Η απεργιακή μάχη δόθηκε και πήγε καλά στο αποτέλεσμα.

Στα εργοστάσια και άλλους χώρους δουλειάς εκεί όπου συζητήθηκε αναλυτικά η κατάσταση και το πραγματικό πρόβλημα. Εκεί που έγινε καθαρό ότι ο πόλεμος είναι με τους καπιταλιστές.

Δεκάδες χώροι πήραν μέρος στην απεργία. Χιλιάδες απεργοί πορεύτηκαν κάτω από τις σημαίες του ΠΑΜΕ. Κι αυτό ακριβώς εξαφανίστηκε από τα αστικά μέσα ενημέρωσης.

Το σύστημα αναγνωρίζει τον αντίπαλο στο πρόσωπο ενός προς έναν στους εργάτες που αποκτούν συνείδηση της θέσης τους και επιλέγουν το δρόμο της απελευθέρωσής τους από τα δεσμά της μισθωτής σκλαβιάς.

Το ομολόγησε και ο ΣΕΒ που επέλεξε χτες να εξηγήσει γιατί δεν πέφτουν οι τιμές, ενώ οι μισθοί βυθίζονται. Παρουσίασε χίλια δυο άλλα εκτός από ένα: Οτι έχοντας εξασφαλίσει το τσάκισμα των μισθών μπορούν τώρα να σφυρίζουν κλέφτικα για τις τιμές.

Στη γραμμή του ΣΕΒ, παραμονή της απεργίας, ο «Σκάι» μιλούσε για προβλήματα στην κυκλοφορία. Και μετά την απεργία μίλησε για πεδίο μάχης με τους κουκουλοφόρους. Η απεργία; Σα να μην έγινε.

Ανέκδοτο της μέρας μια δήλωση του προέδρου της ΓΣΕΕ στον «Σκάι», που τον έψαχνε στην Ισπανία: «Μέχρι χτες ήμουνα στην Ελλάδα, δούλευα για την απεργία». Ισως γι' αυτό χειροκρόταγε χτες κάτω απ' το μπαλκόνι της ΓΣΕΕ ο Τσίπρας.

Για τέτοιες περιπτώσεις δεν φτάνει μια βρεγμένη σανίδα.

Σκάνδαλα υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Είναι συστατικό του συστήματος. Τα επικαλούνται σήμερα για να αποπροσανατολίσουν. Για να φανούν καθαροί την ώρα που κάνουν τη βρώμικη δουλειά, την ώρα δηλαδή που τσακίζουν ζωές.

Το σύστημα δε διστάζει να θυσιάσει ορισμένους δικούς του, προκειμένου το ίδιο να βγει καθαρό. Η εκτίμηση επιβεβαιώνεται καθημερινά με τη δήθεν επιχείρηση «καθαρά χέρια». Χτες στράφηκαν ενάντια στους αγροτοπατέρες και σε μια διευθύντρια φαρμακαποθήκης. Προχτές ήταν ο Μεϊμαράκης και μέχρι να περάσουν τα νέα αντεργατικά μέτρα θα δούμε κι άλλα επεισόδια.

Κανείς να μην ξεγελαστεί. Ο βόθρος υπάρχει, αλλά το πραγματικό σκάνδαλο είναι ο πυρήνας αυτής της πολιτικής: Η συμβολή της στην κλοπή της υπεραξίας από τη δουλειά των εργατών, δηλαδή της απλήρωτης εργασίας.

Οι αναλύσεις από διεθνείς οργανισμούς ομολογούν πως η περίφημη ανάκαμψη είναι τουλάχιστον ασθενική. Σ' αυτό το πλαίσιο, οι επικεφαλής των ιμπεριαλιστικών οργανισμών αυξάνουν την πίεση για τη μόνη λύση στο πρόβλημά τους: Κι άλλο τσάκισμα των εργατών.

Η κυβέρνηση ανταποκρίνεται άμεσα με αποφασιστικότητα για τη λήψη των νέων μέτρων ύψους 13,5 δισ. και παράλληλα παριστάνει το παλικάρι που δήθεν αντιστέκεται στην αποσταθεροποίηση.

Οπως όλες οι μεγαλοκοπέλες που όσα λίφτινγκ και αν κάνουν, στο πέρασμα του χρόνου δείχνουν τις ζάρες τους, έτσι και η πολιτική που υπηρετεί ένα σάπιο σύστημα, όσο κι αν τη φτιασιδώνουν τελικά δείχνει το πρόσωπό της: άγριο, αποκρουστικό, αντεργατικό.

Στο χέρι των εργατών είναι να γίνουν ο νεκροθάφτης του συστήματος της σαπίλας, να τραβήξουν μπροστά εκεί που η ζωή δεν έχει ανάγκη να διακηρύξει την ύπαρξή της, υπάρχει χωρίς εκμετάλλευση, ζωογόνα αυτή καθαυτή. Μ' έναν τρόπο, αυτό ήταν μια από τις διακηρύξεις της χτεσινής απεργίας: Τραβάμε μπροστά!

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΟΛΟΙ ΣΗΜΕΡΑ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ και διαδηλώνουμε με το ΠΑΜΕ

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: «Πράσινο φως» Σαμαρά για τα μέτρα

ΕΘΝΟΣ: Λύση για όλα θέλει η ΕΕ στις 18 Οκτωβρίου

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Πολιτική λύση για την Ελλάδα

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Νέο κούρεμα και επιμήκυνση μεθοδεύει η Λαγκάρντ

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ: Επιμήκυνση και κούρεμα στο τραπέζι ΔΝΤ - Ευρώπης

Ο ΛΟΓΟΣ: Διετής επιμήκυνση και πόσο θα μας κοστίσει

Η ΑΥΓΗ: Απεργούμε για να σωθούμε

ΤΑ ΝΕΑ: Τα μυστικά του ΣΔΟΕ

Η ΕΛΛΑΔΑ: Επικίνδυνα παιχνίδια με τους δημοκρατικούς θεσμούς

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Τι έχει συμβεί με τον Μεϊμαράκη

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Κόβονται οι πρώτες 4.500 «συντάξεις - μαϊμού»

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Αυθαίρετα, το ΙΚΑ αναζητά και πάλι αναδρομικές οφειλές

«Εν μέσω καταιγισμού από μέτρα, προσπαθούν να στρέψουν την προσοχή του λαού σε ζητήματα διαφθοράς και προσωπικού πλουτισμού, για να ενισχύσουν την αντίληψη ότι για την κρίση, και κατά συνέπεια για τα μέτρα, φταίνε οι "κακοί" πολιτικοί και οι παθογένειες του πολιτικού συστήματος. Κρύβουν ότι η διαπλοκή ανάμεσα στο κεφάλαιο και τους πολιτικούς του εκπροσώπους είναι σύμφυτη με τον καπιταλισμό, ανεξάρτητα από το αν υπάρχουν και τίμιοι αστοί πολιτικοί. Προσπαθούν, ακόμα, να καλλιεργήσουν την πεποίθηση στο λαό ότι το σύστημα παίρνει μέτρα για την αυτοκάθαρσή του και πως αυτός είναι όρος για να ξεπεραστεί η κρίση. Αλήθεια, τι αποτέλεσμα είχε για τον ιταλικό λαό η επιχείρηση "καθαρά χέρια", η οποία προβλήθηκε σαν η αποθέωση της κάθαρσης και της πάταξης της διαπλοκής; Κανένα απολύτως. Ούτε την κρίση αποσόβησε, όπως απέδειξαν οι εξελίξεις, ούτε βέβαια απέτρεψε τα αντιλαϊκά μέτρα, που έχουν για μήτρα τους την ΕΕ και τις στρατηγικές της κατευθύνσεις και καμιά σχέση δεν έχουν με τα δημόσια ελλείμματα και χρέη. Αλλά ακόμα και σε καπιταλιστικές χώρες, που δεν έχουν χτυπηθεί ακόμα από την κρίση, η διαπλοκή οργιάζει, όπως απέδειξε το σκάνδαλο με τη γερμανική "Ζήμενς".

Ο λαός έχει κάθε συμφέρον να τους πει και να τους δείξει ότι δεν "τσιμπάει" στην προπαγάνδα τους. Να ζητήσει την καταδίκη όσων εμπλέκονται σε παράνομες υποθέσεις, έχοντας όμως καθαρό ότι η μεγαλύτερη ληστεία σε βάρος του γίνεται με τη βούλα των αστικών νόμων. Είναι η κλοπή της απλήρωτης δουλειάς του, απ' αυτήν βγαίνουν τα κέρδη του κεφαλαίου, η φοροκλοπή, για να γεμίσει ο κρατικός κορβανάς με ζεστό χρήμα για το κεφάλαιο, η αφαίμαξη του εισοδήματός του από τα μεγαθήρια της Υγείας, της Παιδείας, της Ενέργειας και πάει λέγοντας. Εκεί πρέπει να στρέψει τα πυρά του, ξέροντας ότι όσο αντιδραστικοποιείται το σύστημα και ζορίζεται να διαχειριστεί την κρίση, τόσο δε θα διστάζει να "κάψει" και κάποιους από τους διαχειριστές του για να σωθεί» (από άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).