Η ΚΟΑ απευθύνει πλατύ κάλεσμα συμμετοχής όπου μεταξύ άλλων τονίζει: «(...) Η ανεργία μεγαλώνει, η φτώχεια χτυπά και νέες πόρτες. Οι καπιταλιστές μάς βάζουν να φαγωθούμε μεταξύ μας. Στοχοποιούν τους μετανάστες, αλλά στο μυαλό τους έχουν όλους εμάς. Παίζουν παιχνίδια με την εγκληματικότητα, στήνουν παγίδες στο λαό! Μην ακούτε τα ψέματα των καπιταλιστών και των κομμάτων τους. Ο εθνικισμός, ο ρατσισμός, είναι δηλητήριο για την εργατική τάξη. Ο φασισμός είναι παιδί του συστήματος, το μακρύ χέρι των βιομηχάνων, συμπλήρωμα του κρατικού κατασταλτικού μηχανισμού. Μόνο η ανάπτυξη του εργατικού κινήματος μπορεί να είναι το αντίδοτο στο δηλητήριο που ρίχνουν στις λαϊκές συνειδήσεις και ποτίζουν τη γλάστρα των φασιστικών μορφωμάτων.

(...) Οι ίδιοι είναι που φταίνε για την ανεργία, για το χάλι της Υγείας, της Παιδείας, για τους παιδικούς σταθμούς που κλείνουν, για το πετσόκομμα των μισθών και των συντάξεων, για τους ληστρικούς φόρους, για όλα μας τα βάσανα, αλλά και για την εγκληματικότητα. Οι καπιταλιστές κλείνουν τα εργοστάσια και τις επιχειρήσεις και απαιτούν μισθούς Βουλγαρίας. Οι ίδιοι έχουν μόνο στην Ελβετία 600 δισ. ευρώ καταθέσεις! Είναι οι πρώτοι σε επενδύσεις ακινήτων στο Σίτι του Λονδίνου! Αξιοποιούν το φόβο που γεννά η εγκληματικότητα για να περάσουν νέες αλυσίδες στο λαό!

(...) Οργανώνουμε κοινό αγώνα: Για την προστασία των ανέργων, των αρρώστων που έχουν ανάγκη την περίθαλψη και τα φάρμακα, των παιδιών, των γερόντων. Δίνουμε μάχη για το δικαίωμα στη δουλειά και το μισθό, την Ασφάλιση. Για να καταργηθούν οι ληστρικοί φόροι που αφαιρούν και το πενιχρό εισόδημα. Για να απεγκλωβιστούν τώρα χιλιάδες άνθρωποι, να δοθούν ταξιδιωτικά έγγραφα, απειθαρχώντας στο Δουβλίνο 2 και στη συνθήκη Σένγκεν. Ανθρώπινοι χώροι φιλοξενίας, με σίτιση, περίθαλψη, διερμηνεία και νομική βοήθεια για τους άστεγους μετανάστες. Νομιμοποίηση των μεταναστών που για χρόνια δουλεύουν και ζουν έντιμα στη χώρα μας. Να στηριχθούν τα κέντρα πρόληψης και οι θεραπευτικές κοινότητες, που κινδυνεύουν με κλείσιμο, ενώ το πρόβλημα των ναρκωτικών μεγαλώνει. Μέτρα στήριξης των αυτοαπασχολούμενων, των μικρών εμπόρων και βιοτεχνών από τη θηλιά των τραπεζών, των τοκογλύφων και των φόρων και όχι παράδοση του ιστορικού κέντρου της Αθήνας στο μεγάλο κεφάλαιο.

(...) Ελληνες και μετανάστες εργάτες, η χώρα μας είναι ένας πλούσιος τόπος. Μπορούμε να τον μετατρέψουμε σε επίγειο παράδεισο, διώχνοντας τα μόνα παράσιτα που δεν χωράνε σε μια πατρίδα της δουλειάς και της προκοπής: τους καπιταλιστές και την εξουσία τους. Ο δρόμος του σοσιαλισμού - κομμουνισμού είναι η μόνη λύση απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Οργανωθείτε στα σωματεία σας, πετάξτε έξω τους ανθρώπους της εργοδοσίας, οργανωθείτε στις γειτονιές, παλέψτε. Ελάτε στον αγώνα με τους κομμουνιστές».

Το πρόγραμμα της εκδήλωσης στην κεντρική εξέδρα έχει ως εξής:

• Παραδοσιακά τραγούδια και χορός από την κοινότητα Γεωργιανών μεταναστών «Ο Καύκασος».
• Πολυφωνικό Τραγούδι από τον Ελληνοβουλγαρικό Πολιτιστικό Σύνδεσμο.
• Ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα.
• Συναυλία με το συγκρότημα «Ρωμιοσύνη».

Στην εξέδρα του παιδότοπου θα παρουσιαστούν:

• Μουσικοθεατρική παράσταση από τα παιδιά της κοινότητας Φιλιπινέζων μεταναστών «Cassapi».
• Μουσικοθεατρική παράσταση από παιδιά μεταναστών από την Τανζανία.
• Κουκλοθέατρο της Ιρίνας Μπόικο.

Παράλληλα, στο χώρο θα λειτουργούν περίπτερα μεταναστευτικών κοινοτήτων, σωματείων, συνδικάτων, της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Αλληλεγγύη, της ΠΑΣΕΒΕ, της ΟΓΕ, του ΜΑΣ και έκθεση βιβλίου.

Ενόψει της σημαντικής αυτής εκδήλωσης, ο «Ρ» απευθύνθηκε σε μετανάστες να πουν δυο λόγια σχετικά με τη συμμετοχή τους εκεί και γενικότερα.

Ο Σεϊντούλ Χ. από το Μπαγκλαντές, τεχνίτης σε αργυροχρυσοχοείο, τονίζει: «Ηρθα στην Ελλάδα πριν τέσσερα χρόνια κυνηγημένος, εξαθλιωμένος και μόνος, χωρίς καμία προστασία ή βοήθεια από πουθενά. Νόμιζα ότι αυτή είναι η μοίρα μου. Μου είπαν για το Σχολείο Μεταναστών (σ.σ. που λειτουργεί το Στέκι Εργαζομένων και Νεολαίας Πατησίων - Κυψέλης). Πηγαίνοντας εκεί (τρία χρόνια τώρα) κατάλαβα ότι δεν είμαι πια μόνος. Εκεί έμαθα εκτός από τα ελληνικά, ότι μόνο οργανωμένος στο συνδικάτο μου μαζί με τους Ελληνες εργάτες, μπορούμε όλοι εμείς οι μετανάστες να παλέψουμε για μια άλλη ζωή. Κατάλαβα ποιοι είναι υπεύθυνοι για τη δυστυχία μας, τους πολέμους και τη φτώχεια των λαών.Κυρίως έμαθα ότι με οργανωμένο αγώνα, μέσα από τα ταξικά συνδικάτα, μαζί με τους Ελληνες εργάτες, μαζί με τους κομμουνιστές, μπορούμε να αλλάξουμε τη ζωή μας και ολόκληρο τον κόσμο.

Συμμετέχω μαζί με πολλούς συμπατριώτες μου σε κοινούς αγώνες με τους Ελληνες εργάτες για τα δικαιώματά μας. Τώρα που η ανεργία μεγαλώνει, που η ξενοφοβία και ο ρατσισμός καλλιεργούνται και φουντώνουν, δεν έχουμε άλλον δρόμο από τον δρόμο του αγώνα μαζί με τους κομμουνιστές. Συμμετέχω κάθε χρόνο στην πολιτική και πολιτιστική εκδήλωση των κομμουνιστών στο πάρκο Φιξ, ακριβώς γιατί πιστεύω ότι με την οργάνωση και τον κοινό αγώνα μπορούμε να απαλλαγούμε από τον φόβο που μας έχουν ποτίσει, από τη φτώχεια, τη δυστυχία και κυρίως από αυτούς που είναι υπεύθυνοι για την άθλια ζωή μας».

Ο Τζαμάλ Νάχλε Παλαιστίνιος, οργανωμένος στη Γενική Ενωση Παλαιστινίων Εργατών (μέλος της ΠΣΟ) πρόσφυγας στην Ελλάδα προερχόμενος από το στρατόπεδο προσφύγων στη Ραμάλα (στα κατεχόμενα από τους Ισραηλινούς εδάφη), στο επάγγελμα σήμερα καθαριστής σε εταιρεία εργολάβου που καθαρίζει δημόσια νοσοκομεία, σημειώνει: «Εχω στην Ελλάδα 27 χρόνια. Ανέκαθεν συμμετείχα στους αγώνες του ΚΚΕ. Από νεολαίος ακόμα, στους αγώνες του Συνδικάτου Οικοδόμων αργότερα γιατί δούλεψα και στην οικοδομή. Στη δουλειά που κάνω σήμερα οπωσδήποτε είμαστε πιο πολλοί οι μετανάστες εργαζόμενοι. Ωστόσο προσπαθούμε να συντονιστούμε με τους συναδέλφους μας Ελληνες για να αντιμετωπίσουμε από κοινού τον εργασιακό μεσαίωνα, για παράδειγμα το γεγονός ότι μας φέρνουν ένα λευκό χαρτί να υπογράψουμε ως ατομική σύμβαση εργασίας με ό,τι αυτό σημαίνει για το μεροκάματο, την ασφάλιση, τα δικαιώματά μας.

Η ανάγκη για συμπόρευση Ελλήνων και μεταναστών εργαζομένων προκύπτει από το γεγονός ότι τα ίδια τα προβλήματά τους, η ολομέτωπη επίθεση που δέχονται από το κεφάλαιο, δεν ξεχωρίζουν χρώμα, φυλή ή θρήσκευμα. Ο αντίπαλός μας είναι κοινός και ενιαία πρέπει να είναι η απάντησή μας. Γι' αυτό και εγώ όπως και άλλοι μετανάστες αναζητούμε μια συμπόρευση με τα ταξικά συνδικάτα, τους αγωνιστές, το ΠΑΜΕ, το ΚΚΕ. Γιατί ως Κόμμα δεν είναι γενικά και αόριστα στο "πλευρό των μεταναστών", αλλά στο πλευρό των μεταναστών εργατών, αυτών που παράγουν τον πλούτο, χωρίς να βάζει νερό στο κρασί του, χωρίς να αναζητά πρόσκαιρα μικροκομματικά οφέλη. Σε αυτό το πλαίσιο περιμένω, περιμένουμε όλοι με ανυπομονησία, αγωνιστική αισιοδοξία και πείσμα, και τη φετινή εκδήλωση στο πάρκο Φιξ».