ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 10 Νοέμβρη 2012 - 2η έκδοση
Σελ. /28
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΔΝΤ - ΕΥΡΩΖΩΝΗ
Πολύ «ψαχνό» πίσω από τον καυγά για την Ελλάδα

Συγκρούονται διαφορετικές απόψεις για το μείγμα διαχείρισης της κρίσης και τον επιμερισμό της ζημιάς από την καταστροφή κεφαλαίου

Η κόντρα Ευρωζώνης - ΔΝΤ βρίσκει αντανάκλαση και στο εσωτερικό της Ελλάδας με τη στήριξη του ενός ή του άλλου μείγματος διαχείρισης από τα κόμματα του νέου διπολισμού
Η κόντρα Ευρωζώνης - ΔΝΤ βρίσκει αντανάκλαση και στο εσωτερικό της Ελλάδας με τη στήριξη του ενός ή του άλλου μείγματος διαχείρισης από τα κόμματα του νέου διπολισμού
Σε πεδίο εκδήλωσης ισχυρών αντιθέσεων μεταξύ των μεγάλων καπιταλιστικών κέντρων για τη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης, εξελίσσεται το ελληνικό χρέος, καθώς φουντώνει η διαμάχη για τον επιμερισμό της ζημιάς από την αναπόφευκτη καταστροφή κεφαλαίου. Με το ίδιο υπόβαθρο μεγαλώνει η διαμάχη για το μείγμα της πολιτικής που μπορεί να φέρει γρηγορότερα την ανάπτυξη για το κεφάλαιο.

Δηλωτική γι' αυτό είναι η έκθεση του ΔΝΤ, που συντάχθηκε με αφορμή την πρόσφατη σύνοδο των υπουργών Οικονομικών και των κεντρικών τραπεζιτών του G20 στο Μεξικό και η οποία εκφράζει ανησυχία ότι η λιτότητα που έχει επιβληθεί σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες της περιφέρειας θα γίνει «πολιτικά και κοινωνικά δυσβάσταχτη».

Οι πιέσεις του ΔΝΤ στη Γερμανία και την Ευρωζώνη να χαλαρώσουν τις πολιτικές λιτότητας και η επιμονή τους στο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, συνιστούν στοιχεία του άλλου μείγματος διαχείρισης, το οποίο έχει ένθερμους υποστηριχτές και στην Ελλάδα, ανάλογα με τη μερίδα της αστικής τάξης με την οποία συντάσσεται το κάθε κόμμα.

Σε κάθε περίπτωση, η αδυναμία να βρεθεί συμβιβασμός ανάμεσα στην Ευρωζώνη και το ΔΝΤ, για τη διαχείριση του ελληνικού χρέους, αντανακλάται και στη φημολογούμενη αναβολή της απόφασης για εκταμίευση της δόσης των 31,5 δισ. προς την Ελλάδα, η οποία αναμενόταν να παρθεί στο Eurogroup της Δευτέρας. Η έκθεση της τρόικας, που είναι προαπαιτούμενο για μια τέτοια απόφαση, δεν έχει υποβληθεί, εξαιτίας της διχογνωμίας ανάμεσα στους δανειστές.

Σημεία τριβής

Τα βασικά σημεία τριβής είναι η λεγόμενη «βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους» και η κάλυψη του «χρηματοδοτικού κενού» για τη διετή επιμήκυνση του «προγράμματος προσαρμογής», ενώ υπάρχουν και ζητήματα που αφορούν τις αποκρατικοποιήσεις και τον ειδικό δεσμευμένο λογαριασμό, για τα οποία Γερμανία και Γαλλία ζητούν να λαμβάνονται αποφάσεις από όργανα της ΕΕ. Στα ζητήματα που εκκρεμούν είναι και η κατοχύρωση με νόμο της ρήτρας αυτόματης λήψης νέων μέτρων στην περίπτωση αποκλίσεων στην εκτέλεση του προϋπολογισμού.

Για να εκταμιευθεί η δόση που προσδοκούν συγκυβέρνηση και ντόπια πλουτοκρατία, θα πρέπει ακόμα να αποφασίσουν σχετικά τα Κοινοβούλια ορισμένων κρατών της Ευρωζώνης, αλλά και το Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ. Σύμφωνα με κυβερνητικές εκτιμήσεις, εάν τελικά όλα τα παραπάνω γίνουν πριν τις 20 Νοέμβρη, τότε η δόση των 31,5 δισ. ευρώ θα εκταμιευθεί ανάμεσα στις 26 Νοέμβρη και 3 Δεκέμβρη.

«Απίθανο» χαρακτήρισε χτες ανώτατο στέλεχος της ΕΕ το ενδεχόμενο οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης να καταλήξουν σε τελική απόφαση για τη χορήγηση της δόσης προς την Ελλάδα τη Δευτέρα και άρα θα πρέπει να υπάρξει νέα συνεδρίαση του Eurogroup. Οπως είπε, στο «Ρόιτερς», στο Eurogroup της Δευτέρας θα παρουσιασθεί η έκθεση αξιολόγησης της τρόικας για την Ελλάδα, όχι όμως και η έκθεση βιωσιμότητας του χρέους, η οποία δεν είναι έτοιμη.

Σύμφωνα, τέλος, με τους Financial Times, στην πρόταση του ΔΝΤ για «κούρεμα» του χρέους, οι αξιωματούχοι της Ευρωζώνης αντιπροτείνουν «μείωση των επιτοκίων στα δάνεια διάσωσης - από τις 150 στις 80 μονάδες βάσης πάνω από τα διατραπεζικά επιτόκια - μαζί με το να δώσουν στην Ελλάδα τα κέρδη που είχε λάβει η ΕΚΤ από τα 55 δισ. ευρώ σε ελληνικά ομόλογα, τα οποία εκτιμώνται στα 12-15 δισ. ευρώ».

Φαύλος κύκλος

Αποκαλυπτικό, πάντως, του φαύλου κύκλου (μέτρα - εκβιασμοί - δάνεια - μέτρα) στον οποίο έχουν εγκλωβίσει το λαό, είναι το γεγονός ότι στις 16 Νοέμβρη λήγει ένα ομόλογο ύψους 5 δισ. ευρώ που ανήκει στην ΕΚΤ και προγραμματιζόταν να πληρωθεί με τα λεφτά της δόσης από την τρόικα. Είναι ένα από τα ομόλογα συνολικής ονομαστικής αξίας γύρω στα 50 δισ. ευρώ, που η ΕΚΤ αγόρασε από τη δευτερογενή αγορά σε τιμές 25-35% της ονομαστικής τους αξίας.

Τώρα, η συγκυβέρνηση καλείται να το πληρώσει στο 100% της αξίας του, εξασφαλίζοντας στην ευρωτράπεζα κέρδη διπλάσια έως τετραπλάσια του ποσού που κατέβαλε. Σύμφωνα με δημοσίευμα των «Financial Times», προωθείται η αναβολή της αποπληρωμής του συγκεκριμένου ομολόγου για ένα μήνα, αλλά για να γίνει αυτό θα πρέπει να δοθεί η πολιτική έγκριση για την εκταμίευση της δόσης. Η εφημερίδα, μάλιστα, ισχυρίζεται ότι εξαιτίας του ομολόγου της ΕΚΤ, η Ελλάδα σπρώχνεται στη χρεοκοπία.

Ενδεικτικό της κατάστασης που διαμορφώνεται, αλλά και των ανταγωνισμών που μαίνονται και στο εσωτερικό της ΕΕ, είναι ότι το βρετανικό περιοδικό «Economist» παροτρύνει τους πιστωτές της Ελλάδας να διδαχτούν από το παρελθόν, υπογραμμίζοντας πως οι εξελίξεις παρουσιάζουν πολλές ομοιότητες με τις υπερχρεωμένες χώρες της Λ. Αμερικής και της Αφρικής τις δεκαετίες του 1980 και του 1990.

Στις χώρες αυτές, ισχυρίζεται το περιοδικό, υπήρχε «βαθιά ύφεση, διαρκής αύξηση του χρέους και κοινωνική αναταραχή» και «η πραγματική ανάκαμψη επήλθε μόνο μετά το "κούρεμα" του χρέους, ακόμη κι αυτού που κατείχε ο επίσημος τομέας». Οπως σημειώνει ο «Economist», η οικονομία της Ελλάδας δεν θα ανακάμψει αν δεν επέλθει μια νέα συμφωνία για επιπρόσθετη ανακούφιση από το βάρος του χρέους.


ΕΡΩΤΗΣΗ - ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Γιατί τσακώνονται για το χρέος;

-- Τι κρύβει ο τσακωμός Ευρωζώνης - ΔΝΤ για τη διαχείριση του ελληνικού χρέους;

Τις τελευταίες μέρες δυναμώνει η κόντρα Ευρωζώνης - ΔΝΤ για τη διαχείριση του ελληνικού χρέους. Τα παζάρια για το συμβιβασμό, συνδέονται από τους ίδιους με την εκταμίευση της δόσης των 31,5 δισ. ευρώ, στο πλαίσιο της ελεγχόμενης ελληνικής χρεοκοπίας. Οι εξελίξεις τροφοδοτούν αντικειμενικά τις διεργασίες για αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού στη χώρα μας, στη βάση της διαμάχης μεταξύ μερίδων της πλουτοκρατίας και κομμάτων για το μείγμα της αστικής διαχείρισης. ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ αξιοποιούν τους υπαρκτούς ανταγωνισμούς μεταξύ των ιμπεριαλιστικών κέντρων, αλλά και τις αντιθέσεις στο εσωτερικό τους, για να προπαγανδίσουν υπέρ της μιας ή της άλλης μορφής διαχείρισης της κρίσης, καλώντας το λαό να σηκώσει σημαίες ξένες προς τα συμφέροντά του. Το ΔΝΤ και οι ΗΠΑ λένε «κούρεμα» του ελληνικού χρέους και χαλάρωση της λιτότητας στην Ευρωζώνη. Στον αντίποδα, η Γερμανία λέει αυστηρή λιτότητα και διαχείριση του χρέους με τρόπο που δεν επιβαρύνει την οικονομία της, η οποία δείχνει ήδη σοβαρά σημάδια κόπωσης.

Πυρήνας των αντιθέσεων είναι η διαχείριση της κρίσης που βαθαίνει και η προσπάθεια κάθε καπιταλιστικής χώρας να διασφαλίσει τη μικρότερη δυνατή ζημία για τα δικά της μονοπώλια. Για παράδειγμα, η Γερμανία και μια ομάδα χωρών γύρω από αυτή, έχουν επιλέξει για την ώρα την ελεγχόμενη χρεοκοπία κρατών που είναι σε βαθιά κρίση, όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία και άλλες. Αρα καλούνται να επωμιστούν μεγαλύτερο μέρος της ζημιάς από την ελεγχόμενη καταστροφή κεφαλαίου στην Ελλάδα και αλλού, με αρνητικές επιπτώσεις στο ευρώ ως διεθνές αποθεματικό νόμισμα, με δεδομένο ότι η κρίση επιδεινώνεται. Τέτοια καταστροφή συνεπάγεται το νέο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους που βρίσκεται στα χέρια της ΕΚΤ - δηλαδή των κεντρικών τραπεζών των κρατών της Ευρωζώνης - και των κυβερνήσεων στα κράτη μέλη. Το ΔΝΤ - άρα και ανταγωνιστικές προς τη Γερμανία οικονομίες, όπως αυτή των ΗΠΑ, των χωρών της Λατινικής Αμερικής, της Ρωσίας κ.ά. - δε θέλει για την ώρα διάλυση της Ευρωζώνης, προκειμένου η παγκόσμια οικονομία να αποφύγει μεγαλύτερες περιπέτειες. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο συμμετέχει στα δανειακά προγράμματα της ελεγχόμενης χρεοκοπίας κρατών όπως η Ελλάδα.

Ταυτόχρονα όμως, τα κράτη που χρηματοδοτούν το ΔΝΤ δεν είναι διατεθειμένα να στερούν χρήματα από τη δική τους αστική τάξη για να στηρίξουν ένα συνασπισμό κρατών, από τον οποίο επωφελείται κυρίως μια ανταγωνίστρια καπιταλιστική οικονομία, αυτή της Γερμανίας. Στην προκειμένη περίπτωση, αρνούνται να επωμιστούν για λογαριασμό των δικών τους μονοπωλίων μεγαλύτερο βάρος από την ελεγχόμενη καταστροφή κεφαλαίου στην Ελλάδα και καλούν τη Γερμανία να το κάνει. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το ΔΝΤ προειδοποιεί με διακοπή της συμμετοχής του στο δανειακό πρόγραμμα, αν δεν υπάρξει ολοκληρωμένη συμφωνία για τη διαχείριση του ελληνικού χρέους, που με τα σημερινά δεδομένα δεν είναι βιώσιμο, σύμφωνα με τα κριτήρια που βάζει το ΔΝΤ. Από εδώ προκύπτει και η κόντρα, που μεταφράζεται σε κωλυσιεργία για την εκταμίευση της δόσης.

Είναι φανερό ότι ο τσακωμός τους δεν γίνεται για τα λαϊκά συμφέροντα, αλλά για τα μονοπώλια που ο καθένας εκπροσωπεί και για το μείγμα διαχείρισης της κρίσης, που τους δυσκολεύει επειδή είναι βαθιά και συγχρονισμένη και δεν μπορούν να την ξεπεράσουν με τα εργαλεία του παρελθόντος. Το γεγονός εξάλλου ότι το νέο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους μπαίνει επίμονα σαν αίτημα από καπιταλιστικά κράτη ανταγωνιστικά προς τη Γερμανία, δείχνει ότι από πίσω υπάρχουν συγκρουόμενα συμφέροντα μερίδων της αστικής τάξης. Με αυτά τα τμήματα των αστών, ο λαός δεν έχει κανένα λόγο να ταυτιστεί, να συμπαραταχθεί με το ένα ή το άλλο ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο, όπως τον καλούν να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Ανεξάρτητοι Ελληνες και άλλοι. Συμφέρον του λαού είναι να σταθεί άφοβα απέναντι στα μονοπώλια και την εξουσία τους, να απορρίψει την τρομοκρατία τους, να τα πολεμήσει και να τα γκρεμίσει. Με τη δική του εξουσία να αποδεσμεύσει τη χώρα από την ΕΕ και να διαγράψει μονομερώς το χρέος.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ