Στιγμιότυπα από την κινητοποίηση της περασμένης Παρασκευής

Τη συμπαράστασή τους εξέφρασαν από την πρώτη στιγμή η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας, η Πανελλαδική Αντιμονοπωλιακή Συσπείρωση ΕΒΕ. Μηνύματα καταγγελίας της επέμβασης των κατασταλτικών δυνάμεων έφτασαν μεταξύ άλλων από: το Σωματείο Επαγγελματιών Ιδιοκτητών Τρίτονων Φορτηγών ΔΧ Νομού Αττικής (ΣΕΙΤΦΑ), την Ενωση Επαγγελματοβιοτεχνών και Εμπόρων Ηλιούπολης. Την Ενωση Νοσοκομειακών Γιατρών Ν. Σερρών, το Σωματείο Κρεοπωλών Σερρών, το Σωματείο Συνταξιούχων του ΙΚΑ Ν. Σερρών.

Ανακοινώσεις εξέδωσαν ακόμα οι Σύλλογοι σπουδαστών ΣΤΕΦ, ΣΔΟ, ΣΕΫΠ από το ΤΕΙ Ηρακλείου. Ακόμα ο φοιτητικός Σύλλογος Ιατρικής στο πανεπιστημίου Ηρακλείου.

Ο Σύλλογος Σπουδαστών των Δημοσίων ΙΕΚ Αττικής καταγγέλλει «τη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜ.ΑΡ. που με κάθε τρόπο προσπαθεί να εφαρμόσει τα νέα μέτρα, μέτρα που θέλουν εμάς τη νεολαία να δουλεύουμε για 300 και 400 ευρώ, χωρίς δικαιώματα με το διαρκή φόβο της ανεργίας για εμάς και τις οικογένειές μας. Γι' αυτό θέλει να τσακίσει με οποιονδήποτε τρόπο τις αγωνιστικές διεργασίες στους χώρους δουλειάς, να εξαφανίσει τις φωνές αντίστασης από τους εργαζόμενους και τα παιδιά τους. Σε αυτά τα πλαίσια έγινε η επέμβαση των δυνάμεων καταστολής σήμερα (σ.σ. την Παρασκευή) ενάντια στους απεργούς της Ελληνικής Χαλυβουργίας». «Ο ηρωικός αγώνας των απεργών της Ελληνικής Χαλυβουργίας δεν αποτελεί μόνο τρανό παράδειγμα αλληλεγγύης μεταξύ των εργατών, δηλαδή κάθε εργάτης να κάνει υπόθεσή του τη δουλειά του συναδέλφου του αλλά αποτελεί και αγώνα όλων των εργαζομένων και ιδιαίτερα των νέων σπουδαστών που έχουμε νιώσει στο πετσί μας από νωρίς τι θα πει να δουλεύεις σαν σκλάβος μέσα από τις πρακτικές... Καλούμε κάθε σπουδαστή στα δημόσια ΙΕΚ της Αττικής να συσπειρωθεί στο σύλλογό του οργανώνοντας την πάλη του και να δείξει την έμπρακτη αλληλεγγύη του στους απεργούς χαλυβουργούς με κάθε τρόπο» καταλήγει η ανακοίνωση.

«Καταγγέλλουμε επίσης την πλειοψηφία των ΜΜΕ που τελώντας σε διατεταγμένη υπηρεσία αναμασούν τα χοντρά ψέματα του ραδιοσταθμού των εφοπλιστών και των βιομηχάνων ΣΚΑΪ, διαδίδοντας ότι δήθεν η συνέχιση της απεργίας ήταν παράνομη και ότι η επέμβαση των δυνάμεων καταστολής έγινε για την εφαρμογή δικαστικής απόφασης που είχε κηρύξει την απεργία παράνομη.

Θυμίζουμε ότι η απαράδεκτη δικαστική απόφαση στις αρχές Ιουνίου που -τι πρωτοτυπία!- έκρινε παράνομη την κήρυξη της απεργίας από τη ΓΣ του Νοέμβρη 2011 για τυπικούς λόγους δεν μπορεί να εφαρμοστεί, γιατί υπήρξαν αλλεπάλληλες επόμενες καθόλα νόμιμες Γ.Σ. που πεισματικά και με συντριπτικές πλειοψηφίες αποφάσισαν τη συνέχιση της απεργίας και της περιφρούρησής της, αποφάσεις που δεν τόλμησε η εργοδοσία να τις προσβάλει δικαστικά. Γι' αυτό χρησιμοποίησαν νέες λαθροχειρίες με νέα μηνυτήρια αναφορά των γνωστών, ελάχιστων απεργοσπαστών που χρησιμοποιήθηκε ως πρόσχημα για την προσχεδιασμένη επέμβαση.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

Να αποσυρθούν τώρα οι αστυνομικές δυνάμεις και τα ΜΑΤ από τη Χαλυβουργία.

Να αφεθούν ελεύθεροι οι συλληφθέντες και να μην απαγγελθεί καμία κατηγορία.

Να πάρουν θέση και να καταδικάσουν την επίθεση και όλη την άθλια μεθόδευση σε βάρος των απεργών χαλυβουργών οι δικηγορικοί σύλλογοι της χώρας».

-- Το δικαίωμα στη δουλειά είναι ιερό. Μιλάνε για το δικαίωμα στη δουλειά οι θεματοφύλακες ενός συστήματος άναρχου και σάπιου, που πετάει εκατομμύρια ανθρώπους εκτός παραγωγής. Μάλιστα, σε συνθήκες κρίσης, η ανεργία εκτοξεύεται στον καπιταλισμό, εξαιτίας της ανεξέλεγκτης καταστροφής παραγωγικών δυνάμεων, με πρώτη την εργατική δύναμη. Ηδη οι άνεργοι είναι 1.500.000 στην Ελλάδα. Ποια κυβέρνηση νοιάστηκε για το δικαίωμά τους στη δουλειά; Η ίδια η κυβέρνηση και τα κόμματά της υπερασπίζονται τον Μάνεση, ο οποίος έχει ήδη απολύσει 120 εργαζόμενους και κατά τα λεγόμενά του ήθελε να κλείσει το εργοστάσιο και να αφήσει χωρίς ψωμί εκατοντάδες οικογένειες. Για τους λιγοστούς απεργοσπάστες, το δικαίωμα στη δουλειά είναι ιερό, σύμφωνα με την κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της, αλλά όχι και για τους εκατοντάδες απεργούς που παλεύουν για να έχουν μεροκάματο οι απολυμένοι συνάδελφοί τους. Το ψέμα και η υποκρισία τους βγάζει μάτι.

-- Πρέπει να εφαρμοστεί ο νόμος. Ποιος νόμος; Αυτός που βγάζει 9 στις 10 απεργίες παράνομες. Αυτός που επιτρέπει στον εργοδότη να επιβάλλει με το έτσι θέλω στον εργάτη εκ περιτροπής εργασία, με μισθό που ισοδυναμεί με φιλοδώρημα. Αυτός που καταργεί τα Βαρέα και Ανθυγιεινά για κατηγορίες εργαζομένων που με βεβαιότητα θα πεθάνουν πάνω στο μεροκάματο, πριν προλάβουν να βγουν σε σύνταξη. Αυτός που αφήνει ατιμώρητο τον εργοδότη, όταν ο εργάτης σκοτώνεται στα κολαστήριά του. Αυτός που στερεί από την οικογένεια τού εργαζόμενου την πρόσβαση σε στοιχειώδεις υπηρεσίες Υγείας και Παιδείας. Αυτοί οι νόμοι θέλουν να εφαρμοστούν και γι' αυτό σκυλιάζουν με εισαγγελείς και δικαστικές αποφάσεις, κάθε φορά που οι εργάτες και ο λαός πάνε να σηκώσουν κεφάλι. Η δικαστική απόφαση ενάντια στην απεργία είναι πρόσχημα και κατασκευασμένο ψέμα. Η Δικαιοσύνη τους είναι ταξική. Παράνομες ήταν με το γράμμα του νόμου και οι απολύσεις εν μέσω απεργίας, όπως κατήγγειλαν οι απεργοί, αλλά κανείς δε νοιάστηκε για την εφαρμογή αυτού του νόμου. Καθ' όλα νόμιμη ήταν και η απεργιακή απόφαση των χαλυβουργών. Αλλά αυτό δεν έχει καμιά σημασία για αυτούς που έτσι και αλλιώς είχαν αποστολή να τη σπάσουν. Το σύστημά τους είναι από τα θεμέλια άδικο για την εργατική τάξη και το λαό. Δίκαιος από τη σκοπιά του εργάτη είναι ο αγώνας για την επιβίωσή του, για το εμπόδισμα των μέτρων που τον εξαθλιώνουν, για την ανατροπή της αδικίας των αστών, με ανατροπή της εξουσίας τους.

-- Η αδιαλλαξία δεν ωφελεί, χρειάζεται διάλογος. Ξέρουν τι λένε. Θέλουν συνδικαλιστές και κίνημα συνοδοιπόρους και όχι ταξικούς αντιπάλους. Θέλουν ταξική συνεργασία, για να περπατάνε ανεμπόδιστα τα βάρβαρα μέτρα και όχι συνδικάτα μαχητές για το δίκιο των εργαζομένων. Θέλουν σωματεία με διοικήσεις όπως αυτή των χαλυβουργών στο Βόλο, που καμαρώνει με το παράσημο της εργοδοσίας στο πέτο, επειδή δέχτηκε να αλυσοδέσει τους εργαζόμενους και συναίνεσε σε συνθήκες δουλειάς, που έχουν συντελέσει ώστε δυο εργάτες να έχουν ήδη δει το χάρο με τα μάτια τους σε ισάριθμα «ατυχήματα». Θέλουν «κοινωνικούς εταίρους», όπως αυτούς στην ΟΣΝΙΕ, στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων και αλλού, που θα λένε «σφάξε μ' Αγά μ' ν' αγιάσω». Θέλουν «κίνημα» στα μέτρα της εργοδοσίας και της κυβερνητικής πολιτικής, πέμπτη φάλαγγα στους εργατικούς αγώνες, συκοφάντες και υπονομευτές των ταξικών συνδικάτων.

-- Οι εργατικοί αγώνες κλείνουν τα εργοστάσια. Ψέμα δίχως προηγούμενο. Ας απαντήσουν: Στη ΣΙΔΕΝΟΡ, που έκλεισε πρόσφατα, πόσες εργατικές κινητοποιήσεις είχαν γίνει το τελευταίο διάστημα; Στις 600 επιχειρήσεις που έκλεισαν την τελευταία χρονιά στη Β. Ελλάδα, πόσα ταξικά σωματεία υπήρχαν και πόσες απεργίες έκαναν οι εργαζόμενοι σε αυτές; Από τους 1,5 εκατ. των σημερινών ανέργων, πόσοι δούλευαν σε επιχειρήσεις όπου δρούσε ισχυρό ταξικό σωματείο και έκανε αγώνες; Η κρίση κλείνει τα εργοστάσια και άλλα τα κάνει πιο ισχυρά. Ακόμα και σε συνθήκες καπιταλιστικής ανάπτυξης κλείνουν εργοστάσια (βλέπε «Τρικολάν») όταν ο καπιταλιστής ιδιοκτήτης είτε δε βγάζει το κέρδος που προσδοκά, είτε συνθλίβεται από τον ανταγωνισμό, είτε μεταφέρει τα κεφάλαια σε άλλους, πιο κερδοφόρους κλάδους. Αυτοί που λένε πως οι αγώνες κλείνουν τα εργοστάσια, είναι οι ίδιοι που τη δεκαετία του '90, στο όνομα της «ανασυγκρότησης των Βαλκανίων» επιδοτούσαν μέχρι και την αγορά fax στις επιχειρήσεις που έκλειναν στην Ελλάδα για να μεταναστεύσουν στη Βουλγαρία, στα Σκόπια, στην Αλβανία και στη Ρουμανία, όπου τα μεροκάματα ήταν υποπολλαπλάσια από αυτά της Ελλάδας, άρα και μεγαλύτερα τα κέρδη.

Και ένα τελευταίο: Κάτι καλόπαιδα, τύπου Γεωργιάδη και ΣΚΑΪ, που ανακαλύπτουν «μέτωπα» ανάμεσα στο ΚΚΕ και τη «Χρυσή Αυγή» υπέρ των Χαλυβουργών, είναι άθλιοι και ψεύτες. Προσπαθούν να συκοφαντήσουν το Κόμμα και το δίκαιο αγώνα των χαλυβουργών, δίνοντας πόντους στα μαντρόσκυλα που οι ίδιοι και το σύστημα εκπαιδεύουν, για να χιμήξουν ενάντια στο λαό. Γιατί η «Χρυσή Αυγή» έβαλε τώρα την προβιά του φιλεργατισμού, όταν οι εργαζόμενοι της «Χαλυβουργίας» στον Ασπρόπυργο ξέρουν ότι στην κρίσιμη φάση που αναζητούσαν στήριξη από τους συναδέλφους τους στη Μαγνησία, οι Χρυσαυγίτες, μαζί με την πλειοψηφία στο εκεί σωματείο, με τους τοπικούς παράγοντες της σημερινής συγκυβέρνησης και τα συνδικαλιστικά τους στελέχη, έκαναν ό,τι μπορούσαν για να εμποδίσουν την απεργία στα εργοστάσια του Μάνεση, δρώντας ως μηχανισμός του.