Αποφασισμένη είναι η κυβέρνηση με τα ως τώρα δεδομένα να προχωρήσει στην εφαρμογή διαρθρωτικών αλλαγών, που σημαίνει δραστική μείωση μισθών, καταργήσεις οργανισμών του Δημοσίου, που οι περισσότεροι έχουν σχέση με την Πρόνοια, επομένως κατάργηση ανάλογων υπηρεσιών με συγχωνεύσεις - με πιο χαρακτηριστικές αυτές των νοσοκομείων, σχολείων και άλλων οργανισμών που θα είναι σε βάρος των εργαζομένων. Ετοιμάζει δραστικές περικοπές στην Υγεία και το Φάρμακο και νέα αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση αφού τα Ταμεία, λόγω ληστείας των αποθεματικών τους από το κεφάλαιο, του «κουρέματος», της τεράστιας ανεργίας και εισφοροδιαφυγής, είναι «στο κόκκινο». Και ιδιωτικοποιήσεις των ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ, των Κρατικών Λαχείων και των τριών θυγατρικών της Αγροτικής Τράπεζας (ΣΕΚΑΠ, «Βιομηχανία Ζάχαρης», «Δωδώνη»), λιμανιών και αεροδρομίων, ΟΠΑΠ και της ΔΕΗ. Την ίδια ώρα ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ σε Ομοσπονδίες και Συνδικάτα, «παλεύουν» για μειώσεις μισθών, φόρους αντί κρατικής χρηματοδότησης για τον ΕΟΠΥΥ, ενώ η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ζητά την εφαρμογή της προγραμματικής συμφωνίας των κομμάτων της συγκυβέρνησης, δηλαδή τις αντεργατικές αναδιαρθρώσεις και κάποια μέτρα για να μη διασαλευτεί η «κοινωνική ειρήνη», δηλαδή να μην αναπτυχθεί η ταξική πάλη. Η εργατική τάξη μπορεί να τους αντιμετωπίσει, οργανώνοντας μαζί με τ' άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα την πάλη για τις δικές της ανάγκες, παραμερίζοντας κυβερνητικούς, εργοδοτικούς και κάθε άλλους φιλοευρωενωσιακούς στο συνδικαλιστικό κίνημα, με τη δύναμη της οργάνωσης, αλληλεγγύης και μαζικής αντεπίθεσης και κόντρα στα κάθε είδους χρεοκοπημένα ιδεολογήματα περί μονόδρομου της ΕΕ και του καπιταλισμού.