ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Στο χέρι του λαού η ανατροπή τους

Γρηγοριάδης Κώστας

Με το που δόθηκε η διαβεβαίωση ότι «κλείδωσε» στις Βρυξέλλες η ημερομηνία των εκλογών για τα τέλη Απριλη ή αρχές Μάη, οι «μηχανές» του συστήματος πήραν φωτιά. Το Σαββατοκύριακο τα αστικά ΜΜΕ και φυσικά τα κόμματα της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου έδωσαν μια μικρή πρόγευση για το τι πρόκειται να επακολουθήσει τους επόμενους δύο μήνες: Ενα δίχως προηγούμενο όργιο τρομοκρατίας, αχαλίνωτης κινδυνολογίας, τερατωδών ψεμάτων, εκβιαστικών διλημμάτων και ό,τι άλλο μέσο βρεθεί μπροστά τους, με ένα και μοναδικό στόχο: να τρομοκρατηθεί ο λαός, να φοβηθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να δώσει την ψήφο του στα κόμματα της πλουτοκρατίας που έχουν σφαγιάσει τα δικαιώματα και τη ζωή του και υπόσχονται να κάνουν ακόμα πιο κόλαση τη ζωή του. Θρασύτατα και προκλητικά οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου και τα καλοταϊσμένα παπαγαλάκια τους προεξοφλούν ότι ο λαός, θέλοντας και μη, θα ψηφίσει ξανά ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ ή τις παραφυάδες τους, επειδή όπως λένε «δεν υπάρχει εναλλακτική», επειδή «υπάρχει μια ευρεία πλειοψηφία της τάξεως του 75-80% σταθερά προσανατολισμένη στην Ευρώπη και σε ό,τι την προσδιορίζει» (Γ. Πρετεντέρης - «Βήμα της Κυριακής»). Είναι ολοφάνερο ότι το σύστημα θα κάνει ό,τι μπορεί ώστε το βράδυ των εκλογών να ισχυριστεί πως η εξαθλίωση του λαού και η μετατροπή των εργαζομένων σε σύγχρονους δούλους των μονοπωλίων γίνεται με τη δική του συναίνεση και ψήφο. Και αυτό είναι το πραγματικό δίλημμα των εκλογών: Θα επιτρέψει ο λαός στους δήμιους του να συνεχίζουν να τον κατασφάζουν ή θα δείξει τη δύναμή του και θα τους αφοπλίσει, σαρώνοντας τα κόμματα της πλουτοκρατίας και αλλάζοντας δραματικά τους συσχετισμούς δύναμης υπέρ του ΚΚΕ;

ΑντιΚΚΕ, αντιλαϊκή επίθεση

Η συκοφαντική επίθεση κατά των εργατικών αγώνων και του ΚΚΕ θα είναι στην πρώτη γραμμή της προεκλογικής καμπάνιας της ΝΔ, στελέχη της οποίας πλειοδοτούν ήδη σε εμφυλιοπολεμικές κραυγές. Πάρτε για παράδειγμα τα όσα είπε χτες ο επικεφαλής της Γραμματείας Πολιτικού Σχεδιασμού Μ. Χαρακόπουλος, που καθόλου τυχαία δε δίστασε να συγκρίνει τις επικείμενες εκλογές με την αναμέτρηση του εμφυλίου και το 1949 όταν η χώρα απέφυγε την περιπέτεια του κομμουνισμού. «Οι επερχόμενες εκλογές θα είναι πολύ κρίσιμες. Η χώρα βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, ίσως το τρίτο κρισιμότερο μετά τον πόλεμο. Το '49 αγωνιστήκαμε για να μείνει η Ελλάδα στον ελεύθερο κόσμο και να μην περάσει την περιπέτεια του κομμουνισμού, που πέρασαν οι Βαλκάνιοι γείτονές μας με τον υπαρκτό σοσιαλισμό»(!), δήλωσε προκλητικά (στον «vimafm»), υποστηρίζοντας στη συνέχεια ότι «σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση το διακύβευμα θα είναι η παραμονή της χώρας στην Ευρώπη, σε αυτό που έλεγε ο Καραμανλής ως Δύση». Δεν προκαλεί βέβαια καμία έκπληξη αυτή η επίθεση της ηγεσίας της ΝΔ κατά των λαϊκών αγώνων και του ΚΚΕ. Οσο εντείνει τις προσπάθειές της προκειμένου να πείσει ότι είναι η μόνη δύναμη του αστικού πολιτικού συστήματος που μπορεί να περάσει διά πυρός και σιδήρου τα άγρια αντιλαϊκά μέτρα, τόσο θα κλιμακώνει την επίθεση κατά του ΚΚΕ και του ταξικού κινήματος. Το μόνο που καταφέρνουν είναι να ρίξουν πλήρως τις μάσκες και να δείξουν ότι μοναδική έγνοια τους είναι πώς θα υπηρετήσουν πιο αποτελεσματικά τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, «αποκαλύπτοντας» συνάμα ποιος είναι ο εχθρός που φοβούνται.

«Εξόρυξη» μύθων και ψεμάτων

Πριν καν ανακαλυφθούν τα κοιτάσματα των υδρογονανθράκων, πριν καν εγκατασταθεί το πρώτο γεωτρύπανο για την εξόρυξή τους, έπιασε δουλειά το «γεωτρύπανο» της κυρίαρχης προπαγάνδας που «εξάγει» ήδη άφθονα ψέματα και παραμύθια. Με αφορμή την προσφορά που υπέβαλαν οκτώ πολυεθνικές εταιρείες για έρευνες πετρελαίου στη Νότια Κρήτη και το Ιόνιο καλλιεργείται ένας νέος μύθος για τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων που τάχα θα σώσουν το λαό από την εξαθλίωση και θα φέρουν την πολυπόθητη ανάπτυξη. Ουδέν αναληθέστερον. Πρώτα απ' όλα οι ίδιοι οι κυβερνώντες ομολογούν ότι τα πρώτα έσοδα δεν πρόκειται να εισρεύσουν στα κρατικά ταμεία πριν περάσουν επτά χρόνια. Μέχρι τότε, όποια έσοδα υπάρχουν θα πηγαίνουν κατευθείαν στα ταμεία των πολυεθνικών για τα «έξοδά» τους. Δεύτερον, τα έσοδα του κράτους, όταν θα 'ρθει η ώρα, υπολογίζονται περί τα 10 -15 δισ. ευρώ, δηλαδή σταγόνα στον ωκεανό του χρέους. Τρίτον, και κυριότερον τα έσοδα αυτά δεν πρόκειται να πάνε στο λαό, αλλά στους δανειστές, καθώς η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου έχει υποθηκεύσει το σύνολο των εσόδων από αποκρατικοποιήσεις, πώληση περιουσιακών στοιχείων ακόμα και από «πώληση δικαιωμάτων και συμβάσεων παραχώρησης (συμπεριλαμβανομένης της τιτλοποίησης εσόδων από τις συμβάσεις παραχώρησης, όπως αναφέρεται επί λέξει στο νέο μνημόνιο). Ολα αυτά τα έσοδα θα κατευθύνονται, μέσω του «ειδικού λογαριασμού» που αποφασίστηκε πρόσφατα, κατευθείαν στα θησαυροφυλάκια των δανειστών και εταίρων. Η αλήθεια είναι μία. Δεν μπορεί να υπάρξει καπιταλιστική ανάπτυξη προς όφελος του λαού. Αντίθετα, η ανάπτυξη που υπόσχονται θα είναι πιο καταστρεπτική για το λαό.

Μέτρα ανακούφισης

Σε πλήρη απόγνωση οδηγεί εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά η φιλομονοπωλιακή πολιτική της κυβέρνησης συνεργασίας ΠΑΣΟΚ- ΝΔ, η οποία στο όνομα της διάσωσης των κερδών των τραπεζών, σφίγγει όλο και περισσότερο τη θηλιά γύρω από το λαιμό των εργαζομένων, των φτωχών αγροτών, των επαγγελματιών που εργάζονται για ένα μεροκάματο. Τεράστια είναι, την ίδια στιγμή, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν όσοι αναγκάστηκαν στο πρόσφατο παρελθόν να καταφύγουν στον τραπεζικό δανεισμό προκειμένου να τα βγάλουν πέρα, αλλά τώρα που οι συνθήκες, λόγω της οικονομικής κρίσης και της κυβερνητικής πολιτικής, έχουν αλλάξει πλήρως, αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στο βάρος των τοκοχρεολυτικών δόσεων.

Ολα τα τελευταία χρόνια, οι κυβερνήσεις και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, στην πραγματικότητα έσπρωχναν τα λαϊκά νοικοκυριά στους γκισέδες των τραπεζών. Η πολιτική της καθήλωσης των μισθών και συντάξεων, το καθεστώς της υποαπασχόλησης, τα αλλεπάλληλα κύματα ανατιμήσεων και η ακρίβεια στα είδη καθημερινής ανάγκης, μαζί με την πορεία εμπορευματοποίησης της Παιδείας και της Υγείας, ανάγκασαν ένα πολύ σημαντικό αριθμό εργαζομένων να καταφεύγουν στις τράπεζες προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες διαβίωσής τους. Ολοι αυτοί, που σήμερα αδυνατούν να πληρώσουν τις μηνιαίες δόσεις εξυπηρέτησης των δανείων τους, είναι θύματα της κυβερνητικής τους πολιτικής, θύματα της πολιτικής που στα χαρτιά εμφανιζόταν ως ανοδική πορεία της οικονομίας, στηριζόταν όμως στην υποθήκευση των λαϊκών εισοδημάτων για δεκαετίες μπροστά.

Αυτά είναι τα χρέη που έπρεπε από την αρχή να «κουρευτούν», ως ελάχιστη επιλογή για την προστασία των υπερχρεωμένων λαϊκών στρωμάτων. Το ΚΚΕ, μάλιστα, με νέα του πρωτοβουλία προτείνει σειρά μέτρων για την οικονομική ανακούφιση, ειδικά των νοικοκυριών που δανείστηκαν για να αποκτήσουν πρώτη κατοικία. Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τη φτωχή και μεσαία αγροτιά να παλέψουν μαζί και να διεκδικήσουν:

Τη διαγραφή των χρεών από τόκους
Τη μείωση κατά 50% όλων των δανείων
Την αναστολή πληρωμής τους για τα επόμενα χρόνια για ανέργους, μικρομεσαίους αγρότες και εργαζόμενους με ετήσιο οικογενειακό εισόδημα κάτω από 45.000 ευρώ για τετραμελή οικογένεια.
Τη διαγραφή των δανείων που αφορούν στην απόκτηση πρώτης κατοικίας των λαϊκών οικογενειών που αδυνατούν να πληρώσουν και βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας.
Τη μείωση κατά 30% των χρεών των ΕΒΕ προς τις τράπεζες
Τη μείωση κατά 30% των χρεών για τους φτωχούς αγροτοκτηνοτρόφους και τους ψαράδες
Tο πάγωμα των δανείων για όσο διαρκεί η κρίση
Την παραγραφή όλων των πανωτοκίων

Είναι φανερό ότι με τις παραπάνω ρυθμίσεις δε λύνεται κάποιο από τα ουσιαστικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα στο σύνολό τους. Η ικανοποίηση των παραπάνω άμεσων αιτημάτων στοχεύει απλά στην ανακούφιση συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων από τις συνέπειες που υφίστανται λόγω της κρίσης και εξαιτίας του ότι βρέθηκαν χρεωμένοι στις τράπεζες. Τα άλλα, τα σημαντικά προβλήματα, εκείνα που έχουν σχέση, για παράδειγμα, με την ουσιαστική κάλυψη των στεγαστικών τους αναγκών, ή την εξασφάλιση εργασίας με αξιοπρεπή αμοιβή, την πλήρη, δημόσια και δωρεάν παροχή υπηρεσιών Υγείας και Παιδείας, είναι ζητήματα που χρειάζονται λύση, αλλά θα λυθούν μέσα από συνολικότερες κοινωνικές και πολιτικές αναμετρήσεις και ανατροπές.