Στην ανακοίνωσή του, το Τμήμα Πολιτισμού της ΚΕ σημειώνει για το ζήτημα των συγχωνεύσεων και καταργήσεων φορέων στο χώρο του Πολιτισμού:

«Οι προτεινόμενες από το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (ΥΔΜΗΔ) καταργήσεις και συγχωνεύσεις 101 πολιτιστικών φορέων που εποπτεύονται και χρηματοδοτούνται από το υπουργείο Παιδείας Θρησκευμάτων και Αθλητισμού (ΥΠΑΙΘΠΑ) - μεταξύ των οποίων η Εθνική Πινακοθήκη, τα μουσεία Σύγχρονης και Μοντέρνας Τέχνης (Αθήνας και Θεσσαλονίκης), η Εθνική Βιβλιοθήκη, τα δύο κρατικά θέατρα, οι σημαντικότερες ορχήστρες της χώρας, το Ελληνικό Κέντρο κινηματογράφου και η Ταινιοθήκη της Ελλάδας, δεκάδες λαογραφικά και αρχαιολογικά μουσεία, βιβλιοθήκες κ.λπ. - θα επιφέρουν συντριπτικό πλήγμα στον ήδη απαξιωμένο από την κυρίαρχη πολιτική τομέα του Πολιτισμού και της πολιτιστικής κληρονομιάς. Θα συνοδευτούν με μέτρα για την ελαχιστοποίηση της κρατικής χρηματοδότησης και τη διεύρυνση της ιδιωτικο - οικονομικής, επιχειρηματικής λειτουργίας τους, υποβάθμιση, συρρίκνωση και διάλυση υπηρεσιών απαραίτητων για τη συνέχεια και ανάπτυξη του πολιτισμού και του λαϊκού πολιτιστικού επιπέδου, μείωση του ήδη ανεπαρκούς προσωπικού τους.

Στο όνομα της κρίσης και του δημοσιονομικού ελλείμματος προελαύνει μια επιχείρηση εκσυγχρονισμού του αστικού κράτους, με σκοπό την πιο αποτελεσματική και επιτελική διαχείριση του Πολιτισμού σε όφελος των μονοπωλίων, που δεν αφορά μόνο την περίοδο της κρίσης. Οι στόχοι του νέου αυτού εγχειρήματος είναι από τη μια να εξοικονομηθούν δημόσιοι πόροι για τη χρηματοδότηση της ανάκαμψης των μονοπωλίων από την κρίση και από την άλλη να διαπλατυνθεί ο δρόμος για την άμεση εμπλοκή και επένδυση του κεφαλαίου στα πιο κερδοφόρα πεδία του πολιτισμού. Επιδίωξη, δηλαδή, της όλης επιχείρησης είναι να πάρει καθολικό, οργανωμένο και συστηματικότερο χαρακτήρα η ανάδειξη των μονοπωλίων της πολιτιστικής βιομηχανίας, των διαφόρων ιδιωτικών Ιδρυμάτων και Κέντρων, ως σωτήρων με το αζημίωτο του "εθνικού πολιτισμού" από την καταστροφή και τη διάλυση, όπως έγινε με το ίδρυμα Λαμπράκη στο παρελθόν, το ίδρυμα Νιάρχου, την Google για τις βιβλιοθήκες κ.ά. Πρόκειται για μια άλλη εκδοχή του - ευρωενωσιακών προδιαγραφών - νομοσχεδίου, που δεν πρόλαβε να ψηφίσει η τελευταία κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, για την αναδιάρθρωση των δομών των εποπτευόμενων φορέων του τότε υπουργείου Πολιτισμού.

Οι συνέπειες αυτού του σχεδίου θα είναι ο ολοσχερής έλεγχος της πολιτιστικής παραγωγής και κληρονομιάς από τα μονοπώλια, η ακόμη μεγαλύτερη χειραγώγηση της Τέχνης και των καλλιτεχνών, η παρεμβολή νέων οικονομικών εμποδίων για την πρόσβαση των λαϊκών στρωμάτων στην Τέχνη και τον Πολιτισμό.

Για όλους αυτούς τους λόγους, κανέναν δεν πρέπει να εφησυχάζουν οι δηλώσεις περί "σχεδίων επί χάρτου" του Αν. υπουργού ΠΑΙΘΠΑ, Κ. Τζαβάρα, ή τα δημοσιεύματα του αστικού Τύπου ότι πρόκειται για πρόχειρες και μη εφαρμόσιμες προτάσεις επιτελείων που βρίσκονται μακριά από την πραγματικότητα. Οι αντιδράσεις αυτές, εκτός από την καλλιέργεια κλίματος επανάπαυσης, εκφράζουν και εσωτερικές αντιθέσεις μερίδων του κεφαλαίου, όπως φαίνεται και από τη στάση των μεγαλοεκδοτών στο θέμα του ΕΚΕΒΙ, όπου ένα μέρος τους συντάσσεται υπέρ της κατάργησής του και ένα άλλο υπέρ της διατήρησής του. Η ουσία είναι ότι τα μέτρα των συγχωνεύσεων και καταργήσεων έχουν προαποφασιστεί και το σχέδιο θα υλοποιηθεί με τη μια ή την άλλη μορφή, αν δεν υπάρξει άμεση παρέμβαση του κινήματος στον Πολιτισμό και γενικότερα του εργατικού κινήματος.

Γι' αυτό καλούμε όλους τους εργαζόμενους στο χώρο της Τέχνης και του Πολιτισμού, συσπειρωμένοι στα συνδικάτα τους και τους άλλους μαζικούς φορείς, να οργανώσουν άμεσα την πάλη τους και να διεκδικήσουν:

• Να αποσυρθεί το σχέδιο συγχωνεύσεων και καταργήσεων των εποπτευόμενων από το κράτος πολιτιστικών φορέων. Κανένας φορέας να μη συγχωνευτεί, κανένας να μην περάσει στην Τοπική Διοίκηση, γιατί είναι βέβαιη η εκποίηση ή η διάλυσή του.
• Οι εποπτευόμενοι από το ΥΠΑΙΘΠΑ φορείς να είναι αποκλειστικά δημόσιοι (ΝΠΔΔ), με διασφάλιση της σταθερής και πλήρους εργασίας για τους εργαζόμενους χωρίς καμία περικοπή θέσεων και καθοριστική συμμετοχή των εκπροσώπων των μαζικών φορέων των καλλιτεχνών και των εργαζομένων στα όργανα διοίκησής τους, που αποτελεί και τη μοναδική δικλίδα ελέγχου της διαχείρισής τους.
• Να εξασφαλιστούν όλες οι αναγκαίες προϋποθέσεις σε υποδομές, χρηματοδότηση, ειδικευμένο προσωπικό για την απρόσκοπτη λειτουργία των δημόσιων φορέων του Πολιτισμού και τη διεύρυνση των δραστηριοτήτων τους για την πολιτιστική - μορφωτική ανάπτυξη των λαϊκών στρωμάτων. Να αυξηθεί η κρατική χρηματοδότηση στον Πολιτισμό, με αύξηση της φορολογίας στα κέρδη των μονοπωλιακών επιχειρήσεων.
• Να διευκολυνθεί η πρόσβαση του λαού στα μουσεία, στις βιβλιοθήκες, στα θέατρα, στις πινακοθήκες, στις συναυλίες και γενικότερα στην πολιτιστική δραστηριότητα με την καθιέρωση φτηνού εισιτηρίου, δωρεάν εισόδου για τους νέους, τους ανέργους και τους καλλιτέχνες, επαναφορά της δωρεάν εισόδου για όλους μια μέρα τη βδομάδα και προπαντός με την ανάπτυξη της γενικής μόρφωσης και της Αισθητικής Αγωγής στο εκπαιδευτικό σύστημα.

Παράλληλα, όμως, χρειάζεται οι εργαζόμενοι τόσο στον Πολιτισμό όσο και σε κάθε άλλον τομέα σήμερα περισσότερο από ποτέ να κατευθύνουν την πάλη τους στη δημιουργία προϋποθέσεων για να πάψουν οριστικά οι δημόσιοι φορείς του Πολιτισμού να δουλεύουν για λογαριασμό της κυρίαρχης αστικής τάξης και της ιδεολογίας της, για να σταματήσει οριστικά ο Πολιτισμός να αντιμετωπίζεται ως περιττή πολυτέλεια για τους "κάτω" και πεδίο κερδοφορίας για τους "πάνω" και να ανοίξει ο δρόμος για έναν ανώτερο ανθρώπινο Πολιτισμό, όπου ιδιοκτήτες του θα είναι οι πραγματικοί δημιουργοί του».