Από παλιότερη κινητοποίηση

Η κυβέρνηση με το άδικο φορολογικό σύστημα, το φόρο αλληλεγγύης, τα χαράτσια μέσα από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ που ήδη τα στέλνουν στην εφορία για είσπραξη, οδηγούν σε αδιέξοδα την πλειοψηφία των εργατικών και λαϊκών νοικοκυριών. Καθόλου τυχαία μόλις λίγες μέρες μετά το σχηματισμό κυβέρνησης, ο υφυπουργός εργασίας Ν. Νικολόπουλος, δίνοντας το στίγμα της νέας συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ ξεκαθάρισε πως «άλλες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις» δε θα είναι εύκολο να αποφευχθούν. «Θα έλεγα το αντίθετο, ότι είναι αρκετά δύσκολο κι αυτό...» πρόσθεσε. Ολα δείχνουν ότι η επίθεση στο εισόδημα και το βιοτικό επίπεδο της λαϊκής οικογένειας θα είναι αμείωτη και σκληρή.

Αντίστοιχες συσκέψεις σχεδιάζονται και σε:

• Λάρισα, την Τρίτη, 3 Ιούλη, στις 8 μ.μ., στην αίθουσα συνελεύσεων.
• Θεσσαλονίκη, την Τετάρτη 4 Ιούλη στις 7.30 μ.μ., στη μεγάλη αίθουσα του ΕΚΘ.
• Ξάνθη, την Τετάρτη 4 Ιούλη, στις 8 μ.μ. στο Εργατικό Κέντρο.

Οι εργαζόμενοι απέναντι σε αυτήν την επίθεση δίχως τέλος, που προετοιμάζει η νέα κυβέρνηση, σε συνέχεια των προηγούμενων, καλούνται το δίχως άλλο να οργανωθούν και να συσπειρωθούν, παντού, σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε γραφείο και επιχείρηση, σε κάθε γειτονιά και λαϊκή συνοικία. Ο δρόμος του αγώνα, της οργάνωσης, της συσπείρωσης είναι μονόδρομος για την υπεράσπιση των όποιων εναπομείναντων λαϊκών κατακτήσεων, αλλά και για να προστατεύσουν την ίδια τους τη ζωή και τη ζωή των παιδιών τους. Αλλωστε, ακόμη και τα ίδια τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά. Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη έκθεση του ΣΕΠΕ, οι μισθοί το πρώτο πεντάμηνο του 2012 έχουν μειωθεί σε πανελλαδικό επίπεδο περίπου 22% και σε ορισμένες περιοχές έχουν ξεπεράσει το 30%.

Σε αυτήν την κατεύθυνση σημαντικός είναι ο ρόλος και η ευθύνη των ίδιων των Σωματείων και των Συνδικάτων των εργαζομένων. Εκεί, οι ίδιοι οι εργαζόμενοι καλούνται να οργανώσουν την πάλη τους, δυναμώνοντας ακόμη περισσότερο την ενότητά τους ενάντια στην πολιτική και όλες τις πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις τσακίζουν τις ανάγκες και τα δικαιώματά τους, προετοιμάζοντας τις δυνάμεις του για την ανατροπή της βάρβαρης και αντεργατικής πολιτικής. Το δυνάμωμα αυτής της ενότητας των εργαζομένων είναι καίριας σημασίας για ν' αποκρουστεί η νέα επίθεση που αφορά όλους τους σημαντικούς τομείς της ζωής των εργαζομένων. Και πρώτη προϋπόθεση γι' αυτό είναι να μπουν όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι στη μάχη, να γραφτούν στα συνδικάτα και τα σωματεία, να διαμορφώσουν συσχετισμούς ταξικής ενότητας.

Δε νοείται σήμερα να υπάρχει σωματείο ή συνδικάτο που να μην έχει μια πλήρη καταγραφή των μελών του, που να μην ξέρει πότε ένας συνάδελφός τους βγήκε στην ανεργία ή αν έχει σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Δε νοείται σήμερα σωματείο ή συνδικάτο που να μην έχει ως πρώτη προτεραιότητα το δυνάμωμα της ταξικής αλληλεγγύης, που να μη συνεργάζεται στενά με τις αντίστοιχες Λαϊκές Επιτροπές. Είναι αδήριτη ανάγκη όλοι οι εργαζόμενοι να ριχτούν στη μάχη, γνωρίζοντας και τις δυσκολίες και τη σκληρότητα του αγώνα, γνωρίζοντας όμως ταυτόχρονα ότι είναι μονόδρομος για την εργατική τάξη αυτή η μάχη, γιατί η άρχουσα τάξη μαζί με το πολιτικό της προσωπικό ετοιμάζονται να ρημάξουν ακόμα περισσότερο τη ζωή της.

Κρίσιμο στοιχείο σε αυτή τη μάχη είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να πάρουν την υπόθεση της οργάνωσης στα χέρια τους, να πετάξουν στην άκρη τις δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, στις οποίες δεν πρέπει να υπάρχει καμιά εμπιστοσύνη. Καθόλου τυχαία, την ώρα που η νέα κυβέρνηση βάζει τα θεμέλια για τη νέα αντεργατική επίθεση, η ηγεσία της ΓΣΕΕ, αντί να οργανώσει τον αγώνα των εργαζομένων, τριγυρνάει στην Κομισιόν και συναντιέται με τον ...Μπαρόζο και τον Ρομπάι, καλώντας τους να αλλάξει η πολιτική της ΕΕ και να ...εκδώσει ευρωομόλογο...