ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 15 Γενάρη 2013
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
Ψάχνοντας για «συμπαραγωγές» λόγω υποχρηματοδότησης

«Σύνοψη» του αγοραίου προσανατολισμού του κινηματογραφικού νόμου αποτελεί ο νέος κανονισμός του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου

Σε «χορηγούς», αναζήτηση «πρόσβασης» των ελληνικών ταινιών σε ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά προγράμματα, «εύρεση συμπαραγωγών»... και στον «κινηματογραφικό τουρισμό» εναποθέτει τις «ελπίδες» του για την ύπαρξη της εγχώριας κινηματογραφικής παραγωγής το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου.

Αυτά τα άκρως αποκαρδιωτικά, πλην όμως απολύτως αναμενόμενα λόγω ακριβώς της πολιτικής που εφαρμόζεται εδώ και δεκαετίες από το αστικό κράτος και τις κυβερνήσεις του και στον οπτικοακουστικό τομέα προς όφελος των μονοπωλίων του, αποτελούν τον «κορμό» του νέου κανονισμού χρηματοδοτικών προγραμμάτων του ΕΚΚ που ανακοινώθηκε χτες και θα τεθεί σε ισχύ από 1η Φλεβάρη.

Στην πραγματικότητα, ο προηγούμενος κανονισμός είχε «καταργηθεί» στην πράξη, αφού η συνεχιζόμενη υποχρηματοδότηση του Κέντρου από το κράτος είχε καταστήσει κενές περιεχομένου όλες τις χρηματοδοτικές προβλέψεις των διαφόρων προγραμμάτων. Ακριβώς το ίδιο πρόκειται να συμβεί και με το νέο κανονισμό, αφού το Κέντρο δεν έχει χρήματα για την παραγωγή και όλα δείχνουν ότι δεν πρόκειται να ενισχυθεί από το κράτος, ακριβώς όπως και το σύνολο των επιχορηγούμενων πολιτιστικών φορέων. Είναι χαρακτηριστικό ότι το ίδιο το ΕΚΚ στην ανακοίνωσή του αναφέρει ότι «για να εφαρμοστεί ο Νέος Χρηματοδοτικός Κανονισμός, πρέπει και η πολιτεία να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες προκειμένου να αποδοθεί στο ΕΚΚ το χρέος από την επιστροφή του ΦΠΑ από το 2006 έως σήμερα, ποσό που ανέρχεται στα 4.500.000 ευρώ, καθώς και από τη μηδενική επιστροφή του ειδικού φόρου εισιτηρίων, η οποία για το 2012 ανέρχεται στο ποσό των 3.000.000 ευρώ περίπου»! Ηδη από το Δεκέμβρη του 2011 λοιπόν - για να μην πάμε παλαιότερα - η διοίκηση του Κέντρου προσανατολιζόταν στις «χορηγίες» και λοιπές «συνεργασίες» με τον ιδιωτικό τομέα. Αυτό ακριβώς εννοεί το ΕΚΚ όταν γράφει στην ανακοίνωσή του ότι συνέταξε τον κανονισμό «με σκοπό να ανταποκριθεί στις τρέχουσες οικονομικές συνθήκες της χώρας (...)».

Η εντελώς αγοραία και απαράδεκτη ουσία των εννέα νέων χρηματοδοτικών προγραμμάτων βρίσκεται στο «Πρόγραμμα Κινήτρων για Προσέλκυση Ξένων Παραγωγών στην Ελλάδα με μειοψηφική συμμετοχή Ελληνα συμπαραγωγού». Πλήρως ενταγμένο στη λογική που εδώ και χρόνια κυριαρχεί στο ελληνικό κράτος για μετατροπή των Ελλήνων δημιουργών και κινηματογραφιστών σε χαμηλόμισθους και «ευέλικτους» κομπάρσους και βοηθούς των μονοπωλίων και της Ελλάδας σε «σκηνικό» των προσδοκώμενων «μεγάλων» παραγωγών, το πρόγραμμα «έχει στόχο τη μεγαλύτερη δυνατή προσέλευση ξένων ταινιών, ως αναπτυξιακό εργαλείο της κινηματογραφικής αγοράς για την εφαρμογή ενός νέου μοντέλου τουριστικού μάρκετινγκ - τον "κινηματογραφικό τουρισμό", προβάλλοντας στο εξωτερικό τη χώρα μας, που ειδικά αυτή την περίοδο έχει τεράστια σημασία για την εικόνα της»...

Τα υπόλοιπα προγράμματα είναι: «Συγγραφή Σεναρίου - Development», Βασικό Πρόγραμμα Παραγωγής Κινηματογραφικών Εργων, Παραγωγής Κινηματογραφικών Εργων Χαμηλού Προϋπολογισμού, Παραγωγής Κινηματογραφικών Εργων για Παιδιά και Εφήβους, για Νέους Σκηνοθέτες (1η ή 2ηταινία, συγχρηματοδοτούμενο από ΕΚΚ και ΕΡΤ κατ' αναλογία 50%-50%), Παραγωγής ταινιών μικρού μήκους, παραγωγής ντοκιμαντέρ (επίσης 50-50% με την ΕΡΤ) και πρόγραμμα Ενίσχυσης Ολοκληρωμένου Κινηματογραφικού Εργου.

Θεατρικοί μονόλογοι

«Σουέλ»
«Σουέλ»
Το «Θέατρο Τέχνης» (Φρυνίχου 14 - Πλάκα), στις 14/1 (9 μ.μ.) παρουσιάζει το «Σουέλ», που βασίζεται στο βραβευμένο, ομώνυμο μυθιστόρημα της Ιωάννας Καρυστιάνη. «Σουέλ» στη γλώσσα των ναυτικών είναι το βουβό κύμα του ωκεανού. «Σουέλ» είναι και το εσωτερικό ταξίδι των προσώπων της ιστορίας. Του καπετάνιου Αυγουστή, που τον κρατά στη θάλασσα. Σουέλ της προσμονής, της πίστης, της μοναξιάς της κομμώτριας Λίτσας Τσίχλη, επί 40 χρόνια κρυφής αγαπημένης του καπετάνιου. Το έργο μιλά για τον απόλυτο έρωτα, που καθαγιάζει τα πάντα στη ζωή της Λίτσας, δίνει νόημα στη ζωή της, την εξυψώνει. Με λόγο απλό, αλλά και ποιητικό μιλά για την καθημερινή ζωή του απλού λαϊκού ανθρώπου. Σκηνοθεσία: Χρήστος Παληγιαννόπουλος, σκηνικά - κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης, μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα, φωτισμοί: Νίκος Βλασσόπουλος. Παίζουν: Ελένη Καστάνη, Ηλίας Αδάμ.

  • Η Νένα Μεντή παίζει στο θέατρο «Χώρα» τη συγκινητική ιστορία της μεγάλης «στιχουργού και ποιήτριας» του ελληνικού τραγουδιού, την «Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου». Το βιβλίο της Ρέας Μανέλη «Η γιαγιά μου η Ευτυχία», με την αμεσότητα της μαρτυρίας, πρόσφερε το υλικό της θεατρικής αφήγησης. Η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου μονολογεί συνομιλώντας με τα επτά πρόσωπα που «σημάδεψαν» τη ζωή και το στιχουργικό έργο της: Την Μαρίκα Κοτοπούλη, τον άντρα της Γιώργο, την κόρη της, τον Τσιτσάνη, τον Χιώτη, την εγγονή και τη μητέρα της. Κείμενο - σκηνοθεσία: Πέτρος Ζούλιας. Σκηνικά - κοστούμια: Αναστασία Αρσένη. Φωτισμοί: Ανδρέας Μπέλης. Επιλογή τραγουδιών: Ελεάνα Βραχάλη. Μουσική επένδυση: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος (Δευτέρα - Τρίτη: 21.15, Κυριακή: 18.00).
  • Η «Αγγέλα Παπάζογλου», επαναλαμβάνεται κάθε Δευτέρα, Τρίτη στο «Μεταξουργείο» με την Αννα Βαγενά στον ομώνυμο ρόλο. Οι μνήμες και ο λόγος της Μικρασιάτισσας Αγγέλας Παπάζογλου, γυναίκας του ρεμπέτη Βαγγέλη Παπάζογλου, όπως τις διηγήθηκε στο γιο της, Γιώργη Παπάζογλου, παραμένουν επίκαιρες. Επιλογή κειμένου από το βιβλίο του Γιώργη Παπάζογλου «Ονείρατα της άκαυτης και της καμένης Σμύρνης» και μουσική επιμέλεια: Λάμπρος Λιάβας. Σκηνοθεσία: Λάμπρος Λιάβας - Αννα Βαγενά. Σκηνικά - κοστούμια: Μάριος Σπηλιόπουλος.
Απλήρωτοι στη Γόρτυνα

Απλήρωτοι επί πέντε μήνες παραμένουν οι τρεις αρχαιολόγοι και οι εννέα εξειδικευμένοι εργάτες που ανέσκαψαν το μεγάλο θέατρο στον αρχαιολογικό χώρο της Γόρτυνας στην Κρήτη, από τις 7/8 - 31/12/ 2012.

Σε ανακοίνωσή του, ο Σύλλογος Εκτάκτων Αρχαιολόγων σημειώνει ότι η ανασκαφή είχε χρηματοδότηση 400.000 ευρώ από την Περιφέρεια Κρήτης. «Με την αποκάλυψη σημαντικών ευρημάτων, η ανασκαφή έλαβε μεγάλη δημοσιότητα και η ΜΚΟ "ΔΙΑΖΩΜΑ" υποσχέθηκε πως ο "κουμπαράς" της θα καλύψει τα χρήματα για τη μελέτη αποκατάστασης του θεάτρου. Πίσω, όμως, από τα φώτα της δημοσιότητας, οι τρεις αρχαιολόγοι και οι εννέα ειδικευμένοι εργάτες που διεξήγαγαν την ανασκαφή παραμένουν απλήρωτοι εδώ και 5 μήνες, χωρίς να τους έχει καταβληθεί κανένας μισθός από την ημερομηνία πρόσληψής τους». Ετσι αναγκάστηκαν να καταγγείλουν στην Επιθεώρηση Εργασίας, τον εργοδότη τους, δηλαδή του ΥΠΠΟ, αφού προσλήφθηκαν έπειτα από προκήρυξη της ΚΓ΄ Εφορείας Αρχαιοτήτων. Οι εργαζόμενοι υπέγραψαν σύμβαση ορισμένου χρόνου ιδιωτικού δικαίου για το διάστημα 7/8 - 31/12/2012, αλλά το υπουργείο «αρνείται να καταβάλει τα δεδουλευμένα».

ΠΑΡΑΤΕΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ«Περικλέους Επιτάφιος(Θουκυδίδου ΙΙ 34-46)», στο «Studio Μαυρομιχάλη» (κάθε Σαββάτο, 6.30 μ.μ.). Δύο πρόσωπα και ένας «άγνωστος», «ξένος», «νεκρός» (;) γίνονται συμπαίκτες στο σημερινό κοινωνικό πεδίο, με όχημα το αρχαίο κείμενο. Βοηθούν η Λιλή Μαρλέν, η Γαλλική Επανάσταση και ο Φρανκ Σινάτρα. Η παράσταση, που ανεβάστηκε το Φλεβάρη του 2012 και παίχθηκε σε διάφορους ανοιχτούς και κλειστούς χώρους, παρουσιάζεται και σε λύκεια. Κείμενο: Θουκυδίδη «Περικλέους Επιτάφιος» (μετάφραση: Ι. Θ. Κακριδής). Θεατρική μεταφορά - σκηνοθεσία - ερμηνεία: Αγγελος Χατζάς - Αργυρώ Λογαρά. Κατασκευή κούκλας: Δήμητρα Καίσαρη.



Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τη συμπλήρωση 80 χρόνων από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ