«Γι' αυτό αρχίσαμε και το κυνηγητό του παραεμπορίου, που σκοτώνει και το νόμιμο εμπόριο και την αγορά και την οικονομία.(...). Οι λαθρομετανάστες εξάγουν συνάλλαγμα από την Ελλάδα προς χώρες εκτός ευρώ. Αυτό δεν μπορεί να συνεχίζεται. Δεν μπορεί να εξάγουν νόμιμα συνάλλαγμα από παράνομη εργασία!». Με τη φράση αυτή ο πρωθυπουργός στην ομιλία του το μεσημέρι του Σαββάτου στη ΔΕΘ θέλησε να επιβεβαιώσει την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να συνεχίσει το κυνήγι των μεταναστών στο όνομα της πάταξης του παρεμπορίου. Ομως την ίδια στιγμή ο πρωθυπουργός δεν θέλησε να πει ούτε λέξη για τη φασιστική επίθεση που είχε γίνει το προηγούμενο βράδυ στη Ραφήνα από τους τραμπούκους της «Χρυσής Αυγής». Μόνο τυχαία βέβαια δεν είναι η αυτή παράλειψη. Ομως ακόμα και αν έκανε κάποια δήλωση, είναι σίγουρο ότι δεν θα ξέφευγε από τα συνήθη πλαίσια της υποκριτικής αποδοκιμασίας και των φραστικών λεονταρισμών του τύπου «δεν θα γίνουν δεκτά στη χώρα μας τα τάγματα εφόδου» που επαναλαμβάνει μονότονα ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, ενώ την ίδια στιγμή οι φασιστικές συμμορίες συνεχίζουν ανενόχλητες τις τραμπούκικες επιθέσεις. Από την άλλη, η αντίδραση της κυβέρνησης ότι θα παραπέμψει στη δικαιοσύνη τα «τάγματα εφόδου» είναι αποπροσανατολιστική. Γιατί το πρόβλημα δεν είναι απλά η νομιμότητα των τραμπούκικων επιθέσεων κατά των μεταναστών από τη «Χρυσή Αυγή» - η ίδια στη δήλωσή της εμφανίζεται ως θεματοφύλακας της νομιμότητας - αλλά η «νομιμοποίησή» τους από το ανελέητο κυνηγητό που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση κατά των μεταναστών, αναπαράγοντας τα συνθήματα της «Χρυσής Αυγής» - π.χ. να ανακαταλάβουμε τις πόλεις - και υλοποιώντας τις προτάσεις της (για στρατόπεδα συγκέντρωσης, σαρωτικές απελάσεις κ.ο.κ). Οι κυβερνώντες είναι οι ηθικοί αυτουργοί και συνυπεύθυνοι για τη δράση των «ταγμάτων εφόδου». Τη δράση δολοφονικών οργανώσεων, μαζί και της κρατικής καταστολής, μπορεί και πρέπει να την αντιμετωπίσει και να τη βάλει στο περιθώριο μόνο ο οργανωμένος λαός που παλεύει για τη δική του εξουσία.

Επίδειξη πυγμής προς το εργατικό ταξικό κίνημα έκανε για ακόμα μια φορά από το βήμα της ΔΕΘ ο Αντ. Σαμαράς, θέλοντας να στείλει μήνυμα προς τους επιχειρηματικούς ομίλους ότι η κυβέρνηση εγγυάται όχι μόνο φτηνή εργατική δύναμη αλλά και υποταγμένους εργάτες. Με περίσσεια ταξική περηφάνια ο πρωθυπουργός επιδείκνυε το μεγάλο «κατόρθωμα» της κυβέρνησης να «ανοίξει» το εργοστάσιο της «Χαλυβουργίας» στέλνοντας με δική του εντολή τις διμοιρίες των ΜΑΤ κατά των ηρωικών χαλυβουργών. «Ακόμα σταματήσαμε την αυθαιρεσία ορισμένων συντεχνιών που σε εποχές τεράστιας ανεργίας επέμεναν να μπλοκάρουν εργοστάσια, να εμποδίζουν ανθρώπους να πάνε στη δουλειά τους και να τους σπρώχνουν στην ανεργία. Ανοίξαμε το εργοστάσιο της Χαλυβουργίας που ήταν αποκλεισμένο επί μήνες! Τέτοια πράγματα -τέτοιοι αποκλεισμοί- δεν συμβαίνουν πουθενά στον κόσμο. Τώρα πια τα σταματήσαμε και στην Ελλάδα», δήλωσε ξεδιάντροπα, διαστρεβλώνοντας βάναυσα την πραγματικότητα και συκοφαντώντας τον αγώνα των χαλυβουργών, που αποτελεί παρακαταθήκη συνολικά για την εργατική τάξη και το λαό. Η επιμονή του πρωθυπουργού να αναφέρει διαρκώς το παράδειγμα της «Χαλυβουργίας» είναι ολοφάνερο ότι αποσκοπεί στο να στείλει μήνυμα στα μονοπώλια ότι η κυβέρνηση εγγυάται την ασφάλειά τους έναντι του εργατικού ταξικού κινήματος και πως είναι αποφασισμένη να συντρίψει το ταξικό - ριζοσπαστικό κίνημα για να το διασφαλίσει. Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, δεν πρέπει να τρέφουν ψευδαισθήσεις. Πρέπει να γυρίσουν την πλάτη στις συνταγές διαχείρισης της κρίσης της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ και να χαράξει πορεία για τη δική του εξουσία και διακυβέρνηση, που θα τον απαλλάξει από την κρίση και τη χρεοκοπία οριστικά και μόνιμα.