Είναι αλήθεια πως στον ΕΟΠΥΥ συνενώθηκαν Ταμεία με 9,5 εκατ. ασφαλισμένους, με διαφορετικές εισφορές, αλλά και κουβαλώντας ήδη χρέη προηγούμενων ετών. Την ίδια στιγμή, η κρατική επιχορήγηση στον ΕΟΠΥΥ για διπλάσιους ασφαλισμένους μειώθηκε τουλάχιστον 3,5 φορές. Η «αιμορραγία» του ΕΟΠΥΥ ενισχύθηκε και εξαιτίας της ανεργίας, της ελαστικής εργασίας, των μειωμένων μισθών και της «μαύρης» εργασίας, αφού μειώθηκαν αντίστοιχα οι εισφορές για την Υγεία που κατευθύνονται στον ΕΟΠΥΥ. Ολα αυτά, που ήταν γνωστά πριν την ίδρυση του ΕΟΠΥΥ, αξιοποιούνται τώρα για να φορτωθεί η ευθύνη των περικοπών στους ίδιους τους ασφαλισμένους που έχουν διαφορετικές εισφορές! Αυτό που δεν είπε ο Μ. Σαλμάς, είναι ότι η εξίσωση των παροχών στους ασφαλισμένους έγινε προς τα κάτω. Οσο για το επιχείρημα περί διαφορετικών εισφορών και ίσων παροχών είναι ένα άθλιο κυβερνητικό άλλοθι που διαιρεί τους εργαζόμενους, με τις διαφορετικές εισφορές, προκειμένου να αποπροσανατολίσει ως προς τη βαθιά ταξική αντιλαϊκή πολιτική και τις αιτίες της για να τους υποτάξει στην ολοένα και μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση του τομέα Υγείας.
Με επισημάνσεις για την «πολυφαρμακία και την άκρατη συνταγογράφηση» που έκανε ο υπουργός Υγείας στη Βουλή και την έκκληση της κυβέρνησης προς φαρμακοποιούς, γιατρούς και ασθενείς για «αυτοσυγκράτηση» γέμισαν χτες οι εφημερίδες. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της κυβέρνησης και των αστικών ΜΜΕ, ο αριθμός συνταγών είναι υπερβολικός σε σύγκριση με τις άλλες χώρες της ΕΕ, όπως επανέλαβε χτες στη Βουλή και ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας, Μ. Σαλμάς, απαντώντας σε Ερώτηση του ΚΚΕ. Ομως, αυτή η λογική δε θα ήταν υπερβολικό να πει κάποιος ότι είναι και επικίνδυνη.
Δηλαδή, αν στις περισσότερες χώρες - μέλη της ΕΕ δε συνταγογραφούνταν καθόλου φάρμακα, αν δεν καλυπτόταν καμιά συμμετοχή για τους ασφαλισμένους, θα έπρεπε να γίνει το ίδιο και στην Ελλάδα (όχι ότι προκαλεί έκπληξη το ότι οι αντιλαϊκές μεθοδεύσεις στην υπόλοιπη ΕΕ αποτελούν πρότυπο για τις ντόπιες κυβερνήσεις...); Και πάνω απ' όλα δε λένε κουβέντα για τις μεγάλες αυξήσεις στις τιμές των φαρμάκων από τα μονοπώλια, που είναι και η βασική αιτία για την αύξηση του κόστους. Επειτα, ποιος είναι αυτός που θα κρίνει αν η συνταγογράφηση και γενικά η χρήση φαρμάκων είναι υπερβολική, επαρκής, σωστή ή λανθασμένη; Δεν είναι ο γιατρός που εξετάζει τον ασθενή και διαπιστώνει αυτό που απαιτεί η αποκατάσταση της υγείας του; Οχι, απαντά ορθά - κοφτά η κυβέρνηση αλλά και τα «αντικειμενικά» ΜΜΕ. Ολοι αυτοί, βέβαια, ανησυχούν μεν για τη «σπατάλη» (όπως αυτοί τη βαφτίζουν) στα φάρμακα, αλλά δε φαίνεται να ανησυχούν για το ότι χιλιάδες ασφαλισμένοι και ανασφάλιστοι χρειάζονται απεγνωσμένα μια σειρά φάρμακα αλλά δεν τα προμηθεύονται καν, φτάνουν ακόμα και να σταματούν θεραπείες που κάνουν με κίνδυνο ακόμη και θανάτου...
Δεν ανησυχούν που πάνω από 1.000 φάρμακα τα πληρώνουν εξ ολοκλήρου οι ασφαλισμένοι, με αποτέλεσμα π.χ. μόνο το 2011 οι ασφαλισμένοι να πληρώσουν από την τσέπη τους πάνω από 176 εκατ. ευρώ. Δεν ανησυχούν που για αμέτρητα ακόμα φάρμακα τα οποία χρειάζονται άνθρωποι με σοβαρές παθήσεις (π.χ. καρκινοπαθείς, διαβητικοί) η συμμετοχή έχει μεγαλώσει ακόμα περισσότερο, με συνέπεια να έχει γίνει απαγορευτική η χρήση τους.
Κατά τα άλλα, γεμίσαμε «γιατρούς» που ανακάλυψαν (γιατί ούτε λίγο ούτε πολύ αυτό μας λένε) ότι είναι σπάταλοι οι χρονίως πάσχοντες, τα ΑμΕΑ, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι μετανάστες, οι νέοι που βλέπουν την υγεία τους να υπονομεύεται πολύμορφα και λόγω της καπιταλιστικής κρίσης. Φαίνεται γι' αυτούς τη δουλειά του γιατρού μπορεί να την κάνει και ένας λογιστής... Βέβαια, κι αυτός ο λογιστής θα τους αρέσει μόνο αν στον υπολογισμό των δημόσιων δαπανών θα μειώνονται πάντα αυτά που προορίζονται για το λαό και θα αυξάνονται όσα προορίζονται για το κεφάλαιο. Γιατί τέτοιο μόνο «εξορθολογισμό» ανέχονται. Αμα τους λέει κανείς να «εξορθολογίσεις» τα ποσά που μπουκώνουν οι επιχειρήσεις από το κράτος για να αυξηθούν οι παροχές στο λαό, τους σηκώνεται η τρίχα!..