚΚΕ. Μέσος δρόμος δεν υπάρχει», τόνισε χαρακτηριστικά ο Θ. Παφίλης. Αναφέρθηκε επίσης, στο ζήτημα της ΑΟΖ λέγοντας πως ο ενεργειακός πόλεμος έχει ξεσπάσει και οξύνεται, ωστόσο η συζήτηση που έχει ανοίξει είναι αποπροσανατολιστική, καθώς το βασικό ζήτημα είναι το ποιος διαπραγματεύεται και για τα συμφέροντα ποιου. Υπενθύμισε σε όσους μιλούν στο όνομα του εθνικού συμφέροντος, ότι οι πολυεθνικές δεν έχουν πρόβλημα με τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, ούτε και με την αλλαγή συνόρων.

Σε διάφορες πλευρές του ενεργειακού ζητήματος της χώρας αναφέρθηκαν οι βουλευτές του ΚΚΕ Δ. Μανωλάκου, Λ. Κανέλλη, Σπ. Χαλβατζής και Γ. Γκιόκας που τοποθετήθηκαν στη συζήτηση της Επερώτησης.

Τον ισχυρισμό ότι η μετατροπή της Ελλάδας σε ενεργειακό κόμβο εξασφαλίζει τα εθνικά συμφέροντα της χώρας, εξέφρασε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ Μ. Βορίδης προσθέτοντας ότι η εμπλοκή των επιχειρηματιών θα οδηγήσει σε καλύτερη αξιοποίηση των κοιτασμάτων. Ο Α. Αλεξόπουλος, εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ, δήλωσε υποκριτικά πως το κόμμα του είναι σύμφωνο με τις θέσεις του ΚΚΕ για την ενεργειακή πολιτική και μάλιστα πως θα μπορούσε δήθεν να υπάρξει και συντονισμός ή συνεργασία για τέτοια ζητήματα.

Αποκαλύφθηκε όμως, όταν προσπάθησε με υπεκφυγές να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από το ερώτημα που έθεσε ο Γ. Γκιόκας προς το ΣΥΡΙΖΑ, ότι «πρέπει να απαντήσει για τη δική του μυστική διπλωματία». Συγκεκριμένα, ο Α. Αλεξόπουλος είπε ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να μιλά και με τους οίκους ανοχής και με την εκκλησία» και ότι το θέμα είναι τι λέει όταν πηγαίνει εκεί, χωρίς όμως να πει τίποτα και για το τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ αναφορικά με τους ανταγωνισμούς στην Ενέργεια, όταν συναντιέται με τους εκπροσώπους ισχυρών μονοπωλιακών κέντρων.

«Δε μας πειράζει που πάτε ή ποιον συναντάτε. Σας ρωτήσαμε τι λέτε σε αυτές τις συναντήσεις», ανταπάντησε ο Ν. Καραθανασόπουλος επισημαίνοντας για μια ακόμα φορά πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πει κουβέντα για τις απαιτήσεις των Αμερικανών να προχωρήσει η έρευνα για τα κοιτάσματα, θέση που οδηγεί στη συνεκμετάλλευση. «Οταν δε λες τίποτα δημόσια, μούγκα δηλαδή, τότε φανταζόμαστε στη στρούγκα τι γίνεται...», σημείωσε ο Ν. Καραθανασόπουλος.

Ο Γ. Μανιάτης, εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ, με αφορμή σχετικά δημοσιεύματα, μίλησε για σκάνδαλο που βρίσκεται σε εξέλιξη σχετικά με τη μη αξιοποίηση των κοιτασμάτων Ζεόλιθου στον Εβρο. Μίλησε για ισχυρά οικονομικά συμφέροντα και για κραυγαλέα περίπτωση σύγκρουσης εταιρείας με το κράτος και τις υπηρεσίες του. Ο υφυπουργός Περιβάλλοντος Α. Παπαγεωργίου απάντησε πως πάγια θέση του υπουργείου είναι ότι χρειάζεται ανοιχτός διαγωνισμός για την υπόθεση του Ζεόλιθου και δήλωσε ότι έχει δοθεί εντολή στο γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης να τον υλοποιήσει.

Με αφορμή το θέμα, η βουλευτής του ΚΚΕ Δ. Μανωλάκου τόνισε ότι το σκάνδαλο των κοιτασμάτων Ζεόλιθου, ήταν η αιτία και η αφορμή για να ξεκινήσει η διαδικασία κλεισίματος του ΙΓΜΕ, γιατί οι εργαζόμενοί του αντιστάθηκαν και αποκάλυψαν. Είναι πρόκληση, είπε, το μοναδικό αυτό ινστιτούτο να θέλει κανείς να το εξαφανίσει «για να μην υπάρχουν ούτε οι μαρτυρίες των ιδιωτικοποιήσεων, δηλαδή το χάρισμα του δημόσιου πλούτου».

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Ν. Μαριάς, δήλωσε πως είναι «πολιτική επιλογή των δανειστών να υπερχρεωθεί η Ελλάδα, για να βάλουν χέρι αντί πινακίου φακής στα ασημικά της πατρίδας, στις πλουτοπαραγωγικές της πηγές». Εκ μέρους της ΔΗΜΑΡ, η Ν. Φουντά, χαρακτήρισε «παράδοξο» το γεγονός πως συζητούμε για την ενεργειακή φτώχεια των νοικοκυριών, αντί για το «πώς θα γίνει η χώρα ενεργειακός κόμβος».

Η απόφαση του Γιούρογκρουπ για το «κούρεμα» των καταθέσεων στις τράπεζες της Κύπρου είναι στα πλαίσια των μέτρων αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης της καπιταλιστικής οικονομίας. Το «κούρεμα» είναι μια μορφή ελεγχόμενης καταστροφής κεφαλαίου προκειμένου να μη γίνει ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, με τεράστιες συνέπειες στην καπιταλιστική οικονομία. Είναι το αντίστοιχο «κούρεμα» (PSI) που έγινε στα ομόλογα της Ελλάδας, αν και εδώ πήρε άλλη μορφή. Το συγκεκριμένο μέτρο συνδέεται με τ' άλλα που αποτελούν το πακέτο του μνημονίου για την Κύπρο και περιλαμβάνουν αντίστοιχες αντεργατικές, αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις, όπως και στην Ελλάδα, ιδιωτικοποιήσεις, δέσμευση των υδρογονανθράκων... Ολα στο όνομα αντιμετώπισης των δημοσίων ελλειμμάτων και ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών και θα πληρώσει ο κυπριακός λαός.

Οι καταθέσεις στις κυπριακές τράπεζες είναι βασικά καταθέσεις κεφαλαίων διεθνικών μονοπωλίων, ρωσικών, αγγλικών και άλλων. Αντικειμενικά δημιουργείται τάση φυγής αυτών των κεφαλαίων, γεγονός που θα επιφέρει νέα αντιλαϊκά μέτρα. Στην Ελλάδα ξεκίνησαν με το πρώτο μνημόνιο, φτάσαμε στο τρίτο και τα μέτρα δεν έχουν τελειωμό. Η διαχείριση της κρίσης απαιτεί πολιτική μεταφοράς των συνεπειών της στο λαό.

Η καπιταλιστική οικονομία της Κύπρου έγινε υποδοχέας κεφαλαίων έχοντας τη χαμηλότερη φορολογία κεφαλαίου στην Ευρωζώνη και την ΕΕ, μόνο 10%. Φαίνεται πως έπρεπε να «χτυπηθεί». Η συγκεκριμένη απόφαση είναι ενταγμένη στα πλαίσια της χρηματοδότησης της κυπριακής οικονομίας και της ανακεφαλαιοποίησης των κυπριακών τραπεζών, που μπορεί μεν να έχουν τεράστιες καταθέσεις (ως μέγεθος το τετραπλάσιο του ΑΕΠ της Κύπρου), αλλά και δυσκολίες ρευστότητας, αφού δεν αρκούν τα ίδια κεφάλαιά τους, λόγω κρίσης, για τη λειτουργία τους. Η απόφαση αναδεικνύει την οξύτητα των ανταγωνισμών ισχυρών καπιταλιστικών κρατών εντός και εκτός Ευρωζώνης, αφού υπάρχουν και ρώσικα, αγγλικά και άλλα ξένα κεφάλαια, που με την τάση φυγής τους ενισχύονται οι οικονομίες των χωρών που αυτά θα κατατεθούν, δηλαδή τις χώρες προέλευσης. Αλλά το συγκεκριμένο ζήτημα συνδέεται και με τους «υδρογονάνθρακες», όχι μόνον της Κύπρου, αλλά της Ανατολικής Μεσογείου γενικότερα. Εδώ εστιάζονται ανταγωνισμοί ανάμεσα σε ΗΠΑ, ΕΕ, Ρωσία για το μοίρασμά τους, η δε οικονομική βοήθεια στην καπιταλιστική οικονομία της Κύπρου, έχει συνδεθεί άμεσα μ' αυτούς, ενώ περιπλέκεται έντονα το κουβάρι των οξύτατων καπιταλιστικών ανταγωνισμών με επίκεντρο την Κύπρο. Ισχυρά καπιταλιστικά κράτη διεκδικούν μεγάλα μερίδια, για να συμβάλλουν στην οικονομική βοήθεια στην Κύπρο, όπως π.χ. η Ρωσία, που προσφάτως -μέσω ΓΚΑΖΠΡΟΜ- συμφώνησε με το Ισραήλ για αέριο από το οικόπεδο «Λεβιάθαν» με συμφωνία και των ΗΠΑ. Ταυτόχρονα η ΓΚΑΖΠΡΟΜ έχει ενεργειακή συμφωνία και με τη Γερμανία. Η δε Κύπρος έδωσε «οικόπεδο υδρογονανθράκων» στη γαλλική ΤΟΤΑΛ.

Ταυτόχρονα η συγκεκριμένη απόφαση για τη φορολόγηση των καταθέσεων δημιουργεί τριγμούς στην Ευρωζώνη. Αν δεν εφαρμοστεί η απόφαση υπάρχει κίνδυνος αποπομπής, υπονομεύεται το ευρώ. Ακόμη, η εναντίωση της κυπριακής Βουλής, που θα σημαίνει αναζήτηση άλλων ισχυρών καπιταλιστικών κρατών, όπως Ρωσία, Κίνα κλπ, για λύση, δε θα σημαίνει φιλολαϊκή απόφαση, ούτε εξαναγκασμό της Ευρωζώνης σε αλλαγή υπέρ των λαών πολιτικής.

Το ζήτημα που ανέκυψε επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά ότι κανένα όφελος δεν έχουν οι λαοί από την ένταξη των χωρών τους στην ΕΕ. Τους επιβάλλουν ολοένα και πιο άγρια αντιλαϊκή πολιτική. Η ΕΕ και η Ευρωζώνη δεν είναι ζώνη ισότιμων κρατών, αλλά ζώνη οξύτατων ανταγωνισμών και ανισομετρίας. Επιβεβαιώνται το ΚΚΕ για τη θέση του ενάντια στην ένταξη κάθε χώρας στην ΕΕ, για αποδέσμευση. Τώρα εκβιάζεται ο κυπριακός λαός με όλο το πακέτο των αντιλαϊκών μέτρων. Σωτηρία για το λαό δεν υπάρχει εντός της λυκοσυμμαχίας. Ο ελληνικός λαός πρέπει να επαγρυπνεί. Ο εκβιασμός στην Κύπρο, θα αξιοποιηθεί από την ελληνική κυβέρνηση για υποταγή στα νέα βάρβαρα μέτρα στο όνομα των μη χειρότερων, που όμως θα έρθουν. Να γιατί η πάλη ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα πρέπει να συνδέεται με την αποδέσμευση από την ΕΕ και την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων.