ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ

Τα προβλήματα των ΑμΕΑ αναπόσπαστο στοιχείο της λαϊκής πάλης

Απόσπασμα από την ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σε χτεσινή συγκέντρωση

Από τη χτεσινή συγκέντρωση

Σε συγκέντρωση εργαζομένων στην Πρόνοια, στην Ειδική Αγωγή, σε ανάπηρους και χρονίως πάσχοντες, σε γονείς και κηδεμόνες ατόμων με ειδικές ανάγκες, μίλησε χτες η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, σε εκδήλωση που έγινε στην αίθουσα του Συνδικάτου Οικοδόμων. Μεταξύ άλλων η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε:

«Για μας ξέρετε ότι οι θέσεις για τα άτομα με ειδικές ανάγκες, τις οικογένειές τους και τους εργαζόμενους, δεν αποτελεί μια βιτρίνα του Κόμματος, για να δείχνουμε ότι είμαστε ευαίσθητοι, φιλάνθρωποι, φιλεύσπλαχνοι, κάθε άλλο. Αυτό το φροντίζουν άλλα κόμματα, τα οποία, όπως ξέρετε, τις εκατοντάδες χιλιάδες άτομα με ειδικές ανάγκες και τις οικογένειές τους, συστηματικά τους έχουν χρησιμοποιήσει σαν ένα χώρο άντλησης ψήφων.

Γιατί ξέρετε, όσο πιο μεγάλα προβλήματα έχει να αντιμετωπίσει μια οικογένεια, όταν αυτή η οικογένεια ταυτόχρονα πέρα από την ατομική προσπάθεια που κάνει, δεν επιλέγει και το δρόμο του αγώνα, τότε πέφτει στην παγίδα να φιλάει το χέρι αυτουνού που τάχα κάνει κάτι σαν φιλοδώρημα, σαν φιλανθρωπία, σαν ελεημοσύνη και πιέζεται, εκβιάζεται και πολλές φορές υποχωρεί και κάνει και καμιά φορά κάτι πέρα απ' τη συνείδησή του.

Ποτέ δεν πιστέψαμε ότι όσα παλέψαμε για το χώρο σας είναι αρκετά. Ποτέ δε νιώσαμε ούτε πρέπει να νιώθουμε αυτοϊκανοποίηση. Είναι τόσο οξυμένα και δραματικά τα προβλήματα και πριν και πολύ πριν, και προχτές και χτες και σήμερα, που δεν μπορεί κανείς να αισθάνεται ικανοποιημένος με το να παλεύει μαζί σας να διεκδικεί μέσα κι έξω απ' τη Βουλή. Τα τελευταία χρόνια κάνουμε μια πρόσθετη προσπάθεια που ακόμα δεν έχει αποδώσει τους καρπούς της, αλλά πιστεύουμε ότι θα αποδώσει, εφόσον πεισματικά, συστηματικά και ανυποχώρητα δουλεύουμε σ' αυτήν την κατεύθυνση.

Ποια είναι η προσπάθειά μας: Τα προβλήματά σας, των ατόμων με ειδικές ανάγκες, πάντα βλέπουμε κοντά και τα προβλήματα των εργαζομένων, πρέπει να γίνουν αναπόσπαστο στοιχείο του αγώνα όλων των οργανώσεων του μαζικού κινήματος. Των εργατοϋπαλληλικών, των επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων, των αυτοαπασχολούμενων, πανελλαδικά, και της φτωχής αγροτικής οικογένειας. Γιατί τα άτομα με ειδικές ανάγκες είναι παιδιά κάποιας οικογένειας που ανήκει στην εργατική τάξη, σε ένα άλλο λαϊκό κοινωνικό στρώμα, είναι παιδιά των μικρών επιχειρηματιών, των αυτοαπασχολούμενων, ανήκουν ταξικά κάπου.

Ωστόσο, ετούτη την ώρα πρέπει να πάρουμε υπόψη, δε θέλω να τα επαναλάβω, διαλύουνε δομές Πρόνοιας, τα οδηγούν κυριολεκτικά στον εθελοντισμό, τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, στη φιλανθρωπία κ.λπ. Τα απορρίπτουμε 100%. Γι' αυτό και πρέπει όλο το κίνημα να κάνει τέτοιες διεκδικήσεις και να βρούμε και μορφές πάλης τέτοιες που ασκούν τη μεγαλύτερη πίεση κ.λπ. Και τα πράγματα θα χειροτερέψουν διότι η κρίση στην Ελλάδα θα βαθύνει και θα βαθύνει στην Ευρωζώνη».

Αναλυτικό ρεπορτάζ από τη χτεσινή συγκέντρωση θα παρουσιάσει ο «Ριζοσπάστης» σε επόμενο φύλλο.

Στήνουν κάλπες με κλιμάκωση της τρομοκρατίας

Απειλές και «χάος» αν αποδυναμωθούν τα κόμματα που σφάζουν το λαό

Με δρομολογημένα και προαποφασισμένα τα νέα βάρβαρα μέτρα κατευθύνονται προς τις κάλπες των εκλογών οι εταίροι της συγκυβέρνησης. Αύριο, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, θα συνεδριάσει το Υπουργικό Συμβούλιο και στη συνέχεια ο Λ. Παπαδήμος θα μεταβεί στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, για να ανακοινώσει τη διάλυση της Βουλής και την ημερομηνία των εκλογών, πιθανότατα στις 6 Μάη, όπως ανέφερε χτες και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Π. Καψής. Συνεργάτες του πρωθυπουργού έλεγαν χτες ότι ο Λ. Παπαδήμος θα απευθύνει την Τετάρτη διάγγελμα ενόψει των εκλογών.

Στο μεταξύ, προαναγγέλλοντας το μετεκλογικό σφαγείο που στήνουν σε αγαστή συνεργασία ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ο υπουργός Οικονομικών Φ. Σαχινίδης δήλωσε στο «Βήμα της Κυριακής»: «Η χώρα έχει αναλάβει τη δέσμευση να παρουσιάσει μέτρα που αφορούν το σκέλος των δαπανών, της τάξης του 5,5% του ΑΕΠ για την περίοδο του 2013-2014 (σ.σ. 11,5 δισ. ευρώ). Για το σκοπό αυτό έχει ανατεθεί μία μελέτη στο ΚΕΠΕ (...) ώστε αμέσως μετά τις εκλογές να παραδοθεί δέσμη προτάσεων για τους τομείς στους οποίους θα μπορούσαν να γίνουν οι παρεμβάσεις. Οι παρεμβάσεις αυτές θα αποτελέσουν και το περιεχόμενο του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, το οποίο θα έλθει προς ψήφιση στη Βουλή τον Ιούνιο».

Οπως σημείωσε ο ίδιος, «το 5,5% περικοπών δαπανών θα προκύψει κατά 1% από την αναδιάρθρωση του διοικητικού μηχανισμού, 1,5% από περιστολή στις κοινωνικές δαπάνες και 3% από περιστολή στις δαπάνες της γενικής κυβέρνησης». Δηλαδή αποκλειστικά από περικοπές δαπανών με νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων και μαχαίρι σε όλες τις κοινωνικές παροχές.

Υπέρ της μετεκλογικής συνεργασίας ΠΑΣΟΚ - ΝΔ τάχθηκε στο μεταξύ ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Κ. Σκανδαλίδης, «με ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής και μια κυβέρνηση συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος και συγκεκριμένου τόπου», τουλάχιστον για μια διετία. Ο Κ. Σκανδαλίδης πρότεινε και εναλλακτικό σενάριο διακυβέρνησης με τη συγκρότηση κεντροαριστερής κυβέρνησης συνεργασίας. Την ίδια ώρα, τέλος, που ο Ευ. Βενιζέλος καταγγέλλει τον Αν. Σαμαρά για «μικροκομματικές σκοπιμότητες», καλεί σε μετεκλογική συνεργασία στη βάση «μιας συμμαχίας υπευθυνότητας και ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων», για να υλοποιηθεί η πολιτική του μνημονίου.

Ποια η διαφορά κυβέρνησης - εξουσίας;

-- Πολιτικό σύστημα και εξουσία είναι ίσο με μία κυβέρνηση;

Η κυβέρνηση είναι το πολιτικό προσωπικό του κράτους και της εξουσίας. Το πολιτικό προσωπικό του πολιτικού συστήματος. Απέναντι στο λαό δεν είναι μία κυβέρνηση. Αν ήταν μόνο μία κυβέρνηση, θα μπορούσε εύκολα να την ανατρέψει μέσα από εκλογές και να αναδείξει όποια κυβέρνηση θέλει. Απέναντι στο λαό είναι οι ιδιοκτήτες του πλούτου της χώρας, είναι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές. Ποιος τρομοκρατεί, ποιος καταπιέζει τον εργάτη στο εργοστάσιο και τον απειλεί με απόλυση; Ο υπουργός ανάπτυξης; Οχι. Γιατί ο εργάτης φοβάται να απεργήσει; Επειδή φοβάται τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο ή τον Παπανδρέου; Οχι. Φοβάται τον εργοδότη του. Επομένως, η εξουσία βρίσκεται στα χέρια των κεφαλαιοκρατών, των μονοπωλίων. Δεν μπορούν βέβαια οι επιχειρηματίες να κυβερνούν άμεσα, κυβερνούν μέσω ενός πολιτικού επιτελείου. Αυτή είναι η κυβέρνηση.

Δεύτερον, πολιτικό σύστημα ή εχθρός του λαού είναι μόνο μία κυβέρνηση; Είναι ολόκληρο το κράτος που αλλάζει κυβέρνηση και το κράτος μένει ίδιο. Και το κράτος περιλαμβάνει σύνταγμα, νόμους, μηχανισμούς, στρατό, σώματα ασφαλείας και αστυνομία... Είναι ένας τεράστιος μηχανισμός. Κράτος είναι οι ιδεολογικοί μηχανισμοί στην Παιδεία, τον Πολιτισμό, η παρέμβαση στον Αθλητισμό. Αλλά είναι μόνο αυτό; Είναι και το κράτος, η Ελλάδα ενταγμένη στην ΕΕ. Απέναντι στην Ελλάδα είναι η Μέρκελ, ο Σαρκοζί και όλοι οι άλλοι, αλλά και το ΔΝΤ. Είναι η συμμαχία των καπιταλιστικών κρατών της Ευρώπης με τη μορφή της ΕΕ, που συνεργάζονται βεβαίως με το ΔΝΤ. Επομένως, δεν αρκεί να αλλάξεις το πολιτικό προσωπικό. Το πολιτικό προσωπικό αλλάζει και σχετικά εύκολα.

Οταν η οικονομία παραμένει καπιταλιστική, όταν τα μονοπώλια κυριαρχούν, όταν είσαι μέσα στην ΕΕ και θεωρείς ότι με την πολιτική διπλωματία και με τον πολιτικό καυγά θα λύσεις τα ζητήματα, όπως λένε τα κόμματα που μιλούν για «κυβέρνηση της αριστεράς», είναι η ύψιστη κοροϊδία του λαού. Και το ΚΚΕ να έμπαινε σε μια τέτοια κυβέρνηση, δεν θα έκανε τίποτα. Να μπει στην κυβέρνηση και μετά να παραιτηθεί, ή να μπει στην κυβέρνηση και μετά να την καταγγέλλει, όπως έκανε ο Σαμαράς; 'Η να πει δεν ψηφίζουμε τους νόμους, φεύγουμε από την κυβέρνηση, ρίχνουμε την κυβέρνηση; Το ΚΚΕ δεν μπαίνει στην κυβέρνηση γιατί δεν θα μπορεί να ασκήσει εξουσία και να απαντήσει στα οξυμένα προβλήματα του λαού. Η διαφορά του ΚΚΕ με τα κόμματα που μιλάνε για «αριστερή κυβέρνηση» δεν είναι «ή όλα ή τίποτα». Αυτό που λέει το ΚΚΕ είναι ότι αυτή η κυβέρνηση θα δώσει ανάσα στο σύστημα, θα φθαρεί και θα πέσει κάτω και από λαϊκές κινητοποιήσεις, που θα τις οργανώνει η εργοδοσία. Στη συνέχεια, θα ανανεώσουν το πολιτικό σύστημα, θα φτιάξουν μία ΝΔ και ένα ΠΑΣΟΚ διαφορετικά, μπορεί ακόμα και να τους αλλάξουν ονομασίες. Το αστικό πολιτικό σύστημα δε διστάζει. Τον Καραμανλή τον πέταξαν σαν στυμμένη λεμονόκουπα, τον Παπανδρέου σε δύο χρόνια τον πέταξαν κι αυτόν. Αυτούς που είχαν ψηλά, τους δίνουν μια κλωτσιά προκειμένου να κοροϊδέψουν το λαό ότι μπορεί να δημιουργήσουν μία εναλλακτική λύση. Μπορεί ακόμα να διασπάσουν κόμματα και να δημιουργήσουν στο λαό την εντύπωση ότι έχουμε καινούρια κόμματα...

Και το ΚΚΕ θα ήθελε πατώντας ένα κουμπί να βγει μία εξουσία λαϊκή. Δεν έχει σαν αυτοσκοπό, τη μάχη, τις θυσίες, πολύ περισσότερο που οι θυσίες που καταβάλλουν οι κομμουνιστές -και έτσι πρέπει να είναι-, είναι πολύ περισσότερες από αυτές που καταβάλλει ο υπόλοιπος λαός. Αλλά το ΚΚΕ δεν μπορεί να κοροϊδέψει το λαό που πιάνεται από τα μαλλιά του, σαν πνιγμένος. Το καινούριο, η διαφορά που μπορεί να γίνει σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις είναι αυτή: Να σκεφθεί ο λαός ανάποδα, πιο κόμμα θα είναι ισχυρό ως αντιπολίτευση. Αν ο λαός καθορίσει την ψήφο του από την τρομοκρατία για «ακυβερνησία» και την προπαγάνδα για «ισχυρή κυβέρνηση», θα καταργηθεί η αντιπολίτευση. 'Η, θα γίνει μία «κυβέρνηση της αριστεράς» και αντιπολίτευση θα είναι η ΝΔ, ο Καμμένος, ο Καρατζαφέρης... Από μια τέτοια κυβέρνηση και μια τέτοια αντιπολίτευση, τίποτα καλό δεν έχει να περιμένει ο λαός.