ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Πίσω από την προπαγάνδα «των άκρων»

Γρηγοριάδης Κώστας

Δεν του ξέφυγε του γραμματέα της ΝΔ, Μ. Κεφαλογιάννη, όταν με αφορμή τη χτεσινή επίθεση με πυροβολισμούς στα κεντρικά γραφεία της ΝΔ ζήτησε από όλες τις πολιτικές δυνάμεις να καταδικάσουν «τα άκρα και τις ακρότητες, από όπου και αν προέρχονται, από την άκρα Δεξιά έως την άκρα Αριστερά». Η άτιμη και ύπουλη θεωρία των άκρων, που ανασύρεται εκ νέου από την ηγεσία της ΝΔ, επιβεβαιώνει περίτρανα τη βούλησή της να αξιοποιήσει τις βομβιστικές επιθέσεις των τελευταίων ημερών για να πλήξει τους αγώνες του λαού και το λαϊκό - εργατικό κίνημα. Αυτός είναι ο πραγματικός στόχος της βαθιά αντιδραστικής θεωρίας των άκρων, που εξισώνει τον πολιτικό αγώνα της εργατικής τάξης και των συμμάχων της για τα δικαιώματά τους, τον πολιτικό αγώνα του ΚΚΕ, με τις συμμορίες της Χρυσής Αυγής και άλλων μηχανισμών, κρατικών και μη, που έχουν στόχο να τσακίσουν αυτό το κίνημα. Γι' αυτό η συγκυβέρνηση έστειλε τα ΜΑΤ στη «Χαλυβουργία» στον Ασπρόπυργο καταργώντας στην πράξη και με την αστυνομική βία το δικαίωμα της απεργίας, προετοιμάζεται να καταργήσει τις διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας, ενισχύει τους μηχανισμούς καταστολής. Επιστρατεύουν τη θεωρία των άκρων για να περάσουν με τις μικρότερες αντιδράσεις τα μέτρα και τις φιλομονοπωλιακές διαρθρωτικές αλλαγές που κάνουν κόλαση τη ζωή του λαού. «Την κόλαση δεν την φέρνουν οι διαρθρωτικές αλλαγές, αλλά αυτοί που έδιωξαν επιχειρήσεις και εργοστάσια από αυτόν τον τόπο. Οσοι παρέλυαν τις πόλεις και ζητούσαν παροχές και προνόμια. Την κόλαση τη φέρνει η έλλειψη ανταγωνιστικότητας», διακήρυσσε χαρακτηριστικά τον περασμένο Νοέμβρη στη Βουλή ο Αντ. Σαμαράς, αποκαλύπτοντας όμως άθελά του τα πραγματικά άκρα, το κεφάλαιο και την εργασία. Και η αλήθεια είναι ότι αυτό που επιδιώκει με κάθε μέσο η κυβέρνηση είναι η υποταγή της εργασίας στο κεφάλαιο.

Διαπιστευτήρια στο σύστημα...

«Οι πρώτοι που καταδικάζουμε και παλεύουμε την ανομία, σε όλες τις μορφές της, είμαστε εμείς. Η παραβατικότητα πρέπει να παταχθεί, ο νόμος ισχύει για όλους», είπε σε συνέντευξή του ο Αλ. Τσίπρας στον «Real Fm». Και οι νόμοι που έφτασαν το μισθό στα 586 ευρώ μεικτά; Και οι νόμοι που μείωσαν δραστικά τις συντάξεις μετατρέποντάς τες σε φιλοδωρήματα; Και οι νόμοι για την Υγεία - Πρόνοια, που καταδικάζουν την πλειοψηφία των εργαζομένων να μην έχουν, επειδή δεν έχουν να πληρώσουν, ούτε υπηρεσίες Υγείας, ούτε φάρμακα ενώ κόβουν τα πενιχρά επιδόματα στα ΑμΕΑ, που τσακίζουν την Ειδική Αγωγή; Και ο πρόσφατος φοροληστρικός νόμος; Και ο νόμος αύξησης του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης και ο νόμος αύξησης της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος που καταδικάζουν τα λαϊκά νοικοκυριά να μην έχουν ούτε θέρμανση; Ετσι, συλλήβδην, οι άγριοι αντεργατικοί νόμοι που ενισχύουν τους μεγαλοεπιχειρηματίες πρέπει να γίνουν αποδεκτοί από τους εργαζόμενους, να υποταχτούν σ' αυτούς; Ισος ο μεγαλοεπιχειρηματίας με τον εργάτη, τον αυτοαπασχολούμενο, το φτωχό αγρότη απέναντι σ' αυτούς τους νόμους; Πολλά θα μπορούσε να πει κανείς για τη βαρβαρότητα των νόμων των αστών στους οποίους καλεί ο ΣΥΡΙΖΑ το λαό να υποταχτεί. Την ταξική ανισότητα λέει ισότητα ο ΣΥΡΙΖΑ. Και ας προπαγανδίζει ότι στηρίζει τους αγώνες του λαού για την ικανοποίηση των αναγκών του, ας προπαγανδίζει ότι σ' αυτούς θα στηριχτεί για να εφαρμόσει τη δήθεν φιλολαϊκή πολιτική του.

Γιατί όταν φιλοδοξεί να διαχειριστεί το αστικό πολιτικό σύστημα, τότε είναι φυσιολογικό και επόμενο να υπηρετήσει και αυτή τη νομιμότητά του. Οταν η πρότασή του δε συνιστά εναλλακτική λύση προς όφελος του λαού, τότε είναι φυσιολογικό και επόμενο να ψαρεύει εκλογικό ακροατήριο, υιοθετώντας από τις πιο συντηρητικές μέχρι τις δήθεν «πιο ριζοσπαστικές» θέσεις.

... με τη φιλοδοξία του καλού διαχειριστή

Το ζητούμενο είναι οι εργαζόμενοι, ριζοσπαστικοποιημένα τμήματα του λαού να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα για το τι σημαίνει αυτή η αποθέωση της νομιμότητας εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ.

Με αυτό το επιχείρημα της «πάταξης της ανομίας και της παραβατικότητας», που υιοθετεί και ο Αλ. Τσίπρας, αποκαλύπτεται και σε ποιου όφελος είναι η πολιτική του. Δίνει διαπιστευτήρια στο σύστημα, ότι θα το διαχειριστεί ενάντια στο λαό. Επίσης, με το επιχείρημα της «πάταξης της ανομίας και της παραβατικότητας», η κυβέρνηση ενισχύει την καταστολή σε βάρος του λαού και των αγώνων του. Το κυνήγι της ανομίας δεν αφορά τις καταλήψεις και τα γκαζάκια. Αυτά ποτέ δεν τα φοβήθηκε το σύστημα. Αλλωστε, τις καταλήψεις και τις ομάδες (μηχανισμούς), που στεγάζουν, το ίδιο το σύστημα τις έχει όλα αυτά τα χρόνια υπό την προστασία του, τις έχει πολλαπλά αξιοποιήσει σε βάρος του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Το κυνήγι της ανομίας, για το οποίο γίνεται λόγος, δεν αφορά ούτε τα σκάνδαλα, που βγαίνουν από τα σπλάχνα του συστήματος.

Πίσω από τα κυνηγητά των καταλήψεων, πίσω από τις κορόνες περί πάταξης της ανομίας, βρίσκεται η πρόθεση της κυβέρνησης να εντείνει τον αυταρχισμό και την καταστολή σε βάρος του κινήματος. Στο όνομα της νομιμότητας, βγαίνουν οι απεργίες παράνομες, στο όνομα της νομιμότητας γίνεται το κυνήγι των μεταναστών, στο όνομα της νομιμότητας διώκονται από την εφορία οι λαϊκές οικογένειες, που δεν έχουν να πληρώσουν τα δυσβάσταχτα χαράτσια και τους φόρους.

Σε αυτήν την αστική νομιμότητα, ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει τα δικά του διαπιστευτήρια, γιατί είναι δύναμη που φιλοδοξεί να διαχειριστεί το καπιταλιστικό σύστημα και τη νομιμότητά του. Οπως δίνει διαπιστευτήρια στους ιμπεριαλιστές, στις ΗΠΑ (Brooking Institute) και τον Σόιμπλε.

Για την επέμβαση στο Μάλι

Η ιμπεριαλιστική επέμβαση στο Μάλι της Δυτικής Αφρικής, που προετοιμαζόταν εδώ και αρκετό καιρό ξεκίνησε και τυπικά την περασμένη Παρασκευή με μπροστάρη τη Γαλλία και το «σοσιαλιστή» πρόεδρό της που βομβαρδίζουν τη χώρα. Το πρόσχημα που χρησιμοποιείται και πάλι είναι η δράση ισλαμιστών. Στην πραγματικότητα, η συγκεκριμένη χώρα, η ευρύτερη περιοχή και όλη η μαύρη ήπειρος είναι στο στόχαστρο πολλών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και των μονοπωλίων τους. Η λεγόμενη «περιοχή των Μεγάλων Λιμνών» στην Αφρική όπου έχουν ανακαλυφθεί τεράστια κοιτάσματα υδρογονανθράκων έχει γίνει το «μήλον της Εριδος» για πολλούς ανταγωνιστές, ενώ στο παιχνίδι έχουν μπει δυναμικά ανερχόμενες δυνάμεις στο διεθνή καπιταλιστικό ανταγωνισμό όπως η Κίνα, η Ρωσία, η Βραζιλία και άλλες.

Εκτός από το γαλλικό ιμπεριαλισμό, που δήθεν ...ευαίσθητος για το λαό του Μάλι σπεύδει να προλάβει, οι ΗΠΑ ήδη από το 2007 έχουν συγκροτήσει τo στρατηγείο Αφρικής (AFRICOM), δημιουργούν βάσεις και υποδομές σε μια σειρά χώρες και γειτονικές του Μάλι, και έχουν ανακοινώσει από τον Ιούλη του 2012 την ανάπτυξη ταξιαρχίας τουλάχιστον 3.000 στρατιωτών, χωρίς να υπολογίσει κανείς τους συμβούλους που δρουν στο έδαφος.

Οι τελευταίες εξελίξεις στο Μάλι επιβεβαιώνουν αυτό που καταγράφουν οι Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ (Θ. 6), για τον ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό και μάλιστα σε περίοδο συγχρονισμένης καπιταλιστικής κρίσης, όπου σημειώνεται: «η διαπάλη ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα, τη συγκεκριμένη περίοδο, εστιάζεται στον έλεγχο των ενεργειακών πηγών και δρόμων μεταφοράς τους, των πηγών νερού, των θαλάσσιων διαδρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων, με χαρακτηριστικές εστίες έντασης την Κασπία, την Ανατολική Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή, τον Περσικό Κόλπο, την Αφρική, τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας και την Αρκτική. Δυναμώνει ο κίνδυνος και πιο γενικευμένων περιφερειακών συγκρούσεων, ακόμα και ενός γενικότερου ιμπεριαλιστικού πολέμου. Σε αυτά τα πλαίσια αναδιατάσσονται ιμπεριαλιστικοί άξονες για τον έλεγχο αγορών και εδαφών».

Η λυκοσυμμαχία της ΕΕ με δύο εκθέσεις που ψηφίστηκαν στο Ευρωκοινοβούλιο στις 23 Νοέμβρη 2012 (καταψήφισε το ΚΚΕ), δηλώνει έτοιμη να επεκτείνει τις επεμβάσεις σε όλο τον κόσμο. Στην έκθεση με τίτλο «Εφαρμογή της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυνας» ζητείται αύξηση των στρατιωτικών αποστολών και επιχειρήσεων και η χρηματοδότησή τους από το Ταμείο Σταθερότητας και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης, και δίνεται έμφαση στα Δυτικά Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή, στο Κέρας της Αφρικής, στην Σομαλία, στο Νότιο Σουδάν και το Μάλι. Το πρόσχημα της «τρομοκρατίας», «φυσικών ή ανθρωπογενών καταστροφών», «επιθέσεων στον κυβερνοχώρο», ακόμη και «πανδημίες» ή «ενεργειακές ελλείψεις» αναδεικνύεται και ζητείται η υποχρεωτική συμμετοχή όλων των χωρών - μελών στις επεμβάσεις.

Είναι φανερό ότι η χώρα μας όντας ενταγμένη στις λυκοσυμμαχίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, με ευθύνη των αστικών κυβερνήσεων, βρίσκεται μπλεγμένη στον ανταγωνισμό που κάνει τον ελληνικό λαό θύτη και ταυτόχρονα θύμα στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Γι' αυτό αποκτά ζωτική σημασία για τους εργάτες και τα λαϊκά στρώματα η πρόταση που μόνο το ΚΚΕ διατυπώνει για αποδέσμευση από την ΕΕ, από το ΝΑΤΟ και από όλες τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις και οργανισμούς με Λαϊκή Εξουσία, απαραίτητη προϋπόθεση για τη λαϊκή ευημερία, την ειρήνη και το δικαίωμα των λαών να καθορίζουν οι ίδιοι το μέλλον τους.