Στόχος τους είναι κανείς εργαζόμενος, κανείς νέος να μη σηκώσει το ανάστημά του. Να περιμένει την εύκολη λύση, που τάχα παρουσιάζεται σαν άμεση και ρεαλιστική, ενώ στην πραγματικότητα είναι ανέφικτη και βάρβαρη για το λαό.

Τα παραμύθια δε περί αριστερής κυβέρνησης έδειξαν πόσο πολύ φοβίζουν τους καπιταλιστές, αφού ο ...έντρομος Δασκαλόπουλος, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων, με γραπτή του δήλωση συγχαίρει τον ελληνικό λαό που ψήφισε αντιμνημονιακά ΣΥΡΙΖΑ(!) και καλεί γρήγορα - γρήγορα σε δημιουργία νέας κυβέρνησης, δεξιάς ή αριστερής που θα διαπραγματευτεί καλύτερα προς όφελος των βιομηχάνων.

Αρχίζει λοιπόν μια νέα περίοδος με πολύ πιθανό ενδεχόμενο να γίνουν ξανά εκλογές. Θα προσπαθήσουν να σύρουν το λαό να επιλέξει μια δήθεν εύκολη λύση που θα είναι χαντάκωμα και θηλιά στο λαιμό του. Ταυτόχρονα, θα εκβιάσουν ξανά με τα γνωστά διλήμματα.

Να κάνουν και τις φοιτητικές εκλογές έναν αγωνιστικό σταθμό μέσα στη γενικότερη πορεία αναμέτρησης με το κεφάλαιο και την αντιλαϊκή πολιτική.

Να γυρίσουν την πλάτη σε αυτούς που έχουν συμβολή στην αναπαλαίωση του πολιτικού σκηνικού, που θέλουν να εγκλωβίσουν τους φοιτητές στο κανάλι της υποταγής, που τους θέλουν απέναντι ή αποκομμένους από το λαϊκό κίνημα, που ονομάζουν με χυδαίο τρόπο «δευτέρα παρουσία» τη λύση των εργατικών λαϊκών προβλημάτων και μας θέλουν να ζούμε αιώνια κάτω από το βούρδουλα των εκμεταλλευτών.

Τα συνθήματα της ΔΑΠ για τη «γενιά που θα τα αλλάξει όλα» εντάσσονται στην προσπάθεια για αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού. Εδώ και πολύ καιρό η ΔΑΠ μιλά για τη «γενιά της μεταπολίτευσης που κατέστρεψε τη χώρα» και δήθεν φταίει για όλα τα δεινά. Προσπαθεί να αθωώσει την πολιτική που στηρίζει τα συμφέροντα των μονοπωλίων διαχρονικά και τώρα, την ουσία της αντιπαράθεσης που δεν είναι μεταξύ γενεών αλλά μεταξύ τάξεων.

Προεκλογικά εξειδίκευσε το πρόγραμμα της ΝΔ στην Ανώτατη Εκπαίδευση και πρόβαλε το «νέο» μοντέλο ανάπτυξης και εξόδου από την κρίση και δεν είναι τίποτα άλλο από ανάπτυξη υπέρ του κεφαλαίου βασισμένο στον εργασιακό μεσαίωνα που ψήφισαν, εφάρμοσαν και στήριξαν. Είναι η καπιταλιστική ανάπτυξη που φτωχαίνει το λαό και υπονομεύει τις αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας. Αυτή η πολιτική έχει οδηγήσει χιλιάδες πτυχιούχους στην ανεργία και εκατοντάδες στο εξωτερικό. Αυτή η πολιτική οδήγησε στη δουλειά για 400 ευρώ χωρίς ένσημο, σύμβαση. Αυτή η πολιτική έφερε το νέο νόμο-πλαίσιο που δημιουργεί πτυχία κουρελόχαρτα. Και έρχονται και άλλα αντιλαϊκά μέτρα τα οποία στηρίζουν. Τα στελέχη της ΔΑΠ μαζί με την ΠΑΣΠ πρωτοστάτησαν στον αντικομμουνισμό και τη συκοφάντηση των λαϊκών αγώνων ότι «φταίνε για το κλείσιμο των επιχειρήσεων» γιατί θέλουν το λαό σκυφτό και στηρίζουν την πολιτική που ξεκλήριζε αγρότες και μικρούς μαγαζάτορες, την ίδια ώρα που με κρατικά πακέτα έκλεινε επιχειρήσεις και τις έστελνε στα Βαλκάνια και αλλού.

Είναι οι πρωταγωνιστές της αντι-ΚΚΕ και αντι-ΠΑΜΕ επίθεσης δίπλα στους συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ. Τόσο οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ όσο και αυτές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχουν ευθύνη και πρέπει να καταδικαστούν μαζικά, γιατί μαζί με εθνικιστικές ομάδες κρατούσαν την ίδια ομπρέλα μαζί με τον Αλαφούζο και τον ΣΚΑΪ στο «κίνημα της πλατείας». Εκεί τους χώριζαν μόνο λίγα μέτρα από τη Χρυσή Αυγή που όλοι φώναζαν τα ίδια συνθήματα έσκουζαν «έξω τα συνδικάτα και το ΚΚΕ», έριχναν μούντζες στη Βουλή και έδιναν κάλυψη στις προβοκατόρικές ομάδες.

Καμία αλλαγή από τα πάνω, με όποιο μείγμα διαχείρισης, με νέα ή παλιά σχήματα δε θα φέρει λύση στα προβλήματα των οικογενειών τους και τα δικά τους. Να μη χαθεί πολύτιμος χρόνος, γιατί όποια κυβέρνηση, όποιες συμμαχίες και αν προκύψουν τις επόμενες μέρες θα εφαρμόσει τα αντιλαϊκά μέτρα.

Τώρα χρειάζεται αλλαγή συσχετισμών από τα κάτω που σημαίνει: Δράση μαζί με το ΜΑΣ και τις επιτροπές αγώνα σε κάθε σχολή, αλλαγή συσχετισμών στους συλλόγους, συμπόρευση με το εργατικό λαϊκό κίνημα.

Παρεμπόδιση της αντιλαϊκής πολιτικής στην κοινωνία και την Παιδεία που γονατίζει τους φοιτητές και τις οικογένειές τους, για να ενισχυθούν τα κέρδη του κεφαλαίου. Πάλη ενάντια στην εξουσία των μονοπωλίων για πανεπιστήμιο στην υπηρεσία του λαού και της εξουσίας του.

Κριτήριο ψήφου και στάσης είναι η κατάσταση στα ιδρύματα και στη ζωή των φοιτητών και σπουδαστών που είναι τραγική. Είναι η κατάσταση στην οικογένεια με την ανεργία, την καθυστέρηση πληρωμών, τις μειώσεις μισθών, τα χαράτσια, τους φόρους. Είναι το κόστος σπουδών που φορτώνεται σε φοιτητές και γονείς. Είναι τα μεγάλα προβλήματα με τη σίτιση, τη στέγαση, τη διανομή βιβλίων, τα αναλώσιμα, τους απλήρωτους συμβασιούχους καθηγητές, τις λίστες αναμονής σε εργαστήρια κ.λπ. Η μείωση των προϋπολογισμών των ΑΕΙ - ΤΕΙ (έως και 60%), η μείωση των δαπανών για την Παιδεία από το νέο μνημόνιο (80 εκατ. ευρώ), το «κούρεμα» των αποθεματικών. Είναι το μαύρο εργασιακό μέλλον με την ανεργία και τους μισθούς χαρτζιλίκι.

Καλούμε σε δράση όλους εκείνους τους φοιτητές που έκαναν το βήμα και ψήφισαν το ΚΚΕ στις βουλευτικές εκλογές, να κάνουν και ένα δεύτερο βήμα: Να πρωτοστατήσουν στην εκλογή μαχητικών οργάνων των φοιτητικών συλλόγων, στην οργάνωση του φοιτητικού - σπουδαστικού κινήματος.

Θα δεχτούν να πληρώσουν την κρίση και το χρέος (ή ένα μέρος του) την ώρα που δεν ευθύνονται για τη δημιουργία;

Θα δεχτούν τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ ως μονόδρομο;

Θα συμφωνήσουν να δουλεύουν ανασφάλιστοι, με μισθό 400 και 200 ευρώ; Να κάνουν πρακτική απλήρωτοι ή με 172 ευρώ;

Θα συμφωνήσουν στην εμπορευματοποίηση της Παιδείας, με το νέο νόμο - πλαίσιο που βάζει τα μονοπώλια να κανονίζουν ποιος και τι θα μαθαίνει;

Συμφωνούν με το «κούρεμα» των πάνω από 150 εκατομμυρίων ευρώ που έγινε στα αποθεματικά των ΑΕΙ - ΤΕΙ σε όλη τη χώρα και πλέον θέτει σε κίνδυνο την ίδια τη λειτουργία τους;

Θα συμφωνήσουν με τους διαλυμένους συλλόγους, θα τσιμπήσουν στις λογικές διαχείρισης ή θα φτιάξουν τα δικά τους όργανα πάλης και αγώνα;

Με αποφασιστικότητα να ψηφίσουν Πανσπουδαστική ΚΣ, το ψηφοδέλτιο που στηρίζουν τα μέλη της ΚΝΕ. Εάν προκηρυχτούν νέες βουλευτικές εκλογές να κάνουν στην άκρη τα νέα ισχυρά διλήμματα και τις νέες αυταπάτες.